Van Kasomálang naar Bukanagara
Koninginnedag, de grootste zuurpruimen brulden van het lachen, niemand dronken
Mijn allerliefsten!!
Heb in twee dagen niet geschreven en ook geen post gehad, lang hè? Hoe heb jij het gehad, heb je feest gevierd met de schatten? Was je gelukkig meiske? Een alles zeggende zoen omdat jij mijn grote liefste schat bent. Hoogdravend? Nee hoor, het is zo!
Ik was gelukkig Nanneke, het waren drukke dagen maar alles is goed gegaan. Ik had een zwaar hoofd in onze feestdag maar het is met gebrekkige middelen fijn geweest schat.
Versieren, meterslange palmtakken, allerlei soorten groen, de baboes hadden bloemen meegenomen, het was echt feestelijk versierd.
De grote cantinebar in de hoek geduwd en met eigen en geleende zitjes daar de feestzaal gemaakt. De grote binnenkamer ingericht als eetzaal. Tot ’s avonds laat lijsten schrijven voor de juryleden en knobbelen en kienen tot we blij waren dat we onder de klamboe konden.
Het kanonschot om de dag te openen mocht natuurlijk niet van hogerhand.
We openden de dag met appèl. Het eerste onderdeel, visvangen met de blote handen kwam niet tot zijn recht omdat het water niet laag genoeg was. Het was de bedoeling dat wij het meertje zover leeg zouden laten lopen dat er een poel met de vis overbleef.
Ik was bang dat door deze mislukkingen aan de start alles in het honderd zou lopen, maar tijdens het koffie-uurtje kwam de stemming er goed in. Gratis koffie en koek en de kok had nog iets van droge appels gemaakt. Het bleek een heel goed idee om de pakketjes zolang achter te houden, zo kon ieder een goede sigaret roken.
De burgers kwamen ook opdagen met hun kinderen. De kinderen hebben zich de hele dag kostelijk geamuseerd. Er werd gratis limonade en bier geschonken.
Als eerste wedstrijd was er zaklopen. Nou poppie dat was een kostelijk gezicht, al die grote kerels zien springen, vallen, met zak en al door een autoband kruipen. De echte feeststemming kwam erin, zelfs de grootste zuurpruimen brulden van het lachen.
Na afloop was er zaklopen voor de kinderen, geweldig was dat. Ze kregen een prijs die wij uit onze pakketjes afstonden, zoals bonbons een doosje koekjes, pepermunt. Er was ook een klein meiske bij van anderhalf jaar ongeveer. Een heerlijk kleine dikzak die ik een paar keer op de arm heb gehad. Héérlijk was dat memmi. Ik dacht aan mijn kleine meiske, oe.
Uitblazen in de feestzaal met limo, koffie en bier. Ik had de kinderen allemaal bij elkaar in een hoekje, koek en snoepjes erbij. Tjonge wat hadden die een pret. Ik heb ervan genoten.
Toen de schermwedstrijd. Dat werd een ware worstelpartij. Onder aan de paal hangend werd er nog doorgevochten. Ik won van Ltn M de eerste ronde maar in de tweede ronde moest ik het onderspit delven. Een pracht spel. Ruw maar er kwamen geen bloedneuzen of kapotte tanden.
Daarna eten en het toneel met een paar jongens in orde brengen.
Fietsen met hindernissen. Een stok door een gat in een plank steken, een vol glas limonade drinken, over een wip, slalommen tussen lege flessen. Het ging prachtig. Twee tegelijk. Sommige deelnemers verslikten zich in de limonade, anderen kregen met geen mogelijkheid de stok door het plankje. Ik eindigde als vijfde en viel net buiten de prijzen.
Verkleed voetballen, K en ik hadden oude jurken aan van Mw. Z. Een chauffeur rende met een los stuur rond, maakte alle bewegingen tot schakelen aan toe, precies zoals in het echt. Bovendien was hij van de eerste hulp. Met een vetspuit rende hij naar gevallen spelers om ze weer op de been te helpen.
De scheidsrechter was te paard met een oude autohoorn. Een ander was als jager verkleed en schoot met losse flodders op de bal. Allemaal hadden ze hun best gedaan om er zo gek mogelijk uit te zien. H liep er als Papoea bij met een rokje van gedroogd gras, kralen van schijfjes wortel om de hals. Een vermakelijke troep.
De toeschouwers lachten zich in tranen. Ik hoop dat de foto’s gelukt zijn.
Ter afsluiting naar de cantine voor een borreltje en het diner. Natuurlijk kwam Majoor C opdagen maar hij verdween gelukkig weer toen de soep op tafel stond.
Het diner is heel goed geslaagd. De koks hebben wonderen verricht. We hadden samen een tafelindeling gemaakt. Soldaten, burgers en onderofficieren door elkaar, dat pakte heel goed uit.
De rijsttafel was heerlijk, saté, kippenboutjes, sambals, groenten, te veel om op te noemen.
Mw B, die toevallig bij PenT op bezoek was, was mijn tafeldame. Een aardige, vriendelijke vrouw, de moeder van de kleine meid. Zij verdeelde moederlijk het fruit.
