Blog Taboe in het theemeubel

Boeken

Over Taboe in het theemeubel

Over Keerkring of rondwaren in tijd

Over Tijd Terug

Hilma Bruinsma

schrijver, dichter, eigenaar punTaal

3 September, 2020
Hilma Bruinsma

Blog 100: Zo onwezenlijk ver weg, er wordt misbruik van ons gemaakt, waarvoor sneuvelden 1000 man bij de laatste actie, onverwacht aftreden van Beel, verantwoording dat het zo gegaan is als nu ligt niet op ons, aanval op Wanejasi, per mes afgemaakt (juni 1949)

Rode portefeuille die ik veel eerder van mijn moeder kreeg

Operatie geslaagd, half afgebreide kous

Ziezo snoes, dat is weer achter de rug. Vanochtend om 8.00 uur kwam de verpleger mij halen op een karretje. Ik dacht op een grote operatiekamer te komen maar ik werd op een klein kamertje op de slachtbank gelegd, verder was er niets te bekennen. Even later werd een roltafeltje binnengereden met de attributen voor de operatie. Als assistent was er een bruine broeder die zijn taak als handlanger goed verstond. Het tafeltje was netjes afgedekt met een hagelwit servet. Ik kreeg de indruk dat er een lekkere maaltijd onder het kleedje zat in plaats van schaartjes en tangetjes. Dokter kwam binnen en wenste goede morgen, van hetzelfde, wat je een goede morgen noemt. Dokter trok z’n gummihandschoenen aan en pakte een grote spuit en zei ik zal je even pijn doen, nou behoorlijk maar het plaatselijk verdoven viel toch mee. Dokter is een halfuurtje aan het villen, knippen en naaien geweest. Wat hij precies gedaan heeft weet ik nog niet want mijn puk zit nu in het verband, ik heb er niets van gevoeld. Toen het klaar was heb ik even gekeken. Er staken hier en daar losse naaidraadjes uit het vel, net alsof het een half afgebreide kous was. Raar gezegd maar zo schoot het me te binnen en zo schrijf ik het je poppi. De assistent heeft me verbonden en weer teruggereden. Ik moet nu een paar dagen in bed blijven. De verdoving is nu al uitgewerkt en ik heb een pimperend gevoel. Ik houd mij vandaag koest en vraag morgen om mijn spullen uit de werkplaats, misschien kan ik in bed een beetje prutsen. Ik wou dat ik een paar aardige modellen had om een leren beestje of pop voor Ukkie te maken. Ik kan niet stilzitten hè.

Ik ben blij dat ik geholpen ben en als volwaardig man bij je terugkom. Ik schrijf je gauw hoe het verloopt. Ik heb goede moed, wel een beetje pijn nu maar dat is geen wonder, als het niet erger wordt kan ik er best tegen.

Die heeft zeker iets uitgespookt, duurt langer

Heb het ergste achter de rug en heb bijna geen last meer van napijn. Alles werkt weer.

Ben de hele dag in bed gebleven, een hele prestatie!

Heb mijn vader toch maar geschreven dat ik hier ben voor een kleine uitwendige operatie, vraag er Janke maar niet naar want het is voor haar een beetje moeilijk uit te leggen.

De eerste gedachte onder de troep als ze horen dat iemand voor behandeling van zijn puk naar het hospitaal moet is – die heeft zeker iets uitgespookt met een inlandse vrouw -. Ik weet dat het bij ons maar enkelen zijn en die knapen zijn ernaar.

Het interesseert me helemaal niet wat ze denken. De enkelingen die vroegen waar ik voor opgenomen moest worden heb ik het ronduit verteld.

Oe schattebout als ik alle ellende zie die voortkomt uit ongeoorloofde, vuile seksuele omgang, voel ik mij rijk en dankbaar en gelukkig!!! Hoeveel knapen moeten straks eerst iets rechtzetten, samen uitmaken of ze door de hier of thuis gebeurde dingen samen gelukkig verder kunnen leven.

Het gaat minder snel dan ik hoopte, ik moet een paar dagen langer in bed blijven, het valt me mee dat ik mij zo goed kan deljaan (tot rust kan komen).

De hospitaal dominee heeft een tijdje bij me zitten kletsen. De oude baas zit al 30 jaar in Indië. Fries van geboorte, dan weet je het wel hè, knauw, knauw. De oude pastoor hoopt volgend jaar met pensioen te gaan en zich weer in Friesland te vestigen. Natuurlijk heb ik over jou en onze schatten verteld, hij vond het machtig. Hij komt zoveel ellende tegen, er gaat zoveel kapot. Ik kon voelen dat het hem goed deed dat er ook nog echte liefde en geluk is.

Heb nog steeds geen brieven van jou, die sufferds zijn vergeten ze door te sturen en dat is voor mij het ergste. Ik weet dat je geschreven hebt of er is iets ergs met je gebeurd, nee hè meiske. Ik ben razend op die kloterikken. Morgen maar weer laten bellen met Kasomálang, privégesprekken zijn niet toegestaan. Barst allemaal. Zo, dat lucht even op.

In bed eten, wassen, poepen, pissen jasses wat een gepruts. Ben nu al misselijk van al die verhaaltjes en plaatjes in de bladen. Och och wat heeft je man het zwaar hè? Alles zou goed zijn wanneer ik maar jouw alleszeggende brieven kreeg.

B. een Papoea van Nieuw-Guinea houdt de lol er wel in op zaal, je moet lachen als hij zijn parelwitte tanden laat zien en van oor tot oor grijnst. Hij is hier al langer dan twee maanden, springt op krukken rond en maakt daar nog danspasjes bij.

Heb een nieuwe buurman met zijn arm in het gips. Hij kijkt zo somber, ik laat hem maar even met rust. Eerst een nachtje slapen.

Gezegende Pinksterdagen Nan, zul je niet verdrietig zijn?

Pinksteren

Heerlijke schat van mij, allereerst een stevige koes en liefdevolle zoen!!! Geef onze kleine schatten en koes van mij. Meiske hoe heb je het vandaag, vertel het me even. Ik heb nog geen post en dat is een hard gelag!

Ik ben vanochtend zelf naar de kerkdienst gegaan. Er was verschil van mening of ik er op eigen benen naar toe mocht. De oude baas had een goede preek maar ik kon er na de middenzang mijn gedachten niet meer bij houden. Vroeger betekende Pinkster voor ons vooral samen zijn, voor god bleef er bitter weinig over Nan. Zou ik nu niet veel dieper de betekenis van Pinkster moeten voelen? Soms heel even is het goed, tijdens het zingen of bidden voor thuis, maar dan is alles weer weg en zwerven gedachten ver weg of luister je gedachteloos naar de preek. Was het bij jou ook weer zo of heb je genoten en voelde je dat god dicht bij je was? Ik heb gods zegen voor jou gebeden.

