Blog 100: Zo onwezenlijk ver weg, er wordt misbruik van ons gemaakt, waarvoor sneuvelden 1000 man bij de laatste actie, onverwacht aftreden van Beel, verantwoording dat het zo gegaan is als nu ligt niet op ons, aanval op Wanejasi, per mes afgemaakt (juni 1949)

September 3, 2020 Hilma Bruinsma 6 comments
Rode portefeuille die ik veel eerder van mijn moeder kreeg

Operatie geslaagd, half afgebreide kous

Ziezo snoes, dat is weer achter de rug. Vanochtend om 8.00 uur kwam de verpleger mij halen op een karretje. Ik dacht op een grote operatiekamer te komen maar ik werd op een klein kamertje op de slachtbank gelegd, verder was er niets te bekennen. Even later werd een roltafeltje binnengereden met de attributen voor de operatie. Als assistent was er een bruine broeder die zijn taak als handlanger goed verstond. Het tafeltje was netjes afgedekt met een hagelwit servet. Ik kreeg de indruk dat er een lekkere maaltijd onder het kleedje zat in plaats van schaartjes en tangetjes. Dokter kwam binnen en wenste goede morgen, van hetzelfde, wat je een goede morgen noemt. Dokter trok z’n gummihandschoenen aan en pakte een grote spuit en zei ik zal je even pijn doen, nou behoorlijk maar het plaatselijk verdoven viel toch mee. Dokter is een halfuurtje aan het villen, knippen en naaien geweest. Wat hij precies gedaan heeft weet ik nog niet want mijn puk zit nu in het verband, ik heb er niets van gevoeld. Toen het klaar was heb ik even gekeken. Er staken hier en daar losse naaidraadjes uit het vel, net alsof het een half afgebreide kous was. Raar gezegd maar zo schoot het me te binnen en zo schrijf ik het je poppi. De assistent heeft me verbonden en weer teruggereden. Ik moet nu een paar dagen in bed blijven. De verdoving is nu al uitgewerkt en ik heb een pimperend gevoel. Ik houd mij vandaag koest en vraag morgen om mijn spullen uit de werkplaats, misschien kan ik in bed een beetje prutsen. Ik wou dat ik een paar aardige modellen had om een leren beestje of pop voor Ukkie te maken. Ik kan niet stilzitten hè.

Ik ben blij dat ik geholpen ben en als volwaardig man bij je terugkom. Ik schrijf je gauw hoe het verloopt. Ik heb goede moed, wel een beetje pijn nu maar dat is geen wonder, als het niet erger wordt kan ik er best tegen.

Die heeft zeker iets uitgespookt, duurt langer

Heb het ergste achter de rug en heb bijna geen last meer van napijn. Alles werkt weer.

Ben de hele dag in bed gebleven, een hele prestatie!

Heb mijn vader toch maar geschreven dat ik hier ben voor een kleine uitwendige operatie, vraag er Janke maar niet naar want het is voor haar een beetje moeilijk uit te leggen.

De eerste gedachte onder de troep als ze horen dat iemand voor behandeling van zijn puk naar het hospitaal moet is – die heeft zeker iets uitgespookt met een inlandse vrouw -. Ik weet dat het bij ons maar enkelen zijn en die knapen zijn ernaar.

Het interesseert me helemaal niet wat ze denken. De enkelingen die vroegen waar ik voor opgenomen moest worden heb ik het ronduit verteld.

Oe schattebout als ik alle ellende zie die voortkomt uit ongeoorloofde, vuile seksuele omgang, voel ik mij rijk en dankbaar en gelukkig!!! Hoeveel knapen moeten straks eerst iets rechtzetten, samen uitmaken of ze door de hier of thuis gebeurde dingen samen gelukkig verder kunnen leven.

Het gaat minder snel dan ik hoopte, ik moet een paar dagen langer in bed blijven, het valt me mee dat ik mij zo goed kan deljaan (tot rust kan komen).

De hospitaal dominee heeft een tijdje bij me zitten kletsen. De oude baas zit al 30 jaar in Indië. Fries van geboorte, dan weet je het wel hè, knauw, knauw. De oude pastoor hoopt volgend jaar met pensioen te gaan en zich weer in Friesland te vestigen. Natuurlijk heb ik over jou en onze schatten verteld, hij vond het machtig. Hij komt zoveel ellende tegen, er gaat zoveel kapot. Ik kon voelen dat het hem goed deed dat er ook nog echte liefde en geluk is.

Heb nog steeds geen brieven van jou, die sufferds zijn vergeten ze door te sturen en dat is voor mij het ergste. Ik weet dat je geschreven hebt of er is iets ergs met je gebeurd, nee hè meiske. Ik ben razend op die kloterikken. Morgen maar weer laten bellen met Kasomálang, privégesprekken zijn niet toegestaan. Barst allemaal. Zo, dat lucht even op.

In bed eten, wassen, poepen, pissen jasses wat een gepruts. Ben nu al misselijk van al die verhaaltjes en plaatjes in de bladen. Och och wat heeft je man het zwaar hè? Alles zou goed zijn wanneer ik maar jouw alleszeggende brieven kreeg.

B. een Papoea van Nieuw-Guinea houdt de lol er wel in op zaal, je moet lachen als hij zijn parelwitte tanden laat zien en van oor tot oor grijnst. Hij is hier al langer dan twee maanden, springt op krukken rond en maakt daar nog danspasjes bij.

Heb een nieuwe buurman met zijn arm in het gips. Hij kijkt zo somber, ik laat hem maar even met rust. Eerst een nachtje slapen.

Gezegende Pinksterdagen Nan, zul je niet verdrietig zijn?

Pinksteren

Heerlijke schat van mij, allereerst een stevige koes en liefdevolle zoen!!! Geef onze kleine schatten en koes van mij. Meiske hoe heb je het vandaag, vertel het me even. Ik heb nog geen post en dat is een hard gelag!

Ik ben vanochtend zelf naar de kerkdienst gegaan. Er was verschil van mening of ik er op eigen benen naar toe mocht. De oude baas had een goede preek maar ik kon er na de middenzang mijn gedachten niet meer bij houden. Vroeger betekende Pinkster voor ons vooral samen zijn, voor god bleef er bitter weinig over Nan. Zou ik nu niet veel dieper de betekenis van Pinkster moeten voelen? Soms heel even is het goed, tijdens het zingen of bidden voor thuis, maar dan is alles weer weg en zwerven gedachten ver weg of luister je gedachteloos naar de preek. Was het bij jou ook weer zo of heb je genoten en voelde je dat god dicht bij je was? Ik heb gods zegen voor jou gebeden.

Permissie gevraagd om buiten te zitten, hè hè, niet in de zon zitten en niet lopen. Die knul pakt met me om al was ik doodziek. Het was lekker in het zonnetje hoor en even naar de cantine getippeld voor koffie met gebak en een goed pakje sigaretten. In plaats van een middagdutje even fijn met jou praten. Straks ga ik mij na drie dagen weer mandiën.  Ik ga vroeg want ik geneer mij toch wel een heel klein beetje, dwaas hè.

Drie heerlijke brieven, weet je wat dat betekent na 14 dagen geen post van jou? Ik ben weer gelukkig en moedig, zie je nu hoe razend hard ik je nodig heb, mijn Alles!!!

