Kuningan zal blij zijn wanneer wij weer ophoepelen

Heb geen nieuws. Maar dat hindert niet, fijn even met jou praten.

Hier is vandaag alles rustig. De omgeving is ook weer vrij rustig. De TNI-bendes zijn naar het westen getrokken. Er is nog niet bekend of er nog meer TNI-troepen uit de Repoeblik komen. Het valt me op dat er tegen de doortrekkende bendes niet veel gedaan is. Wat we hier gedaan hebben is bijna niets anders dan ze van het lijf houden. Heb zo’n idee dat de legerleiding eerst afwacht waar de troepen zich nestelen om ze vervolgens aan te pakken en op te ruimen.

Er komen nu al berichten van rampokpartijen van de TNI-bendes. Een teken dat ze niet overal zo vlot aan de kost komen en dat de bevolking ervoor terugschrikt de bendes vrijwillig hulp te bieden.

Heb zo’n idee dat we hier nog een paar weken blijven. We hebben aanvulling van zware munitie gehad (500 schoten), deze keer werd het vanuit Cheribon gebracht. De vorige keer moesten we het zelf halen. Zie blog 87, onder kopje Op naar het onbekende, de stemming kan niet beter. We hebben ongeveer 600 granaten verschoten.

Heb wat in de munitieloods rondgescharreld en de rommel weer wat bij elkaar gezocht. Overal slingerden lege kisten en granaathulzen rond. Met de jongens een barricade gemaakt ter bescherming van de schoollokalen. De wanden zijn van bamboe matten en die bieden geen veiligheid bij een beschieting.

De officieren en wij onderofficieren liggen in een stenen huis, dus goed gedekt.

Niet dat ik beschietingen of een aanval verwacht maar ik neem toch liever het zekere voor het onzekere.

Eerder had ik al een stalen pantsering van een oude brencarrier, weet je nog uit Wezep, die rare lage stalen bakjes op rupswielen, van een dump gesleept om als brenpost te gebruiken. Zit je nu met je bren in dit mitrailleursnest dan heb je een pracht van een verdediging.

Kuningan zal blij zijn wanneer wij weer ophoepelen. We verstoorden menig keer de nachtrust met ons gebulder. Ook hebben we er een handje van om mensen van de pasar of van straat te halen om karweitjes op te knappen.

Munitieladen en lossen, barricades maken, stenen sjouwen enz. Het liefst pikken de jongens welgedane, smetteloos wit geklede Chinezen voor zulke vuile karweitjes in de kraag. Het was een vermakelijk gezicht de heertjes over het blubberige voetbalveld te zien lopen met in de ene hand hun schoenen en in de andere een kist granaten.

Eigenlijk is het niet in de haak en maken wij misbruik van onze macht. Maar het is niet zo erg dat die parasieten die slapend rijk worden van de armen eens een keer zweten en vuile poten halen. Kuningan zal zich de D-batterij nog lang heugen.

Ons leger heeft nu zo goed als de vrije hand, banger voor ons dan voor de bendes

De houding van de bevolking verandert. Ze merken dat wij niet alles slikken.

De schietpartijen dragen ertoe bij dat ze beseffen dat ze uit moeten kijken. Erg kolonialistisch hè snoes? Voorlopig hebben we daar nog het meeste succes mee en wij hebben nog geen eigen doden. Wel hebben we nu weer de situatie van banger voor ons dan voor de bendes.

Met de Infanterie is te veel mooi weer gespeeld, het is beter de bevolking voorlopig op afstand te houden.

Tegenover het buitenland blijven we op ons stuk staan en laten we ons niet de wet voorschrijven door geblèr in de Veiligheidsraad. Hoe lang dit nog voor ons duurt durf ik niet te zeggen. Ik hoop dat we er over een paar maanden zo voor staan dat wij gemist kunnen worden. De algemene toestand in Indië is gunstig voor ons. Nederland doet z’n eigen zin en trekt zich van alle goede raad weinig aan. Bijzonderheden weet ik niet.

Ons leger heeft nu zo goed als de vrije hand en pakt de zaak goed aan.

