We spreken van Kasomálang. Kan Pim het al zeggen? Wat het betekent weet ik niet schat ik zal ernaar vragen.
Patrouille, obat, kliniekje?
Goedenavond vrouwke, een warme tút en koes onze kleine peuters van me.
Het was een goede zondag. Om 7.00 uur eruit en om 8.00 uur met de patrouille mee. We werden met de wagen weggebracht, een prachtige tocht, lekker koel, mooie panorama’s. We moesten een paar kerels oppakken die volgens de inlichtingen wapens hadden. Stijl klimmen en afdalen, langs smalle, kronkelende, ruwe paden, soms van de ene kei op de andere springend. We zijn een paar kalis met rotsachtige bodem en snelstromend kristalhelder water doorgewaad, dat sopt lekker tussen de tenen. Heb er een plaatje van gemaakt.
De eerste knaap was in de kampong. Het leek mij direct al een orang betoek baik, een goede kerel. Bij huiszoeking niets gevonden. Heb hem voor de zekerheid toch meegenomen voor nader onderzoek maar hij is later weer losgelaten.
De tweede knaap, met zekerheid een boef, was natuurlijk niet thuis en natuurlijk vonden we niets. Volgens de bevolking had hij de benen genomen naar Bandoeng.
We hadden een aardig tippelpartijtje achter de rug, even gepauzeerd en klapperwater gedronken. De Loera op het hart gedrukt dat hij op moest letten wanneer die knaap weer terugkwam.
Gevraagd naar zieken maar het viel erg mee. Het is de bedoeling dat we obat, medicijnen voor de bevolking krijgen of dat hier een kliniekje komt.
Het is zeker uitkijken voor jongens die zich niet lekker voelen, er wordt net zolang aan hun kop gezeurd dat ze maar tekenen om ervan af te zijn. Later komen dan de gevolgen en wordt de rekening gepresenteerd. Als je echt iets hebt laten ze je niet eerder los dan dat je volkomen genezen bent.
Een kopje slappe thee, een slap handje en weer terug. Het was een mooie tippel maar het kostte menig zweetdruppel.
Van patrouille naar de kerk
Gegeten, geslapen, gemandied, gegeten en om 17.30 uur naar de kerk.
Heb genoten van de preek. Ds. had het over ’ik heb niemand’ maar Jezus is aan het kruis zo dichtbij ons gekomen dat wij nooit meer kunnen zeggen ’ik heb niemand’. Het was mooi, je kon een speld horen vallen, al die ruwe, vloekende kerels waren stil. H. was ook mee, wat in lange tijd niet was gebeurd. Ik had hem gevraagd en hij zei, hoe kom je erbij, jij wenst mij rechtstreeks naar de hel. Oké zei ik, en ik gooi je nog een houtblok na om warm te blijven.
Toch poetste hij z’n schoenen, licht kakipakje aan en een generaalspet op en mee op de wagen. (Blog 65: sommigen lopen erbij als een kerstboom, een grote zwendel)
Ik geloof dat het hem niet tegenviel. Hij is net als wij nogal kritisch.
Wij gaan straks als ik thuis ben maar een keer naar de kerk hoor, ik ben het twee keer gaan hier afgeleerd.
452ste brief, een dagboek zoals nooit geschreven
Toen ik terugkwam lag er een heerlijke brief van jou, de 452ste! Het zou een dik boek zijn lieveling, een dagboek zoals er zelden geschreven wordt, een innige zoen daarvoor. Ik zie je zitten schat, Alleen!!! Ik voel je gedachten Nan, ik heb niemand? Ja toch, ik zou met niemand van hen willen ruilen!!! Myn wyfke!!!
Ik schrijf minder lange brieven omdat ik er haast geen los velletje bij durf te doen voor het gewicht en de brief dan met de zeepost gaat en jij lang moet wachten. Vaak weet ik ook niet wat ik nog meer schrijven moet. Ben ik te beknopt? Heb je minder veel aan mijn krabbels? Ik verbeeld me dat ik vaker schrijf, vergis ik mij?
Schrijf het me Jank!
Weer wat spanning, afwachten maar weer
Er komt weer wat spanning in de toestand. Eindelijk wordt er weer eens met de vuist op tafel geslagen. Onze regering eist een bevredigend antwoord op twee duidelijke vragen.
- Of de Repoebliek bereid is zich aan de Renvilleovereenkomst te houden volgens welke Nederland de soevereiniteit behoudt gedurende de overgangsperiode en er geen buitenlandse betrekkingen aangeknoopt mogen worden. Dit in verband met het uitwisselen van ambtenaren tussen de Repoeblik en Rusland.
- Of de Repoeblik genegen is de bevolking van Indonesië in staat te stellen kenbaar te maken of zij binnen de Repoeblik wensen te blijven of dat zij een andere status wensen.
Komt er geen antwoord dan is de kans groot dat de besprekingen afgebroken worden, wat niet wil zeggen dat er actie komt. Nederland zal zich strikt aan de wapenstilstand houden.
Afwachten maar weer.
Allemaal klusjes
Ik ben gelukkig, gezond en ik heb puf in mijn werk en dat komt door jou. Onbegrijpelijk, hoogdravend? Nee, jij geeft mij geluk en moed Nan omdat jij mijn trouwe, zorgzame liefste schat bent.
Allemaal klusjes, weer een gat in een plafond gemaakt, de vorige keer was ik door het plafond gezakt en bleef ik netjes op een balk hangen gelukkig. Nu zat het gat er al.