Eerst even van hier. Gister, tweede Pinksterdag was een stille dag. Er kwamen een paar lieve vrouwen met lectuur en snoep. ’s Middags kwam een stel jongens van de D-batterij op bezoek, een leuke afwisseling. Toen ze me jouw brieven gaven was het helemaal goed, ik had ze kunnen omhelzen. De brieven van vorige week mis ik nog maar ik heb ze goed op het hart gedrukt dat ze die zo vlug mogelijk doorsturen.

’s Avonds was er muziek in de cantine, kon mij niet zo bekoren en ik ging na de pauze weg. Nog even met een bed patiënt zitten kletsen en toen onder de klamboe. Ik lag wakker maar dat hindert niet, ik had jouw brieven om over te denken. Heb hier heel veel liggen denken, veel voorstellingen gemaakt. Luchtkastelen? Misschien wel maar vooral veel over wij gewoon weer samen met onze kinderen.

Heerlijk hoe jij alles weer vertelt. De zorgen om Pim’s hoge koorts. Dat alles weer terugkwam, de angst en zorgen om ons tere popke van toen. Ik weet hoe dat voor je is. Hoe Pim weer opknapt, is hij weer helemaal goed?

De verbazing over Ukkie. Ik hou haar straks in de gaten hoor. We vinden straks wel iets op haar kuren, het scheelt al heel wat wanneer je eigen baas bent en dat ben je!

Je genoot van je dagje eigen baas thuis en van je werk aan je zelfgesponnen en gebreide hemdjes van mij, het afrafelen om ze opnieuw voor onze hummels te maken. Je was er zo in verdiept dat je in jezelf begon te praten. Tegen wie had je het Jank??? Oe myn skat!

Fotoalbum

Om acht uur piekte ik al uit naar de prutsafdeling. Mijn geitenvel voor het fotoboek was verdwenen zie blog 99 maar ik kreeg mijn geld terug en kocht meteen een nieuwe. Heb de bladen en het vloeipapier gesneden en gelijmd. Nu zit het boek in de pers om te drogen. Heb een strop, mijn tekening voor het uitsnijwerk op het kaft is kwijtgeraakt. De hospik heeft het tegelijk met wat oude tijdschriften opgeruimd, dus een nieuwe maken. Ik hoop er hier zover mee te komen dat ik de rest met eigen gereedschap af kan maken. Ik zie er tegenop om de tekening in het vel van het album te maken, als ik het verpruts is het weggegooid geld.

Ik werd gehaald om de hechtingen eruit te halen. Ik heb me niet laten kennen. Zaterdag ben ik waarschijnlijk weer terug op mijn honk.

Op zaal trof ik de hond in de pot maar de verpleger had nog iets voor me bewaard.

Feest bij thuiskomst

Heeft onze gemeente geen Demobilisatie comité? Dat wordt dan een rustige thuiskomst, geen soesah met Jan en alleman.

Ik denk wel dat 6-RVA in Nederland een afscheidsfeest zal geven, daar sleep ik je mee naar toe. Jouw charmes stralen van binnenuit en verwarmen iedereen met wie je in aanraking komt. Als die fuif door gaat laat ik met trots myn leafste zien en iedereen zal begrijpen waarom ik drie jaar lang iedere dag zat te schrijven.

Voor de rest maken we zelf uit wat we doen. Wat denk je dat dat zal zijn? Rust famke, héééérlijk samen!!!! Weet je wel schat hoe trots ik op je ben, naast mijn grote liefde?!!

Dat jij je best blijft doen om een eigen haard te regelen hoef je mij niet te verzekeren, dat weet ik Nanki. Stel dat dat eens waar mocht zijn!!! Ik ben wel eens bang dat ik de vrede bij je moeder thuis niet lang kan bewaren. Niet om mijzelf maar om jou en onze kinderen. Ik zal kalm zijn hoor, jij bent mijn No 1! Daar kan geen moeder, omke of wie ook tegenop! Ik verzeker je dat ik het voor je opneem, ondanks zuchten en verwijten.

Geldzorgen

Had je weer geldzorgen? Dat was ook een smak geld voor de foto’s. Zodra ik het binnen heb stuur ik het terug, vervelend dat er nog een paar maanden over verlopen. Vindt je moeder fl 10,00 per week te weinig, dan geef je haar meer. Ronduit met haar bespreken hoor.

Dat het dubbeltjes omkeren is, daar zorgt Lieftinck wel voor. Vooral boeren en middenstanders hebben een dobber. Op een doodgewoon eenmanszaakje moet al zoveel ondernemingsbelasting betaald worden en dan komt de rest nog. Ik ben er dan ook huiverig voor om mij straks meteen in een eigen zaak te steken. We kunnen het eerst beter grondig bekijken.

Gister niet geschreven, om 7.00 uur op. Ben bijna twee dagen bezig geweest om de tekening in het leer te werken. Ik ben eerdaags weg en dan wil ik het zo ver mogelijk af hebben want hier heb ik meer gereedschap dan in Kasomaláng.

Ik ben van plan om nog een vel leer te kopen om nog enkele dingen te maken. Het wordt tijd dat ik hier ophoepel snoes want het is hier een duur leventje.

Als ik hier nog iets maak voor onze kinderen stuur ik het niet meer op hoor, dan neem ik het mee naar huis.

Waarvoor sneuvelden 1000 man bij de laatste actie? Plotseling aftreden van minister Beel, de plotselinge dood van Generaal Spoor

Heb dagen geen krant gezien. Wel weet ik dat de terugkeer van de Repoeblikeinse regering veel moeilijkheden met zich meebrengt. Het maakt voor ons geen verschil meer. Wel een beetje egoïstisch hè Nan maar dat maken ze van je.

Wij vragen ons nog steeds af waarvoor de plus minus 1000 man bij de laatste actie zijn gesneuveld. Het plotselinge aftreden van minister Beel, de plotselinge dood van Generaal Spoor zie blog 99 , het is beter daar niet te veel over te piekeren maar je weet hoe dat gaat Nan. Je bent een heel klein radartje van het geheel, je blijft niet koud onder alles waarvoor ze het geheel gebruiken en misbruiken. Genoeg poppi.

Generaal Spoor heeft een moeilijke taak gehad Jank, de overeenkomst zal voor hem ook een harde dobber zijn geweest.

Hij had weinig meer aan zijn bevordering. Dat gebeurt wel vaker. De laatste jaren zijn er ook postuum onderscheidingen en bevorderingen. In ieder geval is het voor allen een teken dat hij het waard was. Bovendien zal zijn pensioen voor zijn vrouw zoveel hoger zijn, wat natuurlijk bijzaak is als wanneer zij elkaar liefhadden.

Ik geef je een dikke zoen. Wij mogen elke dag danken dat wij elkaar nog hebben.

Ik ben wel eens bang voor al mijn rijkdom en geluk. Ik ben het niet waard Nan. Waarom wij wel alles nog hebben en zovelen die veel dichter bij god leven het allerliefste kwijtraken. Ik kan de laatste dagen niet bidden en het is mijn eigen schuld want ik wil het ook niet.

Weer op honk

Wat ga jij vandaag doen? Heb je het druk?