Geen post, regen en blubber, regen werkt in ons voordeel

We zitten hier nu drie weken en heb nog maar 1 x post gekregen. Hopeloos, toch is alles goed. Moet jij ook zo lang wachten? Wil zo graag alles van je weten. Ik moet geduld en vertrouwen hebben maar dat valt niet altijd mee hè schat?

Regen, regen, regen en blubber.

We zijn een paar keer in stelling gekomen maar hebben niet geschoten. Het voetbalveld stond blank. Toch een aardig gezicht als er geschreeuwd wordt – op je posten!!! – zie je alle kerels door water en modder naar de stukken vliegen. Toch hebben we het getroffen met het voetbalveld voor de deur. We kunnen bijna alle kampongs in de buurt bereiken zodat we niet steeds hoeven uit te rukken. Nu de officiële actie afgelopen is, werkt de regentijd in ons voordeel.

Merendeel TNI-ers wenst zich over te geven

Een officier van een TNI-bende heeft zich gemeld. Volgens zijn verklaringen was de toestand van zijn troepen zeer slecht. Het merendeel wenst zich over te geven maar de hogere officieren houden de kop er nog voor. Ze durven niet meer in kampongs te slapen wat betekent dat ze de natte koude nachten zonder dekking in de open lucht doorbrengen, waardoor de troepen snel aftakelen. Ook het eten is een groot probleem.

Op de vraag waarom ze nooit met een honderdtal een van onze kleine buitenposten aanvielen verklaarde hij dat het niet verantwoord was vanwege gebrek aan munitie. De munitie die vorige week door onze jongens gevonden is was in zeer slechte staat en er waren veel ketsers bij, afgeschoten maar niet afgegaan. Voor de bendes is het nu heel moeilijk om hun munitie droog te houden. Wat er hier en daar nog verstopt zit in de grond of in kampongs is zo goed als waardeloos.

We zitten nu te wachten op de tweede groep die volgens de TNI-officier kleiner is, vrouwen en kinderen, ook van de eerste groep worden meegenomen. Daar zullen we niet veel last van hebben. De eerste groep heeft respect voor onze kanonnen gekregen en de tweede groep, als ze komen, zal niet het lef hebben om onder het bereik van de Artillerie in een kampong te gaan zitten.

Zes doden bij die bomontploffing

Van Kasomálang bericht alles rustig. De kapitein was jarig en trakteerde op een borrel en een bami goreng maaltijd.

De bomontploffing in de kampong zie blog 89 kostte zes levens, wat me niets verwondert. De Infanterie heeft de niet ontplofte granaten laten springen…. De put dempen…

Met klewangs bovenop een pantserwagen

Het Bantamse verloopt nog niet zo vlot. Dat volkje in de westhoek van Java is fanatiek. Er wordt verteld dat een bende met klewangs bewapend bovenop een dichte pantserwagen sprong en door de schietgaten probeerde de bemanning af te maken. Door met felle rukken snel voor en achteruit te rijden werden de kerels eraf geslingerd en voor een deel doodgereden.

Brandhout stunten

Een vracht brandhout gestunt voor kokkie. Bij het storingsvuren op de weg was een granaat precies op een huis gevallen, vlak bij een net herstelde brug. De keet lag tegen de grond. Even vertellen hoe dat gaat schat. Met een drietonner en zeven man op pad, 4 km buiten Kuningan. Hier en daar een paar man neergepoot voor beveiliging. Toevallig kwam er een autobus van Cheribon die uitpuilde van de orang China’s. Stap maar uit en laad de wagen maar vol, zo klaar!

Vuurtje op kleine bende

Daarna meteen achter de kanonnen. Weer een vuurtje op een kleine bende gegeven, de Infanterie zit er nu achteraan. 4 x 6 schoten snelvuur, een oorverdovend gebulder. Mijn stuks bediening was zo vol vuur dat ze de zevende granaat er ook nog in wilden stoppen maar ik kon er nog bovenuit schreeuwen om het te beletten. Niet dat het zo erg was maar er was nu eenmaal bevel gegeven voor zes.