De witters schieten lekker op als je erbij blijft staan. De geniekoelies ook. Zelfs de open lucht wc wordt opgeknapt, door onze jongens. Die knapen moet je het meest in de gaten houden want anders komt er weinig van terecht. Ze drukken zich zodra het kan, een enkeling daar gelaten en zo hoort het ook, anders zijn ze geen goeie soldaten.
Vanmiddag naar Soebang. Ik wilde de genie om meer koelies vragen voor het bouwen van de garage. Wij krijgen daar geen geld voor dus moet ik het anders fiksen. De heren zaten bij onze Regimentsstaf in de mess en daar moest ik niet zijn want de overste en de andere heren gaan niet over dat soort zaken.
Pech gehad, morgen maar weer proberen.
Heb wel twee paar schoenen kunnen ruilen bij de foerier. Een paar schoenen van K. die te groot waren en een paar van mij. De schoenen waren goed maar ongelijk. Nu kan ik weer vooruit.
De witters schieten aardig op, heb hen op een paar hele vuile plekken gewezen. Heb de geniekoelies achter de broek gezeten, het metselen van de fornuizen duurde mij te lang, zei dat ze met de eerste deze ochtend klaar moesten zijn en nu is het klaar.
Ik krijg nog de allures van H. die veegde met een stel koelies half Soekamandi.
We zijn bezig met een badmintonveld. Ik maak er later thuis ook een en een volleybalveld en een tafeltennistafel op zolder, doe jij dan ook mee?
Bevordering
De kapitein riep ons bij zich om te bespreken wie er in aanmerking kwamen voor bevordering. Hij had een mannetje voor wachtmeester op het oog maar die moeten wij niet en die wordt het ook niet. Wat ontwikkeling betreft staat hij boven de anderen maar verder is het een klootzak die het liefst de lijn trekt. Nu wordt het vrij zeker korporaal M. die zijn dienst heel wat beter geklopt heeft wat patrouillelopen betreft en bovendien is hij de enige van allemaal die in dienst wil blijven.
B. die eerst onze nieuwe opper zou worden maar in de nor belandde is weer vrij maar moet nog voor de tuchtraad verschijnen en komt niet meer in aanmerking. (blog 72, opvolger opper te harde klappen bij verhoor)
Verder waren wij het aardig eens over wie er worden bevorderd. Tien soldaten worden soldaat 1e klas en vier 1e klassers korporaal. Niet gek.
Toen was de conferentie volgens de kapitein afgelopen maar ik vroeg wat zijn mening was over ons, of een van ons drieën niet in staat was om opper te zijn. Daar had hij niet op gerekend en zat even met de oren te klapperen.
Ja, wij waren zeker in staat om het jobje te klaren. Voor die functie hadden ze alle wachtmeesters van C en D-batterij gewikt en gewogen en B. was eruit gepikt en niemand van ons had daar bezwaar tegen maar waarom hoorden wij dat nu pas? Zo nu weten we hoe de vork in de steel zit.
Toch geloof ik niet dat een van ons in aanmerking komt omdat niemand in dienst wil blijven. Afijn, we merken het wel. Het was niet gek geweest wat salaris betreft maar verder ben ik zo best tevreden.
H. is op non-actief gesteld, hij wil alles alleen doen of regelen of anders niets. Samenwerken is moeilijk maar verder gaat het behoorlijk. Ruitjes gezet waar H. net met z’n kop voor lag te slapen, hij liep een flinke verkoudheid op.
Hij is naar Batavia om afscheid van zijn broer te nemen, die mag naar huis. Lekker rustig hier nu.
Ik loop vast op het materiaal, alangalang en bamboe
Niet geschreven. We hadden onverwacht film. Eerst weer een heel gezeur om de stroomsterkte op te voeren, het lukte niet met als gevolg dat we een vertraagde film zagen. Hopeloos. Dat ben ik weleens beu, ’s avonds al die rotkarweitjes.
Gelukkig is het me wel gelukt om voor deze maand zes geniearbeiders in te zetten, dan moet het klaar zijn. Ook kreeg ik nog materialen, touw om de bamboebalken voor de schuur aan elkaar te binden en spijkers. Ik loop een beetje vast op het materiaal. Alle drietonners zijn in reparatie en kleinere wagens zijn niet geschikt om de lange bamboe te halen.
Hoe komen we aan atap, dakbedekking. Een lang soort gras van een meter lang, alangalang heet het. Het wordt gesneden, uitgespreid, dubbelgeslagen over een bamboestokje gelegd en met een soort vezel vastgenaaid. De matjes worden half over elkaar gelegd en aan de dakspanten vastgebonden. Licht als een veer en toch goed waterdicht.
Ik heb er duizend nodig. Ik heb een drietonner naar Soekamandi gestuurd, waar alangalang in overvloed groeit en gratis gesneden mag worden. Heb assistentie gevraagd aan de Loera en zes koelies toegewezen gekregen om het gras te snijden. Een soort liefdedienst want geld krijgen ze niet omdat wij het er niet voor uitbetaald krijgen. Wel heb ik een groot blik rijst laten koken en een vracht thee laten zetten om mee te nemen. Van ons heb ik een korporaal en een paar soldaten meegestuurd.
Ze kwamen vanavond met een volle vracht terug.
Bij volmacht stemmen, zou de uitslag ook invloed hebben op de toestand in Indië?