Het gezamenlijk artillerielied dat tijdens de maaltijd gezongen werd was een machtig gebrul omdat niemand de melodie kent, ieder zong zoals hij gebekt is.
Na de maaltijd koffie in de cantine, koekjes en pinda’s. Weer alles zoveel mogelijk door elkaar geplaatst. Na de koffie op iedere tafel een fles jenever. Het was ondoenlijk om iedereen persoonlijk te bedienen. Voor de dames had de kok advocaat gemaakt. Ieder kon bier of limonade drinken. Alles was gratis.
Het duo Soldaat Poppe en Gold Parokamp met gitaar had toepasselijke liedjes. Het toneelstuk van korporaal P. met vier bedrijven was goed. 1e Bedrijf Nog bij moeder thuis, zul je voorzichtig doen? 2e Bedrijf eerste dag in dienst, haast je rep je voor appèl. 3e Bedrijf, vloeken en kankeren toen ze in Indië ‘s nachts gewekt werden om patrouille te lopen. Hoe traag alles nu gaat. Zwoeren bij hoog en bij laag dat niemand voor hun loop moest komen. Dat ze de schurft hadden aan Obat patrouille, een steek voor Ltn M. 4e Bedrijf weer thuis, benen op tafel, wat en dooie boel laten we een borrel drinken bij een dienstkameraad.
Er was een sketch waarbij diverse personen een steek onder water kregen, waaronder ik zelf als Hupkes (Onder kopje Ingenieur Hupkes, mijn vader in het NIOD) Ze hadden me niet tuk, ik heb helemaal geen hekel aan deze bijnaam, integendeel.
Was de hele avond overal en nergens, tussen de jongens gezeten mevrouw nog een advocaatje, koffie rondbrengen. Heb me kostelijk vermaakt vooral omdat iedereen in de goede stemming was.
Het was prachtig. Een fijn geslaagde dag, razend druk voor mij maar ze hebben allemaal genoten.
Onze opzet een gezellige dag van burgers en militairen onderling is prachtig geslaagd. Ik kon merken dat de burgers meenden wat ze zeiden toen ze mij bedankten voor wat wij voor hen, maar vooral voor de kinderen hadden gedaan.
’s Avonds zijn er nog twee weg-controle patrouilles uit geweest. Alles is rustig gebleven. Ik had een voldaan gevoel Nan en ik was dankbaar dat alles zo goed geslaagd is. Allen deden mee, allen voelden een dag een stukje Holland. Aan de pluim die we op moesten strijken heb ik een hekel en toch doet het goed te horen dat ons werk gewaardeerd wordt.
Later kwam mw. D. drie kistjes thee brengen als dank voor de mooie dag die wij hen hadden bezorgd. Twee voor de koks en een voor saja. De fijnste thee. Ik heb al zo langzamerhand een mooi voorraadje voor jou.
Lieveling, jouw heerlijke les heeft mij geholpen. Jouw por heeft mij wakker gemaakt. Er was niemand dronken. Op het juiste moment heb ik er een eind aan gemaakt.
In m’n ouwe baantje, soesa voor de parade op 6 sept ……
Myn allerleafste skotten!!! Ik had weer een fijne opgewekte brief van jou, je was vol goede moed en gelukkig. Dan is alles voor mij heerlijk goed Nan. Nee, zonder jouw brieven kreeg ik inderdaad heel weinig post maar dat is mijn eigen schuld hoor, ik schrijf zelf ook niet. Wij zien het einde van onze scheiding naderen en dat geeft weer nieuwe moed.
Je hebt het druk schat met al dat naaien van kleding. Je schrijven daarover verveelt mij nooit hoor, ik kan voelen dat je het fijn vindt.
Alle rommel van Koninginnedag is weer opgeruimd, de spullen van PenT zijn uitgezocht en teruggebracht. Ik ben nu weer in m’n oude baantje, schilder. De wagens die 6 september meerijden in de parade moeten geverfd worden. Het is ruw smeerwerk maar het beviel me best. Ik zat er zelf ook onder.
Het afschilderen kost veel tijd. Iedere wagen krijgt twee EM emblemen, twee roodblauwe vlakken met nummers, rood wit blauw vlaggetjes met allerlei nummers. Wat een soesa voor een parade hè? Als onze opvolgers de auto’s overnemen zullen ze denken dat ze nieuwe krijgen.
De chauffeurs zijn bezig om enkele onwillige hobbelpaarden aan de praat te krijgen. Ik sta versteld van hun geduld en de moeite die zij erin steken. Er wordt hard gekankerd en gevloekt op de paradeonzin maar het typische is dat ze stuk voor stuk hun best doen zonder dat het gezegd hoeft te worden.
Bende bij Tsjikaremas, geen rampok tijdens feest
Zopas heeft K met nog twee man weer een paar kerels opgehaald ergens uit een kampong. Rijstleverancier aan de bende. Een van de gevangenen kneep hem er tussenuit. Maar bracht het niet ver. Zelfs in het pikkedonker is H zeker van zijn schot. Ik neem mijn petje af. Het gaat om dezelfde bende waar Tsjikaremas en Ltn Spier contact mee gehad heeft. Die ligt nu helemaal uit elkaar. Het valt ook niet mee om de hele tijd achterna gezeten te worden.