Permissie gevraagd om buiten te zitten, hè hè, niet in de zon zitten en niet lopen. Die knul pakt met me om al was ik doodziek. Het was lekker in het zonnetje hoor en even naar de cantine getippeld voor koffie met gebak en een goed pakje sigaretten. In plaats van een middagdutje even fijn met jou praten. Straks ga ik mij na drie dagen weer mandiën.  Ik ga vroeg want ik geneer mij toch wel een heel klein beetje, dwaas hè.

Drie heerlijke brieven, weet je wat dat betekent na 14 dagen geen post van jou? Ik ben weer gelukkig en moedig, zie je nu hoe razend hard ik je nodig heb, mijn Alles!!!

Eerst even van hier. Gister, tweede Pinksterdag was een stille dag. Er kwamen een paar lieve vrouwen met lectuur en snoep. ’s Middags kwam een stel jongens van de D-batterij op bezoek, een leuke afwisseling. Toen ze me jouw brieven gaven was het helemaal goed, ik had ze kunnen omhelzen. De brieven van vorige week mis ik nog maar ik heb ze goed op het hart gedrukt dat ze die zo vlug mogelijk doorsturen.

’s Avonds was er muziek in de cantine, kon mij niet zo bekoren en ik ging na de pauze weg. Nog even met een bed patiënt zitten kletsen en toen onder de klamboe. Ik lag wakker maar dat hindert niet, ik had jouw brieven om over te denken. Heb hier heel veel liggen denken, veel voorstellingen gemaakt. Luchtkastelen? Misschien wel maar vooral veel over wij gewoon weer samen met onze kinderen.

Heerlijk hoe jij alles weer vertelt. De zorgen om Pim’s hoge koorts. Dat alles weer terugkwam, de angst en zorgen om ons tere popke van toen. Ik weet hoe dat voor je is. Hoe Pim weer opknapt, is hij weer helemaal goed?

De verbazing over Ukkie. Ik hou haar straks in de gaten hoor. We vinden straks wel iets op haar kuren, het scheelt al heel wat wanneer je eigen baas bent en dat ben je!

Je genoot van je dagje eigen baas thuis en van je werk aan je zelfgesponnen en gebreide hemdjes van mij, het afrafelen om ze opnieuw voor onze hummels te maken. Je was er zo in verdiept dat je in jezelf begon te praten. Tegen wie had je het Jank??? Oe myn skat!

Fotoalbum

Om acht uur piekte ik al uit naar de prutsafdeling. Mijn geitenvel voor het fotoboek was verdwenen zie blog 99 maar ik kreeg mijn geld terug en kocht meteen een nieuwe. Heb de bladen en het vloeipapier gesneden en gelijmd. Nu zit het boek in de pers om te drogen. Heb een strop, mijn tekening voor het uitsnijwerk op het kaft is kwijtgeraakt. De hospik heeft het tegelijk met wat oude tijdschriften opgeruimd, dus een nieuwe maken. Ik hoop er hier zover mee te komen dat ik de rest met eigen gereedschap af kan maken. Ik zie er tegenop om de tekening in het vel van het album te maken, als ik het verpruts is het weggegooid geld.

Ik werd gehaald om de hechtingen eruit te halen. Ik heb me niet laten kennen. Zaterdag ben ik waarschijnlijk weer terug op mijn honk.

Op zaal trof ik de hond in de pot maar de verpleger had nog iets voor me bewaard.

Feest bij thuiskomst

Heeft onze gemeente geen Demobilisatie comité? Dat wordt dan een rustige thuiskomst, geen soesah met Jan en alleman.

Ik denk wel dat 6-RVA in Nederland een afscheidsfeest zal geven, daar sleep ik je mee naar toe. Jouw charmes stralen van binnenuit en verwarmen iedereen met wie je in aanraking komt. Als die fuif door gaat laat ik met trots myn leafste zien en iedereen zal begrijpen waarom ik drie jaar lang iedere dag zat te schrijven.

Voor de rest maken we zelf uit wat we doen. Wat denk je dat dat zal zijn? Rust famke, héééérlijk samen!!!! Weet je wel schat hoe trots ik op je ben, naast mijn grote liefde?!!

Dat jij je best blijft doen om een eigen haard te regelen hoef je mij niet te verzekeren, dat weet ik Nanki. Stel dat dat eens waar mocht zijn!!! Ik ben wel eens bang dat ik de vrede bij je moeder thuis niet lang kan bewaren. Niet om mijzelf maar om jou en onze kinderen. Ik zal kalm zijn hoor, jij bent mijn No 1! Daar kan geen moeder, omke of wie ook tegenop! Ik verzeker je dat ik het voor je opneem, ondanks zuchten en verwijten.

Geldzorgen

Had je weer geldzorgen? Dat was ook een smak geld voor de foto’s. Zodra ik het binnen heb stuur ik het terug, vervelend dat er nog een paar maanden over verlopen. Vindt je moeder fl 10,00 per week te weinig, dan geef je haar meer. Ronduit met haar bespreken hoor.

Dat het dubbeltjes omkeren is, daar zorgt Lieftinck wel voor. Vooral boeren en middenstanders hebben een dobber. Op een doodgewoon eenmanszaakje moet al zoveel ondernemingsbelasting betaald worden en dan komt de rest nog. Ik ben er dan ook huiverig voor om mij straks meteen in een eigen zaak te steken. We kunnen het eerst beter grondig bekijken.

Gister niet geschreven, om 7.00 uur op. Ben bijna twee dagen bezig geweest om de tekening in het leer te werken. Ik ben eerdaags weg en dan wil ik het zo ver mogelijk af hebben want hier heb ik meer gereedschap dan in Kasomaláng.

Ik ben van plan om nog een vel leer te kopen om nog enkele dingen te maken. Het wordt tijd dat ik hier ophoepel snoes want het is hier een duur leventje.

Als ik hier nog iets maak voor onze kinderen stuur ik het niet meer op hoor, dan neem ik het mee naar huis.

Waarvoor sneuvelden 1000 man bij de laatste actie? Plotseling aftreden van minister Beel, de plotselinge dood van Generaal Spoor

Heb dagen geen krant gezien. Wel weet ik dat de terugkeer van de Repoeblikeinse regering veel moeilijkheden met zich meebrengt. Het maakt voor ons geen verschil meer. Wel een beetje egoïstisch hè Nan maar dat maken ze van je.

Wij vragen ons nog steeds af waarvoor de plus minus 1000 man bij de laatste actie zijn gesneuveld. Het plotselinge aftreden van minister Beel, de plotselinge dood van Generaal Spoor zie blog 99 , het is beter daar niet te veel over te piekeren maar je weet hoe dat gaat Nan. Je bent een heel klein radartje van het geheel, je blijft niet koud onder alles waarvoor ze het geheel gebruiken en misbruiken. Genoeg poppi.