Wij waren na ons trouwen maar zo kort samen, je hebt mij heel diep lief maar weet nog niet helemaal goed hoe ik over verschillende zaken denk. Je weet niet direct bij alles wat ik ervan zou denken terwijl je het in je hart toch wel weet. Je bent nu echt vrouw van, daar komen ook twijfels van. Niet zelfstandig alleen meer maar samen alles doen en dat kunnen wij nu net niet en we hebben er weinig praktische ervaring in. In onze brieven lossen wij een hoop problemen op maar die komen altijd pas een week later over.
Dat je er tegenop ziet dat ik straks thuiskom en toch niet helemaal ’thuis’ snap ik. Dat wij straks alles samen thuis doen met moeder onder hetzelfde dak heeft ook invloed op mij al is het dan lang zo sterk niet als bij jou.
Wie zou ik zo kunnen vertrouwen dat ik het stemmen over kan laten dan aan jou?
Zou de uitslag ook invloed hebben op de toestand in Indië? Ik hoop zo dat onze regering krachtiger wordt en niet meer zo verdeeld is. De stok moet achter de deur, één vaste lijn.
Het duurt te lang schat, zoveel mogelijk jongens geestelijk en lichamelijk gezond naar huis laten gaan
Het bevalt me hier veel beter dan de laatste tijd in Soekamandi. Ik heb nuttig werk waar ik voldoening aan heb en waar we allemaal van profiteren. Ik beschouw het nu als belangrijkste taak om de D-batterij bij elkaar te houden, dat we niet afzakken naar het peil van onverschilligheid en moreel verval zoals bij sommige onderdelen gebeurt.
Het duurt te lang schat. Door het lange wachten raakt de puf eruit. De kerels zien er het nut niet meer van in verliezen hun interesse in hoe de toestand hier is. Dat maakt het moeilijk.
Heerlijk dat jij ook regelmatig bidt, voor onze dagsluiting, dat wij staande mogen blijven vooral nu de verzoeking zo groot is.
Er zijn in Holland zo ontzettend veel mensen die zich geen voorstelling kunnen maken van het leven van de militairen hier. Er wordt veel gebeden maar er wordt nog veel te weinig gedaan. Het is moeilijk om de kerels ‘s avonds binnen te houden. Ik weet dat er meerdere, plat uitgedrukt, ‘s avonds een nummertje maken met het vrij zekere gevolg dat ze een ziekte oplopen.
Betrap ik hen dan zijn ze de sigaar en als het aan mij ligt komen ze na 19.00 uur het kamp niet meer uit zo lang ze in Indië zitten.
Ze maken je hels en ik wil dan niets liever dan gewoon soldaat zijn, dan kan ik ze op gelijke voet aframmelen zodat ze minstens een maand in het hospitaal liggen. Zo dat is dat.
Heb op de wacht na alles in bed en de lichten uit. Nu nog fijn even met jou praten.
We zijn begonnen met een damwedstrijd, ik was weer veel te vlug en heb de eerste twee partijen al verloren.
De radio kwam kapot terug van reparatie, onderweg zeker kapot gehusseld. Jammer want een beetje muziek, ook al luisteren ze er lang niet altijd naar, brengt de gezelligheid in de cantine.
Doe ik te weinig? Ik wil ook niet voor dominee doorgaan.
Nu de buitenpost er ook nog bij komt, hoe houden we ze allemaal bezig zonder dwang? Ik ben te slap in die dingen. Toch ga ik door met proberen dat we zoveel mogelijk jongens geestelijk en lichamelijk gezond naar huis laten gaan.
Repoeblik op andere basis voor duurzame vrede
Ik heb een goede dag, ik heb goede moed, ik ben gelukkig, maar als ik jou niet had? Ik hoop nog dit jaar thuis te zijn. Lastig dat je geen antwoord kunt geven op de vele vragen wanneer ik thuis kom.
Niemand weet het nog.
Op het moment lijkt de politieke toestand iets gunstiger. Toch moet volgens mij de Repoeblik ophoepelen of op een heel andere basis opgezet worden om later een duurzame vrede en samenwerking te kunnen hebben.
Einde van dit ondermaanse
Veel mensen praten over het einde van dit ondermaanse, daar word je wel even benauwd van. Aan de ene kant hebben ze gelijk maar waarom wordt het altijd als negatief gezien in plaats van dat er naar gods heerlijkheid wordt verlangd? Wij verlangen daar nog niet naar omdat wij het leven eerst nog hier graag willen beleven. Gek dat er in de hemel geen sprake meer zal zijn van man en vrouw, vader of moeder, dat mijn Nan dan niet mijn vrouwke meer is maar wij allen gelijk zijn.
Jouw twijfels, is het wel of niet waar, weet je het zeker. De duivel probeert je te vangen maar hij is niet gehaaid genoeg, daar ben je ondanks je twijfels zo nu en dan ver voorbij. Wat schrijf ik dat raar maar het staat er.
Ik heb geen twijfels dus ook weinig geloof. Ik geloof wel in dat alles maar ik beleef het niet zoals jij. Ik heb er geen moeilijkheden mee en voel de troost en kracht die jij er uit put al ervaar ik dat zelf niet. Bid voor mij, hoe kan ik dat vragen, kun je mij een beetje begrijpen?
Ik kon ook vandaag weer mijn gedachten niet bij de preek houden, heb alles bij de kop of zit gedachteloos te staren, ik moet me dwingen mijn aandacht erbij te houden. Net als bij jou. Het is alsof wij op zondag uit ons gewone doen zijn en ik ben altijd blij wanneer de dag weer voorbij is.