Hoor net van de verpleger dat ik vandaag ophoepel, maar eens kijken hoe dat staat met vervoer. Vanavond verder. Ik wil proberen het kaft van het album nog een kleurtje te geven. Een goede dag en een dikke tút, alles fan dyn Klaas, XXX

Zie zo snoes, daar zit ik weer op honk. Nanneke, eerst een stevige koes. Heb al je heerlijke brieven gelezen en ik weet alles weer. K. had ze niet doorgestuurd omdat hij dacht dat ik na een paar dagen terug zou zijn. Heb even gefoeterd maar ik was ook al lang weer blij.

Het afmelden ging vlot, even koffie in de cantine, m’n pyjama, handdoeken en washandjes inleveren. Dat gaf soesah want ik kwam een washandje tekort. Het kwam voor elkaar. M’n kleren waren fris gewassen en gestreken, voelde mij meteen een heel ander mens. Met passen en meten alles in m’n tas gekregen, m’n wapen gehaald bij de portier. Ik kreeg een lift van de Aalmoezenier, hij zette mij netjes af bij de Staf van de 7DD. Geen wagen meer richting Soebang, ik moest maar overnachten in een overgangskamp.

Laat ik nou Kapitein B. en zijn vrouw in een jeep tegenkomen. Hij was weer met verlof. Vrouw eruit en ik erin want hij had een wagen gezien waar ik misschien op mee kon. Na ettelijke rondjes lukte vonden we de wagen. Het was een Rode Kruiswagen die via Djalantjajak reed, het kon niet beter. Overstappen en meteen door.

Hier loopt alles goed. Bukanagara is overgegaan naar 41-RVA. Jammer hè, mijn kans om een frisse neus te halen is nu verkeken.

Ik ben een week vrij van dienst en heb een week lichte dienst.

Neem jij de uitnodiging om een week naar Terschelling te gaan nu maar aan. Ik geloof vast dat een week in de vrije natuur, onder vrouwen en meisjes die in dezelfde omstandigheden leven als jij je goed zou doen. Je krijgt een prachtig inzicht hoe anderen hun leven leiden. Je bent er een week uit. Laat Pim bij je moeder en Ukkie bij thuis 2. Zou jij ze geen week lang kunnen missen? Wat let je om op de boot te stappen? Vertrouw onze hummels een week lang aan de zorgen van de Beppes en probeer een week lang te genieten van de rust die je zo verdient en nodig hebt! Ik begrijp je volkomen en ik zeg niet dat je het moet doen. Het moet geen opoffering of inspanning in plaats van ontspanning zijn op wat voor manier dan ook. Neem het ervan en hou de duim niet op de knip hoor.

Goed idee, laat de kachel maar staan hoor. Hoe vaak zit jij in de zomer niet te rillen in ons kikkerlandje?

Het is kostelijk weer buiten, bij jou ook? Als je hier was gingen we lekker buiten zitten in het zonnetje, ik sleepte wat stoeltjes naar buiten en jij zorgde voor de koffie. Heerlijk zou dat zijn. Straks doen wij hetzelfde bij de kachel hè schat?

Je vraagt of je een nieuwe winterjas mag kopen. Ik weet eigenlijk niet wat ik hierop moet antwoorden, nee Janki je MOET ‘m kopen!

Er wordt nu misbruik van ons gemaakt

Eerlijk gezegd interesseert het Indiënieuws mij ook niet zoveel meer. We worden zo gemaakt. De interesses gaan niet veel verder dan onze eigen kring, dat het Nederlandse leger er zo goed mogelijk af komt. De kwestie van ‘Het lieve Vaderland’ is moeilijk schat. De moffen hebben ons laten voelen wat een Vaderland betekent. Waar begint het Vaderland? Is het eigenlijk niet zo, bij onszelf, bij ons huis, ons eigendom, ons gezin? Blijf je koud als normaal mens bij een aanval op het Vaderland, ons gezin, eigendom en verder zo terug? Nee zeggen, barst en knap het zelf maar op? Natuurlijk niet. Maar nu wordt er misbruik van ons gemaakt. Stel je voor dat de Rus of wie dan ook ons opnieuw aanvalt of bedreigt, komt een recht geaard mens ook dan niet weer in opstand en vecht voor alles wat in het woord Vaderland inbegrepen is?

Vaderland is een heel wijd begrip en het begint bij onszelf Nanni. Je krijgt niet op je kop lieveling. In deze situatie ben ik het volkomen met je eens.

De reden waarom een man vecht voor zijn Vaderland is heel moeilijk te verklaren meiske. Het is iets dat ik als man niet begrijpen kan, niet zuiver verdedigen en verklaren kan en jou als mijn vrouw nog moeilijker verklaren kan. Ik kom er niet uit lieveling. Schrijf je gedachten vrouwke. In mijn binnenste heb ik nog steeds het gevoel dat ik goed gehandeld heb, ondanks de opoffering die het jou, mij, ons gekost heeft. Ik kan het voor god verantwoorden en daardoor ook voor jou.

De verantwoording dat het zó gegaan is als nu, ligt niet op ons.

Deze tijd zal misschien voor menigeen verloren tijd geweest zijn. God verhoede dat.

Janki, zou je niet denken – maar man, ben ik dan niet alles voor je? –

Oe, hoe mat ik it dy dúdlik meitsje? Ja Janke, Alles bist do foar my. Ik ha dy sa leaf dat ik it net beskriuwe kin en dy straks ek net iens fertelle kin. Fanke, do wist it wol. God hat ús die djippe leafde jûn. Die leafde die troch dizze tiid sa grut wurden is dat wy sa folle drage kinne en nog sa gelukkig binne. (Oh, hoe moet ik je het duidelijk maken? Ja Janke, jij bent Alles voor mij. Ik heb je zo lief dat ik het niet kan beschrijven en het jou straks ook niet eens kan vertellen. Meisje, je weet het wel. God heeft ons die diepe liefde gegeven. Die liefde die door deze tijd zo groot is geworden dat wij zoveel kunnen dragen en nog zo gelukkig zijn.)

[En verder in het Fries een lang stuk voor hen zelf. In deze periode herhaaldelijk. ‘Fries schrijven is voor ons moeilijk hè, zo nu en dan moet het, een klein stuk. Wij zien de fouten niet eens, als wij het van elkaar maar kunnen lezen. De liefde zit bij ons zo diep dat het ons vaak te groot en te machtig is. Soms ben je zo van streek dat je krabbelschrift schrijft, de druk is zo groot dat je zit te trillen. Skriuw my mar Frysk fanke.]

Voor ons is het straks alsof wij weer met alles opnieuw beginnen, alles beleven wij tegelijk opnieuw. Zou je niet denken schat dat wij straks niet nog gelukkiger zijn dan een pas verloofd stel? Is de dag van onze hereniging niet nog mooier dan onze trouwdag en onze eerste tijd samen niet nog fijnere dan onze eerste huwelijkse weken?

Klaas leeggepend?

Daar ben ik eindelijk weer, na zondag niet meer geschreven, dat is lang hè? Wat denk je Klaas was leeggepend en nu wil het een paar dagen niet? Zo is het wel eens schat maar nu niet. Heb het razend druk gehad, druk voor jou Nanneke en ik ben nog niet klaar. Meer vertel ik je niet lieveling, je ziet het nog wel eens.

Ben nog niet weer met het fotoalbum bezig geweest, dat komt wel weer.

Nieuws is er hier niet. Er wordt veel patrouille gelopen om de jongens bezig te houden en om het hier rustig te houden. We moeten regelmatig onze neus in de kampongs laten zien.