Gemaft, gekaart in de cantine, een gil op je posten, schieten en even later weer Heer, Nel, Aas.

Rustig blijven onder moeilijke omstandigheden

Nu jouw drie brieven weer. Ik geloof dat ik deze drie het meest van alle gelezen heb Jank. Ze helpen me steeds weer en maken mij gelukkig. Je hebt me alles van jou, alles van ons, van onze lytse skotten, heerlijk laten voelen. Jouw rustige, krachtige, innige diepe liefde, de rijkdom van onze schatten. Je hebt heerlijk voor me gezorgd, me geholpen en gelukkig gemaakt. Jouw rust heeft me niet verwonderd. Ik weet dat het niet altijd zo is maar ik ken je en dit waren niet de eerste moeilijkheden die je meemaakte. God geeft je kracht Nan dat is waar, maar zelf heb je ook geleerd om rustig te blijven juist in de moeilijkste omstandigheden. Jouw bidden voor mij, voor alles, voor de vrede in onze harten heeft me geholpen. Diep roerde het bidden van onze schatten en het nacht heiti. Voel mijn innige dank voor alles wat je mij weer hebt gegeven. Nacht lievelingen.

Telegram een week onderweg

Zo pas je telegram ontvangen een heerlijke verrassing. Wel kreeg ik even hartkloppingen maar toen ik het las doorstroomde mij het heerlijke gevoel ‘van mijn lievelingen’. Dank Kanne. Ik moest en zou post hebben op mijn verjaardag, het telegram was ook op tijd in Batavia, 16 januari. Er klopt geen pest van de posterijen hier. Onder mijn duidelijke adres stond -onbekend- aangetekend en ze hebben kans gezien om na een week tijd mijn verblijfplaats op te sporen. Niet kankeren hè meiske? Ben er nu ook dolblij mee.

Storingsvuur en dagenlang kaarten

De laatste dagen niets bijzonders. Geen post. Weinig te doen behalve ’s nachts storingsvuur op de wegen geven. Regen. Somber weer, alles even triest en vochtig. Het voetbalveld is een natte sawa en we kunnen het niet gebruiken om te sporten. We zitten iedere dag urenlang te kaarten. Wat een leven.

Even een onderbreking gehad, zes schoten op verschillende punten langs de wegen gegeven om de ploppers die er toch niet zijn weg te jagen. Sommige jongens schrikken zich ‘s nachts nog een hoedje maar de meesten slapen gewoon door.

De laatste dagen geen kranten. Alles loopt nog volgens plan en we schieten goed op. Het zelfbestuur wordt zo snel mogelijk ingeschakeld ook om de wereldpers het zwijgen op te leggen en onze beloften aan Indië na te komen.

Baileybrug

Ben even naar Linggadjati geweest. We moesten wachten tot de Genie klaar was met een baileybrug. De oude brug was door een bende vernield en zakte steeds dieper weg.

Het werd te gevaarlijk voor autoverkeer. De ijzeren brugleuningen werden weggeblazen. Met een daverende klap vlogen ze de kali in. Handig hoe die kerels met het zware materiaal omspringen. De nieuwe brug werd op de weg in elkaar gezet en stond op rollen. Hij werd in z’n geheel over de oude brug geduwd. Alles bij elkaar duurde het zo’n drie uur, ik heb me niet verveeld.

Het lukt niet zo best meer om de kop ervoor te houden

Heb bij Linggadjati een schaak-, dam- en dominospel geleend. De optimisten hadden alle spel en sportartikelen al ingepakt omdat we deze maand naar huis zouden gaan. Ik moet er niet aan denken wanneer het echt zover is. Het verlangen naar huis, naar het einde van dit alles wordt steeds sterker. Steeds meer moet ik me verzetten om de kop ervoor te kunnen houden. Het lukt niet zo best meer poppi. Morgen hoop ik weer jouw brieven te krijgen. Ik help je zo niet hè?

