Het is bijna 10 juli, trouwdag

Mijn lieve dierbaren. Nog negen dagen en wij gedenken onze trouwdag, de gelukkigste dag van mijn leven Jank, toen werd mijn kleine lieve meiske mijn eigen vrouw en schat wat heb je me gelukkig gemaakt. Jij blijft mijn mevrouw hoor, nergens om, maar volgens mij betekent het mijn vrouw. Wij kunnen god danken dat hij ons die twee jaar gespaard heeft. Hij heeft ons rijk gezegend in elkaar en in onze schatten. En nog, nu wij van elkaar gescheiden zijn geeft hij ons iedere dag opnieuw alles wat wij nodig hebben. Laten we danken en bidden dat hij ons ook verder leidt op onze levensweg die wij vaak zo moeilijk vinden.

Ik hoop dat je deze brief op tijd krijgt en dat je een gezegende dag hebt. Met onze liefste kleine schatten. Zie op al de voorrechten die wij hebben Nan, dan heb je ondanks dat ik ver weg ben toch een gelukkige dag. Koes onze kinderen van heit en zeg ze dat ik ze zo lief heb. Ik ben dicht bij mijn schatten op die dag, maak er een feestdag voor jezelf van Jank, want we mogen dat doen.

Eerst even zwemmen. Het heeft pijpenstelen geregend en alles is lekker opgefrist.

 

Met dichtgeknepen neus koffiedrinken bij de Chinees

Gisteravond ging het licht uit, storing in de centrale. We zijn toen met z’n vieren, onderofficieren naar de Chinees gegaan en hebben daar koffie gedronken. Ik wil wedden dat jij het niet lustte. Niet dat het niet smaakt maar je zou vies van alles zijn. Zijn toko is een gammel oud krot en als je ertegen aan komt valt het zaakje in elkaar. Alles is even vuil en goor, stoffige spinnenwebben overal en een stank waar je eerst even aan moet wennen, het komt hoofdzakelijk van de gedroogde vis. Je zou je neus dichtknijpen en achterste voren weer naar buiten lopen.

Alles is even primitief en niets wordt gedaan om de zaak wat op te knappen, want dat kost geld. Alleen wanneer de rommel in elkaar dondert gebeurt er wat. Hij verkoopt alles en verdient banjak aan Orang blanda’s. Geld plenty maar als je hem ziet zou je hem een cent geven. Hij koopt de sigaretten, bier en jenever van de militairen op en verdient daar weer behoorlijk aan. Koffie kost 50 ct per kop, een gekookt ei 60 ct, 20 Amerikaanse sigaretten f 2,75 enz. Hij leeft voor het geld en als de schaapjes op het droge zijn, verdwijnt hij naar China en sterft op vaderlandse bodem.

 

Trouwen en gokken in de kampong

Later gingen we naar een kampong, hier vlakbij, daar was feest, bruiloft. Dat moet je nog eens meemaken schat. Ik heb het vreselijk opgetakelde bruidje beklaagd, de bruigom was niet te vinden. Haar hele gezicht was witgemaakt  met een soort poeder of witkalk. Voor deze plechtigheid droeg ze een bril. Verder was ze ingepakt in kleurige gewaden met veel geflikker van zilver en snuisterijen. Op haar hoofd een soort mutsje met lange naalden en pennen en glimmende knoppen. Dat alles bij het licht van walmende oliepitjes en gamelanmuziek, waar je op den duur stapel van wordt.

Wij werden beleefd ontvangen door de Loera (kamponghoofd) en moesten mee aanzitten en genieten van de lekkernijen die zij heerlijk vinden, er stonden allerlei tafeltjes vol mee. De thee smaakte goed maar die andere snoepjes en zaken, jakkes. Je moet het wel nemen want anders ben je onbeleefd. Nou daar is wel wat op te vinden, je neemt ervan en doet alsof het goed smaakt maar laat het ondertussen vallen of steekt het in je zak terwijl je er een pakje sigaretten uithaalt.