Bij de voetbalwedstrijd had ik mijn aandacht er wel bij. We werden weer door het P en T koelie-team ingemaakt, wat zijn die watervlug. Onze jongens moeten nog veel leren wat samenwerking betreft.
Nog een beetje gepingd, ik kan het al aardig maar krijg nog vaak voor de broek.
Generaal op inspectie
We kregen hoog bezoek van de generaal die op inspectietocht is en ook hier even langskwam. Het werk gaat gewoon door dus niks geen poespas van koper poetsen en erewacht. De stukken krijgen een grote beurt want al gebruiken we de proppenschieters niet, toch moeten ze er keurig uitzien. Wij blijven artilleristen.
Opgeruimd voor de komst van de generaal, hij was er halfnegen al. Geen soesa, hier en daar een kijkje en hij was best te spreken over ons kampement. Mijn onopvallend persoontje heeft hij niet opgemerkt, ik had mij tactisch gedrukt. Binnen een half uur waren de hogen weer vertrokken naar een buitenpost.
Deze week komt ook de buitenpost Tsjitambe terug naar hier. Ik hoop dat de kapitein nog een kamer van de P en T los peutert anders weet ik niet waar we het zaakje moeten stoppen.
Onze aanstaande collega wachtmeester M. wordt Kwattasoldaatje genoemd omdat hij er altijd zo netjes uitziet, zit niet zoveel fut bij maar krijgt zijn derde streep hoofdzakelijk omdat hij plannen heeft om beroeps te worden. Kazernedienst, schoenen poetsen, petje recht, bedje model opgemaakt, links en rechtsom de juiste man op de juiste plaats.
B. hier toch als opper, alles gedaan om het zaakje in de doofpot te krijgen
Volgens de kapitein komt B. hier toch als opper. Ik vind het fijn voor hem dat hij geen dauw krijgt, hij gaat niet vrijuit maar onze overste heeft alles gedaan om het zaakje in de doofpot te krijgen. Lukt dat niet dan moet hij voor de krijgsraad en dan is hij nog niet lekker.
Het is wel even rot dat geen van ons drieën opper werd maar afijn, B. is een goeie kerel en ik geloof wel dat we samen kunnen vinden. Ik probeer hem een eigen kamertje te geven net als opper S. in Soekamandi.
Van S. verwacht ik nog een paar schoenen, ik heb hem geld meegegeven maar nog niks gezien. Ook K. had nog wat in bestelling en heeft ook nog niks ontvangen. Volgens de verlofgangers die terugkwamen heeft oppertje niks meer op zak en ik zie mijn f 30,- al vliegen maar ik laat het er niet bij zitten.
Vloeken wanneer er een patrouille bekend gemaakt wordt, plopperen is wel best
Er is vanochtend een patrouille van tien man voor twee dagen de bergen in gegaan, vier koelies mee als dragers. Het lijkt me niet gek zo’n kampeertochtje maar het vraagt veel van het uithoudingsvermogen en de nacht zal fris zijn.
Als er een patrouille bekend gemaakt wordt vloeken de meeste jongens alles bij elkaar en lopen ze alles na te kankeren, daarna is het al gauw goed en vinden ze het plopperen wel best.
Vrij en blij in de bergen, ’s avonds bij een walmende stormlamp ouwehoeren, ’s ochtends theezetten in een oud blik op een houtvuurtje, uitpuffen in een vreettentje in een kampong en pisang eten en slappe vieze thee drinken of een kerel in de kraag pikken en hem een klapperboom in jagen om kokosnoten te kappen, er een gat in te slaan en om de beurt het zoete water opzuipen.
Het kankeren niet te vergeten om de stemming erin te houden.
Vloek jij nu ook, net zoals ik?
Ha fijn dat je weer een pakje kreeg, ben altijd blij wanneer het weer goed overgekomen is. Ik begrijp dat je trots op je handdoekenrekje bent! Dat mijn hemden jou passen, ik dacht dat ze te klein zouden zijn. Zat het EM-speldje erbij?
Lust Pimmie ook apenootjes zoals jij? Betteke kan ze nog niet hebben zeker? Als ik weer Indische doeken stuur pak ik het anders in, doe ze in een handdoek of kokosnoot dan hoef je minder invoerrechten te betalen. Dat jij straks een dikke warme trui voor mij klaar hebt wanneer ik thuis kom, wat ben jij een heerlijk zorgzame schat.
Vloek jij nu ook, net zoals ik? Nepvloeken, net zoals Pim? Hoe moeten wij het hen straks weer afleren?
Schijnt de zon buiten en ook bij jou vanbinnen?
Wat spoken onze kleine schatten uit?
Kerstpakketten sjoemel
Het proces tegen Smit en van der Wal van de kerstpakketten sjoemel is bijna afgelopen las ik in de krant. Alle goederen die in beslag genomen zijn worden verdeeld. Misschien krijg je toch nog wat van de zeep, koffie, thee en pinda’s hoewel die laatsten wel wortel geschoten zullen hebben.
(blog 65: Geknoei met kerstpakketten en blog 68 Vervolg gesjoemel met pakketten van Smit en van der Wal)
Spanten van de garage omhoog
Morgen komen de spanten van de grote garage omhoog.