Generaal Spoor heeft een moeilijke taak gehad Jank, de overeenkomst zal voor hem ook een harde dobber zijn geweest.

Hij had weinig meer aan zijn bevordering. Dat gebeurt wel vaker. De laatste jaren zijn er ook postuum onderscheidingen en bevorderingen. In ieder geval is het voor allen een teken dat hij het waard was. Bovendien zal zijn pensioen voor zijn vrouw zoveel hoger zijn, wat natuurlijk bijzaak is als wanneer zij elkaar liefhadden.

Ik geef je een dikke zoen. Wij mogen elke dag danken dat wij elkaar nog hebben.

Ik ben wel eens bang voor al mijn rijkdom en geluk. Ik ben het niet waard Nan. Waarom wij wel alles nog hebben en zovelen die veel dichter bij god leven het allerliefste kwijtraken. Ik kan de laatste dagen niet bidden en het is mijn eigen schuld want ik wil het ook niet.

Weer op honk

Wat ga jij vandaag doen? Heb je het druk?

Hoor net van de verpleger dat ik vandaag ophoepel, maar eens kijken hoe dat staat met vervoer. Vanavond verder. Ik wil proberen het kaft van het album nog een kleurtje te geven. Een goede dag en een dikke tút, alles fan dyn Klaas, XXX

Zie zo snoes, daar zit ik weer op honk. Nanneke, eerst een stevige koes. Heb al je heerlijke brieven gelezen en ik weet alles weer. K. had ze niet doorgestuurd omdat hij dacht dat ik na een paar dagen terug zou zijn. Heb even gefoeterd maar ik was ook al lang weer blij.

Het afmelden ging vlot, even koffie in de cantine, m’n pyjama, handdoeken en washandjes inleveren. Dat gaf soesah want ik kwam een washandje tekort. Het kwam voor elkaar. M’n kleren waren fris gewassen en gestreken, voelde mij meteen een heel ander mens. Met passen en meten alles in m’n tas gekregen, m’n wapen gehaald bij de portier. Ik kreeg een lift van de Aalmoezenier, hij zette mij netjes af bij de Staf van de 7DD. Geen wagen meer richting Soebang, ik moest maar overnachten in een overgangskamp.

Laat ik nou Kapitein B. en zijn vrouw in een jeep tegenkomen. Hij was weer met verlof. Vrouw eruit en ik erin want hij had een wagen gezien waar ik misschien op mee kon. Na ettelijke rondjes lukte vonden we de wagen. Het was een Rode Kruiswagen die via Djalantjajak reed, het kon niet beter. Overstappen en meteen door.

Hier loopt alles goed. Bukanagara is overgegaan naar 41-RVA. Jammer hè, mijn kans om een frisse neus te halen is nu verkeken.

Ik ben een week vrij van dienst en heb een week lichte dienst.

Neem jij de uitnodiging om een week naar Terschelling te gaan nu maar aan. Ik geloof vast dat een week in de vrije natuur, onder vrouwen en meisjes die in dezelfde omstandigheden leven als jij je goed zou doen. Je krijgt een prachtig inzicht hoe anderen hun leven leiden. Je bent er een week uit. Laat Pim bij je moeder en Ukkie bij thuis 2. Zou jij ze geen week lang kunnen missen? Wat let je om op de boot te stappen? Vertrouw onze hummels een week lang aan de zorgen van de Beppes en probeer een week lang te genieten van de rust die je zo verdient en nodig hebt! Ik begrijp je volkomen en ik zeg niet dat je het moet doen. Het moet geen opoffering of inspanning in plaats van ontspanning zijn op wat voor manier dan ook. Neem het ervan en hou de duim niet op de knip hoor.

Goed idee, laat de kachel maar staan hoor. Hoe vaak zit jij in de zomer niet te rillen in ons kikkerlandje?

Het is kostelijk weer buiten, bij jou ook? Als je hier was gingen we lekker buiten zitten in het zonnetje, ik sleepte wat stoeltjes naar buiten en jij zorgde voor de koffie. Heerlijk zou dat zijn. Straks doen wij hetzelfde bij de kachel hè schat?

Je vraagt of je een nieuwe winterjas mag kopen. Ik weet eigenlijk niet wat ik hierop moet antwoorden, nee Janki je MOET ‘m kopen!

Er wordt nu misbruik van ons gemaakt

Eerlijk gezegd interesseert het Indiënieuws mij ook niet zoveel meer. We worden zo gemaakt. De interesses gaan niet veel verder dan onze eigen kring, dat het Nederlandse leger er zo goed mogelijk af komt. De kwestie van ‘Het lieve Vaderland’ is moeilijk schat. De moffen hebben ons laten voelen wat een Vaderland betekent. Waar begint het Vaderland? Is het eigenlijk niet zo, bij onszelf, bij ons huis, ons eigendom, ons gezin? Blijf je koud als normaal mens bij een aanval op het Vaderland, ons gezin, eigendom en verder zo terug? Nee zeggen, barst en knap het zelf maar op? Natuurlijk niet. Maar nu wordt er misbruik van ons gemaakt. Stel je voor dat de Rus of wie dan ook ons opnieuw aanvalt of bedreigt, komt een recht geaard mens ook dan niet weer in opstand en vecht voor alles wat in het woord Vaderland inbegrepen is?

Vaderland is een heel wijd begrip en het begint bij onszelf Nanni. Je krijgt niet op je kop lieveling. In deze situatie ben ik het volkomen met je eens.

De reden waarom een man vecht voor zijn Vaderland is heel moeilijk te verklaren meiske. Het is iets dat ik als man niet begrijpen kan, niet zuiver verdedigen en verklaren kan en jou als mijn vrouw nog moeilijker verklaren kan. Ik kom er niet uit lieveling. Schrijf je gedachten vrouwke. In mijn binnenste heb ik nog steeds het gevoel dat ik goed gehandeld heb, ondanks de opoffering die het jou, mij, ons gekost heeft. Ik kan het voor god verantwoorden en daardoor ook voor jou.

De verantwoording dat het zó gegaan is als nu, ligt niet op ons.

Deze tijd zal misschien voor menigeen verloren tijd geweest zijn. God verhoede dat.

Janki, zou je niet denken – maar man, ben ik dan niet alles voor je? –

Oe, hoe mat ik it dy dúdlik meitsje? Ja Janke, Alles bist do foar my. Ik ha dy sa leaf dat ik it net beskriuwe kin en dy straks ek net iens fertelle kin. Fanke, do wist it wol. God hat ús die djippe leafde jûn. Die leafde die troch dizze tiid sa grut wurden is dat wy sa folle drage kinne en nog sa gelukkig binne. (Oh, hoe moet ik je het duidelijk maken? Ja Janke, jij bent Alles voor mij. Ik heb je zo lief dat ik het niet kan beschrijven en het jou straks ook niet eens kan vertellen. Meisje, je weet het wel. God heeft ons die diepe liefde gegeven. Die liefde die door deze tijd zo groot is geworden dat wij zoveel kunnen dragen en nog zo gelukkig zijn.)

