Soms ben ik uitgepend

Daar ben ik eindelijk weer. Heb deze week niet veel geschreven. Eerst even mijn belevenissen, niet veel bijzonders, de dienst een beetje regelen, een patrouille op inspectie van theetuinen, een benzinewagen naar Perwakarta, de wacht- en radiodienst regelen etc.

Gisternacht wacht. Wilde schrijven maar het ging niet, soms lijkt het of ik uitgepend ben.

Gek soms praat je de hele nacht met je wacht maat, soms zeg je beiden geen stom woord en is ieder met z’n eigen gedachten bezig, zoals afgelopen nacht.

Het was een stille mooie nacht, ik probeerde steeds jou te zien, hoe je mij schrijft, hoe je de hummels in bed legt. Soms lukte het, soms niet. Af en toe opgeschrikt door een venijnige prik door een muskiet.

Ben bezig met een legpuzzel voor Pim, een prent van een ruiter te paard en een prent van een Indische koffieplantage, op triplex geplakt. In stukjes zagen en de dubbele puzzel is klaar.

Plots op patrouille, tida ada, geen grote acties hier

Plotseling op patrouille. Volgens inlichtingen zaten er in woest terrein vier bewapende bendeleden. De jongens hadden er weinig puf in en ik ook niet. Heb een paar schoenen geleend, ze zaten niet lekker en waren ook nog kapot. Gelukkig konden we eerst een stuk met de wagen rijden. Het was niet ver lopen, 3 km ongeveer. We hebben van twee kanten het hele gebied doorkruist maar tida ada orangs met spuiten. Zoek maar eens naar een naald in een hooiberg.

Hier en daar is het gebied ondoordringbaar en is het een koud kunstje voor hen een schuilplek te vinden die wij nooit kunnen ontdekken. We hadden ook nog medewerking van de bevolking. Ongeveer 50 kerels met kapmessen zochten heldhaftig mee. Als Toean Belanda meedoet durven ze alles.

De heren hebben geluk gehad en zijn door de mazen geglipt. De volgende keer lopen ze misschien tegen de lamp.

Het wordt hier steeds rustiger. Hier en daar wordt nog gebakkeleid maar er zijn geen grote acties en gevechten meer. We kunnen hier zeggen dat het praktisch is afgelopen.

Steeds meer TNI-troepen melden zich, twee of drie bataljons ten zuiden van Bandoeng. Dat moeten we hebben.

Op politiek gebied zit er weinig schot in maar dat deert ons niet veel. Voor ons is de hoofdzaak dat het zo rustig is dat ze ons kunnen missen.

Het wil weer niet, morgen beter hoor. Dan is Zuske jarig. Wat verlang ik nei hûs!!!

Jarige Ukki, 3 april

Leave skotten, allereerst een dikke tút en een extra koes voor jarige Ukki. Hoe heb je het vandaag memmi? Met mij is het goed schat maar je weet wel vooral nu er weer een van onze schatten jarig is.

Pim had een fijne verjaardag de 19^e maart schreef je. Prachtig dat zijn brief met plaatje precies op tijd kwam. Ik heb genoten, onze zoon was zo blij met zijn brief van heit.

Hoe was dat met Uk’s verjaardag?

Ik vraag mij af of ik nog hier ben met jouw verjaardag 4 augustus? Geef mij een por snoes!! Wie weet, maar dat is dan ook de laatste verjaardag die wij niet samen beleven.

Jou even stijf knijpen Nanki, even onze kleine schatten koesen, zo nu is het weer goed.

Ja soms ben ik zo zwartgallig als de pest en zie ik alles even somber. Ik heb jou ongerust gemaakt Nan – is er dan altijd wat? Bestaat er dan geen rustig, gelukkig leven meer zonder donkere, dreigende wolken? –

Het valt niet mee in de wereld van nu maar vroeger had ook niemand een zorgeloos bestaan. Altijd krijgen we iets in de maag geduwd Nan, het leven is nu eenmaal niet volmaakt. Het leven is naast liefde en geluk ook steeds zorg, dat is juist het echte leven.

Grote plaats bij onze harten

Ik krijg een grote plaats in de hartjes van Pim en Uk, daar zorg jij voor!!! Enig dat Uk in haar slaap om mij riep! Wat heerlijk dat die twee jou proberen te troosten wanneer Pim merkt dat je verdriet hebt. Zou hij het verschil merken dat jij met hen tweeën alleen bent zonder heit erbij? Vraag hem eens waarom hij wil dat heit thuiskomt? Onze kinderen zijn gevoelig Nan, kleine kinderen voelen meestal veel scherper dan grote mensen denken. Heerlijk helpen onze schatten je, ook al doen ze je soms pijn met hun uitspraken. Heerlijk te voelen dat ook onze schatten naar mijn thuiskomst verlangen op hun eigen manier.

Wij hebben ons geluk leren waarderen

Miljoenen mensen kennen alleen de zorgen en maken nooit geluk mee. Ik ben nu niet bang, wij dragen onze zorg niet alleen. Naar menselijke berekening hebben wij veel eerder weer oorlog dan na 20 jaar, ook dan zorgt god voor ons als wij hem niet hebben verlaten. Het leven aandurven betekent ook de zorgen aandurven en daarbij kunnen we nog gelukkig zijn. Zolang wij onze zorgen aan god toevertrouwen en er samen tegen strijden is het altijd goed Nan. Ieder huis zijn kruis maar het maakt een prachtig verschil hóe het gedragen wordt.

Er zijn veel mensen die alleen hun zorgen zien en het geluk dat ze hebben vergeten, vaak zo dat ze helemaal ten gronde gaan. Wij hebben door onze zorgen ons geluk leren waarderen Nan. Wij hebben voor ons latere leven een les gehad.