Vorige week was ik wel erg van het hoekje. Ik ben nog razend maar anders dan toen. Ik weet niets meer, ik ga door met je brieven.

Je zette alles op alles om Pim z’n pakje klaar te hebben en smaakte weer de voldoening dat het áf was. Zorgzaam memke! Doe je het wat kalmer aan, je was tot 24.00 uur bezig. Och hoe kan ik dat schrijven, ik was vannacht om 2.30 uur nog bezig.

Geslaagd voor sleuteldiploma

Even een nieuwtje, ik ben geslaagd voor mijn sleuteldiploma, fijn hè snoes? zie blog 88 onder kopje sleuteldiploma en blog 94 onder kopje Te lamlendig om te leren voor het sleuteldiploma. Geef me een dikke koes schattebout, ik heb het verdiend. Het mooiste is dat ik morgen persoonlijk naar Poerwakarta moet om het diploma van de Kolonel Uilenspiegel (-berg) in ontvangst te nemen. Ik voel er geen pest voor, enfin, er zal wel niks anders opzitten. Een van de drie is gezakt.

Heb gister niet geschreven. Heb een pakje voor je klaargemaakt. Kapitein B. gaat binnenkort met zijn vrouw naar Nederland. Hij wordt overgeplaatst naar de luchtafweer. Nou besjoer hoor, we kunnen het net zo goed zonder hem doen. Laten ze M. maar batterijcommandant maken. Als de Kapitein nu maar vlug ophoepelt geef ik het pakje aan hem mee, dat is sneller dan met de zeepost.

Vandaag weer met het fotoalbum bezig geweest maar ik heb het verprutst. Ik denk dat ik een nieuwe omslag maak want ik weet dat ik het goed kan en ik wil niet steeds tegen een ding aankijken dat ik zelf niet mooi vind. Heb het Schildersblad geschreven welk materiaal ik moet gebruiken bij de afwerking van leer.

We kregen weer maandrantsoen. Ik heb nu vier flessen jenever die ik met een beetje winst hoop te verpatsen. Ik lust dat vuurwater niet meer, volgens velen wordt de kwaliteit steeds minder. Ik moet wat zien te sparen, mijn potje is na het hospitaal aardig geslonken. De jongens beginnen allemaal cadeautjes te kopen, houtsnijwerk zoals naaidozen, met hetzelfde motief als dat kleine doosje van jou.

De Kapitein maakt een inventaris op van de meubels die bij de batterij in gebruik zijn. Volgens hem moet mijn bureautje terug naar de Chinees in Soekamelang.

Zie o.a. blog 81 onder kopje Voorbereiden en verhuizing naar Bukanagara, werkelijk puf in.

Van herscholing is nog niets bekend schat. Het is de bedoeling dat de herhalingsoefeningen doorgaan zoals voor de oorlog, dat was geloof ik om de 3 jaar 14 dagen. Het is mogelijk dat we nog een zesweekse omscholing krijgen maar niet direct na de demobilisatie. De ex-militairen moeten zich eerst in de burgermaatschappij inwerken.

Antwoord van het Schildersblad, schilderszaak?

Schat ik heb bericht gehad van het Schildersblad. Zie blog 99 onder kopje Actie om een huis te regelen, zelf vechten en werken voor onze toekomst Ik zal het woordelijk overschrijven want het is voor ons samen.

‘Naar aanleiding van uw schrijven delen wij u mede dat wij van nu af aan u het Schildersblad tot uw repatriëring gratis zullen zenden’ (Fijn hè schat, ik had daar helemaal niet om gevraagd.) ‘Verder delen wij u mede dat wij momenteel een schilderszaakje onder de rook van Leeuwarden weten, dat u, na u te hebben ingewerkt, zou kunnen overnemen. Er komen bovendien regelmatig aanbiedingen van schilderszaken in ons blad voor, evenals advertenties waarin bedrijfsleiders of vaste schilders worden gevraagd van de gemeentelijke instellingen e.d.

Het zaakje dat wij op het oog hebben is gevestigd in Jelsum, de eigenaar de heer v.d. Heide heeft geen opvolger en begint al naar de 60 te lopen. Wij melden u deze gegevens voor het geval u rechtstreeks met hem zou willen corresponderen. Ten slotte delen wij u nog mee dat er een warme propaganda, waaraan ook wij deelnemen, wordt gevoerd om de uit Indonesië gerepatrieerde militairen de gelegenheid te bieden, onmiddellijk weer hun oude beroep te kunnen opnemen.

Verder een goede gezondheid en een behouden thuiskomst toewensende tekenen wij inmiddels hoogachtend, H. Wadman (red)’

Dat was het lieveling. Wat denk jij ervan? Zal ik v.d. Heide schrijven? Ik kan alvast inlichtingen vragen. Ik doe het vanavond nog hoor.

Zullen we het voorlopig maar tussen ons houden? Voelt v.d. Heide er iets voor dan wachten we rustig tot ik thuis ben. We kunnen dan samen kijken en overleggen.

Wij maken ons geen illusies Nan maar we steken ons licht hier en daar eens op. Dan staan we straks niet ineens wildvreemd tegenover ons nieuwe leven.

Dat ik het vakblad regelmatig krijg is ook fijn. Dan krijg ik weer inzicht en kan eens schrijven en inlichtingen vragen over diverse aanbiedingen. Ze zijn nieuw en wij weten nu dat ik dit jaar nog terugkeer.

Ik wil in de eerste plaats thuis zijn, bij jou en onze kinderen

Nee Nanni, we kunnen niet rustig afwachten. We zullen nog vele teleurstellingen ondervinden maar we doen het samen pop en bidden voor gods hulp. Dat in de eerste plaats Jank.

Ik kan ook net als zoveel jongens die niet weten wat ze anders aan moeten vangen, in dienst blijven. Maar ik wens niet van het kastje naar de muur getrapt te worden. Ik wil niet de kans lopen nog eens naar Indië of naar Duitsland uitgezonden te worden. Het militaire leven is makkelijk geld verdienen maar ik ben geen militair. Ik ga geen verbintenis aan, al lijkt het nog zo rooskleurig.

Jij schreef dat je naar hier zou kunnen komen, jij moet dan voor een jaar tekenen en ik moet dan voor twee jaar bijtekenen. Het lijkt aanlokkelijk maar het valt tegen want we zouden misschien niet eens samenwonen, jij in Bandoeng of Batavia b.v. en ik op een buitenpost.

Eerst een dikke zoen.

Zo leven de Kapitein en zijn vrouw ook. Bovendien is het niks voor ons om eerst hier nog een paar jaar te zitten en dan weer opnieuw ergens anders te beginnen.

We kunnen straks de mogelijkheid bekijken om als burger voor het leger te werken, het burgerleven lijkt mij, ook al is het voor ons zwaarder, het beste.

Ik wil in de eerste plaats thuis zijn, bij jou en onze kinderen.

Indië zou voor ons wel toekomst hebben wanneer onze regering de touwtjes strak in handen hield. Onder deze onzekere toestand is het niets.

Is er in Nederland ook geen toekomst, wat genoeg meevalt, dan veel liever radicaal een punt erachter zetten en emigreren, maar dat is dan ook in het uiterste geval.

Ik wil vrij blijven om straks, als god het behaagt, alles met jou te overleggen.

Ik heb jouw hulp zó nodig, je merkt dat straks veel beter dan nu meiske.