Een groepje mannen zat gehurkt om stapeltjes Repoeblikeins geld te dobbelen. Bij zo’n gelegenheid winnen of verspelen ze vaak al hun schamele bezittingen. Het kleine grut genoot kostelijk, je zag het aan hun schitterende oogjes. Ze zongen op de slepende, eentonige muziek. Moet je die muziekinstrumenten zien, een soort xylofoon, hardhouten latjes waar ze met een stokje op slaan, verschillende koperen schalen met knoppen waar ze ook op tingelen verder een soort viool die vreselijke geluiden voortbrengt en slagwerk dat we uren na middernacht op onze kamer nog konden horen. Kleine snotapen speelden mee, precies op de ritmische maat.

Het bruidje zat deemoedig op een bankje toe te kijken en was helemaal niet het middelpunt van de belangstelling. Zij had er zeker genoeg van en verdween, na ons een hand gegeven te hebben, van het toneel, naar haar heer gemaal. De vrouwen met de kleine spruiten op de arm, hadden veel meer belangstelling voor het wel en wee van hun gokkende mannen en keken met angstige spanning toe.

 

Beleefdheid kunnen wij van hen leren

Na een paar bakjes thee zijn we maar weer vertrokken, na een plechtige handdruk van de baas en vele terima kasihs (dank jewels) voor het genotene.

Het is interessant schat, maar veel dingen kun je niet begrijpen. Dat is echt Indië met eeuwenoude gewoonten, daar sta je totaal vreemd tegenover. Je voelt je in een andere wereld en staat met de oren te klapperen.

Een ding kunnen we van hen leren en dat is beleefdheid, daar kunnen wij niet aan tippen.

 

De messen slijpen, schuifje op de camera en andere klusjes

Vanochtend de messen geslepen, dat mag ik bij jou zeker ook wel weer eens doen. En een schuifje voor het rode kijkgaatje achterop mijn fototoestel gemaakt. Nu kan ik in de schaduw een nieuwe film indraaien, met het schuifje ervoor, zodat ik minder vals licht op de foto’s vang. Kijk ze maar eens na, er zijn er meerder bij waar dwarse lichtflitsen overheen lopen.

De luitenant kwam in de werkplaats vragen of de gunfitter z’n terugtrap rem wilde maken, net wat voor mij. Ik heb het ding gesloopt en weer gerepareerd, nou doet hij het weer prima. Was er de hele ochtend mee bezig, dus goed besteed. Nu kan ik het karretje natuurlijk ook gebruiken wanneer ik naar de C-batterij of naar de staf moet. Wou dat ik zelf zo’n oud ding had.

 

Op de pot, heilige zondag en radio Batavia

Wim maakt goede vorderingen op de pot. Het scheelt je straks heel wat werk wanneer Pim droog is, maar ik begrijp dat het een hele toer is om hem dat bij te brengen. Ja schat kinderen zijn niet altijd even lief en kunnen stierlijk vervelend zijn. Dan valt het voor memmi niet mee om te doen zoals het moet. Pim is maar een lastig knulletje hoor, zijn z’n kiezen nu door?

Pim eet dus ook liever de aardbeien dan het brood, het is een kleine haai hoor. Toch mag hij er niet aan wennen zo weinig te eten. Ik begrijp dat het moeilijk is memmi maar anders prop je het er maar gewoon in hoor schat, vraag dokter er maar eens naar. Ja schat, die kinderen van ons daar ben ik stapel mee.

Ja Nan, dat wij elkaar alles kunnen zeggen in onze brieven is heerlijk, daar leef ik op en dat maakt me diep gelukkig!

Onze zondagen in Wezep waren inderdaad niet zoals ze moesten zijn, wij gebruikten de dag voor onszelf. Laten we bidden dat we later zijn dag heiligen en danken voor alles wat hij ons geschonken heeft.

Jammer dat je radio Batavia zo slecht kunt verstaan. Heb je hem dan op 1875 meter lange golf staan? Probeer eens uit te vissen of het ook nog op andere golflengtes wordt doorgezonden, maar ik denk het niet. Hilversum of Kootwijk vangt het op en die zenden het door. Ik hoop zo dat je mij goed kunt verstaan wanneer ik praat. Ik weet nog steeds niet wat ik je zeggen zal, je weet alles al.