Jij hebt het nog veel moeilijker dan ik. Hoe graag vertel ik je iedere avond even dat alles goed is, dat je je niet ongerust moet maken, houd goede moed lieveling.

Steeds zit ik je laatste drie brieven door te neuzen. Dan kan ik me alles weer voorstellen en voel ik jouw grote liefde. Hoe kan ik dan zo vaak futloos en lamlendig zijn? Heb alles immers nog.

Ik probeer plannen te maken maar het wil niet. Het is net alsof ik eerst dit alles hier achter me moet laten om weer verder te kunnen.

Geen post, om uit je vel te springen. Toch is alles goed met mij.

Goed nieuws van de cantinepik van III-9. Volgens hem zou de postverbinding weer normaal worden. De KLM schijnt in de buurt van India op een klein eiland te kunnen landen en brandstof te tanken. Volgens het bericht zouden we dan drie keer per week post krijgen.

We hebben daar in de buurt bij Linggadjati geschoten. Wat het resultaat was weet ik niet. We waren voor de rijst weer binnen.

Kanonnen gepoetst, gezwommen, paar uurtjes gemaft, met K. geschaakt en van 24.00 – 1.00 uur een wachtje geklopt.

Drukte bij Kasomálang

Bericht van Kasomálang dat ze een drukke week hebben gehad. Een bende van de Siliwangidivisie kwam in het 6-RVA-gebied. Zoals vanouds onze mensen er meteen bovenop met als gevolg dat er wapens buit gemaakt zijn en er doden en gewonden zijn gevallen. De rest van de bende is over onmogelijke paden over de bergen verdwenen.

De bevolking gaf goede inlichtingen.

In het Tjikampehse is ook een goede slag geslagen. Veel wapens in beslag genomen en een paar honderd man in de soep.

Misschien gaan we deze week terug, hoe eerder hoe liever.

Buitenlandse politiek: lieve geld speelt de hoofdrol

Van de politiek, vooral de Amerikaanse begrijp ik weinig meer. Ze zitten ons behoorlijk dwars maar Nederland dopt z’n eigen boontjes wel. Amerika denkt dat het ons hier te goed gaat en kan niet verdragen dat wij onze eigen gang gaan en hun hulp straks niet meer nodig hebben. Het lieve geld speelt weer de hoofdrol. Amerikaanse handelsmagnaten hadden gedacht er een slaatje uit te slaan wat mooi niet doorgaat nu de Repoeblik ɫ is. Geloof dat niemand de zon in het water kan zien schijnen bij een ander.

Veiligheidsraad en de Commissie van Goede Diensten (zie blog 89 onder kopje Ex-Repoeblikeins gebied Midden-Java is op door honger en ellende) met daverende onzin, ze willen nog meer zeggenschap geven. Enfin, rustig afwachten. Iedereen probeert ons tegen te werken maar ik geloof toch dat onze regering doorgaat en de rust vrij snel hersteld is.

Dan komt onze tijd weer liefste. Onbeschrijflijk zal dat zijn. Geve god dat het spoedig zo mag zijn.

De TNI valt snel uit elkaar

De TNI valt snel uit elkaar. Velen melden zich en de rest verdeelt zich in kleine groepjes. Nu nog even het hoofd boven water houden. Hun guerrillastrijd tegen de blanda’s draait uit op sabotage en rampokpartijen. Ze kunnen ons praktisch niets meer doen. Afgelegen plantages en ondernemingen moeten het nogal eens ontgelden, hun enige manier om aan voedsel en kleding te komen.

Ik voel alles wat je niet schrijft

Heb heerlijke brieven van jou gehad liefste, nu is alles goed, heb gedankt en ben gelukkig en vol goede moed. Het waren jouw kerstbrieven schat, vandaag op 28 januari. Het waren goede dagen, toch voelde ik alles wat je niet schreef. Het was soms heel moeilijk hè meiske? Kijk me even aan Kanneke. Een innige zoen.