Ik ben vaak bang schat dat wij geen gemakkelijk leven zullen hebben, dat het misschien hard werken wordt en dubbeltjes omkeren. Ik ben geen hoogvlieger maar een doodgewoon simpel mannetje. Waar wij beiden groot en sterk in zijn is onze liefde Nan. Als wij die weten te behouden kunnen wij samen naast een eenvoudig leven en hard werken ook een innig gelukkig leven hebben.

Ik weet dat ik altijd op jou kan rekenen, jouw liefde en hoop zijn onuitputtelijk.

Jank, ik kin dei net misse, ik kin sunder dy neat meer. Ik schrijf misschien grote tegenstrijdigheden maar weet dat ik jouw liefde en hulp zo nodig heb.

Ik hou nu op hoor, schrijf mij gauw hoe je over alles denkt.

Nacht jonkje en famke. Groet Beppe en omke van mij, alles fan dyn Kai

Twijfels, is er iets? Zo onwezenlijk ver weg, de lange tijd die soms alles vervaagt

Heb v.d. Heide nog niet geschreven schat, dat doe ik waarschijnlijk morgen, Ik moet er even rustig over nadenken en ik heb te veel aan mijn kop gehad, niet dat ik er niet tegen kan hoor. Onderweg in die rotwagen die Hobbelpaardje wordt genoemd, zat ik er ook over te piekeren, niet zo optimistisch.

Ik zag me als mijn vader ploeteren en ik had ruzie met bekrompen boeren. Ik de koeienruitjes en stalraampjes zetten en een andere vent het grote schilderwerk doen. Brrrr dacht ik, ik kan er niks aan doen. Onzin hè Nan? Het kan ook heel goed zijn Jank, het is voor ons, we doen het samen. Ik hou je goed op de hoogte van wat ik zelf schrijf en wat ik terugkrijg.

Je vraagt mij of er ‘iets’ is? Ik vraag mij dat ook wel eens af schat en kan het niet verklaren, net zomin als jij. Jank het ligt niet aan jou. Jij bent Alles voor me, je brieven betekenen hier alles voor me. Het gaat er niet om of wij elkaar veel te vragen en te antwoorden hebben. Ik lees in iedere brief jouw onuitputtelijke liefde. Ik heb jou zielslief. Soms wanneer ik aan je schrijf vraag ik mij af, Klaas wat heb je, waar ben je, verberg je iets?

Nee Nan. Soms ben jij, onze kinderen, wij zo onwezenlijk ver weg dat ik mij alles niet meer goed kan voorstellen. Ik schrijf wel maar jij voelt iets. Is het de lange tijd die soms alles even vervaagt? Ik weet het niet lieveling. Wel weet ik dat het niet iets is dat ons van elkaar verwijdert. Konden we elkaar maar eens even spreken in plaats van alleen schrijven.

Het schrijven eentonig? Nee! Alle dagelijkse dingen van jou zijn steeds weer heerlijk nieuw voor mij net zoals jij met mij hier meeleeft.

Je kunt moeilijk meer in mij geloven. Ik begrijp dat heel goed omdat ik vaak niet in mijzelf geloof. Ik heb geen vaste lijn. Geen vast levensdoel. Jij voelt dat steeds in mijn brieven terug. Net zoals nu. Aan de ene kant lokt het me om straks een eigen bedrijf te hebben en aan de andere kant zie ik er tegenop. Ik wil wel weer mijn oude beroep oppakken en ik zie er ook tegenop. Ik wil ook wel wat anders en ik weet niet wat. Ik weet het allemaal wel Jank, steeds dat onzekere.

Ik weet een ding heel zeker, niet in dienst blijven.

Ik geloof wel dat het straks beter gaat wanneer ik voor de werkelijkheid kom te staan, alles weer werkelijk zie en beleef. In deze omstandigheden hier kom ik er niet uit en het is voor jou heel moeilijk schat om mij op het voetstuk, waar jij me in je hart op geplaatst hebt, te blijven zien.

Onze liefde is heerlijk diep, we voelen dat in ons hart. Ik moet straks eerst mijn daden zien voordat ik in mijzelf geloof. Jij kan mij niet tegenvallen Janke, ik jou wel.

God gaf de man de verantwoordelijkheid en de daad, de vrouw als hulp voor de man [?]. Alle hulp heb ik van jou, ik moet nog bewijzen of ik de verantwoordelijkheid en daden aan kan. Bid voor me dat god mij wil helpen om een doel in mijn leven te hebben, voor ons. Hoe kan ik boos op je zijn? Jij hebt alles heel diep aangevoeld Nan. Ik bid ook meiske. Gods zegen Janke en tot een werkelijk heerlijk weerzien.

Ja schat, het is de bedoeling dat wij in dezelfde volgorde teruggaan als waar we in gekomen zijn. Jij zat te rekenen net als ik, oktober? Was het maar vast oktober, wordt het dan toch nov. dan zijn wij al dicht in de buurt. Ik geloof dat die laatste paar maanden ons zwaar zullen vallen maar toch makkelijker omdat we weten dat het gauw zo ver is.

Rustig in 6-RVA gebied, maar een week op actie geweest

Leave Janke, Pim en Zuske, hoe is het vandaag? Een innige koes en koeskes foar ús hummels.

Vanochtend naar Poerwakarta geweest. In dezelfde cantine als waar we examen hebben afgelegd reikte de Kolonel de bewijsjes voor het diploma uit. Ik denk dat de diploma’s straks thuis uitgereikt worden. Het toespraakje was wel aardig, prestatie, doorzettingsvermogen enz. wat wij zo langzamerhand wel kennen. De Kolonel reikte met een handdruk, en gefeliciteerd, succes, de puntenlijsten uit. Die van mij was niet veel bijzonders, met de hakken over de sloot met Nederlands 7, rekenen 6 en kennis van eigen land ook 6, maar binnen. Na afloop kregen we een gratis flesje limonade, daarna koffiedrinken en weer terug. Was om 12.00 uur weer binnen en kon meteen aanvallen, honger!

Nieuws is er niet. Opmerkelijk hoe rustig het 6-RVA gebied is. Rondom ons is het hier en daar lang niet pluis. In Bantam, westelijke hoek van Java, bijna overal oplevende terreur vooral tegen de bevolking, binnenlands bestuur en ondernemingen. Voorlopig zal het wel zo blijven. Volgende maand is het weer inlands nieuwjaar en dan is het altijd soesah.

Wij hebben nu alweer extra veiligheidsmaatregelen. Overdag minstens drie man en ’s nachts vijf man op de wagens. Er wordt weer opnieuw een alarmsysteem in elkaar gezet zodat ieder weet wat hij moet doen als het kamp wordt aangevallen. Wees maar gerust hoor wij worden niet zorgeloos. Daar zorgt de Overste trouwens ook wel voor. Vorig jaar kregen we inlichtingen van Kasomaláng over aanvallen, sabotage aan bruggen en toen is er niets gebeurd. In ons gebied nu is het zo rustig dat wij er zelf versteld van staan. Wij denken doordat de bevolking meewerkt en de bendes bang zijn voor de kanonnen. Die enkele verborgen ploppers beginnen niets en ik geloof niet dat we bendes uit andere gebieden te verwerken krijgen.

Bij ons is het vooral patrouillelopen en voetballen.