Volgens inlichtingen hebben ze veel zieken en ook nog gewonden. Zo gaat het goed. Ze krijgen geen gelegenheid om tot rust te komen, ze kunnen zich nergens veilig voelen omdat ze heel goed weten dat onze patrouilles overal komen. We hadden tijdens de feestdagen rampokpartijen en sabotage verwacht maar er is niets gebeurd. ‘k Ben een beetje aan het opscheppen hè meiske, net alsof alleen wij goed zijn maar ik weet zeker dat wanneer Tsjikampeh dezelfde tactiek gevolgd had (Onder kopje Er moeten eerst weer slachtoffers vallen) het lang niet zoveel mensenlevens gekost zou hebben en het er nu veel rustiger zou zijn.
Geruchten eerste lichting op de boot?
Begint PJ nu ook al met die geruchten, de eerste lichting 3 november op de boot? Ik hou me nog altijd vast aan de maanden jan en feb, als je logisch nadenkt kan het niet eerder. Ik zal hem eens onder handen nemen.
Toch niet pessimistisch zijn want wat zijn die paar maanden in vergelijking met de twee jaar die wij er bijna op hebben zitten?
Heb vanochtend een paar nieuwe sokken gekregen. Ik probeer met drie paar nieuwe sokken thuis te komen.
Vrouwkelief myn leafste, knuffel myn lytse skotten even fan hun heit, ik ga slapen schat.
Parade rijden 6 sept, inhuldiging Juliana
Vannacht om 1.00 uur op pad naar Perwakarta. Bij aankomst de wagens wassen want die zitten door het reizen onder een dikke laag stof. Dan ieder zichzelf poetsen en wachten tot het eigenlijke parade rijden.
Het is waarschijnlijk in een half uurtje gepiept. De toeschouwers beseffen zelden dat er dagenlang hard gewerkt moet worden om het zover te krijgen.
Met B naar de C-batterij, controleren of zij er ook klaar voor zijn, zij rijden ook mee. Wij gaan met 34 man. Inspectie om te zien of de uitrusting compleet en netjes is. Koperpoetsen zijn wij verleerd Nan.
De parade is heel goed gegaan. Geen motorpech voor 12.00 uur.
Op de terugweg een stukje door de theetuinen omgereden. Prachtig mooi. Bij een reusachtige Warengengboom heb ik mijzelf met hoed en sten en de jeep op de foto laten zetten.
Foto’s, oe wat heb ik mijn schatten lief
Liefste, wat heb je mij verrast met twee brieven en de schitterende foto’s van mijn kleine schatten.
Voel even mijn armen stijf om je heen, wat mooi Nannie, hoe moet ik je bedanken?
Wat zie jij er heerlijk uit schat, echt moederlijk, mijn eigen vrouwke. Ik vind je echt mooi. Dan onze hummels memmi, schatten!!!
Pim wordt een grote jongen, een kostelijke snuit. Ukki slaat het record, enig is dat lieve krulkopje, mijn kleine meiske. Nanneke, ik ben gelukkig, ik weet niet hoe ik het moet schrijven. Ik heb alle foto’s om mij heen liggen en ik kan zien dat onze schatten alweer zijn veranderd. Vooral de foto met Ukkepukkie met haar donskopje en kuifje met memmi en Pim op de achtergrond is schitterend.
Hun jasjes zijn prachtig Jank! Ik ben er trots op, net zoals jij. Een innige zoen.
Oe wat heb ik mijn schatten lief. Een heerlijke moeder, mijn zorgzame en dappere schat. Voel je hoe blij je mij hebt gemaakt?
Mag ik de foto’s van mijn lievelingen niet laten zien en te pronk zetten? Goed hoor schattebout. Bekijk ook jij alleen mijn foto’s en berg je ze dan op????
Preek over dienen
We hadden een goede preek over dienen. Christus is onze dienaar, hij had alles voor ons over. Onze koningin is niet verheerlijkt maar zij heeft haar volk ook gediend vooral in moeilijke jaren. Zijn wij dienaars van onze naasten? Moeten wij niet het voorbeeld van Jezus volgen door anderen te helpen en niet altijd onszelf op de eerste plaats willen zetten en gediend willen worden?
We hebben gebeden voor onze nieuwe koningin, dat zij de voetsporen van haar moeder mag volgen en in de eerste plaats god om hulp vragen bij haar zware taak.
Na de kerk een buurpraatje gemaakt bij de heer en mw. P, ook heel aardige mensen. Natuurlijk heb ik mijn schatten laten zien, prachtig schat, je kreeg een grote pluim hoor! We hebben gezellig gepraat over thuis. Over hun leven wat ook moeilijk is, over alles en nog wat.
Heb lekker koffie gedronken, een stukje kaas en een port met een lekkere sigaret. Morgen is hun feest van samenzijn ook weer afgelopen en gaat moeder met de kinderen weer naar Bandung, de kinderen weer naar school.