Erbuiten staan

Je voelde je eenzaam tijdens een feestje. Je kon niet meedoen, dacht aan je vader, ons jarige jonkje, je man die er niet is, je was blij toen het was afgelopen en weg kon vluchten en uithuilen bij de schatten. Lieveling, ik begrijp je. Het is het verlangen naar je eigen liefde, je eigen leven. Je zocht even afleiding en toen je je daarbij niet kon aansluiten kwam al het andere weer boven Jij kunt niet zomaar iets opzijschuiven, daar beleef je alles veel te diep voor.

Ik had het ook even toen ik in Poerwakarta in de bios zat. Wat doe ik hier eigenlijk hoe is het thuis, wanneer mag mijn lieveling weer omarmen? Je voelt je tussen al die mensen eenzaam.

Nee pop zo blijf je niet wanneer wij straks weer samen zijn. Nu is het zo, nu moet er al iets heel bijzonders zijn om ons erin te kunnen verplaatsen en van te genieten. Steeds missen wij elkaar daarin. Wanneer wij later weer samen zijn kunnen wij onze aandacht weer beter ook aan een ander besteden en genieten van wat anderen ons brengen of geven. Na afloop zijn we weer samen en we hoeven niet meer naar elkaar te vluchten.

Minder uiterlijk vertoon

Alles zal anders zijn, ik moet nog leren rekening met onze grote kinderen te houden. Maar toch zie ik wel kans je ongemerkt een beetje te plagen. We zullen minder uiterlijk vertoon hebben maar toch niet minder heerlijk. Onze kinderen mogen nooit een afkeer van onze omgang met elkaar krijgen. Ik weet nog hoe flauw ik als kind mijn ouders vaak vond, dat er weer een broertje of zusje bijkwam, ik weet niet hoe, ik schaamde me voor mijn ouders. De oorzaak hiervoor ligt vaak bij de ouders omdat zij hun kinderen niet wegwijs maken hierin. Wij moeten dat samendoen en zo dat hun kinderharten het kunnen begrijpen en het als mooi en wonderlijk leren zien.

Een goed voorbeeld van onze dagelijkse omgang, geen overdreven flauwe verliefdheid, geen grove woorden, geen dubbelzinnige toespelingen, geen valse schaamte maar open en eerlijk en begrijpelijk voor onze kinderen.

Goede voorlichting kan later veel verdriet voorkomen.

Jij had een pestbui

Je was opstandig, ook door mijn brief over ons. Je hebt je alles weer zo diep ingedacht dat je niet langer kon en wilde wachten. Ik was er al een beetje bang voor. Gelukkig kun je niets verzwijgen, je mag niets verzwijgen, nooit. Ik zou het toch merken. Het was je vaders sterfdag. Alles kwam tot uitbarsting. Je zag het grote geluk dat anderen voor het grijpen hebben vertrapt worden, je ziet hen naar de bliksem gaan en jij die dat geluk niet hebt gaat ook naar de bliksem. God waarom dit alles, waarom alle ellende en onrecht.

Je had een pestbui. Ik moest je een pak rammel geven. Als je niet thuiskomt verkoop ik mijn zomermantel, het kan mij niks verrekken, alles is jouw schuld.

Het jonge geluk te gauw voorbij, ik heb niet genoeg genoten. Dat was de mooiste tijd van mijn leven en wat hebben we nu?

Hier en daar een sneer, goddank schrijven wij elkaar alles

Ik geef hier en daar een sneer, straks vier jaar getrouwd mevrouw Bruinsma! Dank je, je hebt gelijk ook of niet? Oe schattebout ik kan niet boos op je blijven, je spreekt recht uit je hart. Goddank genoot je tweeën een half jaar het jonge geluk, wat velen nimmer genieten. Wat jij nu hebt wordt door miljoenen mensen naar gesmacht. Je hebt alles genoten en beleefd, je hebt nu bijna nog alles. Straks heb je weer alles waarnaar je verlangt. Wat is de mooiste tijd van ons leven? Ik weet het niet schat, we zijn nog zo jong of niet?

Waar verlangt ieder jong paar naar en kijkt ieder getrouwd stel met weemoed op terug? Oe je bent zo mijn schat. Weg pestbui, lekker geslapen en alles van je wyfke. Goddank dat wij elkaar alles mogen schrijven.

God onrechtvaardig? Nee nooit, jij hebt weer iets daarvan gevoeld en daar dank ik voor. Ik wil niet preken Jank, ik kan het niet. Ik kan alleen proberen vol te houden om te bidden maar daarover schrijven kan ik niet.

De dood dichtbij, dader natuurlijk direct afgemaakt

Ds. heeft ons laten voelen hoe dicht wij vaak bij de dood zijn. Dat is bij de C-batterij bij Wanajasi ook weer gebleken, een soldaat van 41-RVA is levensgevaarlijk verwond door een bendelid die hem drie keer met een kris stak. Die kerel is gek geworden, amok gemaakt. Hij heeft eerst de Wedana onder bedreiging de oudsten laten verzamelen en hen op de long tong (grote trom) laten slaan. Toen die soldaat uit nieuwsgierigheid kwam kijken wat er aan de hand was werd hij plotseling aangevallen en dodelijk verwond. De kris was giftig, anders waren de steekwonden niet dodelijk geweest. De dader is natuurlijk direct afgemaakt. Een vreselijk dood en een ontzettend bericht voor zijn ouders. Sneuvelen in een gevecht kan iedereen overkomen maar op zo’n manier de dood vinden is onbegrijpelijk schat. Alle mensen van 41-RVA, ook van hier zijn naar de begrafenis in Bandoeng gegaan.

Niets kan nog verdommen, TNI-ers verworden tot echte rampokkers

Dag Nan, weer een dag, hoeveel nog? Ik merk dat meerdere jongens zo hun buik vol hebben dat ze onverschillig worden en niets hen meer kan verdommen. Het is wel eens een toer om hen te overtuigen dat het nog wel zin heeft om hun kop ervoor te houden.

Heb m’n bureautje opgeruimd. Heb nu onze trouwfoto achter glas staan met nog een paar kiekjes van ons in Wezep waar wij met Pim op staan.