Op twee man na ligt de hele D-batterij nu hier. Wel een gezellige boel Nan. Ze zijn maar een week op actie geweest. Het was daar een rotzooi Tjiberoesa. Maar toen onze kanonnen in zicht kwamen was er weinig meer te beleven. Toen de batterij na een week actie weer in stofwolken verdween, kreeg Tjiberoesa de daaropvolgende nacht prompt een frisse aanval van de ploppers. Ga er maar aanstaan. Niet dat wij zulke flinke kerels zijn maar de aanwezigheid van kanonnen alleen al werkt als de boeman. De bendes weten dat ze in geen enkele kampong veilig zijn, dat ze onverwachts Artillerievuur op hun donder kunnen krijgen. Net ten oosten van ons gebied zitten ze bij bosjes maar ze hebben niet het lef om onder het bereik van de stukken te komen.

Heel eind achterop met jouw brieven

Ik ben nog een heel eind achterop met antwoorden op je brieven. Je Pinksterdagen waren goed en dat zijn voor ons toch de meest moeilijke dagen. Ik was dolblij dat ik de tweede Pinksterdag brieven van jou kreeg.

Durfden de skotten niet aan heit’s spullen te komen? Wat dat is weet ik niet. Respect kunnen ze nu moeilijk voor mij hebben. Ik denk dat het komt door het onbekende gevoel en toch weten dat ik besta. Het is moeilijk te verklaren snoes maar toch fijn!

Dat Pim riep – dêre koe ús heit wol ris wêse mem! – (daar kon papa wel eens zijn!) toen hij de jeep in de verte met militairen aan zag komen rijden. En Ukkie dacht dat ik op die boot die op de Ee voorbij voer zat. Kostelijk. Ze weten dat ik militair ben en dat ik met de boot terugkom. Jouw liefde voor mij gaat dagelijks in hun kleine harten over en ze brengen veel van wat jij vertelt in hun kinderlevens met heit in verband. Kinderlogica, waarom zou heit niet nu in die jeep zitten of op die boot? Koes ze even van mij!

Nee Pim, heit hat straks gjin kei, heit is gjin boer. Fijn dast do my letter helpe wolst. Zuske sil mem helpe hè? (Nee Pim papa heeft straks geen koeien, hij is geen boer. Fijn dat je mij later wel helpen. Zuske zal mem helpen hè?)

Natuurlijk schrijf jij mij hun vragen schat, heerlijk, ze weten dat jij het niet vergat te vragen en weten dat ik aan hen denk. Heerlijk is dat zo schattebout.

Handig die film en praatje van onze oude legercommandant. Je kreeg een heel duidelijk beeld van de smalle sawadijkjes en moeilijk terrein in de bergen.

Het praatje van ‘moedige brieven schrijven’ wordt alleen vervelend. Als alle vrouwen, verloofdes en meisjes zo goed zouden zorgen als jij voor mij, waren er nog duizenden gelukkige mannen in ons leger, nu hebben velen een bittere teleurstelling te verwerken.

Ik had een stomme streek uitgehaald door naar huis te schrijven dat ik in het hospitaal lag. Gelukkig praatten ze erbij thuis 2 niet over. Jij kon een mogelijk slechte gedacht over mij niet uitstaan! Oe wat ben jij lief!

Je hebt je erg ongerust over mij gemaakt omdat je nog niet alles wist. Laat mij je geruststellen, alles is goed [Klaas beschrijft een en ander voor Janke]

Tomaten op brood was ik geen liefhebber van. Nu eet ik ze wel, ook omdat ze zo gezond zijn. Zijn ze nog zo duur? Yoghurt is heel goed voor onze mollen en voor jou ook, krijg je het van de fabriek?

Mooi dat er zoveel gras is en het mooi heawaar is (hooiweer). Pim zal zeker genieten, heb jij nog meegeholpen Nan? Heb je blaren?

Ik ben weer bezig met rijlessen. Heb er twee gehad en volgens Jippie mijn leermeester gaat het goed. Schakelen roffelt soms wat in de versnellingsbak maar met het rijden komt het wel klaar.

Daarnaast moet ik de kop volstampen met verkeersregels en kennis van de motor. De regels voor een militair rijbewijs zijn streng. Proberen maar Nannie, baat het niet, het schaadt ook niet. Een eigen wagen zit er toch niet in. Als leswagen gebruik ik een grote 5-tonner op 10 wielen, machtige wagen. Morgen ben ik weer aan de beurt en als ik het niet te bont maak doe ik binnenkort rijexamen.

Ds. Jense hield een samenkomst, Bijbellezen en bespreken, daarna belijdenis catechisatie voor de enkelingen die zich daarvoor opgaven.

Is alles puur noodlot?

Is alles wat er in ons leven gebeurt puur noodlot? Als wij geen rekening houden met god is alles puur noodlot. Wij hebben zoveel meegemaakt wat ons dichter bij elkaar heeft gebracht, wat anderen van elkaar verwijderd zou hebben misschien. Stomweg noodlot? Bepalen wij alleen zelf ons leven? Nee rooskleurig is het allemaal niet schat, maar ik ben gelukkig dat het nog zo rooskleurig is. En daar dank ik niet het noodlot voor maar god wel.

Zit te popelen op je brieven. Telefoontje dat er banjak post ligt in Djalantjajak. Meteen ophalen!

Aanval op Wanejasi, à la klewang afgemaakt

Vanochtend vroeg alarm! Om 4.30 uur kwam het bericht dat Wanejasi werd aangevallen (C-batterij). Zie blog 96 onder het kopje Een beest van een man, wil niet al zijn lijken op een hoop zien

Alles halsoverkop het nest uit, op zeven man na alles op de twee wagens en als de bliksem naar W. Ik bleef binnen en kroop er weer lekker in. Er was al een patrouille uit, we konden niet meer dan 25 man hulp sturen.

Het viel mee. Ltn. B. van de C-batterij was s’ nachts met 35 man op patrouille gegaan en daar hadden de flikkers op gewacht om daarna het kamp te beschieten. Ltn. B. kreeg onderweg al inlichtingen en keerde meteen terug. De patrouille pikte nog een paar mannetjes in de kraag die rijst voor de bende klaar aan het maken waren. Ze hebben het niet overleefd en zijn per mes afgemaakt.

Brr wat een verhaal hè. Typisch C-batterij, korte metten. Jammer dat de bende posten uit had staan. Want toen de patrouille dichter bij het kamp kwam stuitten ze op zo’n wachtpost die alarm sloeg met als gevolg dat de schietpartij was afgelopen en de bende spoorloos verdween. Zoek ze maar eens bij nacht. Toen kwam onze versterking ook aan, niets meer te doen. De vorige bezetting van Wanejasi had hetzelfde geintje soms nacht op nacht. Maar de C-batterij was dat niet gewend omdat ze vanaf het begin dat zij daar kwamen behoorlijk opruiming hebben gehouden. Ik denk wel dat het nu de laatste keer is geweest dat de ploppers het lef hebben dat kamp aan te vallen. Het was een bende uit het gebied van Poerwakarta. Wanejasi is een grenspost en dan heb je steeds dat gedonder.

Er was geen enkele chauffeur in het kamp zodat de Kapitein en saja de patrouille van Bukanagara moesten ophalen. Een prachtige rit door de theetuinen in de frisse morgen. Toen wij met het stel terugkwamen waren de anderen ook al terug van Wanajasi. De C-batterij heeft de hele dag in het veld gezeten maar het is nog niet bekend of ze iets te pakken hebben gekregen.