Hoe waren de feestdagen in Raard? Heb je het goed kunnen vieren met onze hummels?
Voorbereiden en verhuizing naar Bukanagara, werkelijk puf in
Rond gedaasd en achter het personeel aan gezeten. Uitgekiend hoe ik aan spullen voor Bukanagara kan komen. Mijn eigen spullen voor zover mogelijk klaargemaakt. Het schrijfblad van mijn bureautje opgeknapt. Er zat vroeger groene stof op gespannen maar daar heeft een of andere plopper een broekje van gemaakt. De kapitein is er verliefd op, ik heb een tekening met maten gemaakt. Misschien kan de genie er een voor hem maken. Heb een sarong op maat gesneden en dat onder een glasplaat gelegd.
Ik wou dat ik het voor jou mee kon nemen.
Ik ga morgen naar Bukanagara en heb daar werkelijk puf in.
Heb het druk met alles voor elkaar te krijgen. Wapens en munitie klaarmaken, meubels, keukenmateriaal, gereedschappen enz. Vanochtend met een stel naar de staf om het zoveelste spuitje te halen, cholera en tyfus. Erg lekker voelt het niet hoor. Het is gemeen spul, sommigen worden er behoorlijk beroerd van en krijgen zelfs koorts. Ik heb er nooit veel last van gehad.
Heb acht rieten stoeltjes, twee tafeltjes voor onze nieuwe cantine losgekregen bij de Staf. Ook nog een nieuwe voetbal. Tot nog toe geen radio maar ik heb de majoor in z’n kraag gepikt en nu komt er een toestel. Ik haal de pingpongtafel terug uit Tjikaremas, zij hadden hem zolang geleend.
Ook een volleybal en een net gefikst. Van de kapitein heb ik een paar sarongs gepikt om de cantine gezellig mee te maken. We gaan in totaal met 20 man naar boven, een geschikte ploeg. Het komt best in orde vrouwke.
Verdorie wat wordt die arm stijf.
Klappen
Verder met je brieven. Je was gelukkig. Zuske speelde buiten en Pim ook na zijn deuntje op het potje. Hij heeft vreemde fratsen, het raam zomaar open frunniken, jouw kledingkast helemaal leegmaken. Als hij niks meer om klappen geeft, zet hem dan eens in de hoek. Of is hij daar te klein voor? Hij heeft het in z’n koppie en moet er nog wennen aan dat hij Memmi moet delen. Zuske is makkelijker maar zij zijn beiden onze skotten.
Als Pim ’s middags uit z’n bedje klimt, misschien slaapt hij alleen als hij slaap heeft en houdt hij het niet uit in bed als hij wakker is. Ga dan eens naar binnen en zeg en doe niks, kijk alleen maar naar hem. Zou hij zo voelen dat hij je verdriet doet door niet in z’n bedje te blijven? Misschien klimt hij er vanzelf in.
Ik denk niet dat ik hem met de ogen kan dwingen.
Een tik is goed maar harder slaan wanneer het niet helpt niet. Gehoorzaamheid uit vrees voor straf is uit den boze. Een tik waarvan ze weten dat die uit liefde wordt gegeven, waar ze van voelen dat het verdriet doet om hem te geven, is goed. Zou ik het straks kunnen? Het is makkelijk om van afstand te zeggen zo en zo moet je het doen. Ik voel mij zwak schat en ben wel eens bang dat ik te vlug klappen geef.
Samen thuis, semimilitair
Nee schat je vraagt niet te veel. Straks probeer ik dagelijks thuis te zijn, thuis te eten, leven met mijn gezin, samen. Ook wil ik proberen of ik semimilitaire dienst kan doen. Een burgerbetrekking bij het leger. Schilder bijvoorbeeld bij een grote kazernes of geweermaker of ander onderhoudswerk. Je bent dan gewoon burger zonder dienstverband maar deelt wel in de voordelen van beroepsmilitairen zoals sociale voorzieningen en pensioen. Een hele kleine kans extra om aan de slag te komen.
Ja snoes een eigen huisje, je weet pop aan mij zal niet het niet liggen, heb de drempels platgelopen.
Bij ons wordt het zeker gezellig, wij houden er beiden van. Weet je nog onze kamer in Wezep, zo smoek? Waar we terecht komen weten we nog niet. Als het maar niet in een stad is op een bovenwoning. Wel een huisje met een tuintje waar onze prullen kunnen ravotten zonder dat de buren er last van hebben.
Bukanagara
Lieveling, ‘k zit hoog en droog en fris. Druk met inrichten. Het lijkt hier heel goed te worden. Vanavond schrijf ik verder. Een dikke tút fan heit foar memmi, Pim en Ukkepuk.
Dank voor je fijne brief en pakje. Je was weer geholpen met mijn brieven, dat betekent ALLES voor mij. Heb nog niet van de kaas geproefd, het blik zit nog dicht. Dat wordt weer smullen. Het pakje rook lekker naar jouw sigaretten. Hoe heb je die allemaal bij elkaar gekregen? Jammer dat ondanks je zorgvuldige inpakken er toch drie pakjes tabak beschimmeld waren. Ik heb ze aan de djongossen gegeven, zij waren er wat blij mee. Fijn is alles lieveling.