[En verder in het Fries een lang stuk voor hen zelf. In deze periode herhaaldelijk. ‘Fries schrijven is voor ons moeilijk hè, zo nu en dan moet het, een klein stuk. Wij zien de fouten niet eens, als wij het van elkaar maar kunnen lezen. De liefde zit bij ons zo diep dat het ons vaak te groot en te machtig is. Soms ben je zo van streek dat je krabbelschrift schrijft, de druk is zo groot dat je zit te trillen. Skriuw my mar Frysk fanke.]

Voor ons is het straks alsof wij weer met alles opnieuw beginnen, alles beleven wij tegelijk opnieuw. Zou je niet denken schat dat wij straks niet nog gelukkiger zijn dan een pas verloofd stel? Is de dag van onze hereniging niet nog mooier dan onze trouwdag en onze eerste tijd samen niet nog fijnere dan onze eerste huwelijkse weken?

Klaas leeggepend?

Daar ben ik eindelijk weer, na zondag niet meer geschreven, dat is lang hè? Wat denk je Klaas was leeggepend en nu wil het een paar dagen niet? Zo is het wel eens schat maar nu niet. Heb het razend druk gehad, druk voor jou Nanneke en ik ben nog niet klaar. Meer vertel ik je niet lieveling, je ziet het nog wel eens.

Ben nog niet weer met het fotoalbum bezig geweest, dat komt wel weer.

Nieuws is er hier niet. Er wordt veel patrouille gelopen om de jongens bezig te houden en om het hier rustig te houden. We moeten regelmatig onze neus in de kampongs laten zien.

Vorige week was ik wel erg van het hoekje. Ik ben nog razend maar anders dan toen. Ik weet niets meer, ik ga door met je brieven.

Je zette alles op alles om Pim z’n pakje klaar te hebben en smaakte weer de voldoening dat het áf was. Zorgzaam memke! Doe je het wat kalmer aan, je was tot 24.00 uur bezig. Och hoe kan ik dat schrijven, ik was vannacht om 2.30 uur nog bezig.

Geslaagd voor sleuteldiploma

Even een nieuwtje, ik ben geslaagd voor mijn sleuteldiploma, fijn hè snoes? zie blog 88 onder kopje sleuteldiploma en blog 94 onder kopje Te lamlendig om te leren voor het sleuteldiploma. Geef me een dikke koes schattebout, ik heb het verdiend. Het mooiste is dat ik morgen persoonlijk naar Poerwakarta moet om het diploma van de Kolonel Uilenspiegel (-berg) in ontvangst te nemen. Ik voel er geen pest voor, enfin, er zal wel niks anders opzitten. Een van de drie is gezakt.

Heb gister niet geschreven. Heb een pakje voor je klaargemaakt. Kapitein B. gaat binnenkort met zijn vrouw naar Nederland. Hij wordt overgeplaatst naar de luchtafweer. Nou besjoer hoor, we kunnen het net zo goed zonder hem doen. Laten ze M. maar batterijcommandant maken. Als de Kapitein nu maar vlug ophoepelt geef ik het pakje aan hem mee, dat is sneller dan met de zeepost.

Vandaag weer met het fotoalbum bezig geweest maar ik heb het verprutst. Ik denk dat ik een nieuwe omslag maak want ik weet dat ik het goed kan en ik wil niet steeds tegen een ding aankijken dat ik zelf niet mooi vind. Heb het Schildersblad geschreven welk materiaal ik moet gebruiken bij de afwerking van leer.

We kregen weer maandrantsoen. Ik heb nu vier flessen jenever die ik met een beetje winst hoop te verpatsen. Ik lust dat vuurwater niet meer, volgens velen wordt de kwaliteit steeds minder. Ik moet wat zien te sparen, mijn potje is na het hospitaal aardig geslonken. De jongens beginnen allemaal cadeautjes te kopen, houtsnijwerk zoals naaidozen, met hetzelfde motief als dat kleine doosje van jou.

De Kapitein maakt een inventaris op van de meubels die bij de batterij in gebruik zijn. Volgens hem moet mijn bureautje terug naar de Chinees in Soekamelang.

Zie o.a. blog 81 onder kopje Voorbereiden en verhuizing naar Bukanagara, werkelijk puf in.

Van herscholing is nog niets bekend schat. Het is de bedoeling dat de herhalingsoefeningen doorgaan zoals voor de oorlog, dat was geloof ik om de 3 jaar 14 dagen. Het is mogelijk dat we nog een zesweekse omscholing krijgen maar niet direct na de demobilisatie. De ex-militairen moeten zich eerst in de burgermaatschappij inwerken.

Antwoord van het Schildersblad, schilderszaak?

Schat ik heb bericht gehad van het Schildersblad. Zie blog 99 onder kopje Actie om een huis te regelen, zelf vechten en werken voor onze toekomst Ik zal het woordelijk overschrijven want het is voor ons samen.

‘Naar aanleiding van uw schrijven delen wij u mede dat wij van nu af aan u het Schildersblad tot uw repatriëring gratis zullen zenden’ (Fijn hè schat, ik had daar helemaal niet om gevraagd.) ‘Verder delen wij u mede dat wij momenteel een schilderszaakje onder de rook van Leeuwarden weten, dat u, na u te hebben ingewerkt, zou kunnen overnemen. Er komen bovendien regelmatig aanbiedingen van schilderszaken in ons blad voor, evenals advertenties waarin bedrijfsleiders of vaste schilders worden gevraagd van de gemeentelijke instellingen e.d.

Het zaakje dat wij op het oog hebben is gevestigd in Jelsum, de eigenaar de heer v.d. Heide heeft geen opvolger en begint al naar de 60 te lopen. Wij melden u deze gegevens voor het geval u rechtstreeks met hem zou willen corresponderen. Ten slotte delen wij u nog mee dat er een warme propaganda, waaraan ook wij deelnemen, wordt gevoerd om de uit Indonesië gerepatrieerde militairen de gelegenheid te bieden, onmiddellijk weer hun oude beroep te kunnen opnemen.

Verder een goede gezondheid en een behouden thuiskomst toewensende tekenen wij inmiddels hoogachtend, H. Wadman (red)’

Dat was het lieveling. Wat denk jij ervan? Zal ik v.d. Heide schrijven? Ik kan alvast inlichtingen vragen. Ik doe het vanavond nog hoor.

Zullen we het voorlopig maar tussen ons houden? Voelt v.d. Heide er iets voor dan wachten we rustig tot ik thuis ben. We kunnen dan samen kijken en overleggen.

Wij maken ons geen illusies Nan maar we steken ons licht hier en daar eens op. Dan staan we straks niet ineens wildvreemd tegenover ons nieuwe leven.

Dat ik het vakblad regelmatig krijg is ook fijn. Dan krijg ik weer inzicht en kan eens schrijven en inlichtingen vragen over diverse aanbiedingen. Ze zijn nieuw en wij weten nu dat ik dit jaar nog terugkeer.

Ik wil in de eerste plaats thuis zijn, bij jou en onze kinderen

Nee Nanni, we kunnen niet rustig afwachten. We zullen nog vele teleurstellingen ondervinden maar we doen het samen pop en bidden voor gods hulp. Dat in de eerste plaats Jank.

Ik kan ook net als zoveel jongens die niet weten wat ze anders aan moeten vangen, in dienst blijven. Maar ik wens niet van het kastje naar de muur getrapt te worden. Ik wil niet de kans lopen nog eens naar Indië of naar Duitsland uitgezonden te worden. Het militaire leven is makkelijk geld verdienen maar ik ben geen militair. Ik ga geen verbintenis aan, al lijkt het nog zo rooskleurig.

Jij schreef dat je naar hier zou kunnen komen, jij moet dan voor een jaar tekenen en ik moet dan voor twee jaar bijtekenen. Het lijkt aanlokkelijk maar het valt tegen want we zouden misschien niet eens samenwonen, jij in Bandoeng of Batavia b.v. en ik op een buitenpost.

Eerst een dikke zoen.

Zo leven de Kapitein en zijn vrouw ook. Bovendien is het niks voor ons om eerst hier nog een paar jaar te zitten en dan weer opnieuw ergens anders te beginnen.

We kunnen straks de mogelijkheid bekijken om als burger voor het leger te werken, het burgerleven lijkt mij, ook al is het voor ons zwaarder, het beste.

Ik wil in de eerste plaats thuis zijn, bij jou en onze kinderen.

Indië zou voor ons wel toekomst hebben wanneer onze regering de touwtjes strak in handen hield. Onder deze onzekere toestand is het niets.

Is er in Nederland ook geen toekomst, wat genoeg meevalt, dan veel liever radicaal een punt erachter zetten en emigreren, maar dat is dan ook in het uiterste geval.

Ik wil vrij blijven om straks, als god het behaagt, alles met jou te overleggen.

Ik heb jouw hulp zó nodig, je merkt dat straks veel beter dan nu meiske.

Ik ben vaak bang schat dat wij geen gemakkelijk leven zullen hebben, dat het misschien hard werken wordt en dubbeltjes omkeren. Ik ben geen hoogvlieger maar een doodgewoon simpel mannetje. Waar wij beiden groot en sterk in zijn is onze liefde Nan. Als wij die weten te behouden kunnen wij samen naast een eenvoudig leven en hard werken ook een innig gelukkig leven hebben.

Ik weet dat ik altijd op jou kan rekenen, jouw liefde en hoop zijn onuitputtelijk.

Jank, ik kin dei net misse, ik kin sunder dy neat meer. Ik schrijf misschien grote tegenstrijdigheden maar weet dat ik jouw liefde en hulp zo nodig heb.

Ik hou nu op hoor, schrijf mij gauw hoe je over alles denkt.

Nacht jonkje en famke. Groet Beppe en omke van mij, alles fan dyn Kai

Twijfels, is er iets? Zo onwezenlijk ver weg, de lange tijd die soms alles vervaagt

Heb v.d. Heide nog niet geschreven schat, dat doe ik waarschijnlijk morgen, Ik moet er even rustig over nadenken en ik heb te veel aan mijn kop gehad, niet dat ik er niet tegen kan hoor. Onderweg in die rotwagen die Hobbelpaardje wordt genoemd, zat ik er ook over te piekeren, niet zo optimistisch.

Ik zag me als mijn vader ploeteren en ik had ruzie met bekrompen boeren. Ik de koeienruitjes en stalraampjes zetten en een andere vent het grote schilderwerk doen. Brrrr dacht ik, ik kan er niks aan doen. Onzin hè Nan? Het kan ook heel goed zijn Jank, het is voor ons, we doen het samen. Ik hou je goed op de hoogte van wat ik zelf schrijf en wat ik terugkrijg.

Je vraagt mij of er ‘iets’ is? Ik vraag mij dat ook wel eens af schat en kan het niet verklaren, net zomin als jij. Jank het ligt niet aan jou. Jij bent Alles voor me, je brieven betekenen hier alles voor me. Het gaat er niet om of wij elkaar veel te vragen en te antwoorden hebben. Ik lees in iedere brief jouw onuitputtelijke liefde. Ik heb jou zielslief. Soms wanneer ik aan je schrijf vraag ik mij af, Klaas wat heb je, waar ben je, verberg je iets?

Nee Nan. Soms ben jij, onze kinderen, wij zo onwezenlijk ver weg dat ik mij alles niet meer goed kan voorstellen. Ik schrijf wel maar jij voelt iets. Is het de lange tijd die soms alles even vervaagt? Ik weet het niet lieveling. Wel weet ik dat het niet iets is dat ons van elkaar verwijdert. Konden we elkaar maar eens even spreken in plaats van alleen schrijven.

Het schrijven eentonig? Nee! Alle dagelijkse dingen van jou zijn steeds weer heerlijk nieuw voor mij net zoals jij met mij hier meeleeft.

Je kunt moeilijk meer in mij geloven. Ik begrijp dat heel goed omdat ik vaak niet in mijzelf geloof. Ik heb geen vaste lijn. Geen vast levensdoel. Jij voelt dat steeds in mijn brieven terug. Net zoals nu. Aan de ene kant lokt het me om straks een eigen bedrijf te hebben en aan de andere kant zie ik er tegenop. Ik wil wel weer mijn oude beroep oppakken en ik zie er ook tegenop. Ik wil ook wel wat anders en ik weet niet wat. Ik weet het allemaal wel Jank, steeds dat onzekere.

Ik weet een ding heel zeker, niet in dienst blijven.

Ik geloof wel dat het straks beter gaat wanneer ik voor de werkelijkheid kom te staan, alles weer werkelijk zie en beleef. In deze omstandigheden hier kom ik er niet uit en het is voor jou heel moeilijk schat om mij op het voetstuk, waar jij me in je hart op geplaatst hebt, te blijven zien.

Onze liefde is heerlijk diep, we voelen dat in ons hart. Ik moet straks eerst mijn daden zien voordat ik in mijzelf geloof. Jij kan mij niet tegenvallen Janke, ik jou wel.

God gaf de man de verantwoordelijkheid en de daad, de vrouw als hulp voor de man [?]. Alle hulp heb ik van jou, ik moet nog bewijzen of ik de verantwoordelijkheid en daden aan kan. Bid voor me dat god mij wil helpen om een doel in mijn leven te hebben, voor ons. Hoe kan ik boos op je zijn? Jij hebt alles heel diep aangevoeld Nan. Ik bid ook meiske. Gods zegen Janke en tot een werkelijk heerlijk weerzien.