De vijf man die ze à la klewang afgemaakt hebben zijn een goede afschrik voor de rest.

Eerst een dikke tút. Heb ik je ongerust gemaakt? Ik kan het je nooit zo goed beschrijven hoe het hier is dat ik je ongerustheid weg kan nemen hè? Ik schrijf je alles eerlijk hoor. Schat denk nooit dat ik, als het onrustiger wordt of wat dan ook, iets verzwijg hoor. Ik maak je eigenlijk al bij voorbaat ongerust hè. Wat er gaat gebeuren weten we niet, maar het ziet er niet naar uit dat wij hier ooit zo’n beschieting mee gaan maken. Het grote voordeel hier is dat wij in een stenen vesting liggen en zij in Wanejasi in huizen van bamboe liggen, waar de kogels zo doorheen prikken.

Eerst even koesen. Nu verder met je brieven. Goed dat je voor Ukkie nieuwe schoentjes gekocht hebt. Ik sta versteld van die kleine haai, tegen haar ‘leave skottie’ doe je niets!

Schoolfeest

We waren vanavond met de vier wachtmeesters van hier even naar de kampong hier vlak tegenover, naar het schoolfeest. We hebben heerlijk gloeiendhete satehs gegeten en koffiegedronken. Er werd een wajangpoppenspel opgevoerd onder begeleiding van de tingeltangelbongkletsmuziek. Het kan nog wel tot 4.00 uur duren.

De kinderen hielden vandaag wedstrijden in steltlopen en andere spelletjes. Veel herrie schoppen en banjak plezier.

Verdorie wat maken ze een herrie met de ketelmuziek. Heel aangenaam voor kerels die niet kunnen slapen. Enfin, dit is nog niks van wat we straks met nieuwjaar = Poeasha te horen krijgen. Dan davert het dag en nacht door en wordt er op alle mogelijke slagwerken gehengst.

Kinderspeelgoed en klusje

Dag Nanni [etc.]

Heb jij het druk vandaag. Het is hier een bende op de kamer maar ik heb geen puf om de rommel op te ruimen. Straks maar eens verder kijken. Ik ben overal en nergens mee bezig, fout hè meiske?

Heb krabbels gemaakt voor een kar of kruiwagen voor Pim en een wiegje voor Zuske. Ik weet wel hoe ik het wil maken maar ik zit met het hout. Toen ik in Tjimaki in het hospitaal was opgenomen is een deel van mijn hout opgestookt in de keuken. Zwaar pech hè schat?

Nieuw klusje, moest bij de Staf verschijnen. Moet een waarschuwingsbord schilderen wat bij de oprit van een gevaarlijke berg moet komen te staan. Ik moest met de Kapitein mee, regen onderweg, het smoor in natuurlijk. Op de Staf kreeg ik het oude verrotte bord en de nieuwe tekst. Hadden ze net zo goed via de telefoon door kunnen geven. Ik kon niet terug omdat ik op de Kapitein moest wachten tot hij uitgekletst en geborreld was. Was 22.00 uur terug en weg was mijn avond. Niet dat dat zo erg is maar al die soesah om persoonlijk bij de Majoor te komen om zo’n half verrot bord en een papiertje en goede raad in ontvangst te nemen ligt me niet. Ach, waar zeur ik eigenlijk over.

De Kapitein moet nu halsoverkop weg. Vanavond een algemene eet- en borrelpartij en morgen de overdracht van de batterij aan Ltn. M. De Kapitein moet 4 juli op de boot en eind juli in Engeland zijn voor een tienmaandelijkse cursus. Ook pech, geen verlof in Nederland en de grootste strop is dat zijn vrouw niet met dezelfde boot mee mag. Zo zie je dat je ook als Kapitein met je drie XXX weinig in te brengen hebt en van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Mij niet gezien.

‘s Nachts per brullende pantserwagen laten horen

De tweede keer dat ik begin te schrijven Nan. Het andere blaadje begon zo somber brrr. De pest is dat er geen post is, je weet wat dat betekent. Alles bêst hoor. Ik heb weer bezigheden en dat bevalt goed. Even een warme zoen, geef mij een tút fan dy. Een stevige knuffel, zo nu is het weer goed.

Hoe is het met jou en onze kinderen?

Even de belevenissen. Zaterdag- en zondagnacht een patrouille gereden in de pantserwagen naar Tjikaremas waar 41-RVA ligt. Zolang de feestelijkheden in de kampongs duren laten wij ons ’s nachts per brullende pantserwagen horen. Net zoals vorig jaar om deze tijd en met de kerstdagen en nieuwjaar. Alles rustig, niets te beleven. Misschien vannacht weer of misschien doet de opper het. We zitten wat krap. K. is een paar dagen naar Batavia en H. heeft z’n voet gekneusd tijdens het voetballen.

Kapitein B. heeft het commando overgedragen aan Luitenant M. We hebben ons koper gepoetst en hebben netjes in de houding gestaan. Gelukkig werden er korte metten gemaakt en was het gauw afgelopen. Heb thuis 2 geschreven en verder alleen op de post gewacht die normaal vaste prik op zondag komt. Heb de beide blaadjes nog niet weggedaan, stel je voor thuis 2 wel post en jij niets! Heb mijn vader geschreven dat hij niet op mij moet rekenen.  Het zal een teleurstelling voor hem zijn maar ik geloof dat het zo het beste is, jij ook niet? Vader schrijft altijd even over jou en onze hummeltjes, wij zijn niet de enigen die trots op onze kinderen zijn. Fijn is dat memmi. Hij noemt jou Janke of jouw lief vrouwtje. Liefste!

Verwacht ook eerdaags bericht van v.d. Heide, ben benieuwd wat die oude baas schrijft.

Goede preek van Ds. Jense, hij wees ons erop dat wij het kwaad van anderen niet aan ons moeten laten voorbijgaan maar dat wij elkaar moeten helpen in onze zonden en zwakheden. Beginnen bij onszelf en anderen helpen. Een moeilijke taak, zeker hier en ik breng er bitter weinig van terecht.

Hoe was het met jou, was je naar de kerk?

Meerdere jongens willen leer bewerken

Weer wat nieuws, meerdere jongens zien wel wat in leerbewerking. De bedoeling is dat ze dat ‘s avonds doen in de eetzaal. Ik heb een lijstje van liefhebbers en van wat ze van plan zijn te maken zodat ik uit kan kienen hoeveel materiaal ik in moet kopen. Nu het idee bij de knapen zelf opkomt heeft het wel kans van slagen en is het vooral voor ‘s avonds een prachtige tijdsvulling. Ik krijg het er wel druk mee maar dat geeft niet. Ik heb wat orde in mijn rommel gemaakt. Ik heb een kleine boekhouding aangelegd om de inkomsten en uitgaven bij te houden. De jongens hebben het recht te weten wat er met hun voorgeschoten geld voor de materialen gebeurt. Ik teken alles aan op een lijst en de kwitanties bewaar ik zodat ik alles kan verantwoorden. Ik heb er alweer vier liefhebbers bij.

Ben bezig met het maken van gereedschap om het leer mee te bewerken. We hebben nu genoeg modelleurs en rijgpennen om het stel bezig te houden. Morgen krijgen wij maandsalaris. Het is de bedoeling om in Bandoeng leer te kopen.