Heb vanmiddag ronde glazen uit gewoon glas gesneden, als glazen voor de koplampen. Het snijden uit een autoraam ging niet, toen ik het bijna voor elkaar had spatte het in kleine kristalletjes aan gruzelementen. We stonden allemaal stomverbaasd hoe dat mogelijk was. Het bleek een speciaal soort splintervrij glas te zijn. Iedere wagen heeft nu weer behoorlijk licht al is het maar van één lamp.
Het is een heel gepieker om zonder dat het geld kost de bamboe te stunten. Heb zelf een paar keer een partij opgehaald waar niemand eigenaar van was. Nu komen de Loera’s om geld zeuren. Hier en daar een paar langs de weg kappen, zo ongemerkt, snap je het?
Ze zullen het lef niet hebben om met een rekening voor drie, vier bamboestokken te komen terwijl het er hier vol mee staat. We zullen nog wel een paar ritjes nodig hebben want de garage is net een grote boerenschuur en slokt heel wat bamboe op. Heb nu twee koelies aan het atap maken, daar heeft de kapitein geld voor losgepeuterd.
De geniemetselaars maken deze week de keuken af. Twee wagens onderweg voor hout voor de keuken. Nog wat klusjes voor de jongens waar ze de pest aan hebben, wc opknappen, waslijnen spannen evenals prikkeldraad enz.
Tjitjámbe afgelost
We hadden een fuif voor onze nieuwe collega M. in Tjitjámbe. Hij had nooit gedacht dat hij een derde streep zou krijgen en was de koning te rijk. Het was gezellig, een borreltje vooraf, soep, rijst met diverse hete spullen, kip, fruit en weer een glaasje vuurwater. Geen dronkenmanfeest deze keer. M. is een groentje en moet overal in meegenomen worden Hij ligt bij ons, het slaaphokje is vol maar het gaat nog best hoor.
De jongens van Tjitjámbe zijn afgelost. De knapen voelden zich hier eerst wat vreemd maar dat is al weer over. Sommigen waren niet tevreden met de toegewezen kamer, het liefst bleven ze met hun ploeg samenhokken.
De dienst interesseert mij verdomd weinig maar ik zie het als taak de jongens zoveel mogelijk bezig te houden
’Opper’ B. is nog niet helemaal klaar met de MP maar hij neemt hier geleidelijk de interne dienst over, de wachtlijst, de patrouilles samenstellen, rantsoenen uitdelen etc.
Ik houd mijn eigen werk en regel de kampwerkzaamheden. Wagens eropuit om bamboe te stunten. De geniekoelies mogen deze week nog blijven. Samen met een korporaal een spoelkeuken gemaakt bij de keuken.
Voetballen in de middag, zelf ook weer eens meegedaan, meer plezier dan voetballen en nu stijve beenspieren.
Zitten praten over de gang van zaken hier. Het viel B. op dat het hier allemaal veel beter geregeld was dan bij hen, daar draait het ook wel maar op een andere manier. De controle over de jongens is lang niet zoals hier, zoiets van wat kan het verdommen.
Heb hem meteen gezegd hoe ik erover denk, dat de dienst mij verdomd weinig interesseert maar dat ik het als taak beschouw het geheel bij elkaar te houden, de jongens zoveel mogelijk bezig te houden vooral ’s avonds. Het viel hem hier mee wat de stemming betreft. Hij stond versteld hoe het hier opgeknapt was. We hebben een borrel gedronken op een prettige tijd en een goede samenwerking.
Dag dagsluiting?
Heb gister weer dagsluiting gehouden, ik geloof toch dat het een middel is om de jongens bij elkaar te houden. Enkelen komen zelden of nooit hoewel ik hen steeds vraag. Nu heb ik de jongens gevraagd of zij het willen proberen, wie weet werkt dat beter. Zodra het laatste vers gezongen is smeren ze hem allemaal even snel, bang dat ze gevraagd wordt het de volgende keer te doen.
Vanavond geen dagsluiting. Ik had een van de jongens gevraagd het te doen, ja het kwam in orde. Normaal waarschuw ik vooraf nog even, deed dat deze keer niet met als gevolg dat er niemand op kwam dagen.
Wat moet ik nu doen? Als ze er zelf het nut niet van inzien en er geen behoefte aan hebben moet ik ze dan nog achter de vodden zitten en ze er met de haren bijslepen? Ja toch hè snoes?
Morgen weer dagsluiting, ik heb die knaap op de schouder getikt, hij was het glad vergeten…
Vickerinstructie, mensen voor de patrouille, voetbalfluit, kapot strijkijzer
K. is bezig met de Vicker, hij moet morgen een paar knapen van de Staf instructie geven. Hij heeft het vuurmechanisme uit elkaar gehaald en verkeerd in elkaar gezet zodat het niet meer werkt. Het is een ingewikkeld geval maar ook weer een kwestie van hoe en waarom, eerst kijken dan doen. Zo het zit weer goed.
Geef zelf ook Vickerinstructie aan jongens van de staf. Heb hen alles verteld wat ik weet en dat is niet veel want wij hebben in Soekamandi maar een paar lessen over dit schietijzer gehad.
Ik schei ermee uit, het schrijven wil niet best. Een weinig bemoedigend brabbeltje maar weet hoe ik jou liefheb. Ben al drie keer bij je weggeroepen, de Ltn B. wil patrouillemensen hebben, Ltn. L. moet een voetbalfluit en baboes strijkijzer was kapot. Ze strijkt er nu weer lustig op los. Morgen hoop ik beter te schrijven.