Het bevalt me wel hier de boel een beetje regelen. Wil proberen de jongens warm te krijgen voor een gezellige dag op 30 april. Door de vele regens komt het de afgelopen dagen weinig van sporten en dat merk je direct, de puf gaat eruit en de stemming zakt.

Kon voor vanavond met moeite een patrouille van tien man volkrijgen. Velen hebben voetklachten of geen schoenen, zijn al in lichte dienst ingedeeld enz. Sommigen proberen er met een smoesje vanaf te komen maar niemand drukt zich ten koste van een ander en zolang dat niet gebeurt zit er nog kameraadschap in.

Bij de TNI is het moreel steeds minder omdat zij hun ruggengraat kwijt zijn. Het verband is weg en er zijn nu kleine zelfstandige groepjes die alleen nog denken hoe komen we aan eten en hoelang houden wij het nog vol. Het worden echte rampokbendes, lastiger voor de bevolking dan voor ons.

Aflossing juli- oktober? Onzekerheid breekt je laatste moed, je ziet tegen de zomer op

Hoe is het met jou en onze zoon en dochter?

Je was verdrietig, las in de krant over onze aflossing, juli-oktober. Hier is er nog niets bekend maar ik denk wel dat het zo ongeveer wordt. Laten ze nu eindelijk zekerheid geven, juist de onzekerheid en het steeds maar weer uitstellen breekt je laatste moed.

Ben altijd optimistisch gebleven en nu nog steeds maar in Nederland verprutsen ze de boel. De politiek heeft alweer geen gebruik gemaakt van onze militaire successen en zolang dat niet samengaat schieten we niets op. Ik wil er niet over praten pop, het helpt toch niets. Als het toch nog zo lang moet duren zal ik alles doen om mij er zo goed mogelijk doorheen te slaan want jij en onze schatten zijn dat duizenden……………maal meer waard.

We worden vaak ‘in de bek gekort’ en krijgen steeds nieuwe tegenslagen te incasseren. Tot nog toe heeft het ons geen kwaad gedaan.

Je ziet tegen de zomer op en geen wonder meiske. Ik had me er ook zoveel van voorgesteld maar toch komt er een einde. Wel een schrale troost maar het is zo.

Dit is een rotbrief, morgen beter

Je kunt je ei haast niet kwijt in je omgeving. Veel mensen hebben praktisch nooit iets meegemaakt, ze hebben lief, krijgen kinderen, vergroeien in de gewoontes van hun dagelijkse leven, hebben nog nooit iets hoeven missen. Er zijn maar weinigen die met zo’n rustig bestaan zich werkelijk kunnen inleven in mensen buiten hun dagelijkse kringetje. Ze leven natuurlijk mee maar zonder begrip. Ze hebben niet ’de kans’ gehad zich zo diep te ontplooien zoals jij gedaan hebt, ze hebben nooit zulke problemen meegemaakt als jij, wat jou gemaakt heeft tot wie je nu bent. Sommige dingen kunnen ze niet begrijpen en het is ook niet nodig.

Janki, dit is een rotbrief, morgen beter hoor. Eerst een nachtzoen en slapen.

Ik moet het wel volhouden, hoe ziet jouw leven eruit als ik dat niet doe

Je vraagt of ik moed heb voor de komende maanden. Ja schat. Alleen wanneer ik steeds bedenk wat er thuis op mij wacht, het is vaak moed tegen wil en dank. Ik moet het wel volhouden lieveling, hoe zou jouw leven zijn als ik er niet meer tegenop kan?

Wij hebben onze tijdelijke inzinkingen, jij meer dan ik. Maar toch komen we er steeds weer overheen omdat god ons genadig is en wij steeds dieper voelen waarom wij moed houden.

Inwonen bij thuis 2?

Gelukkig is je moeder weer opgeknapt. Jij denkt dat zij overspannen is. Luister, ik heb zitten denken. Jij hebt haar verteld wat ik schreef over straks voorlopig inwonen bij thuis 2 zie vorige blogs.

Goed dat je deed alsof het jouw voorstel was. Wat denk je, zou het verstandig zijn om nu al te verhuizen? Niet om mij en ook niet om straks snoes maar ik wil je zo graag helpen. Wij weten zo goed als zeker dat er straks geen huis voor ons is. Zelf zie ik er ook tegen op maar ik geloof toch dag het beter is. Je moeder kan niet tegen de drukte, ook zij zit steeds in spanning. Natuurlijk ziet zij er ook tegenop want behalve drukte brengen onze schatten ook veel vreugde. Jullie moeten er beiden aan wennen. Zij krijgt meer rust en jij kunt je vrijer bewegen, ook met onze kinderen. Natuurlijk zal het daar ook niet meevallen maar je bent er daar beter tegen op gewassen en je bent veel meer je eigen baas. Denk er eens over na Nan en schrijf me gauw. Als jij er ook zo over denkt praat er dan eens met mijn vader over. Of zal ik hem schrijven? Ik denk dat het beter is voor jou en voor je moeder. Ik wacht eerst op je antwoord hoor.

Ik droomde, was het haasje in Repoeblik Fryslân

Heb zo zwaar gedroomd, ik kwam geloof ik met verlof thuis maar in de Republiek Friesland en ik was het haasje. Ik werd gevangengenomen en kreeg op m’n falie en zag geen kans er tussenuit te knijpen. Overal zwierven wachtposten rond met geweren en een bren van bamboe. De meesten waren bekenden maar ik wist toch niet wie was. Werd wakker met dove armen, gek he?

Weer verandering van posten, zegt mij bijna naar huis

Heb je een goede dag? Alles goed met mijn schatten? Met mij wel, alleen nog buikpijn maar ik eet en slaap goed. Velen hier voelen zich niet lekker en dat is normaal in de kentering van natte naar droge moesson. Net als bij ons de voorjaarskwaaltjes.

Alles weer een zaterdagse beurt gegeven. Inlands personeel een por, moet zo nu en dan anders maken ze er een potje van.