Even heel stevige koes, zes alleszeggende brieven van jou! Gek hè, nu schijnt zelfs de zon heel anders.

Heerlijk weer over de schatten en over jou Nanni!

Beslist Vrijzinnig

Heb bericht van v.d. Heide gehad. De eerste indruk is niet gek. Als ik hem teruggeschreven heb stuur ik je zijn brief. Ik vertel je nu eerst de hoofdzaak. De oude baas is 51 jaar en heeft geen opvolger. Hij zoekt nu een jonge knaap om de zaak bloeiend te houden en als alles van beide kanten goed lijkt de zaak na verloop van tijd over te doen. Hij heeft al meerdere advertenties geplaatst in het Schildersblad en het resultaat moet hij nog afwachten. Hij heeft geen plan om de zaak meteen over te dragen en wij hebben geen plan meteen in een zaak te stappen.

Ik kan merken dat hij er wel iets voor voelt en geeft mij de gelegenheid er verder over te corresponderen.

‘Dan meld ik u dat ons dorp beslist Vrijzinnig is (dat is tot nog toe het grootste bezwaar hè Nan?) en nu u een gezin hebt, een woning weer bezwaar zal opleveren, maar wij kunnen er hier onze ogen voor open houden. Ik zit hier alleen als schilder (een voordeel, geen directe concurrentie), een beste klantenkring, veel eigen boeren maar dat is alles betrekkelijk. Een goede vakman zal zijn weg moeten banen. U is uit het goede laag (nou nou) dat zal zeker wel gaan.’

Dat was het. Het grootste bezwaar is dat het dorp beslist Vrijzinnig is. Als het fel vrijzinnig is zal het moeite kosten om erin te komen. Verder lijkt het niet slecht. Wat denk jij ervan Jank? Ik ben van plan om de zaak warm te houden. Een besluit kunnen we nu toch niet nemen en er zijn veel goede punten om er helemaal niet op in te gaan.

Ik zal v.d. Heide uitvoeriger over ons inlichten en hem vragen of hij tot ik thuiskom de zaak vrij kan houden. Dat hij de zaak niet meteen wil overdoen komt ons goed van pas. We kunnen eerst proberen of het gaat zonder grote risico’s te nemen.

Gaat hij ermee akkoord dan lijkt het mij het beste dat jij er eens poolshoogte neemt Nan, maar ik moet eerst meer van de oude baas weten. Het moet in geen geval zo zijn dat wij om klanten te houden naar de Vrijzinnige kerk moeten of dat wij onze kinderen naar een Vrijzinnige school moeten sturen.

Inkopen om leer te kunnen bewerken

Alles goed met mijn lievelingen?

In het Hobbelpaardje, de wagen doet zijn naam eer aan, naar Bandoeng om inkopen te doen. Enfin, een zeer achterwerk maar we schoten flink op. Eerst naar Tjimaki om een liesbreuk patiënt weg te brengen. We hebben even onze knapen bezocht, ziet er goed uit ze mogen bijna weer terug. Ik wilde meteen proberen om op de prutsafdeling inkopen te doen. Maar pech, wegens feest (Prins B. verjaardag, wist ik niet eens) gesloten.

Ik had een knaap bij me die heel handig is om alles tegen de voordeligste prijs op de kop te tikken. Ik heb een beetje verstand van leer, hij van de handel dus een goede combinatie. We hadden meteen succes bij een gespecialiseerde leerhandel. Ik heb uit stapels leer de mooiste vellen uitgezocht, 13 stuks. Toen nog zes vellen geverfd leer om de binnenkant af te werken. Ik was meer dan tevreden met m’n aankoop en mijn maat over de prijs. Totaal fl 144,- Toen zoeken en sjouwen voor papier voor de albums. Na meerdere vergeefse pogingen hadden wij uiteindelijk succes bij een handels drukkerij. Die zaak zat krap in het materiaal maar omdat wij militairen waren wilde de Nederlandse baas ons helpen. We hebben alles wat we nodig hadden aan papier, vloeipapier en karton in een keer voor fl 90,- ingekocht. Wat een kapitalen hè meiske? Ik had per man fl 10,- voorschot ingezameld (fl 180,-) en nog fl 100,- uit de cantinekas opgenomen.

Het was al 14.00 uur toen we klaar waren. Toen even bij een Chinees aan voor houtsnijwerk. Viel tegen, voor mij zat er niets bij. Toch nog iets gekocht voor Ukkie, een aardig gesneden bakje dat heel geschikt is al poppenwiegje.

Ik ga nog wel eens een keer en wat ik dan koop vertel ik niet meer poppi. Niet lief hè? Om 17.00 uur waren wij weer binnen. Lekker gepoedeld, eten en daarna uitkienen hoe het materiaal te verdelen. Een puzzel hoor, maar ik kwam eruit zonder soesah met de jongens. Morgen begin ik ermee te werken, afwachten maar hoe handig de knapen zijn.

Schattebout, ik heb weer puf hoor. Voel een innige omhelzing liefste!!!

6 Comments on “Blog 100: Zo onwezenlijk ver weg, er wordt misbruik van ons gemaakt, waarvoor sneuvelden 1000 man bij de laatste actie, onverwacht aftreden van Beel, verantwoording dat het zo gegaan is als nu ligt niet op ons, aanval op Wanejasi, per mes afgemaakt (juni 1949)

  1. Hallo,

    Nu ik al een hele tijd hier meelees, wil mij even bedanken voor het vele werk wat u er insteekt.
    Mijn Oom (Harm Liemburg uit Gersloot) was ook ingedeelt bij 6RVA, en zoals zovele heeft hij nooit veel vertelt.
    Door dit Blog ben ik toch dichter bei gekommen van wat hij beleeft heeft.

    Hartelijk dank Alt Liemburg

  2. Beste Alt Liemburg,

    Hartelijk dank voor uw bericht. Heel fijn te horen dat u door de blog dichterbij uw oom komt. Zat hij in 2-6 RVA? Ieder heeft natuurlijk eigen ervaringen maar ik denk dat mijn vader, die zo uitgebreid vertelt, een goed beeld geeft van hoe het was om daar te zijn.
    Nogmaals dank voor uw reactie, dat doet mij goed.
    Hartelijke groet,
    Hilma Bruinsma

  3. Zover ik het kon achterhalen was hij brenschutter bei de 1-6 RVA.
    De verhalen van uw vader maken zeer duidelijk hoe het toendertijd was.
    Groeten Alt

  4. Lieve Hilma,
    Ik verbaas mij steeds meer over jullie vader, wat een prachtige brieven en over de toekomstplannen, ik vind het prachtig om mee te mogen lezen, heb de toekomst zo van dichtbij meegemaakt, Bettie en ik waren 5 jaar toen we samen gingen schaatsen en je vader ons de schaatsen onder bond en Bettie zei: ot uus heit ze underbynt geane ze nooit wer los.
    en dan te bedenken dat hij toen nog niet zo lang thuis was.

    1. Lieve Tsjettie,
      Dank. Hij verbaast mij ook nog steeds. Hem zo te leren kennen, hen beiden, is zo fijn. Wat een belevenissen ongelooflijk.
      Ja het onderbinden van de schaatsen was heel stevig!
      Groet!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *