Schurft, schurft, schurft

Goedenavond lievelingen, een innige zoen en omhelzing. Was vandaag ook alles goed bij jou?

Hier alles best schat. We zitten hier prachtig en rustig. Vanochtend om vier uur een patrouille eruit om samen met Kasomalang een kampong te doorzoeken. Niets opgeleverd. De mannen waren er en dat is een goed teken. Zij die er vandoor dan is er iets niet pluis. Weer voor niets maar dat is niet erg.

Hoe anders is de algemene stemming hier in Bukanagara in vergelijking met beneden. Veel minder gekanker en veel meer samenwerken. Ik wou dat ik hier langer dan een maand kon blijven.

 

Een drukke dag voor mij. PenT metselaars maken naar mijn tekening een stookplaats voor de keuken. Ze hebben er weinig sjoege van dus moet ik er met de neus bovenop staan. Stel je voor dat het zaakje klaar is en er geen potje op gekookt kan worden, krijg ik de heren op m’n kop.

In de tussentijd planken in de mandikamer gemaakt voor al die zeepdoosjes.

De pingpongbats zijn klaar, ze doen het best.

 

Vanochtend hadden we ziekenrapport, schurft, schurft en nog eens schurft.

Als we niet snel aanvulling krijgen kunnen we niet meer helpen.

Heb vanavond weer dagsluiting gehouden. Is nog steeds moeilijk schat maar mooi.

 

Beetje koopkracht

Van onze feestdag (Koninginnedag, blog 81) weet je alles al. Bij de staf was het prut geweest De kale had de pé in omdat zijn voorgeschreven sportwedstrijden in het water vielen. De jongens verdomden het gewoon. Toen moesten ze maar gewoon patrouilles doen.

 

Je vroeg waar ik de feestelijkheden van betaalde. Van de Staf kreeg ik fl 150,- de rest kwam uit de cantinekas. Ik vroeg de officieren en onderofficieren om een fles jenever af te staan, zeven vliegen in een klap. En de gratis kippen, schapen ende geit smaakten heerlijk op ons diner. (Blog 80, Onder kopje Kippen, schapen en een geit ingerekend, waarom niet voor één keer?)

 

Toch wil ik later geen baantje bij de Oranjevereniging hoor. Of wel denk je?

 

Ben met de kok even naar de pasar geweest, beneden bij de oude fabriek. Het is nog niet veel bijzonders maar dat komt nu zo langzamerhand wel goed. De bevolking verdient geld bij de PenT dus komt er weer een beetje koopkracht.

 

Heb een matje gekocht om tegen de muur te spijkeren onder de kapstok. De witkalk laat erg af en ik heb een hekel aan borstelen. De matjes zijn niet veel waard maar misschien toch goed genoeg om mee naar huis te nemen.

 

Eerst jouw brief

Eerst jouw brief, je schreef dat je niet meer kon bidden. Verderop lees ik dat je god weer hebt gevonden. Heerlijk lieveling, je kunt weer verder. God hoort en helpt je toch. Ik voel je innige diepe liefde en ik drink het in.

 

Blijft ons jonkje nu in bed Nan? Sabbelt ons baasje nog steeds op dezelfde vingertjes? Heeft Zus ook een hobby?

Onze meubels die hier en daar in bruikleen zijn interesseren je niet erg. Maar dat wordt straks wel anders. Dan gaan we samen kijken hoe ze erdoor gekomen zijn en dan overleggen we samen wat we gaan doen. Heerlijk wordt dat!!!

 

 

Ja hoor, ik kan volhouden hoor, ik heb goede moed dat komt door jouw heerlijke brieven liefste meiske die mij staande houdt, die mij iedere dag weer goede moed geeft, die mij ieder uur haar liefde laat voelen. Ik ben dichtbij jou Kantje. Nu jou even echt in mijn armen hebben, je zou het niet overleven. Ik heb je zo lief. Ook een dikke tút voor de rakkertjes.

Ik moet weg.

 

 

Vijf doden in een week, maken deze droeve berichten je ook angstig?