Ja schat, het is de bedoeling dat wij in dezelfde volgorde teruggaan als waar we in gekomen zijn. Jij zat te rekenen net als ik, oktober? Was het maar vast oktober, wordt het dan toch nov. dan zijn wij al dicht in de buurt. Ik geloof dat die laatste paar maanden ons zwaar zullen vallen maar toch makkelijker omdat we weten dat het gauw zo ver is.

Rustig in 6-RVA gebied, maar een week op actie geweest

Leave Janke, Pim en Zuske, hoe is het vandaag? Een innige koes en koeskes foar ús hummels.

Vanochtend naar Poerwakarta geweest. In dezelfde cantine als waar we examen hebben afgelegd reikte de Kolonel de bewijsjes voor het diploma uit. Ik denk dat de diploma’s straks thuis uitgereikt worden. Het toespraakje was wel aardig, prestatie, doorzettingsvermogen enz. wat wij zo langzamerhand wel kennen. De Kolonel reikte met een handdruk, en gefeliciteerd, succes, de puntenlijsten uit. Die van mij was niet veel bijzonders, met de hakken over de sloot met Nederlands 7, rekenen 6 en kennis van eigen land ook 6, maar binnen. Na afloop kregen we een gratis flesje limonade, daarna koffiedrinken en weer terug. Was om 12.00 uur weer binnen en kon meteen aanvallen, honger!

Nieuws is er niet. Opmerkelijk hoe rustig het 6-RVA gebied is. Rondom ons is het hier en daar lang niet pluis. In Bantam, westelijke hoek van Java, bijna overal oplevende terreur vooral tegen de bevolking, binnenlands bestuur en ondernemingen. Voorlopig zal het wel zo blijven. Volgende maand is het weer inlands nieuwjaar en dan is het altijd soesah.

Wij hebben nu alweer extra veiligheidsmaatregelen. Overdag minstens drie man en ’s nachts vijf man op de wagens. Er wordt weer opnieuw een alarmsysteem in elkaar gezet zodat ieder weet wat hij moet doen als het kamp wordt aangevallen. Wees maar gerust hoor wij worden niet zorgeloos. Daar zorgt de Overste trouwens ook wel voor. Vorig jaar kregen we inlichtingen van Kasomaláng over aanvallen, sabotage aan bruggen en toen is er niets gebeurd. In ons gebied nu is het zo rustig dat wij er zelf versteld van staan. Wij denken doordat de bevolking meewerkt en de bendes bang zijn voor de kanonnen. Die enkele verborgen ploppers beginnen niets en ik geloof niet dat we bendes uit andere gebieden te verwerken krijgen.

Bij ons is het vooral patrouillelopen en voetballen.

Op twee man na ligt de hele D-batterij nu hier. Wel een gezellige boel Nan. Ze zijn maar een week op actie geweest. Het was daar een rotzooi Tjiberoesa. Maar toen onze kanonnen in zicht kwamen was er weinig meer te beleven. Toen de batterij na een week actie weer in stofwolken verdween, kreeg Tjiberoesa de daaropvolgende nacht prompt een frisse aanval van de ploppers. Ga er maar aanstaan. Niet dat wij zulke flinke kerels zijn maar de aanwezigheid van kanonnen alleen al werkt als de boeman. De bendes weten dat ze in geen enkele kampong veilig zijn, dat ze onverwachts Artillerievuur op hun donder kunnen krijgen. Net ten oosten van ons gebied zitten ze bij bosjes maar ze hebben niet het lef om onder het bereik van de stukken te komen.

Heel eind achterop met jouw brieven

Ik ben nog een heel eind achterop met antwoorden op je brieven. Je Pinksterdagen waren goed en dat zijn voor ons toch de meest moeilijke dagen. Ik was dolblij dat ik de tweede Pinksterdag brieven van jou kreeg.

Durfden de skotten niet aan heit’s spullen te komen? Wat dat is weet ik niet. Respect kunnen ze nu moeilijk voor mij hebben. Ik denk dat het komt door het onbekende gevoel en toch weten dat ik besta. Het is moeilijk te verklaren snoes maar toch fijn!

Dat Pim riep – dêre koe ús heit wol ris wêse mem! – (daar kon papa wel eens zijn!) toen hij de jeep in de verte met militairen aan zag komen rijden. En Ukkie dacht dat ik op die boot die op de Ee voorbij voer zat. Kostelijk. Ze weten dat ik militair ben en dat ik met de boot terugkom. Jouw liefde voor mij gaat dagelijks in hun kleine harten over en ze brengen veel van wat jij vertelt in hun kinderlevens met heit in verband. Kinderlogica, waarom zou heit niet nu in die jeep zitten of op die boot? Koes ze even van mij!

Nee Pim, heit hat straks gjin kei, heit is gjin boer. Fijn dast do my letter helpe wolst. Zuske sil mem helpe hè? (Nee Pim papa heeft straks geen koeien, hij is geen boer. Fijn dat je mij later wel helpen. Zuske zal mem helpen hè?)

Natuurlijk schrijf jij mij hun vragen schat, heerlijk, ze weten dat jij het niet vergat te vragen en weten dat ik aan hen denk. Heerlijk is dat zo schattebout.

Handig die film en praatje van onze oude legercommandant. Je kreeg een heel duidelijk beeld van de smalle sawadijkjes en moeilijk terrein in de bergen.

Het praatje van ‘moedige brieven schrijven’ wordt alleen vervelend. Als alle vrouwen, verloofdes en meisjes zo goed zouden zorgen als jij voor mij, waren er nog duizenden gelukkige mannen in ons leger, nu hebben velen een bittere teleurstelling te verwerken.

Ik had een stomme streek uitgehaald door naar huis te schrijven dat ik in het hospitaal lag. Gelukkig praatten ze erbij thuis 2 niet over. Jij kon een mogelijk slechte gedacht over mij niet uitstaan! Oe wat ben jij lief!

Je hebt je erg ongerust over mij gemaakt omdat je nog niet alles wist. Laat mij je geruststellen, alles is goed [Klaas beschrijft een en ander voor Janke]

Tomaten op brood was ik geen liefhebber van. Nu eet ik ze wel, ook omdat ze zo gezond zijn. Zijn ze nog zo duur? Yoghurt is heel goed voor onze mollen en voor jou ook, krijg je het van de fabriek?

Mooi dat er zoveel gras is en het mooi heawaar is (hooiweer). Pim zal zeker genieten, heb jij nog meegeholpen Nan? Heb je blaren?

Ik ben weer bezig met rijlessen. Heb er twee gehad en volgens Jippie mijn leermeester gaat het goed. Schakelen roffelt soms wat in de versnellingsbak maar met het rijden komt het wel klaar.