K. op de kast
K. maakte me wakker, wie gaat ermee als bewaking met de katholieken? Verdorie, ik was het vergeten om de chauffeur een kerel mee te geven, een man alleen mag niet rijden. Ben zelf maar mee gegaan, brr wat was het koud. Om halfacht moesten ze bij de Staf zijn en vandaar werden ze verder vervoerd naar de katholieke dienst in Soebang. Als wij protestanten ’s ochtends vroeg zo’n hobbelreis moesten maken weet ik van tevoren dat er maar een paar meegaan.
De katholieken hechten veel waarde aan goede werken en opoffering, bv pas na de kerkdienst eten. Een lange tocht in de vroegte door de kou heeft meer waarde bij god. Zit iets waars in maar verdienen doen wij niets. Goede werken en offers worden wel beloond maar alleen uit genade. Heb het er wel eens met K. over maar die is link in die dingen, we komen er niet uit.
Had hem laatst flink op de kast, hij wilde na een patrouille opgepikt worden maar het liep allemaal anders. Hij had Ltn. B gebeld voor een wagen en die was het vergeten. Belde hij weer, ik dacht dat de telefoon zou barsten zo woest.
Ik heb geen wagen neem een lift naar Soebang dan pikken we je later daar op. Wel hier en daar en dit en dat, moet ik soms een duwlorrie pakken.
Wat je wil, bestel een grobak (ossenkar). Ik kreeg een vloek en een snik en toen niks meer.
Hij kwam uren later binnen, geluk gehad met liften en begon meteen weer, jullie zijn me godjandorie een stelletje klootzakken om me zolang te laten uitdrogen. Waarop ik zei, zou je eerst geen goede middag zeggen en wat het stelletje klootzakken betreft daar hoor jij ook bij. Toen was het meteen weer soedah, klaar.
H. had een razende ruzie met een soldaat, nergens over. Hij schreef een rapportje en dook meteen in bed. Dat rapportje loopt toch op niks uit bij de kapitein. Ben blij dat hij een tijdje naar Tjitjámbe gaat.
Meneer D. van P en T
Ben bij mijnheer D. van de P en T geweest. Hij kwam een brief brengen die mee moest. Hij bleef kletsen en later moest ik mee om zijn huis te zien, een nette kampong, bamboehuis, helemaal opgekalefaterd. Hij laat zijn vrouw overkomen uit Bandoeng, eigen haard is goud waard. We moesten in de avond terugkomen. Ik heb hem gevraagd om thee te mogen kopen. Zodra zijn vrouw er zou zijn verwacht hij ons regelmatig op bezoek. Het is een aardige verteller, je krijgt er geen woord tussen.
Nieuwe jongen
We hebben een nieuwe jongen, overgeplaatst van de staf omdat hij daar mot had. Even met hem gepraat. Van korporaal naar soldaat terug, een goed chauffeur en monteur, een goed vakman waar wij om zitten te springen en nu klopt hij dienstjes en loopt patrouilles. Ik propbeer hem er weer bij te krijgen, ik zie wel mogelijkheden. Er zijn niet veel jongens waar je werkelijk een aardig praatje mee kunt hebben.
Lijst van zaken die we mogen houden na de demobilisatie, ik stel het zeker op prijs wanneer er echt belangstelling is
Heb een lijst gezien aan wat we mogen houden straks, dat is niet veel.
1 Kaki shirt, geen broeken of jasjes, 3 stel ondergoed, als het er nog is, scheergerei, tandenborstel en kam, handdoeken ook niet geloof ik maar die hebben we al. 2 paar schoenen, 3 paar sokken, bretels en pullover. Ik probeer alles zoveel mogelijk nieuw mee te nemen. Bij debarcatie krijgen we f 100,- handgeld, f 70,- voor een burgerkloffie, later een maandsalaris. Bij demobilisatie voor iedere maand dienst in de tropen vangen we f 110,-. Dat wordt al gauw f 270,- à f 280,- en nog mijn uitgaanskas van f 300,-. Dus hebben we voorlopig een aardig centje.
Ik kom midden in de nacht thuis en klop je voorzichtig uit bed, heerlijk samen. ’s Ochtends stap ik dan de deur uit zoals altijd om even bij de smid of timmerman een prutkarweitje te doen.
Hoe dan ook, mijn thuiskomst wordt niet anders dan heerlijk, ik stel het zeker op prijs wanneer er echt belangstelling is.
Het gekanker over het vreten is nu voorbij
Er kwam hier vandaag een wagen met jongens van I-6 RVA die voor ons in Kasomálang zaten. Ze stonden met open mond te kijken naar de vele veranderingen. Met een soldaat-timmerman een oude bale bale (bed zonder zijkanten, hoofd- en voeteneinde) gesloopt en een nieuwe stelling voor kokkie gemaakt waar hij zijn spullen op kwijt kan.
Hij is reusachtig, we smullen iedere dag.
Heb drie djongos bezig om de oude zwarte roetlaag weg te bikken, dan pas kan er gewit worden.
Heb acht bordjes met een L geschilderd voor de jongens die we tot hulpchauffeur gebombardeerd hebben. Ze moeten herkenbaar zijn, vandaar de bordjes.
Heb weer wat geld losgepeuterd voor de atapkoelies.
Van boter-, rijst- en soepblikken wil ik emmertjes maken dan kunnen de jongens de gerechten die kokkie maakt apart ophalen en krijgen ze niet alles door elkaar, dat is niet smakelijk.