De jongens stonden te wachten om naar beneden te gaan. Er was weer een voetbalwedstrijd, 4-0 verloren van PenT team. Het is was stil in Kasomalang. De officieren, wachtmeesters en tien man waren naar Bandoeng voor de begrafenis van een officier van de Regimentstaf Soebang. Hij kreeg iets aan zijn maag, is geopereerd en daarna overleden. Dat zijn er vijf in een week.

 

Voor onze overste een heel zware week. Hij is als een vader voor zijn regiment, hij is diep terneergeslagen en heeft bittere tranen geschreid om zijn jongens.

Vanavond hebben we in de kerk voor de ouders en andere geliefden van deze jongens gebeden en ook voor de Overste. Heb niet veel aan de preek gehad.

 

En jij? Heb jij een goede preek gehoord en heb je weer goede moed voor de nieuwe week? Maken deze droeve berichten je ook angstig?

Voor thuis is het vaak veel moeilijker dan voor ons die er midden in leven. Thuis lijken patrouille lopen en andere gevaren veel ernstiger omdat je daar nooit de hele situatie in kunt denken. Begrijp je me lieveling?

 

Zou jij je na zulke berichten niet eens indenken dat het mij zo ook kan gebeuren? Dat je zo angstig wordt dat je je geen raad meer weet?

Ik weet het wel lieveling. Wij denken hier zelden aan gevaar omdat het dagelijks leven bestaat uit uitkijken en gevaren, voor ons is het gewoon.

 

Kun je je indenken zoals vanavond toen we in het donker de steile bergwand opreden. Ik zit steeds uit te kijken en toch ben ik volkomen rustig en rook ik m’n strootje. Gelukkig is ons gebied rustig, wat voor jou een hele geruststelling is. Maar daar helemaal op vertrouwen gaat niet. Het is god die ons spaart.

 

Wij verdienen het niet dat hij ons steeds genadig is en anderen door strijd of ziekte wegvoert. Vertrouwen we hem dan niet meer? Laten we samen bidden zoals we dat toen deden en vragen om vergeving van onze zonden en ons ongeloof, dat hij ondanks ons wantrouwen dicht bij ons blijft.

[Er volgt een gebed]

 

Houd goede moed schat, zo kunnen wij samen verder.

Ik ben gelukkig en gezond en ik heb goede moed. Voel even mijn armen om je heen. Ik ga nog even naar buiten. Innige koesen voor jullie alle drie.

 

Schurft, schurft, schurft, afzichtelijk hoe de baby’s eruitzien, brr wat een ellende

Mijn liefste gezonde schatten!!! Wat een vreemde aanhef hè? Lees maar verder.

Het is vijf uur in de middag, het regent pijpenstelen, rollende donder en fel weerlicht. Dat is nog eens regenen, voorproefje van de komende maanden hier. Het huis is goed dicht dus hebben we er binnen geen last van.

 

We hadden vanochtend ziekenrapport voor de bevolking in de kampong. Met B. heb ik van 9.00 – 12.00 uur schurft ingesmeerd. Afzichtelijk hoe de baby’s eruitzien. Scharminkeltjes van een paar maanden oud helemaal stuk gevreten door de schurftluis, etterende wondjes, verdroogde, korstige, vervuilde, stinkende hummels. Brr wat een ellende. Het waren allemaal weer vrouwen en kinderen. Wat een stank en vuiligheid.

 

Wat heerlijk zelf zulke gezonde schatten te hebben, zo’n heerlijk zorgzaam moedertje als mijn meiske te hebben. B. behandelde de kleine wurmen die schreeuwden als varkens, geen wonder het spul bijt gemeen op al die wonden.

 

Insmeren met schoenborstel, banjak matoe (verlegen)

De vrouwen nam ik voor mijn rekening. Wel even een probleem vooral met de meisjes van om en nabij de 20 jaar. Natuurlijk banjak matoe. Afijn, eerst een beetje praten maar dat schoot niet op en ik kon niet overal bij. Ik werd een beetje kriegel, heb een schoenborstel uitgewassen en de vrouwen stuk voor stuk in een hoekje behandeld. Geen gezeur meer van sarongs vasthouden enz. Heb een keer gevloekt geloof ik en alle gore vuile kleren uit laten trekken of dat zelf gedaan en maar smeren van onder het haar tot en met de voetzolen, geen enkel plekje overslaan. Zie je het gebeuren meiske? De hospik laat ze meestal zelf een beetje prutsen maar dan slaan ze de helft over en heeft de hele behandeling geen zin.

 

Eerst eten.

 

Rare man heb jij toch hè Janke of niet? Glashard rossen met de schoenborstel Vanochtend met al dat gebrul om mij heen. Je had mij moeten zien rossen met de schoenborstel. Ben een harde dokter hoor. Vooral voor de kleinzerigen. Ook een kereltje van ongeveer tien jaar ingezeept. Het baasje hield zich dapper, verbeet zijn pijn en was dolblij dat hij obat kreeg. Zij hele bibs en puk waren open.

Het is jammer dat we het niet door gebrek aan medicijnen en verband niet beter aan kunnen pakken.

 

Heb een stel slonzige wijven uitgekafferd dat ze beter voor hun huisjes en kleren moeten zorgen maar het geeft niet hoor. Als ik alles ter beschikking had pikte ik eerst de Loera in de kraag voor een geduchte les zodat hij ervoor zorgt dat zijn kampongs zindelijk gehouden worden. Dan ziekenrapport in de kampongs houden en een week later controleren hoe het er in de huizen voorstaat. Als ik die kleine popjes zie ben ik in staat om de moeders eerst in te smeren en ze daarna een pak rammel te geven.

 

Een lange onderbreking. Eerst dagsluiting, daarna pingpongen, ben vier keer door de luit afgeslacht.

 

Bezuinigen op de post

Daar ben ik weer. Weer een strop schat, ze gaan weer op de post bezuinigen, nu vanuit Holland naar hier. Misschien heb je het al gehoord? Vanaf 1 october mag je alleen nog postbladen van 10 ct versturen. Dat wil zeggen dat je voor 10 ct geen gewone brief met daarin sigaretten meer mag versturen. Een brief van 20 gram kost voortaan 60 ct. Tot nu toeging het fijn maar niet meer doen hoor schat. Weer een rotstreek. Stuur je toch brieven zonder extra porto dan krijg je ze niet meer retour en wordt het automatisch zeepost. Dus vier, vijf weken onderweg. Ik schei erover uit anders maak ik mij nog kwaad ook. Gelukkig mag je wel zoveel postbladen versturen als je maar wil. Stel je voor dat dat niet zo was, dan ging het leger hier in staking. Kankeren geeft toch niks en we hebben gelukkig de langste tijd gehad hier.

 

Even geen brieven

Nu begint het er echt op te lijken dat ik geen tijd voor jou heb, dat kan toch niet bestaan. Waarom het drie dagen duurde deze brief? Ben ziek geworden van die pestprik de 30^ste, 40^ste die we hier krijgen. Koppijn en koorts als een paard. Knap nu weer op hoor, een flinke pot rijst en ik ben weer klaar.

 

Gisteravond wilde ik je schrijven maar het licht floepte uit, installatie kapot en geen stormlamp te bekennen. Met de kok naar het huisje van ons inlands personeel, beneden achter de fabriek. Het was strompelen, wat een roetzwarte nacht. We hebben daar een petroleumlamp gehaald die ik hen eerder had gegeven. Later kreeg een van onze chauffeurs het aggregaat toch weer aan de praat maar toen was het al bedtijd. Dan is het vervelend om bij een luitenant op de kamer te liggen. Ik kan niet doen en laten wat ik wil, net als jij met Beppe.

 

De luit, de dominee en ik op obat

Daarvoor wilde ik je schrijven maar gingen wij onverwacht op obat-patrouille, de luit, de dominee en ik.  Met de wagen langs een prachtig maar link weggetje naar een kleine kampong achterin de PenT onderneming, kina tuinen hoog in de bergen.

We hebben met z’n drieën weer heel wat kerels, vrouwen en kinderen ingezeept met schurfttinctuur. Als we het een paar keer herhalen en de mensen hun huisjes een beetje zindelijk houden is de bevolking daar vrij van schurft. De luit is een beetje te zacht voor tegenstribbelende vrouwen en slaat te veel plekken over. De uitwerking is dan niet radicaal en dan moeten ze later nog een paar nabehandelingen hebben. Deze kleine kampong is er gauw weer bovenop.

 

Al twee jaar van huis, het doedoeken is hier afgelopen

Nog vijf dagen en dan is er weer een nieuwe maand, de dagen vliegen snoes. Ik ben alweer twee jaar van huis, wat een zee van tijd en voel hoe kortgeleden. Het gaat goed zo Nan.

 

Heb een goede metselaar voor onze keuken. Die knaap snapt een eenvoudige tekening en schiet lekker op. Met een korporaal en een soldaat een volleybalveldje aangelegd op het fabrieksterrein. Hier in de omgeving herstelt het normale leven zich. Je staat verstelt hoe alles in een paar maanden verandert. De kampongs, de mensen, de handel. Het doedoeken (rustig zitten te zitten) is weer afgelopen, er wordt weer gewerkt en geld verdiend.

 

Revolutie Madiun, Van Mook komt hier weer opdagen, hij kan het slechtst gemist worden, vertraging demobilisatie

Van Mook was terug naar Holland, plotseling komt hij hier weer opdagen. Volgens de kranten zou hij eruit gaan maar nu de situatie in de Repoeblik verslechtert en met de daaruit voortvloeiende problemen is hij volgens ons degenen die hier het slechtst gemist kan worden.

Je hebt vast wel gelezen van de revolutie in het Soekarnogebied. De communistische partij heeft in het Madiun het bewind in handen genomen wat hen vrij vlot gelukt is. Vanuit dat punt zullen ze nu wel proberen de Sovjetpraktijken verder door te voeren om zo de alleenheerschappij van de Repoeblik Indonesië in handen te krijgen. De Repoeblik is nu bezig het Stalinnetje weer uit het zadel te wippen. Voor ons koren op ’t molentje in zekere zin. Zolang ze tegen elkaar opgewassen zijn laat ze dan rustig hun kruit onderling verschieten.

 

Maar krijgt het communisme de overhand dan moet onze regering de Repoeblik steunen, waartoe ze ook bereid is volgens Mook. Het nadeel is dan dat we de Repoeblik niet meer kunnen betichten van communisme, nu ze er zelf tegen in gaan. Wel vloeit er voorlopige toenadering, dat geeft later bij verdere besprekingen weer moeilijkheden omdat de Repoeblik sterker in de schoenen staat wat betreft anti Stalin.

Volgens Mook zijn de vooruitzichten niet ongunstig maar hij zegt er achteraan, voor ons minder prettig, dat het niet is uitgesloten dat de gebeurtenissen remmend zullen werken op de demobilisatie van de Nederlandse troepen in Indonesië.

 

Vrij vaag maar toch kan de EM die nu aan de beurt is voor demobilisatie er maar rekening mee houden. Het kan meevallen pop, wat wij vurig hopen. Ik ben hierin nu eens geen pessimist schat.

 

Bij ons is alles nu rustig. Maar kom je in het grote vak van 6-RVA dan is het vaak uitkijken. Dat ondervond toen een wagen uit Djalantjajak een paar dagen geleden op weg naar Poerwakarta door een stel ploppers werd beschoten vanuit een hinderlaag. – Er springt een band – dachten ze, – nee verdomme ze schieten op ons – wisten ze toen er vlak over een pet een kogel door de voorruit vloog. Iets onderuit zakken en droog doorrijden. Alleen een schram op een knie, maar verder godzijdank alles goed.

 

Ik ben het weer kwijt, hier alles rustig

Goedemorgen lievelingen, een innige koes van mij en warme túten. Hoe is het met mijn Meiske? Heb je goede moed en weer puf voor een nieuwe week, de laatste alweer van deze maand?

 

Ik ben wat onwennig en ben het weer kwijt maar toch is alles goed lieveling.

Ben niet naar beneden geweest en heb in plaats daarvan een rondje gelopen met ltn. M. Het voetbalveld en volleybalveld geïnspecteerd, wat in de ijzerhoop (fabriek) rondgescharreld en geredeneerd over opbouwen alsof wij de eigenaar herenboeren van Bukanagara waren. Toen een paar partijtjes schaak die ik verloren heb. Ik kan het uitstekend met hem vinden, een aardige kerel met een goed hart. Zo leer je elkaar toch veel beter kennen, we zitten ’s avonds vaak te bomen.

 

De foeragewagen kwam met post, met een grote zending foto’s. Je hebt het weer keurig verzorgd schat. Ik heb ze op nummer gelegd en hoop dat ik ze snel kwijtraak en het geld te pakken krijg.

 

Er heerst hier echte zondagsrust, alsof je het zelfs in de natuur merkt. Toch is het hier minder sterk dan thuis omdat het voor de bevolking een gewone werkdag is. De tani’s werken op de sawa’s, de kooplui lopen met hun pikols met handelswaren in ganzenpas langs de wegen.

 

 

 

 

 

 

Generaal Opsomer, demobilisatie onbekend

Er is hier grote bedrijvigheid want we verwachten hoog bezoek van generaal Opsomer. Alles ziet er netjes uit, laat hem maar komen. Als hij maar niet in mijn kastje kijkt want dan heb ik kans dat de spullen eruit rollen. Wat het oog niet ziet….

Gelukkig geen koper poetsen en erewacht enz. Zomaar even kijken, goeie morgen generaal, ja best generaal, dank generaal, goeie reis generaal. Moet je het commentaar van de jongens horen je lacht je soms naar. Toch hebben ze zich allemaal netjes opgeknapt, geschoren, haar netjes links rechts en als straks de Toean Beoar komt zijn ze allemaal zoet en lief.

 

De generaal leek meer op een veeboertje, een kostelijke vrolijke baas met een open oog voor de moeilijkheden van de jongens. Hij hield een aardig babbeltje over de demobilisatie. Eerlijk, hij wist het ook niet wanneer onze tijd erop zit. Hij zou zijn best doen om enige zekerheid te krijgen op welke maand we kunnen rekenen.

 

Hij was hoogst tevreden over hoe de gedemobiliseerden weer in de burgermaatschappij terugkeerden. 80% Komt goed terecht en dat is inderdaad een hoog percentage schat. De oud-militairen zijn gewild omdat ze ervaring, mensenkennis, zelfstandigheid, eigen initiatief en durf hebben. Daar is veel van waar.

Als je de ventjes van ’46 vergelijkt met de mannetjes van nu, loop dan maar een blokje om hoor. Over de post, dat was een rotstreek volgens hem, het heeft zijn volle aandacht en hij zal wel even op de ketel slaan.

Over de ontspanning, al die dure cantinewagens waar wij de pest aan hebben. Heel goed bedoeld maar heel onpraktisch daar iedere post een eigen cantine heeft. Liever hebben we meer filmapparaten en voetballen bijvoorbeeld.

 

Voor hij naar Indië kwam heeft hij Holland doorkruist met een bataljon.

Hij is toen ook in Dokkum geweest, weet je wel? Overal was de ontvangst enthousiast, Dokkum, Leeuwarden, Herenveen, Groningen, Drenthe. Een machtige propagandastunt van het leger.

De goeie man beweerde dat hij zijn hart aan de noorderlingen heeft verloren. Zijn bataljon van het rondje Holland is nu ook hier.

 

Na een jongens hou je taai, ik zal mijn best voor jullie doen en een plaatje van ons edel stel gemaakt te hebben, zakte het gezelschap weer naar beneden af.

 

Patrouillelopen

Daarna heb ik met nog drie man een kleine patrouille gelopen hier in de omgeving. Was een aardige wandeling maar oei die hellingen, ik blies als een locomotief. Even bij de Loera gezeten, een glaasje thee. Op de terugweg begon het te regenen maar het viel gelukkig mee. Volgende postblad verder, xxx

 

Grote patrouilles loop ik nooit. Ik daas hier wel in de kampongs rond. Natuurlijk kan ik op patrouille gaan maar de ltn. M. loopt veel te lief zelf en ik heb geen zin om steeds achter een ltn. aan te draven.

 

Ongerust

Je was ongerust door alle radio en krantenberichten en je had geen brief gekregen. Je was bang omdat je geen houvast meer had aan god. Je vertrouwen was op Nan. Je miste je vader en het verdriet om zijn gemis kwam weer sterk naar voren. Kon je hem maar even vragen wat hij vindt van de toestand, kon hij je maar weer geruststellen.

 

Mijn moedertje en vrouwke was weer even het kleine meisje. Alle verantwoordelijkheid, de zelfstandigheid, de drukte, de toekomst het woog allemaal zooo zwaar.

Alles kwam op je afgestormd, komt het ooit nog goed, waar kunnen we het dreigende gevaar ontvluchten?

 

Nee nergens op deze wereld zijn we veilig en toch zijn we overal even veilig als wij vasthouden aan wat Jezus zegt. Jij hebt dat weer mogen voelen en daar heb ik voor gedankt. Hou goede moed. Alles komt zeker goed.

 

Lieveling, kan ik je weer opmonteren? Ik bid erom Nan, dat helpt het meest. Daar moet jij ook weer mee beginnen, want daar kun je niet zonder.

 

Wij merken niets van de schermutselingen

Ik schreef je al over de toestand hier, het is inderdaad een rotzooi maar toch geloof ik dat we de goede kant opgaan. Ons gebied is nog steeds rustig. Wij merken hier van al die schermutselingen niets. Dat is ook een geruststelling voor jou maar je moet eerst je troost zoeken. Heb je die vandaag weer gekregen? Hoe was jou zondag liefste?

 

Ik was de laatste dagen ook zoals jij. Het wou niet. Een paar avonden geen dagsluiting gehouden en dan is het mis. Nu zal ik weer proberen te bidden, echt bidden, wat zo moeilijk voor mij is.

 

Koes myn leave skatten, heerlijke mollen, straks die armpjes om m’n hals, hun kleine kopjes tegen mijn wang, jou in mijn armen. Ik voel jouw diepe, innige blik, jouw alles zeggende zoenen. Nu slapen, samen bidden, samen moedig verder.

Alles fan dyn gelukkige man.

 

Toekomstplannen, nu heb ik een plan

Lieveling, twee heerlijke brieven van jou gekregen. Ik had nergens puf in, was ontevreden en onrustig. Praktisch de hele dag niets uitgevoerd en daar kan ik niet tegen. Jij schattebout hebt alles weer goed gemaakt en mij enorm opgekikkerd, ik voel me weer zo rijk en blij, ik kan wel zingen!

Jij hebt je in alles weer kunnen uitspreken en dat geeft mij weer een duwtje, het is weer goed.

 

Over onze toekomstplannen.  Het domweg werken voor geld en dan het liefst het bestbetaalde baantje voor weinig geld wat zovelen tegenwoordig lokt is niets voor ons. Genoegdoening in mijn werk, een soort levensdoel, iets opbouwen samen met jou en misschien later onze kinderen zou het mooiste zijn. Iets eigens waar we met god voor werken en leven. Het is vaak zwaar en moeilijk maar waard om voor te leven.

 

Of het op een of andere manier in mijn oude vak is, ik weet het nog niet Nan. Ik geef je zo weinig houvast. Ik ben praktisch en handig genoeg maar ik heb dezelfde kwaal als vader. Te weinig handelsgeest en te goed wanneer anderen het moeilijk hebben en niet kunnen betalen.

Naast een goed vakman hoort ook nog een goed zakenman en wat dat betreft heb ik mijzelf niet zo hoog. Ik heb geen hoge eisen. Ik blijf het liefst eenvoudig ergens op een flink dorp waar we niet als eenlingen zijn zoals in de stad waar mensen vaak niet eens weten wie de onderburen zijn. Waar onze kinderen een goede schoolopleiding kunnen genieten. Een plaats waar ze wat meer algemene ontwikkeling kunnen krijgen dan in Raard.

 

Ik geloof niet dat ik me halsoverkop in een of andere zaak zal storten maar eerst een tijdlang gewoon werk en intussen de mogelijkheden bekijk van een eigen bedrijf. Dan wordt het toch een schildersbedrijf, het enige vak wat ik geleerd heb en eenzijdig geleerd heb omdat er in Raard geen andere mogelijkheden waren dan het huis tuin en keukenwerk voor zo weinig mogelijk geld.

Kom ik weer in dit vak dan wil ik ook een goede vakman worden en mij ook specialiseren op het betere soort werk wat ik altijd graag heb gedaan. Misschien dat de sociale dienst mij daaraan kan helpen maar ik verwacht er niet veel van. Nu heb ik een plan schat. Wil je mijn vader vragen om het Schilders blad vanaf januari 48 en dan voortaan steeds per keer per zeepost te sturen?

Dan krijg ik een algemeen overzicht van het schildersvak en kom ik meer beslagen ten ijs hetzij als vakman of als opzichter, chef. Komt er toch iets anders op mijn pad dan is het ook goed.

 

Als wij later een tuintje hebben komen er eerst bloemen in hoor en dan pas boontjes.

 

Goede dag

Allerliefsten!!! Goedemiddag, een omarming en zoenen ook voor mijn kleine hummels. Hoe is het vandaag? Met mij alles bêst, het lamlendige van gisteren is er weer af.

Een goede dag. Met de wagen de tuinen in, een prachtig ritje. In de verste kampong van de onderneming, zo’n 10 km rijden weer ziekenrapport gehouden. Het was weer een echte smeerboel hoor, hoofdzakelijk vrouwen en kinderen. Ik kan zien dat vele patiënten opknapten, mooi werk zo.

 

Op de terugweg gestopt en langs een steile uitgehakte trap naar een kampong diep in het dal, zo’n 100 m lager. Daar waren we nog niet eerder geweest. Onze hospik kon meteen beginnen, praktisch iedereen heeft schurft. Heb eerst wat in de kamponghuisjes rondgescharreld om inzicht te krijgen over de gezondheidstoestand. Behalve schurft viel het mee. Heb verscheidene moeders met kinderen naar de verzamelplaats gestuurd en toen smeren tot we niets meer overhadden om mee te smeren.

In het begin nog matoe maar toen de eerste schapen over de dam waren kwamen er snel meer. Het begin is altijd het moeilijkst maar dan komen ze uit alle hoeken en gaten tevoorschijn.

Enig begrip van wat ze na de behandeling moeten doen is er niet. Bv. niet mandiën drie dagen achtereen, normaal is het een dag maar als we drie zeggen lukt het misschien die ene dag. Vuile kleren uitkoken wat ze vaak niet doen.

De vrouwen sjouwen de hele dag met hun kleine wurmen rond, geen wonder wanneer mama schaapjes heeft de kinderen ze ook krijgen. De volgende keer eerst de ergsten helpen.

 

Tjonge wat was dat een klim terug, mijn tong hing op het zoveelste knoopsgat en ik haalde het niet in een keer. Had een dorst als een paard en honger als een wolf. Goed gegeten en gemandied.

De djongos op hun donder gegeven en even bij de keuken gekeken hoe de metselaar vorderde. Hij stond al te wachten op hoe hij verder moest. Het is deze week wel klaar.

 

Ernstige situatie, bericht over de demobilisatie, nieuwe actie?

Weer een vriendelijk krantenberichtje over de demobilisatie. Door de omstandigheden, de ernstige situatie hier en daar is het schema van aflossing tijdelijk vertraagd.

Krijg ik dan toch nog gelijk dat we dit jaar nog niet thuis zijn zoals ik eerder dacht? Ik reken er nog wel op.

 

In de Repoeblik is momenteel de grootste chaos en rumoer in het Nederlandse gebied. Zolang dat niet is opgelost gaat de EM niet naar huis. Er is zelfs sprake van een nieuwe actie. Daar zullen wij dan vrij zeker niet aan meedoen. Omdat 6-RVA (Regiment Veld Artillerie) een eigen patrouillegebied heeft.

Er zijn RVA’s die bij anderen zijn ingedeeld zonder eigen patrouillegebied, die kunnen zo ingeschakeld worden. Het is allemaal heel onzeker schat

Ik verwacht wel binnenkort veranderingen, drastische maatregelen met als gevolg snelle verbetering van de algemene toestand. Als ze nu aanpakken heb ik het idee dat onze aflossing nog wel mee kan vallen.

 

Kun je een beetje een indruk krijgen hoe wij hier zitten?

Je had een heleboel vragen die ik intussen al heb beantwoord door mijn schrijven over hoe het hier is. Kun je een beetje een indruk krijgen hoe wij hier zitten? Het bevalt nog steeds best.

 

Heerlijk hoe je onze schatten beschrijft. Heerlijk zoals jij van onze boefjes geniet. Ukkepuk heeft een heerlijke snoet Nan. Wat fijn dat zij samen zo heerlijk kunnen spelen. Ja ik geloop best dat Wimmie soms wat hardhandig is. Het boertje wordt ongeduldig wanneer het paardje niet snel genoeg gaat. Fijn is het dat ze zich met de eenvoudigste dingen zoals jouw ceintuur kostelijk kunnen vermaken. Ik zie ze door de kamer draven. Zuske met haar suikersnuit en Beppe’s bril op. Ukkie leert ook al de kunst om zelf te eten. Zelfs de pap als jij er geen aandacht aan besteed.

Alle angsten kon je weer toevertrouwen. Ik voel dat het weer heerlijk goed is.

 

Ik heb hier weinig meer te doen

Alweer de laatste dag, nog drie maanden en dit jaar is alweer voorbij. Hoelang dan nog, wisten we het maar.

Hoe is het thuis, heb je nog goede moed?

Gister niet geschreven schat. Ik had geen post. Ik ben weer regelmatig met mijn lessen begonnen. Fit als een hoen. Gister mee gevoetbald tegen PenT. Halverwege was ik bekaf en heb ik een van onze djongossen voor mij laten spelen.

 

Ik heb hier weinig meer te doen, alles is nu goed voor elkaar. De metselaar is bezig met de vloer van de keuken. De kok kan de keuken volgende week in gebruik nemen.

 

Ltn. M. is erop uit geweest en heeft tegen de mensen gezegd dat ze naar hier moeten komen voor hun behandeling, met weinig resultaat. Je krijgt geen hoogte van dit volk. Ze kunnen gratis geholpen worden, de een durft voor de ander niet te komen. Ook zijn er mensen bij die net zo lief schurft hebben dan een paar uur te lopen voor medicijnen. Ze weten niet wat volkomen gezond zijn is en als het niet te erg is kan het hen weinig schelen.

 

Ik maak mij veel meer zorgen over de Berlijnse kwestie, hoe reageert de Grote Beer

Het is hier verder rustig. Ik maak mij veel meer zorgen over de Berlijnse kwestie dan over het gestuntel hier. De geallieerden hebben Rusland openlijk tegenover de hele wereldbevolking beschuldigd van opzettelijke sabotage en zelfs dat het de schuld van Rusland is wanneer er opnieuw oorlog uitbreekt. Hoe gaat de Grote Beer hierop reageren?

Als de kwestie voor de Verenigde Naties wordt gebracht dreigen zij met terugtrekking uit de V.N. wat ook wel zal gebeuren. Rusland heeft zich daar alleen maar bij aangesloten om het als middel te gebruiken het communisme systematisch over heel West-Europa te verspreiden. Wat niet gelukt is.

Nu werken ze de bedoeling van de V.N. volkomen tegen omdat ze ervoor zichzelf geen munt uit kunnen slaan. Dus vermoedelijk met de V.N. breken om zelfstandig weer geheimzinnig de wereldmacht naar zich toe te trekken.

In naam werken ze nog samen maar wanneer ze zich terugtrekken krijg je weer de openlijke tegenstelling en tegenwerking van Oost-West. Toch heeft onze openlijke aanklacht Rusland veel kwaad gedaan want de Sovjet kan niet verdragen dat hun praktijken openbaar gemaakt worden, dat is slechte reclame voor hen.

 

Musso rekent te veel op Rusland

In de Repoeblik knokken ze er lustig op los. Musso heeft zich een beetje verzekerd of een beetje te veel gerekend op de Russische invloed. Hij is te vroeg begonnen en zal het wel niet lang meer uitzingen.

 

Nederland grijpt nog niet in. Eerst de een tegen de ander uit laten spelen en dan op tijd toeslaan is volgens mij de beste en vlugste oplossing.  Of ze het doen is nog maar de vraag. Afwachten maar weer. Ik geloof dat het wel losloopt Jank.