Verkenningsvliegtuig neergestort

Ons verkenningsvliegtuig is brandend neergestort. Beide inzittenden op slag gedood en verbrand. Ltn. Boonstra (I-6 RVA) was een van de slachtoffers. Hij was onze luchtwaarnemer en heeft meerdere malen ons vuur geleid. Het vliegtuig ligt in de buurt van Tasikmalaja. Onze pantserwagen is er meteen naartoe gereden met Ltn. M. en Ds. Ik vermoed dat ze het verkoolde lijk meteen naar Bandoeng gebracht hebben en daar begraven op het ereveld bij de andere 6-RVA-ers. Weer een van ons die niet terugkeert.

Afstraffingsvuurtje

Gisteravond met twee kanonnen een afstraffingsvuurtje op een kampong gegeven, er was daar vandaan op een militair voertuig geschoten.

Vanochtend met vier kanonnen uitgerukt naar Linggadjati en in stelling gebracht maar geen schot gelost. Lekker in het zonnetje geslapen tot het commando – berg munitie, berg gereedschappen, sodemieter op -.

De Infanterie had ons niet nodig. Ook waren er weer twee vliegtuigen in actie boven het gebied, een bommenwerper en een verkenningsvliegtuig, nu met een andere waarnemer.

De C-batterij heeft een gebied erbij gekregen, daar waren met regelmaat aanvallen op het kamp en beschietingen van wagens. De C-batterij heeft meteen grote opruiming gehouden zodat daar ook eindelijk de rust is hersteld. De bevolking had lak aan de Infanterie lesregiment RJI (?) en is nu als de dood voor dat stelletje ramgasten van de C-batterij. Het is ook beter eten dan vechten met hen.

We hebben het ergste gehad

Alweer twee fijne brieven van jou, dank lieveling. Mijn verjaardag brief zat erbij, je hebt me alles laten voelen. Mijn onwennige, dapper wyfke wat heb je heerlijk voor mij gezorgd. Je had een goede dag. Je zat in bed te schrijven met onze slapende kinderen naast je. Toch fijn dat er nog zoveel mensen kwamen feliciteren. Jij was blij dat de dag weer voorbij was. Je had kracht gekregen omdat je juist die dag las dat god je niet verlaat.

Gelukkig had jij ook alweer post gekregen. Je hebt lang moeten wachten, net als ik. Geloof dat we nu het ergste hebben gehad.

Krijg ik een horloge van je? Fijn!! Heb vaak pech met dat soort dingen. Ik zal er zuinig op zijn, vooral hier, ik hoop het thuis vele jaren te dragen.

Ik voel hoe dichtbij je bij mij bent.

Even over hier en dan verder met je brieven. De betaalmeester was gekomen met de salarissen en de maandrantsoenen.

Van 20.00 – 21.00 uur een wachtje gelopen. Daarna zitten kletsen. Het was aardig om weer wat over ons gebied te horen, alles is daar nu rustig. De bende is allang weer verdwenen, wij hebben twee brens en nog wat andere schietijzers buitgemaakt.

De geldpik wat van het Kuninganse laten zien en daarna weer zwemmen. We hebben uren in het water geplonsd, het was heerlijk weer voor deze watertijd. Toen ik binnenkwam lagen jouw brieven op mijn bed, heerlijk was dat!

Alles van dyn man.

Pim met fratsen en vragen

Ik kreeg het even benauwd toen je over die rare dag schreef. Ik was al lang weer blij dat je schreef dat Pim alleen maar een ruit stuksloeg. Raar hè schat maar het kan me niets schelen wat er gebeurt zolang mijn lievelingen maar gezond zijn en hen niets overkomt. Ik weet dat je dit begrijpt schat. Juist zoals jij ook al schreef, voor ons onbelangrijke dingen. Het meest vervelende is dat jij er weer zoveel over moet aanhoren.

Natuurlijk was Pim stout en van mij had hij misschien een pak voor de broek gekregen maar dat jij dat niet kon doen vind ik fijn Nanni. Veel beter was dat je onze rakker later even apart nam. Geef hem zijn hamer maar terug, Pim slaat geen ruiten meer in. Je bent een enig moedertje!!