Er komt weer verandering in de posten. Volgens de Kapitein neemt 41-RVA Tsjikaremas over als zelfstandige post. Ze krijgen kanonnen van ons en nieuwe wagens. De sectie van ons die met twee kanonnen bij Soebang ligt komt weer terug.

Wij houden Kasomalang en Bukanagara. Ik ga samen met B. een tijdje boven in Bukanagara zitten. Lijkt me wel wat. H. woest dat hij hier beneden moest blijven. Enfin, het is mijn beurt.

K. gaat een maand lang met een paar mensen van de staf naar Tjitjambe, daarna moet het daar zelfstandig draaien.

Een stap in de goede richting.

Het schrijven wil niet

De algemene toestand verbetert steeds. Las in de krant dat erin Kuningan nog steeds problemen zijn, zie o.a. blog 93 maar dat is plaatselijk.

Het zegt mij dat wij bijna naar huis gaan en daarom moet jij dit allemaal weten hè snoes.

De Kapitein was vroeg op en voelde zich verplicht op de zondagse passer te controleren. De jongens het smoor in natuurlijk, morgen moeten zij waarschijnlijk weer tippelen. Enfin, ze hebben pokkenbriefjescontrole gedaan en er bleken ongeveer 100 mensen nog niet gevaccineerd te zijn. Dit volk weet wat pokken betekent maar velen laten zich toch liever maar niet inenten. Die vreselijke ziekte is wel te genezen maar verminkt de huid levenslang. De beste remedie is de ziekte te voorkomen. Hier gebeurt dat nu ook in iedere kampong maar er moet strenger gecontroleerd worden. Tot nog toe geen pokkenpatiënten gelukkig.

Het regent, partij voetbal wordt weer een smeerboel. Het wil niet Jank.

Verder met jouw brieven. Jij hebt het je zelf al ingedacht hoe het zou zijn om in te wonen bij thuis 2, dat was de ergste stap Nan. Heb je mijn ouders er al gesproken hoezij daarover denken? Ben benieuwd hoe jij er nu over denkt.

Wij stellen straks niks uit

Je schreef over alles van ons en hebt mij alles weer diep laten voelen. Nee meiske, we stellen straks niets uit, we kunnen het niet. We doen met elkaar wat we doen moeten en dat doen we. Wij hebben zolang verlangd en onze liefde zolang uit moeten stellen dat wij elkaar straks niet martelen door nog langer te wachten. Wat eerst angst was wordt straks als wij weer een kindje mogen verwachten blijdschap dat wij dat grote geluk eindelijk samen mogen beleven.

Samen kunnen we misschien geduld hebben maar niet ten koste van onze liefde en geluk. Ik denk dat de oplossing van ons dilemma héél eenvoudig is meiske.

Matthäus Passion

Straks na de kerk ga ik naar de Matthäus Passion in Legalekerang. Zullen wij samen bidden? Ik heb zo weinig aan een preek maar kan toch ook niet zonder. Ik sla nooit over maar kom ook niet verder. Ik bid gods zegen voor jou, daag lievelingen.

Daar ben ik nog even. Ik ben niet naar de kerk geweest, ik voel me rillerig en gaap steeds, voel me niet lekker. Dus ook niet naar Legalekerang. Heb geen zondags gevoel, net alsof er iets hapert. Morgenochtend een patrouille naar een theetuin, dan hoop ik het laatste restje eruit te zweten.

Geef mij even een zoen, ik verlang weer naar een nieuwe brief. Heb al je brieven beantwoord. Blij dat de zondag weer voorbij is. Ondankbaar hè?

Ik zal proberen te bidden voor alles van ons. Ik heb je zo lief Nan. Het is een hele toer maar toch goede moed!! Nog even geduld Nanki, alles fan dyn Kai. Tot D.V. spoedig.

Vijf brieven, wanneer!!!

Vijf brieven van jou!!!! Alles was goed thuis, ik ben weer zo gelukkig schat. Een dikke tút, je moet voelen hoe blij ik weer ben. Ik kan het niet best beschrijven.

Ik ben weer zo fit als wat, patrouille met mooi weer heeft me goed gedaan.

Vanochtend het nieuwsbericht dat er in mei weer met de demobilisatie wordt begonnen. Over onze aflossing komt later nader bericht. Nog steeds vaag liefste maar toch goed nieuws, er wordt een begin gemaakt. Laten ze nu maar gauw zeggen wanneer!!!

Pasen vergeten!

Weet je wat ik ben vergeten? Pasen!!! Ik had je een paasbrief moeten sturen maar ik was zo met mijzelf bezig dat ik het allerbelangrijkste in de wereld, Christus overwinning en opstanding ben vergeten. Kan ik zo echt Pasen gedenken? Het is nu zo moeilijk voor ons Nan, wij zijn blij wanneer die dagen weer voorbij zijn. Het heeft nu geen zin meer er je over te schrijven en ik zal om vergeving vragen. Vergeef het mij Jank, ik had hierin ook aan jou moeten denken.

Een van de jongens kwam met het idee om met Pasen iets op touw te zetten Ik voel er wel voor.

De veranderingen in de bezetting van de posten geven ons weer nieuwe puf, ik merk het aan de jongens.

Ik wou dat ik het jou goed kon laten voelen. Ik moet je even koesen Nanke, ik ben weer gelukkig. Koes ús lytse skotten even.

Verder met jouw brieven, het mag geen absoluut verloren tijd zijn

Je vraagt of ik alles durf te zeggen, of dat ik voorzichtig ben om jou niet te krenken. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt Nan. Je hebt gelijk. Wel is het vaak zo dat ik van hieruit de dingen niet goed kan beoordelen en vind dat jij voor jezelf moet beslissen. Dat jouw ideeën meestal door mij worden afgekeurd is niet waar. Ik tracht je bij alles zo goed mogelijk te helpen en wanneer ik vaak alles niet ronduit zeg komt ook doordat ik jou geen pijn wil doen. Jij wil graag dat ik resoluut ben en ik zal dat zijn voor zover ik het kan zijn.