Je zou ons eens moeten zien zitten. Onze djongos is al aardig getraind en dekt de tafel behoorlijk. Een blik met rijst, soep, drie à vier verschillende bijgerechten o.a. groenten, sambals, vlees enz. Wat ik eerst niet door kon krijgen eet ik nu het liefst. Brood eet ik heel weinig. Het gekanker over het vreten is nu voorbij.
Hele avond over de indeling van de dienst geknobbeld
Gister niet geschreven, de hele avond geknobbeld hoe de dienst moest want B. heeft het klusje overgenomen maar het komt er nog op neer dat hij ons vraagt hoe het moet.
We hebben drie van de tien wagens weer klaar. De kapitein vroeg om een drietonner met 20 man die naar Soekamandi moet, toen hadden we de poppen aan het dansen. Wie moest er mee, wie op wacht en patrouille, wie moet morgen de geniekoelies halen, wie moet mee als bewaking. Er moeten vier man met verlof, de hele lijst napluizen wie er al geweest is, wie nog niet, wie onmisbaar is.
Bamboe stunten is klaar
Gister geen stenen uit Soebang meegekregen maar wel de pijpen voor de schoorstenen van de ovens. Nu hier een muurtje afgebroken maar net niet genoeg stenen. Bamboestunten is klaar.
De genie is met de dakbedekking begonnen, ik heb een foto gemaakt dan kun je zien hoe groot de schuur is.
Ltn M. kwam met vier gevangenen die hier de hele dag hebben geholpen.
De drietonner op pad om de laatste lading alangalang te halen, een stel varkensjagers mee, misschien eten we morgen saté.
Vanmiddag was er weer een voetbalwedstrijd tegen I-6 RVA. De staf leverde een pantserwagen en wij een jeep en daar hobbelden ze op weg.
Ik bleef de geniekoelies op de vingers kijken.
Er moeten eerst weer slachtoffers vallen, een zoon van de Loera doodgeschoten
K. is met acht man een paar dagen commandant over een ploeg veldpolitie bij Tjikampeh, ter versterking. Het spookt daar weer. De nieuwe overste van 3-9 RI trekt zich er niets van aan, hij schijnt communistisch aangelegd te zijn. Een leuke man wordt er gezegd die goed voor de jongens zorgt wat sport en ontspanning betreft. Aan leuke knullen hebben we niks.
Ze zitten daar bij een elektriciteitscentrale die de stroom levert voor een groot gebied. Stel dat de machines gesaboteerd worden dan hebben wij geen licht meer en staan alle fabrieken stil. Vlak bij het beruchte Tjikampeh, is de trein ontspoord en door een bende beschoten met vijf doden en acht gewonden als gevolg. Hier en daar zijn beschietingen van auto’s, moorden en ontvoeringen in kampongs, de lijst wordt weer langer. Hoelang duurt dat slappe gedoe nog?
Er moeten eerst weer slachtoffers vallen.
Ik zit een beetje te kiften. Maar wij hebben aan den lijve ondervonden wat voor uitwerking dat slappe gedoe van hen heeft. In Paboearan kregen wij aanvallen van bendes die zich rustig schuil konden houden in het Tjikampehgebied van 3-9 RI. (blog 58 Het graf was al klaar, blog 62 Bombardement op kampong, blog 67 Oei ik hoor brenvuur)
Vannacht is in een kampong van ons nieuwe gebied een overval gepleegd door een bende van 30 man met een paar spuiten. Ze hebben een zoon van de Loera doodgeschoten. Vanmorgen meteen een patrouille eropaf. Ze kregen nog twee kerels te pakken die mee hadden geholpen maar de echte raddraaiers waren natuurlijk al weer verdwenen.
Verder is hier gelukkig nog niks loos, waarschijnlijk door de dagelijkse patrouilles.
Soekarno wees nu eens lief en doe wat er op dat schuitje is afgesproken, bendes op rooftocht
Heb in de krant gelezen dat het hier en daar weer roerig is. Het is alle dagen hetzelfde gezeur. Soekarno wees nu eens lief en doe wat er op dat schuitje Renville is afgesproken. Zie blog 67 en blog 61. Toch geloof ik dat onze regering inziet dat er weer eens krachtiger opgetreden moet worden. Als puntje bij paaltje komt denk ik dat de Repoeblik er de kop niet voor kan houden en dat zij bijdraaien.
De krant schrijft over Russische invloed die van Malaka (Engels) is overgeslagen naar West Java. De Repoeblik krijgt meer lef met zo’n grote vriend. Verschillende bendes die zich al die tijd koest hebben gehouden steken de kop weer op en gaan op rooftocht.
Soekarno is met die bendes verlegen en is blij dat ze weer ophoepelen naar Nederlands gebied. Volgens mij is aanpakken de enige oplossing. Ze moeten het eerst voelen. Stop.
Wij zitten hier praktisch voor Jan Lul, zwijntjesjacht
We maken ons wel eens kwaad snoes wanneer we bedenken dat wij hier praktisch voor Jan Lul zitten.
De wagen kwam terug van Soekamandi met een mooi vrachtje alangalang maar zonder varkentje. Zelfs in het gebied waar wij het rustig hadden is nu weer rotzooi. Kapitein P. had het jagen verboden want wanneer er geschoten werd wist hij dan niet of het een bende was of onze jongens.