Daarnaast moet ik de kop volstampen met verkeersregels en kennis van de motor. De regels voor een militair rijbewijs zijn streng. Proberen maar Nannie, baat het niet, het schaadt ook niet. Een eigen wagen zit er toch niet in. Als leswagen gebruik ik een grote 5-tonner op 10 wielen, machtige wagen. Morgen ben ik weer aan de beurt en als ik het niet te bont maak doe ik binnenkort rijexamen.

Ds. Jense hield een samenkomst, Bijbellezen en bespreken, daarna belijdenis catechisatie voor de enkelingen die zich daarvoor opgaven.

Is alles puur noodlot?

Is alles wat er in ons leven gebeurt puur noodlot? Als wij geen rekening houden met god is alles puur noodlot. Wij hebben zoveel meegemaakt wat ons dichter bij elkaar heeft gebracht, wat anderen van elkaar verwijderd zou hebben misschien. Stomweg noodlot? Bepalen wij alleen zelf ons leven? Nee rooskleurig is het allemaal niet schat, maar ik ben gelukkig dat het nog zo rooskleurig is. En daar dank ik niet het noodlot voor maar god wel.

Zit te popelen op je brieven. Telefoontje dat er banjak post ligt in Djalantjajak. Meteen ophalen!

Aanval op Wanejasi, à la klewang afgemaakt

Vanochtend vroeg alarm! Om 4.30 uur kwam het bericht dat Wanejasi werd aangevallen (C-batterij). Zie blog 96 onder het kopje Een beest van een man, wil niet al zijn lijken op een hoop zien

Alles halsoverkop het nest uit, op zeven man na alles op de twee wagens en als de bliksem naar W. Ik bleef binnen en kroop er weer lekker in. Er was al een patrouille uit, we konden niet meer dan 25 man hulp sturen.

Het viel mee. Ltn. B. van de C-batterij was s’ nachts met 35 man op patrouille gegaan en daar hadden de flikkers op gewacht om daarna het kamp te beschieten. Ltn. B. kreeg onderweg al inlichtingen en keerde meteen terug. De patrouille pikte nog een paar mannetjes in de kraag die rijst voor de bende klaar aan het maken waren. Ze hebben het niet overleefd en zijn per mes afgemaakt.

Brr wat een verhaal hè. Typisch C-batterij, korte metten. Jammer dat de bende posten uit had staan. Want toen de patrouille dichter bij het kamp kwam stuitten ze op zo’n wachtpost die alarm sloeg met als gevolg dat de schietpartij was afgelopen en de bende spoorloos verdween. Zoek ze maar eens bij nacht. Toen kwam onze versterking ook aan, niets meer te doen. De vorige bezetting van Wanejasi had hetzelfde geintje soms nacht op nacht. Maar de C-batterij was dat niet gewend omdat ze vanaf het begin dat zij daar kwamen behoorlijk opruiming hebben gehouden. Ik denk wel dat het nu de laatste keer is geweest dat de ploppers het lef hebben dat kamp aan te vallen. Het was een bende uit het gebied van Poerwakarta. Wanejasi is een grenspost en dan heb je steeds dat gedonder.

Er was geen enkele chauffeur in het kamp zodat de Kapitein en saja de patrouille van Bukanagara moesten ophalen. Een prachtige rit door de theetuinen in de frisse morgen. Toen wij met het stel terugkwamen waren de anderen ook al terug van Wanajasi. De C-batterij heeft de hele dag in het veld gezeten maar het is nog niet bekend of ze iets te pakken hebben gekregen.

De vijf man die ze à la klewang afgemaakt hebben zijn een goede afschrik voor de rest.

Eerst een dikke tút. Heb ik je ongerust gemaakt? Ik kan het je nooit zo goed beschrijven hoe het hier is dat ik je ongerustheid weg kan nemen hè? Ik schrijf je alles eerlijk hoor. Schat denk nooit dat ik, als het onrustiger wordt of wat dan ook, iets verzwijg hoor. Ik maak je eigenlijk al bij voorbaat ongerust hè. Wat er gaat gebeuren weten we niet, maar het ziet er niet naar uit dat wij hier ooit zo’n beschieting mee gaan maken. Het grote voordeel hier is dat wij in een stenen vesting liggen en zij in Wanejasi in huizen van bamboe liggen, waar de kogels zo doorheen prikken.

Eerst even koesen. Nu verder met je brieven. Goed dat je voor Ukkie nieuwe schoentjes gekocht hebt. Ik sta versteld van die kleine haai, tegen haar ‘leave skottie’ doe je niets!

Schoolfeest

We waren vanavond met de vier wachtmeesters van hier even naar de kampong hier vlak tegenover, naar het schoolfeest. We hebben heerlijk gloeiendhete satehs gegeten en koffiegedronken. Er werd een wajangpoppenspel opgevoerd onder begeleiding van de tingeltangelbongkletsmuziek. Het kan nog wel tot 4.00 uur duren.

De kinderen hielden vandaag wedstrijden in steltlopen en andere spelletjes. Veel herrie schoppen en banjak plezier.

Verdorie wat maken ze een herrie met de ketelmuziek. Heel aangenaam voor kerels die niet kunnen slapen. Enfin, dit is nog niks van wat we straks met nieuwjaar = Poeasha te horen krijgen. Dan davert het dag en nacht door en wordt er op alle mogelijke slagwerken gehengst.

Kinderspeelgoed en klusje

Dag Nanni [etc.]

Heb jij het druk vandaag. Het is hier een bende op de kamer maar ik heb geen puf om de rommel op te ruimen. Straks maar eens verder kijken. Ik ben overal en nergens mee bezig, fout hè meiske?

Heb krabbels gemaakt voor een kar of kruiwagen voor Pim en een wiegje voor Zuske. Ik weet wel hoe ik het wil maken maar ik zit met het hout. Toen ik in Tjimaki in het hospitaal was opgenomen is een deel van mijn hout opgestookt in de keuken. Zwaar pech hè schat?

Nieuw klusje, moest bij de Staf verschijnen. Moet een waarschuwingsbord schilderen wat bij de oprit van een gevaarlijke berg moet komen te staan. Ik moest met de Kapitein mee, regen onderweg, het smoor in natuurlijk. Op de Staf kreeg ik het oude verrotte bord en de nieuwe tekst. Hadden ze net zo goed via de telefoon door kunnen geven. Ik kon niet terug omdat ik op de Kapitein moest wachten tot hij uitgekletst en geborreld was. Was 22.00 uur terug en weg was mijn avond. Niet dat dat zo erg is maar al die soesah om persoonlijk bij de Majoor te komen om zo’n half verrot bord en een papiertje en goede raad in ontvangst te nemen ligt me niet. Ach, waar zeur ik eigenlijk over.