Die kleinigheid over je handen, die ik zo mooi vind. Dat ik vroeg verzorg je ze goed was omdat ze van jou zijn, dat het mijn zorg is dat jij goed voor jezelf zorgt. Niet omdat ik je dan mooier vind of wat dan ook of omdat je niet vroegoud wordt voor je leeftijd maar voor jezelf, je gezondheid, dat je van deze lange, moeilijke tijd niet zo’n knak krijgt die niet weer in te halen is.

Het mag geen absoluut verloren tijd zijn Janke.

Ik wil je dolgraag Alles teruggeven, ook mijzelf. Vaak kan het mij niets verrekken hoe ik erbij loop, onverzorgd, tweedaagse baard, maar altijd geef ik mijzelf een por, wat moet mijn wyfke wel niet van mij denken, die oude knul?

Ik kan het je allemaal niet zo duidelijk vertellen maar je begrijpt me wel.

Het is voor jou allemaal zo verd. moeilijk omdat ik het er zo naar gemaakt heb.

Geef mij een tút!

Je moet eruit, een eigen plek

Het kan mij niet schelen waar wij wonen maar ik wil jou en onze kinderen alleen hebben. Ga naar de burgemeester zodra we zekerheid hebben wanneer ik thuiskom Nan. Eigen haard is goud waard en al is het nog zo klein, we maken er het beste van! Eerlijk gezegd geef ik er geen stuiver voor dat hij ons kan helpen. Hij mag pas een huis voor ons reserveren wanneer de maand en datum van terugkeer bekend zijn.

Je schreef dat je moeder er veel voor voelde dat je nu al ging verhuizen en dat deed je zeer. Zou ik dat niet begrijpen? Ik heb graag dat je bij mijn ouders in gaat wonen omdat ik dat het beste vind voor jou en onze kinderen en straks ook voor mijzelf.  Ik weet, het is hard Nan, maar je moet eruit.

Niet om je moeder, de strubbelingen met haar zijn pijnlijk voor jou. Mij deren ze niet omdat ik moeders hart ken, maar om jou en om de kinderen. Zodra de kans er is, als mijn zus en haar man hun eigen plek krijgen en vertrekken, begin dan met je eigen leven, eigen baas over jezelf en onze hummels. Niet ieder ogenblik hoeven vragen of iets mag en of iets goed is. Ik wil het wel met mijn vader in orde maken maar ik wacht op jouw antwoord. De verandering zal je goed doen net zoals mij de veranderingen hier goed doen. De tijd zal je lichter en korter vallen omdat je zoveel te doen hebt. Het doet er niet toe als het maar voor korte tijd is. Hebben we toch het geluk een eigen huis te krijgen is het toch nog goed geweest en verhuizen wij samen weer. Volgens mij heb je deze verandering nodig en je zult er geen spijt van krijgen, maar denk eraan dat je je door niemand laat kisten. Ook bij thuis 2 moet je nog vechten voor je eigen leven en baas zijn. Schat dat is wel weer erg resoluut maar ik heb je gezegd wat ik voel en kan beoordelen. Nu jouw eigen oordeel liefste. Geef me op mijn kop als ik het mis heb.

Nu ga ik naar bed. Voel dwars door alles heen dat ik je nodig heb, dat ik je liefheb, dat je niet alleen staat. Liefste bid god, ik doe het ook. Nacht alderleafste skotten, dyn Kai die gelukkig is maar óéśá nei hûs ferlangt.

De bom barste, we gaven elkaar een schop om de lamlendigheid

Jankefanke, stevige knuffel en een dikke tút! Hoe is het vandaag? Koes onze ukkepukken. Mei dyn man is it bêst pop! Wat fijn dat Zuske mijn briefje mooi vond.

Vanochtend een stevige patrouille gelopen, ik was blij er even uit te zijn.

We hadden hier een conferentie van de onderofficieren van de D-batterij. We kregen onenigheid over de nieuwe indeling van de posten. We hebben harde noten gekraakt over rotte verhoudingen en on-collegialiteit onder de wachtmeesters. Het was pot en ketel maar het friste ons op. We gaven elkaar een schop om de lamlendigheid waar wij allemaal mank aan gingen weg te krijgen en hebben besloten er allemaal de kop er zo goed mogelijk voor te houden. We waren de laatste tijd te beroerd om iets voor elkaar te doen.

H. zag er als de dood tegenop om hier te blijven omdat hij en de kapitein water en vuur zijn. B. voelde zich als opper gepasseerd doordat alle veranderingen buiten hem omgegaan waren. Ik was al lang blij er een tijdje tussenuit te knijpen naar Bukanagara zonder rekening te houden met de anderen. K. voelde zich ook Jan met de pet.

Enfin, de bom barste en het was dik in orde.

Samen overlegd wie waar op de drie posten komt te zitten en in het vervolg weer ruggespraak houden over dienstzaken. B. en K. blijven voorlopig op Bukanagara, ik blijf hier met M. en H. Blijft op Tjitjambe.

De kapitein vond het best en we zijn allemaal tevreden. Zo zie je snoes dat wij onderling ook een harde opkikker nodig hadden.

Een beest van een man, wil niet al zijn lijken op een hoop zien

Bij de C-batterij in Wanejasi dreigt hetzelfde gevaar van onenigheid. Een opper van de staf gaat naar huis, de opper van de C-batterij neemt zijn plaats in en wachtmeester J. wordt opper bij de C-batterij. J. en ik hebben destijds geruild Tangerang-Kebalen zie blog 41.

J. is toen op algemeen verzoek van de wachtmeesters van de C- en D-batterij verdwenen en nu komt hij als opper terug naar de C-batterij.

Het is een rasechte pelopper, vreest god nog duivel, is een beestmens waar het heel moeilijk mee op te schieten is. Iedereen verzet zich met hand en tand tegen overplaatsing van die knaap maar de Overste beslist.