 

Moeilijk regeren en weggelopen osje

Het is zeker moeilijk regeren in deze tijd. Ook ik ben het met lang niet met alles eens. Er moet beter aangepakt en minder gekletst worden. En een regering die geen rekening met god houdt, kan Nederland er niet weer bovenop helpen. Er is te veel onderlinge verdeeldheid. Het is onze taak om voor onze regering te bidden dat ze god weer erkennen en vragen om wijsheid.

Politiek nieuws horen wij ook niet, behalve wat de kranten schrijven en dat is nooit meer dan de helft. We hebben hier meerdere kranten van verschillende jongens, de Zwolse, een Brabantse, ‘t Vrije Volk maar volgens mij geeft het Friesch Dagblad nog de beste voorlichting.

Onze djongos is weggelopen, hij had ruzie met een van de korporaals en hij liet zich niet op de kop zitten en heeft de benen genomen. Hij moest meehelpen om de beerput leeg te halen en daar had hij weinig zin in. We hebben alweer een nieuw osje, een klein jongetje, werkt goed. Als ik het kon betalen nam ik voor mezelf een zwervelingetje om hem wat op te ‘kweken’.

 

Beroerde dagen, westerse muziek op oosterse wijze

Daar ben ik eindelijk weer. Heb een paar beroerde dagen achter de rug met diarree, buikpijn en krampen. Nu is het gelukkig even over. Er is nog steeds geen bericht uit Batavia van het onderzoek, dus wordt er niets aan gedaan. Ik heb gezegd dat het dieet van droogbrood niet helpt en eet weer gewoon, behalve de afgelopen dagen. Heb pap met banaan gegeten en dat beviel. Heb me in de kali gewassen. Zwemmen durfde ik niet ik ben zo slap als wat. Gek dat je in een paar dagen zo futloos en slap kunt worden. Het was een hele klim terug en ik was blij dat ik boven was. Maak je niet druk lieveling, zo erg is het niet hoor.

We hebben gelachen, er passeerden hier een paar inlandse muzikanten met westerse instrumenten, grote en kleine trom, hoorn en fluit. Die moesten natuurlijk spelen en ze hebben gespeeld, de trommelvliezen doen me er nog zeer van. ‘Wie Neerlands bloed…’ werd zo vreselijk verkracht dat het niet om aan te horen was. ’t Drong me door merg en been zo afschuwelijk vals, een echt oosterse uitvoering van westerse muziek. De jongens brulden van het lachen. Het kwartet kreeg een daverend applaus en sigaretten, waarna ze nog harder hun instrumenten mishandelden. Ik ben ervoor uit m’n bed gekomen en dat heeft me goed gedaan. Dat was de vrolijke noot van de dag.

 

Eerste vuur van onze batterij, aanval binnen de demarcatie: partijtje knikkers strooien

De D-batterij gaat morgenvroeg om 6 uur weg naar het Tangerangse om een partijtje te schieten. Jammer dat ik niet mee kan. 10-RI heeft een paar aanvallen van de heren gehad, binnen de demarcatielijn. Ze hadden vier gewonden waarvan één ernstig. Nadat wij verhuisd zijn is het daar steeds hommeles. 9-RI deed het beter, die liepen regelmatig patrouille. Toen zij weggingen dreef het op de artillerie maar toen die vertrok was het muizen.

De C-batterij heeft gister 150 schoten op de TRI afgevuurd, met een aardig succes. Nu is het vermoeden dat er ergens in een dakpannenfabriek een grote munitieopslagplaats zit. Daar gaan ze morgen wat knikkers op strooien. Het liep de laatste tijd de spuigaten uit met de heren, ze kwamen over de demarcatielijn rampokken, moorden en plunderen.

Het wordt het eerste vuur voor onze batterij en de jongens hebben er allemaal zin in. Eindelijk de taak te kunnen uitvoeren waar ze verplicht voor naar Indië gekomen zijn. Er moeten daar nog veel Jappen zitten volgens onze spionnen. Ik hoop dat ze succes hebben en dat de rust voor de bevolking weerkeert. Voordat het zover is moet er eerst nog heel wat geregeld worden. Ik heb een goede korporaal, die redt zich er morgen wel mee.