Wim maakt het je wel eens moeilijk met z’n fratsen en vragen, toch een goed antwoord op zijn vraag wie er in het wiegje moet. Aardig dat hij het verder vertelde en vooral wanneer jij daarbij zit weet je eigenlijk niet hoe je je moet houden. Pim weet nu in ieder geval dat we zonder heit geen lytse pop (baby) krijgen. Dat is een goed begin Nan. Geef ze een dikke tút voor hun krabbels, ik kon het bêst lêse (goed lezen).

Zwemmen

Vandaag echt zondag, rustig zonder gebulder van de kanonnen en geen andere dienstzaken. Ben naar de kerk geweest, kan het niet navertellen. Hoe is het bij jou?

Mijn collega’s liggen allemaal op hun nest. Ze worden zo lui als de pee hier.

Ben met 18 jongens naar het zwembad geweest. Het was prachtig weer en we hebben net zolang krijgertje gespeeld tot we bekaf waren.

K. gaat zo nu en dan ook mee maar de rest is niet van het honk te slaan. In het begin omdat de weg naar het zwembad te link was. Nu omdat ze te lamlendig zijn.

Ik hoop dat onze kinderen in de gelegenheid zijn het jong te leren. Ik weet nog goed dat mijn vader ons aan de hengel had bij het Raarder bruggetje.

Eerst even knuffelen.

Wij zijn overal even veilig

Het was voor jou een hele geruststelling dat wij weer terug waren in Kasomálang maar het heeft niet lang geduurd. Ben je erg geschrokken toen je las dat wij weer weggingen?

In Kasomálang was het inderdaad veiliger dan in deze buurt maar nu is hier ook niets meer te doen. We weten dat we overal even veilig zijn als we ons aan god toevertrouwen maar toch zag je me liever in Kasomálang.

Deze actie heeft de Infanterie doden en gewonden gekost maar wij hebben geen schrammetje opgelopen. Dat noemen ze geluk maar ik weet waar we dat aan te danken hebben. Er wordt veel voor ons gebeden.

Jij bent harder geworden?

Je schreef dat wanneer je mijn thuiskomst goed indenkt er soms bang van wordt. Je beweert dat je niet meer dezelfde Kanne bent, dat je harder geworden bent. Oe lieveling, hoe kom je erbij!!! Ja veranderd ben je, maar in je voordeel. Je bent meer gehard door dit zware leven maar hard Nanni?? Nee, dat bestaat bij jou niet.

Of het straks weer zo heerlijk zal zijn als toen wij nog samen waren? Valt het straks tegen, zijn we van elkaar vervreemd? Nee, deze tijd heeft ons veel dichter bij elkaar gebracht dan ooit tevoren. Die kleine verschillen waar wij straks beiden aan moeten wennen zijn bijzaak. Het zal onbeschrijflijk heerlijk zijn, zo dat we het ons haast niet voor kunnen stellen.

Leven straks tegenvallen? Verlangen naar thuis onhoudbaar

Het leven zelf zal ons misschien tegenvallen, het hangt er maar vanaf wat we onder leven verstaan. We leven in een harde, zinloze wereld maar als wij de zin van het leven verstaan ‘god koning der aarde’ zal ons leven misschien nog moeilijk en zwaar zijn maar het zal ons niet tegenvallen omdat wij het echte geluk hebben. We verlangen vaak naar een goed leven, een aardig huis, een goede betrekking maar dat is niet de hoofdzaak. Laten we bidden dat ons leven zo mag zijn. Eerst god en al het andere wordt ons toegeworpen.

Ik zou je heel graag willen vertellen op welke maand je nu kunt rekenen maar ik weet het niet en waag me niet aan veronderstellingen. We gaan rustig en moedig verder meiske in de hoop dat we straks opnieuw mogen beginnen.

Nog een maand en dan is het voorjaar weer in aantocht met nieuw leven, nieuwe hoop. Ik ben blij dat de donkerste wintermaanden voorbij zijn. Jij hebt zonlicht en warmte nodig. Dan nog even en dan kom ik thuis. Haast te mooi.