Hij is bevorderd om zijn stunten en goed patrouillewerk maar ik wil niet graag alle lijken die hij heeft gemaakt op een hoop zien.

Ik laat mij door niemand kisten

Ik ben aan het roddelen hè Nan, maar ze denken er allemaal zo over. B. is bang dat wanneer het met J. niet goed gaat bij de C-batterij hijzelf dan naar zijn oude batterij teruggaat en J. dus hier komt. Het bevalt B. hier beter.

Het zal wel meevallen. Gebeurt het toch dan vragen K. en H. ook meteen overplaatsing aan. Ik maak mij daar geen zorgen over, ik laat mij door niemand kisten en de laatste paar maanden zing ik het ook nog wel uit.

Het werk hier bevalt me nu H. is vertrokken. H. en ik botsten steeds omdat H. te veel militair denkt en ik te veel met andere omstandigheden bezig ben.

Film

Er was weer film. Echte militairenkost hoor. De filmwagen kwam ’s middags, na reparatie van de lichtmotor reden ze door naar Bukanagara om daar eerst te draaien. Ik maakte van de garage een bios, het zou om acht uur ’s avonds beginnen. De buitenposten Tsjikaremas, Djalantjajeh En Tjitjambe waren op tijd om ook mee te genieten net als PenT mensen. Het leek hier wel een garnizoen in plaats van een buitenpost. De filmmensen hadden weer pech en om half elf begon het spul pas te draaien met ook nog een film om op te schieten.  Na een half uurtje begon de lichtmotor te hikken. Prutsen en technisch schoppen bracht er weer leven in, zelfs zoveel dat het gesnor de muziek van de film daverend overstemde. Enfin, dan maar alleen kijken maar na een kwartier stikte de motor en zagen we niets meer. Soedah, kruip maar onder de klamboe! Wat een mop.

Ons leven is verre van ideaal maar wat was het als wij verstandig waren geweest

Jij lag met mijn foto naast je in bed maar het hielp niets Als ik lang naar jouw foto kijk is het net alsof ik mij blindstaar en wordt het meestal moeilijker. We kunnen er niet tegen Nan. Zo nu en dan een blik, even in je ogen kijken helpt mij meer.

Wat een strop met die jurk Nan. Heb je er nog iets van kunnen fabrieken? Zo niet dan korte metten hoor en er niet over in zitten. Je hebt je best gedaan en deze keer mislukte het. Wie werkt maakt fouten, wie niet werkt maakt een nog grotere fout. Een tút fan dyn Kai, het hindert niet meiske wat jij aantrekt, jij bent altijd mijn bruid.

Als wij alle twee ons verstand hadden gebruikt was alles inderdaad misschien heel anders gelopen. Ons leven van nu is verre van ideaal maar wat is het leven van ‘verstandige’ mensen? Kijk maar om je heen snoes, zij hebben elkaar maar hebben vaak toch zo weinig. Ik kruip weer in bed, het is al twaalf uur.

Nog even koese, nacht leavelingen.

Demobilisatienieuws, de zomer wordt het niet, nekslag

Leafste Janke,

Kijk mij even aan. Nan je zult het demobilisatienieuws ook al gehoord hebben. Ik zal kort en bondig zijn liefste. Geef mij eerst een zoen fanke, vertel mij even dat jij mij toch zo blijft liefhebben. Oe het is zo moeilijk, nog een half jaar wachten voor wij aan de beurt komen.

Ik weet niet wat ik je moet schrijven. Dit nieuws heeft mij even genekt. Ik ben even met mijzelf bezig geweest maar wat moet ik, bidden of vloeken, ik doe beide. Weet ik dan niet dat jij allerliefste het nog zwaarder hebt?

Ja ik wil weer vechten maar ik kan het nu haast niet meer.

Van 13 mei tot september worden de troepen die voor ons gekomen zijn afgelost. Van oktober tot en met januari wordt EM afgelost. De kogel is door de kerk maar wat een rotklap!!! Janke!!!

Ik heb je zo zielslief, ik kan het nu wel weer maar ik sta doodsangsten uit om wat jouw reactie is op dit legerbericht. Schrijf me gauw, schrijf me alles. Alles moet je mij vertellen maar blijf mij liefhebben, blijf volhouden vrouwke. Ik schrijf alles verkeerd, ik ben zo bang voor jou!!!

Nan ik hou op want ik kom er niet uit. God geef haar kracht en blijf dicht bij mijn schatten. Laat hen niet ten gronde gaan door mijn schuld. Nee dat is geen bidden.

Morgen is het goede vrijdag, Christus kruisdood, avondmaal in Soebang.

Vanavond de klap op de vuurpijl, nog een half jaar!!!

Wat moet ik? Wist ik nu maar hoe het met jou is Jank. Ik hou op liefste schat.

Nee toch niet. Ik moet tóch proberen jou te helpen.

Lieveling, het is heel, heel moeilijk maar ik kan weer verder. Ik zal proberen alles aan god over te laten en ik ga morgen toch naar het heilig avondmaal. Het is de enige manier. Laten wij samen bidden.

Heer wij kunnen niet meer en smeken om hulp. Wilt u ons voor elkaar sparen zoals u het de afgelopen twee en een half jaar deed. Ik ben zo bang dat mijn liefste er niet meer tegenop kan. Helpt u haar, wees ons genadig. Ik draag alles aan u op. Laat ons niet los. U weet hoeveel wij kunnen dragen. Geef ons weer nieuwe moed en geduld. Om Jezus wil, amen.

Morgen verder. Dyn man en heiti.

Je moet verandering hebben

Hoe heb je het vandaag, eerst een alleszeggende zoen en een innige omhelzing voor jou en onze kinderen.

Is het in je hart nog zo’n chaos? Je had jezelf naar beneden gescheurd, heb ik je weer omhoog kunnen trekken? Heb je wat rust gevonden?