Oei wat een klootzak. Als je afspreekt waar je zit en een schot hoort kun je aan de richting bepalen dat wij het zijn. Als het werkelijk een vuurgevecht met een bende is hoor je dat meteen.
Afijn, morgen organiseert de P en T een drijfjacht en proberen we een zwijntje te verschalken. De bevolking heeft veel last van de zwijntjes en wil graag dat ze opgeruimd worden. Ze gaan met 30 – 40 honden een groot bos of terrein half omsingelen, met veel kabaal en geblaf worden de varkens, als ze er zijn, naar een hoek gedreven waar onze jongens zich opgesteld hebben.
In verhouding zijn hier veel minder varkens dan in Soekamandi. Daar konden twee man soms in een nacht een paar neerleggen maar hier is het terrein moeilijk en moeten de beesten door drijvers opgejaagd worden. Ze hebben mij niet wakker gemaakt, anders was ik er ook bij geweest.
We maken de patrouilles weer sterker en sjouwen de bren weer mee
Er kwam een seintje dat er ergens twee bommen zouden liggen, het bleken alleen de lege hulzen te zijn. Toch goed dat de bevolking een seintje geeft. In ons gebied is bijna nog geen schot gelost en toch houden ze onze ploeg in de gaten, ze zullen wel gehoord hebben dat wij er bovenop zitten zodra er iets gebeurt. Het hele gebied is nu doorkruist, alle wegen en slingerpaadjes zijn ons bekend. We zijn gewaarschuwd door de berichten uit andere gebieden en maken onze patrouilles sterker en sjouwen de bren ook weer mee.
Doordat onze patrouilles onverwacht overal en nergens opduiken bereiken we dat de bevolking weet dat we op onze hoede zijn. De bendes weten verdraaid goed welke legeronderdelen goed en welke slecht patrouillelopen. Zo dat is dat schat.
Marinierskapel. Machtig
Heb weer een goede dag gehad. We kregen een telefoontje dat de beroemde Marinierskapel op doorreis naar Bandoeng een concert gaf bij de C-batterij. Wij met een grote wagen vol mensen erheen. Verdorie, dat is nog eens muziek. Klassiek, ouvertures, mars en dansmuziek, voor elk wat wils. De 58 Jantjes, meest oude knullen, het is al een oud korps, hebben ons een paar kostelijke uurtjes gegeven.
De kampongbevolking stond met de oren te klapperen, zoiets hadden ze nog nooit gehoord en zullen ze ook nooit meer horen. Machtig, wat een stuk muziek. Jammer dat ik mijn fototoestel niet mee had. Je hebt ze vast wel eens op de radio gehoord maar horen en horen en zien spelen is toch een heel verschil.
Kast voor kokkie, kort de gang van zaken, meteen er bovenop is het beste
K. heeft mijn laatste timmerman mee, nu moet ik alles zelf doen. Had ik nu mijn gereedschap van thuis maar. Ik wil de kast voor kokkie afmaken en de hospik heeft een kast nodig voor zijn medicijnen.
De kast-schrijfbureau-tafel van B. is klaar, ze stonden er allemaal versteld van dat het zo goed was gelukt, ik eigenlijk ook een beetje. De kapitein vroeg of het op zijn kamer kwam, ja kijk nou even uit. Heb het nieuwe hout met bruine schoensmeer bijgekleurd en toen alles met benzine en schoensmeer ingewreven, het glimt als de pest.
De nieuwe keuken is in gebruik genomen, wat een verschil. De nieuwe kookplaten doen het best en we hebben weer machtig lekker gegeten.
De chauffeurs liggen de hele dag onder hun karren of zitten achter het stuur.
We moeten een wagen aan de Staf leveren omdat die van hen nu allemaal kapot zijn. B. dacht dat hij als dienstdoende opper bij de D-batterij niet veel te doen zou hebben maar hij zit nu de hele dag te puzzelen hoe hij het zaakje rollend houdt. Hij tippelt zo nu en dan een patrouille mee.
Een flinke patrouille heeft achter een bende aan gezeten, zonder veel succes. Nu is het plan om van alle kanten patrouilles erop los te sturen zodat ze geen kant op kunnen als ze er nog zitten. Meteen er bovenop is het beste.
Dat is in het kort de gang van zaken nu.
De grote wereld en Tjikampeh
In de krant staat dat Amerika ontevreden is over hoe het hier gaat. Het streven van de communisten zal in Indonesië niet slagen volgens Uncle Sam. Dat is geen slecht teken.
Tjikampeh krijgt de bendes weer op z’n kop. Na de ontsporing is nu de spoorlijn er door de bende op twee plaatsen over een totale lengte van 400 m uitgegooid. De bende is nog niet opgespoord staat er met vette letters gedrukt.
Als er in rustige tijden geen patrouille gelopen wordt komt III-9 RI ook nergens achter. Voorkomen is beter dan genezen. Nu zitten ze ermee en zullen wel weer hulp van een ander onderdeel nodig hebben. De kans is groot dat het nu overslaat naar I-6 RVA dat nu in onze vorige plekken Soekamandi en Paboearan ligt.
Brr pop, soms als je de krant leest word je bang en denk ik kom maar gauw hier naar toe. Ondanks de rotzooi hier is het met de tijd hier misschien nog het veiligst. De Rus is vast van plan om de geallieerden uit Berlijn te werken en als dat lukt is de eerste slag gewonnen en kan de Beer vanuit een centraal pand langzaam maar zeker verder doordrukken naar het westen. De grote wereld is onrustig en wacht in spanning af.