Als we dan spoedig een eigen woning hebben is het volmaakt. Als ik mij dat indenk wordt het verlangen naar thuis onhoudbaar. Krijgen wij dat allemaal weer terug? Verdiend hebben we het niet, het is alleen genade waar we ons leven lang voor moeten danken.

Ik kan me het leven vaak niet anders voorstellen dan hoe het nu is.

Wakker worden naast jou, geen GvD’s horen maar kinderstemmen, niet aan tafel met kankerende collega’s maar samen eten met mijn schatten. Niet meer rondslenteren met m’n ziel onder de arm maar heerlijk jou helpen, spelen met Pim en Ukkepuk. Mijn werken voor mijn huisgezin, geen patrouilles of schieten.

‘s Avonds niet meer borrelen en elkaar in de haren zitten maar heerlijk bij jou zitten. Janke!!!

Pim heeft hoge verwachtingen van heit, gaat het hem tegenvallen Memmi? Kostelijk dat hij mij in bescherming neemt.

Fijn dat je er even tussenuit was. Is het nog zo koud? Kijk uit met die harde wind hoor. Even een koude neus, heerlijk maar het tintelen van koude handen en voeten…Oe!

Pim vertelde dat er geen brieven van Heiti waren en – at ik grut bin sil ik heiti ophelje – (wanneer ik groot ben haal ik papa op), zelfs Ukkepuk wilde mee in de vliegmachine.

Het zou heerlijk zijn dat jij met onze kinderen mij van de boot kwam halen maar dat gaat niet best hè schat? Uk is nog te jong maar ik heb zo’n idee dat het Pim altijd bij zou blijven.

Ik zie je al op de kade staan schat. Zou het spoedig zo mogen zijn? Wat doe jijzelf het liefst, thuis op mij wachten of mij ophalen? Schrijf het me even schat.

Het is laat, ik ga slapen, tot een heerlijk weerzien.

Hoogste tijd dat wij weer ophoepelen

Het is de hoogste tijd dat wij weer ophoepelen. Alles is beter dan dit nietsdoen. Ik ga iedere middag zwemmen, het houdt me fit. De ploeg wordt iedere dag groter. B. en H. zijn vaak niet te genieten. B. gaat nog, zegt geen stom woord, ligt op z’n bed of hangt in een luie stoel met een boek of een puzzel en is met geen stok te bewegen. H. maakt me vaak woest met z’n kinderlijke geouwehoer, toch ook wel weer aardig want het brengt leven in de brouwerij. We worden te beroerd om voor de duvel te dansen en dat is zacht uitgedrukt.

‘s Avonds loop ik meestal even naar de cantine, praatje, pingen.

Lege munitiekisten met de trein naar Cheribon gebracht. Dat is een teken dat we hier niet lang meer zitten.

Heb een verdroogde verfkwast schoon geprutst, handig bij de schoonmaak van de kanonnen. Wil graag iets maken voor thuis maar heb geen gereedschap en ook geen idee. Wat zit ik te zeuren. Ben nog zooo gelukkig, kerngezond, alleen??

Even mijn arm om je heen, ik heb jullie zooo lief!

Op lege kampongs schieten, op krachten komen

Vanmorgen een snelvuur op een paar kampongs gelost. Een van de laatste TNI-groepen was op doortocht. Weer op lege kampongs geschoten, ze waren alweer verdwenen.

Kregen het bericht dat we vrijdag 5 feb, over twee dagen, weer naar Kasomálang gaan. De meeste jongens hebben er geen puf in omdat ze hier vrijgesteld waren van patrouillelopen. Deze tijd heeft de meeste knapen goed gedaan, ze hebben een maand lang geluierd en nieuw krachten opgedaan.

Er zal dan wel post klaarliggen. Al krijgen wij in het vervolg maar 1 x per week post, dat is voor ons genoeg.

Met K. even naar de cantine, gepingd, limo, gekletst over geloofskwesties. De Katholieken en Protestanten zullen het nooit eens worden. Het was wel interessant. Het ging over zaligverklaringen, daar begon het mee. Volgens ons kan alleen Christus die alles volbracht heeft bepalen wie zalig wordt en wie niet. Zelfs H. kon kalm blijven en verstandig redenen.