Het bevalt ons allemaal best en we vinden het nu al jammer dat we over een maand afgelost worden.
Ben met de eerste wagen vroeg weggegaan. Ik had meubels mee en keukenmateriaal. De kok was ook mee om de keuken zo snel mogelijk op poten te zetten. Om 7.30 uur waren we al boven. Vlug lossen, de wagen ging meteen naar beneden voor de volgende vracht.
De PenT koelies waren druk bezig met het zetten van ruiten. Het was er een rommeltje hoor. Ik had twee djongossen meegenomen dus dat was snel gefikst.
Kanonniers, seiners en chauffeurs
Heb een indeling gemaakt waar de jongens moeten liggen, wie juist niet bij wie of juist wel. Ik gooi het liefst alles door elkaar, kanonniers, seiners en chauffeurs. De grootste kankeraars niet bij elkaar maar over de kamers verdelen. Geloof dat ze allemaal tevreden zijn met hun plaats.
Er kwam al snel een Loera opdagen, hij had al eerder een seintje gehad dat er meubels moesten komen. Hij kwam vertellen dat we de spullen op konden halen. ’t IJzer smeden als het heet is dus er meteen op af. Ik kreeg tien gewone stoelen, een compleet zitje dat op onze kamer staat, vier tafels en twee kasten. Later liet hij nog 25 borden brengen voor onze gezamenlijke eetzaal. Nou wat zeg je daarvan?
Tegen 10.00 uur kwam de rest met hun barang. Tjonge wat een bende maar na een uur had ieder zich al op z’n eigen manier geïnstalleerd. De een maakt er veel meer werk van dan de ander. Velen maken een gezellig hoekje. Doekje tegen de wand, foto’s van thuis enz. Anderen spijkeren een paar krissen tegen de wand. Er zijn er ook die domweg hun tampatje opslaan, klaar is Kees. Soedah.
Onze kamer die ik met M. deel is nog niet klaar. De keuken is nog niks maar we krijgen cement van de Genie en de PenT zorgt voor de rest. Hun elektriciens waren druk bezig met het plaatsen van een lichtaggregaat in een klein kamertje. Een benzinemotor met dynamo voor het opwekken van stroom. Dat ding maakt zo’n oorverdovend lawaai dat we hem er meteen uitgedonderd hebben. Nu komt het 15 m achter het huis te staan zodat dat knetterding geen overlast meer veroorzaakt. Het licht is uitstekend.
Had het druk met alles regelen maar had m’n slinger hoor.
306 Bochten
’s Middags naar Kasomálang om foerage en post te halen. De afstand van hier naar daar is 20 km, dus van Raard naar Leeuwarden maar dan door bergachtig terrein. Steil omhoog, steil naar beneden draaien. Veel jongens kunnen er niet tegen en krijgen maagkriebels. Als ik me niet vergis zitten er in de smalle bergweg 306 bochten. Je kunt je het het best voorstellen als je op de kaart een kronkelige rivier bekijkt. Ons radiowagentje trekt als een vliegtuig, een prima chauffeur. Prachtig zo’n rit snoes.
Heb een lijst van spullen die we nog nodig hebben. Prikkeldraad, glazen voor de cantine, volleybal, petroleumkachels, schoonmaakspullen enz.
Volgende postblad verder lieveling. Een dikke zoen voor nu!
De stemming is prima schat, ik kan alles van de kerels gedaan krijgen
Kreeg de hevigste ruzie met H. over een spiegeltje dat ik mee wilde nemen. Zij hebben een grote spiegelkast en nog twee kleine spiegels waar ik er een van mee wilde nemen. Ik mocht het gebarsten exemplaar nemen. Hij werd zo woest dat ik dacht dat hij me ging opvreten, afijn, barst met je spiegels. Ik duik er wel eentje op in de kampong of anders laat ik er eentje kopen.
Verder kreeg ik de spullen aardig bij elkaar behalve het prikkeldraad. Dat paste niet meer.
Met een rotgang naar boven, een klim van ongeveer 650 m. De cantine draait al weer. Hier en daar een sarong en wat bloemen. Nog wat zitjes erbij en straks de pingpongtafel en radio en het ziet er allemaal weer keurig uit.
De stemming is prima schat, ik kan alles van de kerels gedaan krijgen. Vanavond houden we weer dagsluiting en ik hoop het vol te houden. Heb de jongens van beneden ook gevraagd ermee door te gaan.
Zeker mieters
Wilde gisteravond schrijven maar we kregen hoog bezoek. Dan is het toch lastig om met een officier op een kamer te liggen. Ik kan doen alsof mijn neus bloed en blijven zitten maar ik verdwijn toch liever. De overste kwam een kijkje nemen met een heel gevolg. De majoor was er ook bij en K. niet te vergeten. Mieters zeg, zei K. Ze vonden het allemaal zeker mieters want ze bleven hangen en borrelen tot 22.00 uur. De ouwe baas, de overste is gek op deze post. We zullen hem hier wel vaker zien.