Jank je moet verandering hebben. Iedere kans aangrijpen, zeker nu het nog een half jaar duurt. Lieveling ik raad je aan om de knoop door te hakken, te kiezen voor de zorg voor je eigen leven, je eigen baas te zijn. Besteed desnoods al je geld eraan. Makkelijk praten en ja wat maakt het uit?

Ja dat zeiden wij hier onderling ook tot we elkaar stijfvloekten en net op tijd de kop er weer voor hadden. Ik weet dat die vergelijking niet helemaal opgaat. Kanne er staat een lange zomer voor de deur. Alleen? Nee met onze schatten. Hoe kan ik je helpen? Trek er zoveel mogelijk op uit en probeer met onze lievelingen te genieten. Al is het zo nu en dan maar voor twee dagen. Denk niet dat je het zo, op deze manier van nu, ook vol moet kunnen houden. Niemand kan dat, ik hier ook niet. Iedere verandering is goed, ook al is die vaak nog zo beroerd.

Ik hou erover op. Misschien kun je mij begrijpen, graag je commentaar. Wat denk jij ervan Janke? Of ik nog een klein beetje lief kan hebben? Oe Nan dat weet je wel in het diepst van je hart. Ik laat je nooit en te nimmer los!!!

Kan ik je nog helpen, geef mij een hartelijke zoen, een hand en laten wij met vallen en opstaan samen toch weer vechten, werken en bidden om vol te houden!!

Even iets anders

Even over mijzelf. Heb m’n gebitje opgehaald. Eerst weer uren wachten. Het paste niet en moest bijgeslepen worden. Jasses wat een akelig gevoel zo’n mond vol, ik kotste er bijna van. Toen we bij de Chinees koffie dronken heb ik het in mijn zakdoek gedaan. Ik kon mijzelf bijna niet verstaan.

Nu ligt het al een paar dagen in mijnbureautje. Ik wilde het de eerste nacht inhouden maar ik was bang dat ik erin zou stikken. Ik heb een heel bovenstuk en er zitten maar twee kiezen en een hoektand aan. Het gaat net zo goed zonder hoor. De rest wordt nog opgeknapt. Wat een verhaal. Het wipt en knarst als ik erop bijt en die hoektand zit me in de weg want die is te groot. Ik draag het niet.

Pasen

Hoe is het met jou vandaag? Je even aankijken fanke, hoe is it mei ús bern?

Heb je paasfeest of ben je razend onwennig? Ik stapte met de duivel in bed, vanmorgen een stevige patrouille gelopen. Vanmiddag mijn rotstemming weggeslapen. Weer opnieuw beginnen en straks naar de kerk.

[Vertaald uit het Fries]

Pim en Ukkepuk, zijn jullie lief voor mem? Heeft mem jullie al verteld dat ik nog niet zo gauw naar huis kom? Ik wil het heel erg graag maar het mag nog niet. Pim is mijn grote jongen maar ook nog mijn pop. Zuske is mijn zonnetje. Mem vertelt mij alles over jullie, ook dat jullie wel eens stout zijn. Vind je het fijn Wim om van die rare woorden te zeggen? Nee hè? Je mag daar niemand anders de schuld van geven en als je weer in zo’n situatie bent dan zeg je dat jij het niet mag doen van mem. Wat van mem niet mag mag je ook van mij niet doen. Zul je daaraan denken?

Ik maak een kruiwagen voor jou hoor maar je moet zolang wachten tot ik thuis ben. Zuske mijn kleine meiske, ik maak een wiegje voor jou en kan er misschien ook samen met jou mee spelen. Wat zullen wij fijn spelen Pim en Uk. Jullie mogen om de beurt op mijn schouder zitten. Heit het paard, Pim de boer en Uk op het paard. Vertel mem maar wat jullie daarvan vinden dan schrijft zij het weer aan mij.

Ik stuur nu snel een pakje en daar zit ook iets voor jullie in. Nu krijgen jullie allebei een dikke kus van mij en mem geeft die aan jullie. Dag Pim en Zus, leaf foar mem wêse en har helpe hjer.

Wat een verhaal hè, hoe vonden ze het?

Vanmiddag kwamen de voetballers binnen en ik had meteen vier gasten. Kreeg eten los bij de kok. Het was gezellig. Daarna meteen naar de kerk. Het was een fijne preek.

Ieder mens heeft zijn problemen, wij leven met een rouwrandje en ons leven wordt afgesloten met een steen op het graf. Het ging verder over de steen voor het graf van Jezus die de zegels verbrak en wegrolde. Hij rolde niet alleen maar botste op miljoenen stenen en sleurde die mee. De vele huizenhoge stenen in ons leven die wij zelf steeds proberen weg te duwen, wat niet lukt. Wij kunnen ons vooral nu zo moeilijk verplaatsen in de paassfeer want wij zien overal bergen van stenen die we zelf hebben opgestapeld. Als wij niet steeds zelf proberen te duwen zal hij ons helpen.

Wij liggen niet dood onder de steen maar leven met hem.

Het was goed, even heb ik het gevoeld en ik hoop dat jij het ook zo even kunt voelen.

Ik ben weer gelukkig en moedig. Ik verwonder er mijzelf over. Hoe bestaat het schat. Heb even een glas koffie, een plak cake en een lekkere echte Hollandse sigaar uit de cantine gehaald. Paastraktatie, de eerste twee van de kok en de geurige Willem II van de Welfare.

In de cantine zitten ze gezellig te leuteren, kankeren, onzin verkopen, koffie slurpen en sigaren te dampen van 13 ct per stuk. Ruik eens pop, lekker. Nu een dikke tút voor jou. Voel je dat ik weer puf heb? Jij ook Nanke?

Was een paar dagen in een rotstemming maar nu is er zekerheid wanneer ik naar huis ga en dat doet mij goed. Is het bij jou ook zo Nanki? De radio zingt paasliederen.