 

Brrr wat een geschijt

Het valt niet mee pop om werkloos toe te zien, maar ik heb jou beloofd om voorzichtig te zijn en daarom ga ik morgen niet mee. Ik ga naar de dokter om te horen hoe en wat. Brr wat een geschijt, ik ben er vies van. Als het dysenterie is moet ik misschien opgenomen worden, als het gewone diarree is red ik het misschien met stoppillen. Er moet verandering komen want anders ben ik straks weer even mager als toen ik uit het hospitaal kwam. Ik heb voor mijn lievelingen een gezegende dag gebeden maar het wil niet. Het zit potdicht.

De dokter eindelijk te pakken gekregen, ik moet drie dagen in bed blijven en dat is het ergste. En een dieet, Alleen thee drinken, geroosterd brood met weinig boter en suiker of jam, geroosterd brood, geroosterd brood en witte rijst en fruit en ‘s avonds pap en 10 pillen per dag. Heb het nieuws naar de kok laten brengen en die zou het in orde maken. Als ik klaar ben met schrijven duik ik mijn bed weer in met een boek en ik zal proberen er drie dagen in te blijven hoor.

Een jongen van de stuksbediening heeft hetzelfde en die ging vanochtend van z’n stokje. Die heb ik naar zijn tampatje gebracht en de hospik gehaald. Die mag helemaal niet eten, alleen thee en pillen. Wat een wrak stel hè? Het komt wel weer in orde hoor.

Nu even nergens last van en rook m’n Jonh Player. Zolang ik nog rook is het niet zo erg hoor schat.

De jongens zijn weer behouden teruggekeerd en hebben een flink vuur afgegeven en met succes. De rust zal nu voorlopig wel weer verzekerd zijn. Ik houd het in bed niet meer uit en ben naar de jongens gegaan die al druk bezig waren met het poetsen van de stukken.

Lekker gegeten van een groot stuk vers gebakken vis, of ik het mocht hebben weet ik niet maar licht verteerbaar is het wel. Heb heerlijk van jouw sigaretten gerookt die je meestuurde, zo de losse tabak in de brieven gaat mooi.

 

Geen inzicht in geharrewar maar oplossing is eenvoudig

Het is ontzettend moeilijk om in dit geharrewar een overzicht te krijgen en hoe het er precies voor staat weet hier niemand. Maar ik heb wel mijn mening, de oplossing is eenvoudig: weg met de Repoeblik.

Geef generaal Spoor opdracht om op te rukken en een einde te maken aan de terreur, honger, machtswellust enz. Met Soekarno is geen land te bezeilen en tot een bevredigende oplossing voor alle volken in Indië komt het nooit omdat Soekarno alleen met zichzelf rekening houdt en de alleenheerschappij over Indië wil hebben. Dat loopt op wanbeheer uit. Soekarno breekt af wat Nederland in de laatste 100 jaar opgebouwd heeft. Fabrieken worden afgebroken, waterwerken worden vernield. Hij terroriseert zijn eigen bevolking, waarom komen nog steeds duizenden vluchtelingen over de demarcatielijn?

 

Het hachje van Soekarno en een stelletje strooplikkers, Merdekka schreeuwers

In het Repoebliksysteem is geen plaats voor Soendanezen, Ambonezen, Madoerezen enz enz. Wat heeft hij gedaan voor de orde en rust? Hoe is hij de wapenstilstand nagekomen? Vallen er niet iedere week nog slachtoffers van snijpers en andere beschietingen? Soekarno heeft geen controle over zijn eigen leger. Hij vecht niet voor zijn land en volk maar voor zijn eigen hachje en dat van een stelletje strooplikkers. Is het dan niet de hoogste tijd dat er een einde aan gemaakt wordt? Te lang heeft de Nederlandse regering het goedschiks geprobeerd, maar steeds zonder succes.