Er was ook een luit bij van onze aflossingstroepen. Hij is pas in Soebang aangekomen met vier man om kwartier te maken. De troep gaat half september in Holland scheep en kunnen we half october hier verwachten. Nou hun bedje is al gespreid hoor. Tjonge wat keek die knaap op. Zelfs midden in de nacht kwam de aalmoezenier hier met een kwartiermaker, die jongen was enthousiast en keek zijn ogen uit z’n hoofd.
Nog even met m’n slapi napraten en toen slapen. Had mijn diensttrui tegen de kou aangehouden en prima gemaft.
Djongossen en baboes
Vanmorgen de djongossen hun werkzaamheden geleerd, bedden opmaken, dweilen, eettafel klaarmaken, badkamer schoonmaken etc. Van beneden twee baboes meegenomen, de rest voelde er niets voor.
De derde hier uit de kampong gehaald. Maar eens afwachten of zij goed kan wassen en strijken. We hebben nu drie koelies en drie boe’s, waar we het best mee kunnen doen.
Eerst even eten, lekker. Heb lijsten gemaakt voor de schietoefeningen met de kanonnen. Ik ga morgen schieten.
Straks weer naar beneden voor de foerage en andere spullen. Mijn slapi doet een slapi. Ik kan best met het renpaardje opschieten, ze noemen hem ook wel hazewind omdat luit M. zo spurt op patrouille.
Het zal voor mij weinig tippelen worden, misschien een enkele keer want M. doet niets liever dan patrouillelopen. Afijn, voorlopig werk zat.
Ben een beetje onwennig van jou maar toch is alles goed.
Geen post. Hoop dat er vanavond weer wat is anders wordt ik razend onwennig! Thuis alles goed meiske? Heb je goede moed? Ik moet weer alles van je horen hoor.
Gister naar beneden voor de foerage. Het regende, we reden dwars door de wolken, soms zaten we erboven, machtig.
De bevolking is takut (bang) voor de blanda’s
Ben met H. op verkenning uitgegaan naar de omliggende kampongs. Ik wilde de Loera opzoeken maar die was nergens te vinden. De grootste moeilijkheid is hier het taaltje. Maleis verstaan ze hier niet en van het Soendanees begrijpen wij niets. Toch kwamen we met waslijnen voor de baboes terug. Een mooie tippel langs onmogelijke paadjes. De kleine kampongs liggen onder de bomen verscholen tegen de hellingen geplakt. Prachtige vergezichten.
Het is hier veel armoediger dan in Kasomálang. Tot aan de evacuatie van de TNI troepen was dit een TNI post. Dat zegt genoeg.
Schurft, tropenzweren en frambosia komen hier veel voor.
Het is de bedoeling dat we hier ziekenrapport houden als we er tenminste spullen voor krijgen. De bevolking is takut voor de blanda’s. Ze zullen de verhalen van Kasomálang wel gehoord hebben. Afijn veel beter zo dan de brutaliteit in het begin bij Kasomálang. De bangigheid gaat vanzelf over.
Feest met de schatten
Je had feest gevierd met de schatten en genoten maar toch voelde je grote verlatenheid en verlangen. Steeds weer zag je het geluk van anderen om je heen en voelde je je eigen gemis zo scherp en diep. Je werd bewonderd, onze kinderen even zo. Dat gaf wel even voldoening over alle lof van wat lief, wat mooi. Heb je dat zélf gemaakt? MAAAR!!! Janki!!! Kanne, ik wil je troosten even je kopje op mijn schouder, mijn armen om je heen, ik weet het liefste.
Fijn dat je toch nog mee kon doen. Volhouden Nanni. Ik ben zo blij dat je toch alles zo fijn gedaan hebt, voor jezelf en voor onze schatten.
Oneindig vergezicht
Kon je maar hier zijn Nan en meegenieten van de rust, van al het moois dat hier te zien is. Je voelt je hier klein bij alle grootsheid. Vanuit hier zie ik een beboste helling en iets verder kijk ik over een lager berglandschap wat in de wijde verte overgaat in de laagvlakte, een oneindig vergezicht, hemel en aarde vloeien in elkaar over.
Jammer dat het te vaag is om een mooie foto te maken.
Ben blij dat ik naar boven gegaan ben, de anderen hadden er geen puf in.
Schietoefening
Even over de schietoefening. Het liep veel beter dan bij de ploeg die gister ging, toen kwam er van de vier kanonnen maar eentje in stelling. Het was een hopeloos gedoe. Drie kanonnen plus wagens bleven steken, het was te glad.
Wij gingen met de wagen naar Kasomálang om ons kanon op te halen, vervolgens door naar de schietbaan tot achter de C-batterij. Zo’n 60-70 km hier vandaan. In de hoofdpost van de C-batterij Segabakerang kwamen we allemaal bij elkaar. Vier kanonnen en trekkers, radiowagen, munitiewagens en pantserwagens in colonne naar het schietterrein.
Onze trekker liep gloeiend heet en viel uit maar er was een reserve wagen. Om 8 uur stond de batterij in stelling, schietklaar. Er is weer vlot geschoten. Zelf heb ik 60 schoten gelost. Kan met recht zeggen dat ik het zelf heb gedaan want als ik als stuks commandant geen vuurbevel geef wordt er geen schot gelost.
Het was weer warm, net een braadpan met allemaal verbrande ruggen (Onder kopje schietoefeningen in de bergen). Heb deze keer beter uitgekeken dan de vorige keer en net op tijd mijn jasje weer aangetrokken.
Voor ons was er niet veel aardigheid aan het schieten. Het was weer echt een oefening voor de officieren die in de waarnemingspost zaten. Die schoten om de beurt, meestal met twee stukken.
De bijpost en de waarnemingspost staan in radioverbinding met elkaar. De waarneming kan de uitwerking van de schoten zien en geeft net zolang aanwijzingen tot dat de granaten precies op het doel vallen. Wij zien de uitwerking van ons schieten niet en wij doen eigenlijk niets anders dan het opvoeren van bevelen. Wij schieten en zij leiden het vuur.
De ene officier is veel handiger dan de ander. Ik schoot op vuurbevelen van kpt K. van de C-batterij. De goeie man kon de granaten maar niet op het doel krijgen en had 19 schoten nodig voordat het raak was. Anderen zitten al met vier tot vijf schoten goed. Het bleek maar weer dat de kanonniers veel beter geoefend zijn dan de officieren. Voor ons is het routine, voor hen een eerste les.
De majoor liet zich niet zien dus ook geen hysterisch gedoe. Laatst ging hij door het lint door de korte broekjes die sommige jongens droegen. Ze moesten allemaal ingeleverd worden, ik heb er al zeven. Tjonge wat ging hij tekeer.
Om 14.00 uur was het laatste schot gelost en kwam het commando berg munitie, berg gereedschappen met andere woorden soedah, sodemieter op. Dat commando horen de jongens natuurlijk het liefst. Zes uur in de brandende zon is wel aardig maar ik was ook blij dat het afgelopen was.
De pijp poetsen en cabaret
Terug naar Kasomálang, de pijp poetsen en omhoog. Gegeten, gemaft toen ijskoud gemandied. De kok gaat water koken om erbij te gooien. Wat een papkindjes hè?
Daarna weer naar beneden voor cabaret in Djalangbjaja. Het was weer eens het oude ploegje Zonnestraal Cabaret, dienstplichtigen van de EM. Die jongens zijn met dezelfde reis als ik op de Tegelberg meegekomen en ik hoop dat ze ook op dezelfde boot mee teruggaan. Het was de derde keer dat ze voor ons optraden, Soekamelang, Soekamandi en nu hier. Echte soldatenhumor zonder grofheid of vuiligheid, op ’t kantje af. Het was het ritje van 45 km wel waard.
Gek hè, even op en neer voor de bioscoop in Leeuwarden komt niet in je op terwijl dat dichterbij is. Hier draaien wij de hand niet om voor afstanden, vandaag heb ik er zo’n 190 km opzitten.
Prutsen
Ik ga weer prutsen. Ik wil de cantine wat opknappen. Er moet nog een kapstok in. Verder wil ik waarschuwingsborden maken voor het verkeer. Alle wagens voor Bukanagara melden bij de wacht. Om te voorkomen dat ze onderweg op elkaar botsen. En ik wil pingpongbats maken van triplex, bekleden met dun leer. In Bandoeng kosten die dingen f 45,- per stuk, dat wordt te gek. Er moeten nog lampenkappen gemaakt worden en ik zal proberen wat verf en gereedschap op de kop te tikken.
Ik zit in de cantine bij het houtvuurtje, lekker. Ik draai shagjes van jouw tabak, ook lekker. De meesten slapen al. Ook m’n slapi, hij werd wakker toen ik wat op de kamer rommelde. Heb gauw het licht uitgedraaid, slaap se.
Rustdag
Naar beneden voor het voetbal in Kasomálang tegen het PenT elftal. Een echte rouspartij voor beide kanten, er werd fel gestreden. Jammer dat de sportiviteit wel eens in de verdrukking kwam. Voor de eerste keer moest het inlandse team verliezen met 0-2. Onze ploeg zette alles op alles om eindelijk eens revanche te nemen op de vele nederlagen die ze van die rappe jongens moesten slikken.
Toen naar de kerk. Het was goed, we hoorden weer eens wie we eigenlijk zijn.
Heb jij van een preek genoten? Heb je een goede dag gehad? Heb je weer moed voor de nieuwe week?
Toen ik weer boven kwam waren er drie brieven van jou. Heerlijk alles weer van je te weten. Enig die veertjes van Pim, mat heitti ha yn de brief. Moet papa hebben in de brief. Hij wordt er zich van bewust dat er nog iemand bij jullie hoort en dat heb jij hem geleerd lieveling!!! Het mooiste veertje bewaar ik bij de fotolijst.
Een vracht houtskool gehaald voor de baboes om mee te strijken. Gevraagd of de radio voor de cantine bijna kwam. Sorry, vergeten. Toen ben ik domweg blijven wachten tot er gebeld werd naar de C-batterij en de foerier eindelijk met het toestel aankwam. Het speelt al hoor, de cantine is er een stuk gezelliger door geworden.
Heb van je kaasje geproefd, heerlijk. Ik ga er in één keer een dikke plak voor twintig man afsnijden. Vind je het goed Nan?
Kostelijk zijn de foto’s van Pim en Zus. Pim staat erbij van wat nou weer! Dank lieveling, een vurige zoen. Hoe lang nog, ik moet jullie echt zien, een echte zoen, jullie echt in mijn armen.
Doden I-6 RVA in het randgebied van Tjikampeh
Soms denk ik zou ik mijn schatten ooit nog terug zien? Ongeloof en wantrouwen meiske.
Ik sta er zelden bij stil dat ook ik niet terug kan komen zoals de jongens van de A-batterij die gister sneuvelden. Je schrikt ervan, ja Nan het is de harde werkelijkheid. Van I-6 RVA drie gesneuveld en een vermist, van een en dezelfde patrouille. Ze zijn in het randgebied van Tjikampeh in een hinderlaag gelopen. Drie van de zeven man zijn teruggekomen. Eerst waren er twee doden en twee vermisten. Vandaag is de derde dode gevonden. Ltn Spier is er nu met zijn inlandse troepen op losgegaan. Het komt wel weer goed maar die jongens komen nooit meer terug. De vierde man heeft 1% kans om nog terug te komen.
Zopas dagsluiting gehouden. Het was moeilijk. Ik heb gedankt dat wij nog steeds gespaard zijn, wij zijn niet beter dan die anderen.
Hoe het precies gegaan is weet ik niet Nan, doet er ook niet toe. Hoop zo dat de vierde man ook gevonden wordt. Drie jongens ken ik heel goed. Weer een harde slag voor ons regiment maar bovenal voor de ouders van de jongens.
Ons gebied is nu rustig, De eerste bende is volledig uit elkaar geslagen door de Spiertroepen. D blij. De gevangen die zijn gemaakt vertellen alles. Die jongens gingen tijdens het verhoor onderling met knuppels tegen elkaar vechten. De een verweet de ander dat hij loog. Sombere verhalen liefste maar je moet toch alles weten?
Ltn v M. en ltn C. zijn in Soebang begraven. Een radiobericht dat morgen tot 12.00 uur de vlag halfstok moet hangen, is het teken dat de derde gevonden is en morgenochtend begraven wordt.
Dan weten we weer dat het oorlog is en word je tot stilstand gebracht, dood, verschrikking en toch dankbaarheid voor gods genade. Je voelt het wel poppi, het zit me hoog. Dit hadden we niet verwacht. We meenden het ergste gehad te hebben en nu dit. Weliswaar in een ander gebied maar toch onze jongens. Hier merk je er weinig van. De eerste reactie is snel voorbij. Dan komt waarom flikkeren ze geen bommen op Djogja. Nu speelt de radio weer en hebben ze plezier. Zo is het soldatenleven, hard, doorgaan!!!
Ltn M. is met 5 man op patrouille gegaan. Een hele tippel van drie uur bergen, dalen, kali’s, mooi maar zwaar. Niks te beleven.
Met de kok de kampong in, tokkelende beesten
Ik ben met de kok de kampongs ingedoken. Op zoek naar de Loera. De goeie man was thuis en onthaalde ons op thee. Ik had een verlanglijstje bij me. Zitje, klok en spiegel voor de cantine. Van een perang tani (boer) kocht ik voor een pakje sigaretten een koebel. Gek hè. De karbouwen dragen het om de nek, een aardig gehoor zo’n groep grazende en tokkelende beesten. ’t Ja maar wat ik er mee moet doen, ik nam hem toch mee.
De kok heeft kippen gekocht.
De Loera kwam al snel opdagen met stoelen en tafels maar het spul was zo slap dat ik het hem mee terug heb laten nemen. De foeragewagen kwam met lage stoelen en een tafel en een klokje. De stoelen en tafels gingen maar het klokje was zwaar verwaarloosd en wilde niet lopen. Heb het uurwerk eruit gehaald en de djongos het kastje laten schoonmaken. Het uurwerk gaf ik een benzinebad en daarna heb ik het gesmeerd en warempel, het loopt en laat met schorre stem ieder uur van zich horen. De spiegel die meekwam knapte van water en zeep aardig op. Alles in bruikleen.
Ja ik kan merken dat de jongens dankbaar voor mijn werk zijn maar meestal leveren ze kritiek die niet mals is. Het hindert me niet schat, een soldaat zegt nu eenmaal niet dank je wel, dat is prachtig of iets dergelijks.
Even koffie en een shagje. Ik zit rustig alleen. Myn leafste!!! Zit weer even naar mijn lievelingen te kijken, pracht foto’s. Hoe heb je het vandaag? Net zo moedig als in je vorige brief?