De zomer

Wij hadden ons zoveel van deze zomer voorgesteld. Jij had voorbereidingen getroffen, heerlijke kleine dingetjes en een nieuwe mantel en jurk dragen wanneer ik thuiskom, honderden andere dingen, onze trouwdag, jouw verjaardag bats!! alles weg. Maak je borst maar nat zeggen ze hier, zorg dat je er zo goed mogelijk doorrolt. Daar ga je weer maar hoe!!? Het begin is hier heel goed.  Eerlijk gezegd schaam ik mij een beetje voor de jongens die hier in hetzelfde schuitje zitten als saja. Denk ik aan hen? Zit zelf ook te leuteren. Wij moeten elkaar vasthouden en zo nu en dan een por geven. Verre van gemakkelijk, niet alleen zelf willen duwen hè pop?

Paaspatrouilles en voetbaltoernooi

We hebben voor de paasdagen een voetbaltoernooi georganiseerd.

Ik heb een schild gemaakt dat aan de winnende ploeg wordt uitgereikt met de namen van de vijf ploegen en het vervloekte EM-embleem waar wij toch stuk voor stuk trots op zijn. Rood wit blauw met de data en de data toen de dienstplichtigen het haasje werden, aardige kop van voetballer, een voetbal en een bijna barstend munitiekistje waar de naam van de winnende ploeg op komt. Ik was er een hele dag mee bezig.

De kapitein is er naar zijn vrouw T. uitgeknepen. Hij wel!

Met een ltn van 41-RVA ben ik nu de baas hier. Het wordt een overladen programma met Pasen, verscherpte waakzaamheid zoals altijd tijdens feestdagen, patrouilles, enz. Het geeft me koppijn en harde woorden gekost maar het komt voor elkaar.

Gister ’s ochtends een stel jongens op varkensjacht gestuurd. Pech gehad, geen enkel zwijntje geschoten. Een half uur na aankomst van de jongens brachten mensen uit de buurt het varkentje dat zij wel konden spietsen en onze jongens niet konden schieten. Keken die op hun neus! Heb er maar een patrouillerapport van geschreven dus had de jachtpartij toch nog nut tenzij de majoor erachter komt.

Nachtpatrouille eropuit, ik niet mee. Maar ik moest zoveel mogelijk man bijeenkrijgen om in de ochtend bij de staf de commando-overdracht van kapitein X naar Y bij te wonen. Achter elkaar nachtpatrouille, varkensjacht, parade wij hebben ons in de gloeiende zon netjes gedragen en geluisterd naar de vele goede woorden van je weet wel wat voor afscheid tot de gratis limonade en weer terug, dagpatrouille, zorgen voor genoeg mensen die achterblijven voor de veiligheid van het kamp, voetbaltoernooi, voetbal en tussendoor het schild maken en dan komt Ltn. M. doodleuk melden dat we in verband met verscherpte maatregelen patrouille moeten lopen. Goeiendag wat moest ik mij beheersen. Een wachtmeestertje trekt tegenover een officier toch aan het kortste touwtje. In bedekte woorden heb ik gezegd wat ik ervan vond, de knaap snapte het maar bevel is bevel. Ik vertikte het om de voetballers, die ook de patrouillelopers zijn aan te wijzen. Het draaide erop uit dat ik vanochtend om 7.00 uur met drie jongens van hier en twaalf man O.P. een stevige patrouille tot 12.00 uur heb gelopen.

Gisteravond had ik het smoor in. Enfin de voetbalwedstrijden konden gewoon doorgaan. Vanochtend prachtig weer en we hebben ondanks Paaszondag, het haasje met plezier getippeld door gods vrije natuur. Langs blubberpaadjes, bergsawa’s, omhoog naar beneden, dikke keien en door een brede kali. De stemming zat er goed in en bleef goed ook toen in Tsisalak de telefoon van de Wegana het vertikte waar onze wagen mee opgeroepen moest worden om ons op te halen. Goede raad is dan duur. We namen het toestel mee naar de grote weg en sloten het op een andere lijn aan, zo het bericht toch doorgeseind.

Lekker gegeten, de kok had z’n beste beentje voor gezet, zweet weggespoeld en gemaft. Intussen werden de eerste wedstrijden in de stromende regen gespeeld. Onze club won en speelt morgen weer.

Ltn. M. begon over een patrouille voor morgen. Toen vond ik het welletjes, heb hem verteld dat hij niet moest denken dat wij een stel trekpaarden zijn. Heb mijn zin gekregen, morgen draaien we een zondagse dienst. Vijf man gaan naar Bandoeng voor de protestantse dienst, de katholieken gaan naar Soebang. ’s Middags zijn er drie voetbalwedstrijden. Zo meiske dat was het, het heeft me goed gedaan.

Nu even alleen aan ons denken, jij ook, vergeet even alle narigheden en denk alleen aan onze liefde die ons er steeds weer bovenop helpt.

Hoe heb jij het vandaag gehad Nan? Ik heb een goede tweede paasdag gehad en ben blij dat Pasen nu weer achter de rug is en we weer de gewone bezigheden hebben.

Het voetbaltoernooi was geslaagd, het was hier een drukte van belang. Belabberd blabberveld, de voetballers zagen eruit alsof de straat met hen was aangeveegd. Fanatiek spel, vermakelijke glijpartijen, joelend publiek. Enkele kloterikken van de C-batterij die de groentjes van 41- RVA uitkafferden maar die toch de winnaars werden. Het schild ging naar 41-RVA onder daverend applaus. Ik heb gezellig meegebruld langs de lijn. Het is een hoop soesah geweest maar de opzet Staf, C- en D-batterij en 41-RVA twee dagen laten voetballen is goed gelukt. Het was voor de oudgedienden wel even slikken dat 41 met de eer streek maar ze hebben het eerlijk verdiend.

Er is tot slot een borreltje op gedronken.

Er zaten drie heerlijke brieven van jou bij de post. Oe wat heb jij mij weer heerlijk mee laten genieten, ik ben gelukkig pop!!!

Ik kreeg het benauwd toen ik las – Tot in de zomer Kai -. Ik ben niet eerder gerust Jank tot ik weet hoe jij deze klap opvangt.