Na de laatste onderhandelingsronde geeft de Repoeblik wel enkele dingen toe, maar we komen er niet verder mee. De enige mogelijkheid is oprukken en het terreurnest uitroeien en vervolgens laten zien dat we geen koloniale politiek nastreven, maar dat het ons begonnen is om Indië zijn vrijheid te geven op stevige grond van samenwerking, rust, recht en veiligheid, niet voor een gedeelte maar voor iedereen.

Ik kan me voorstellen dat jij je geen oordeel kunt vormen schat met al die pamfletten en verschillende meningen. Er is teveel verdeeldheid in ons eigen land en wij hebben zelf een wanbeheer. Ze moesten die Merdekka schreeuwers die hier geweest zijn, de nek omdraaien. Ze hebben Soekarno een bezoek gebracht, die was de beminnelijkheid zelve en heeft ze erin geluisd. Laten ze langs de fronten gaan en zien wat er werkelijk gebeurt, dan zullen ze zich nog wel eens bedenken voordat ze met gebalde vuist Merdekka schreeuwen. Dat is mijn mening en ik hoop dat ik zo spoedig mogelijk meehelpen mag om dat heerschap een pootje te lichten.

Bij onze eerste actie zijn ze zingend weggegaan en zingend teruggekomen. Alles went, ook gevaar en spanning en als je hier was zou je het ook niet zo donker inzien als thuis.

 

Het is vandaag 10 juli

Het is vandaag 10 juli Jank, geen bloemen en geen samenzijn om deze dag te vieren maar toch samen deze dag gedenken in dank voor alles wat ons geschonken is. We bidden dat god ons op zijn tijd wil samenbrengen, ons met onze kleine schatten wil zegenen en ons kracht en wijsheid wil geven om zijn kinderen op te voeden zoals we hem beloofd hebben. Voel mijn omhelzing, een innige kus en stevige handdruk van jouw eigen man, die je zo diep liefheeft en die zo ontzettend gelukkig is met zijn liefste schatten. Koes onze hummels van heit Nanni en een goede dag.

 

Flink ziek en de uitrusting

Ik ben een dag of vier, vijf flink ziek geweest maar nu gaat het wel weer. Vreemd dat ik hier steeds wat heb en thuis nooit. Maar ik ben niet de enige. Ik heb ervoor gezorgd dat de andere jongens ook dieet kregen. Ik denk om m’n vitamientjes hoor, ik slik nu twee Multi vitaminetabletten per dag. Vandaag naar de dokter en heden hitske, die wil me nog twee dagen in bed houden en doorgaan met het dieet en pillen. Nou dat laatste gaat, maar in bed hou ik het de hele dag niet uit, maar ik hou me rustig hoor. Een van onze osjes was ziek, keelontsteking, heb hem ook mee naar de dokter genomen. Hij krijgt ook pillen en moet gorgelen en niet werken. Ik zorg dat hij op tijd zijn pillen slikt en z’n keel spoelt.

Heb nu twee nieuwe overhemden en die breng ik meteen naar de Chinees om ze voor f 2,50 per stuk te laten vermaken. En drie paar sokken. Nu hou ik nog een uniform en een paar schoenen te goed.

 

Groot nieuws, capitulatie van de Repoeblik

We kregen groot nieuws via onze radio, de Repoeblik heeft gecapituleerd op één punt na en dat is de gendarmerie. Ofte wel het gezamenlijke politiecontrole apparaat Repoeblik-Nederland over heel Indië. De ergste spanning is geweken. Het laatste punt is voor ons een van de voornaamste want dat betekent dat de demarcatielijn vervalt en wij het binnenland in kunnen trekken. Niet om het te bezetten maar om mede te kunnen zorgen voor rust en veiligheid. De Repoeblik wil dat zelf opknappen maar is daar niet toe in staat omdat het Indische volk geen vertrouwen meer heeft, na alle ellende. Hoe het opgelost wordt weten we nog niet en wij blijven paraat.

Het is groot en goed nieuws schat en ik zie het ervan komen dat we hier niet lang meer zitten en dat we vreedzaam het binnenland intrekken.