Bevolking is hier rot, 1064 granaten verschoten, hoeveel levens

Behalve van doortrekkende bendes hebben wij geen last. Toch is de bevolking hier rot. Het zou me niets verwonderen dat wanneer wij hier vertrokken zijn het weer onrustig wordt. Enfin, er ligt hier nog meer Artillerie in de buurt.

Vanochtend heb ik de duizendste granaat afgeschoten in het Kuninganse. Het totale aantal is 1064. Hoeveel mensenlevens heeft dat gekost? Ik denk er weinig over na pop wat ook wel goed is want anders heb je helemaal geen leven. Kuningan zal blij zijn wanneer dat rare ploegje weer opdondert.

Weer terug in Kasomálang, alarmerend bericht over 2-6 RVA-gebied, twee man gesneuveld

Weer terug in Kasomálang. Om 7.00 uur vertrokken en iedereen was om 15.00 uur binnen. Behalve een paar lekke banden geen pech onderweg. Een machtige rit via Kuningan, Cheribon, Sumedang, Bandung, Tjiater, Djalantjagak naar Kasomálang

Kun je het volgen op de kaart? Ongeveer 225 km, klimmen en dalen, twee keer over een bergpas.

Gisteravond kregen we alarmerende berichten over 2-6 RVA-gebied. Een patrouille was in een hinderlaag gelopen en er waren doden en gewonden. Het bleek bij onze aankomst maar al te waar te zijn. Het eerste wat ik zag in Djalantjagak, de vlag halfstok.

In de ochtend kwamen er inlichtingen dat een sterke bende van de Siliwangidivisie in Tjisalak zat. Een sterke patrouille van D- en C-batterij en de nieuwe 41-RVA (zie blog 84) ging erop los.

Ze kwamen zo goed in de hinderlaag terecht dat het een godswonder is dat er maar twee man van 41-RVA zijn gesneuveld en er maar twee man van ons gewond zijn geraakt, niet erg gewond. Aanvankelijk waren er drie vermisten, die kwamen later weer opdagen.

De onzen hebben een bren verspeeld en enkele wapens buit gemaakt. Vanmiddag zijn de gesneuvelden in Soebang begraven. De lijken werden vanochtend gevonden, onbeschadigd op het dodelijk schot na.

Vanavond zaten we hier te eten onder kanongebulder van de C-batterij, de laatste tijd een vertrouwd geluid. De bende zat nu weer in een andere hoek van ons gebied.

Lieveling, een kort droog verslag, hard zoals het leven dan is.

Bijzonderheden weet ik nog niet, uit de verhalen maken we op dat het verschrikkelijk is geweest.

Ik heb het zelf een keer meegemaakt en kan het me levendig voorstellen, zie blog 55 .

Onze mannen leverden topprestaties maar de overmacht was te groot, er waren tussen de 600 en 700 man.

Bendes verdrijven of vernietigen

Ik begrijp dat de schrik je om het hart slaat, toch valt het nu genoeg mee. Ik ben blij dat we terug zijn. Met man en macht, kanonnen en vliegtuigen worden de bendes zo lang achter de broek gezeten dat ze of verdreven, of vernietigd zijn. Het wordt nog een drukke tijd voor ons Nan maar ik geloof toch niet dat het lang duurt.

De TNI verspreidt zich in kleine groepen een gedeelte dat hier thuishoort probeert zo ongemerkt mogelijk weer tani (boer) te worden. De rest wordt niet met rust gelaten zodat hun enige kans is zich dood te vechten of over te geven. Het zal wel op het laatste geval uitdraaien.

Wij zijn weer over de verschillende posten verdeeld, Kasomálang (saja, ik), Tjikaremas en Bukanagara. De stemming is ondanks de harde klap van gister best. Ik ga nu slapen lieveling.

We houden goede moed en bidden voor alles, samen bidden en samen sterk.