De Kapitein moet nu halsoverkop weg. Vanavond een algemene eet- en borrelpartij en morgen de overdracht van de batterij aan Ltn. M. De Kapitein moet 4 juli op de boot en eind juli in Engeland zijn voor een tienmaandelijkse cursus. Ook pech, geen verlof in Nederland en de grootste strop is dat zijn vrouw niet met dezelfde boot mee mag. Zo zie je dat je ook als Kapitein met je drie XXX weinig in te brengen hebt en van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Mij niet gezien.

‘s Nachts per brullende pantserwagen laten horen

De tweede keer dat ik begin te schrijven Nan. Het andere blaadje begon zo somber brrr. De pest is dat er geen post is, je weet wat dat betekent. Alles bêst hoor. Ik heb weer bezigheden en dat bevalt goed. Even een warme zoen, geef mij een tút fan dy. Een stevige knuffel, zo nu is het weer goed.

Hoe is het met jou en onze kinderen?

Even de belevenissen. Zaterdag- en zondagnacht een patrouille gereden in de pantserwagen naar Tjikaremas waar 41-RVA ligt. Zolang de feestelijkheden in de kampongs duren laten wij ons ’s nachts per brullende pantserwagen horen. Net zoals vorig jaar om deze tijd en met de kerstdagen en nieuwjaar. Alles rustig, niets te beleven. Misschien vannacht weer of misschien doet de opper het. We zitten wat krap. K. is een paar dagen naar Batavia en H. heeft z’n voet gekneusd tijdens het voetballen.

Kapitein B. heeft het commando overgedragen aan Luitenant M. We hebben ons koper gepoetst en hebben netjes in de houding gestaan. Gelukkig werden er korte metten gemaakt en was het gauw afgelopen. Heb thuis 2 geschreven en verder alleen op de post gewacht die normaal vaste prik op zondag komt. Heb de beide blaadjes nog niet weggedaan, stel je voor thuis 2 wel post en jij niets! Heb mijn vader geschreven dat hij niet op mij moet rekenen.  Het zal een teleurstelling voor hem zijn maar ik geloof dat het zo het beste is, jij ook niet? Vader schrijft altijd even over jou en onze hummeltjes, wij zijn niet de enigen die trots op onze kinderen zijn. Fijn is dat memmi. Hij noemt jou Janke of jouw lief vrouwtje. Liefste!

Verwacht ook eerdaags bericht van v.d. Heide, ben benieuwd wat die oude baas schrijft.

Goede preek van Ds. Jense, hij wees ons erop dat wij het kwaad van anderen niet aan ons moeten laten voorbijgaan maar dat wij elkaar moeten helpen in onze zonden en zwakheden. Beginnen bij onszelf en anderen helpen. Een moeilijke taak, zeker hier en ik breng er bitter weinig van terecht.

Hoe was het met jou, was je naar de kerk?

Meerdere jongens willen leer bewerken

Weer wat nieuws, meerdere jongens zien wel wat in leerbewerking. De bedoeling is dat ze dat ‘s avonds doen in de eetzaal. Ik heb een lijstje van liefhebbers en van wat ze van plan zijn te maken zodat ik uit kan kienen hoeveel materiaal ik in moet kopen. Nu het idee bij de knapen zelf opkomt heeft het wel kans van slagen en is het vooral voor ‘s avonds een prachtige tijdsvulling. Ik krijg het er wel druk mee maar dat geeft niet. Ik heb wat orde in mijn rommel gemaakt. Ik heb een kleine boekhouding aangelegd om de inkomsten en uitgaven bij te houden. De jongens hebben het recht te weten wat er met hun voorgeschoten geld voor de materialen gebeurt. Ik teken alles aan op een lijst en de kwitanties bewaar ik zodat ik alles kan verantwoorden. Ik heb er alweer vier liefhebbers bij.

Ben bezig met het maken van gereedschap om het leer mee te bewerken. We hebben nu genoeg modelleurs en rijgpennen om het stel bezig te houden. Morgen krijgen wij maandsalaris. Het is de bedoeling om in Bandoeng leer te kopen.

Even heel stevige koes, zes alleszeggende brieven van jou! Gek hè, nu schijnt zelfs de zon heel anders.

Heerlijk weer over de schatten en over jou Nanni!

Beslist Vrijzinnig

Heb bericht van v.d. Heide gehad. De eerste indruk is niet gek. Als ik hem teruggeschreven heb stuur ik je zijn brief. Ik vertel je nu eerst de hoofdzaak. De oude baas is 51 jaar en heeft geen opvolger. Hij zoekt nu een jonge knaap om de zaak bloeiend te houden en als alles van beide kanten goed lijkt de zaak na verloop van tijd over te doen. Hij heeft al meerdere advertenties geplaatst in het Schildersblad en het resultaat moet hij nog afwachten. Hij heeft geen plan om de zaak meteen over te dragen en wij hebben geen plan meteen in een zaak te stappen.

Ik kan merken dat hij er wel iets voor voelt en geeft mij de gelegenheid er verder over te corresponderen.

‘Dan meld ik u dat ons dorp beslist Vrijzinnig is (dat is tot nog toe het grootste bezwaar hè Nan?) en nu u een gezin hebt, een woning weer bezwaar zal opleveren, maar wij kunnen er hier onze ogen voor open houden. Ik zit hier alleen als schilder (een voordeel, geen directe concurrentie), een beste klantenkring, veel eigen boeren maar dat is alles betrekkelijk. Een goede vakman zal zijn weg moeten banen. U is uit het goede laag (nou nou) dat zal zeker wel gaan.’

Dat was het. Het grootste bezwaar is dat het dorp beslist Vrijzinnig is. Als het fel vrijzinnig is zal het moeite kosten om erin te komen. Verder lijkt het niet slecht. Wat denk jij ervan Jank? Ik ben van plan om de zaak warm te houden. Een besluit kunnen we nu toch niet nemen en er zijn veel goede punten om er helemaal niet op in te gaan.

Ik zal v.d. Heide uitvoeriger over ons inlichten en hem vragen of hij tot ik thuiskom de zaak vrij kan houden. Dat hij de zaak niet meteen wil overdoen komt ons goed van pas. We kunnen eerst proberen of het gaat zonder grote risico’s te nemen.

Gaat hij ermee akkoord dan lijkt het mij het beste dat jij er eens poolshoogte neemt Nan, maar ik moet eerst meer van de oude baas weten. Het moet in geen geval zo zijn dat wij om klanten te houden naar de Vrijzinnige kerk moeten of dat wij onze kinderen naar een Vrijzinnige school moeten sturen.

Inkopen om leer te kunnen bewerken

Alles goed met mijn lievelingen?

In het Hobbelpaardje, de wagen doet zijn naam eer aan, naar Bandoeng om inkopen te doen. Enfin, een zeer achterwerk maar we schoten flink op. Eerst naar Tjimaki om een liesbreuk patiënt weg te brengen. We hebben even onze knapen bezocht, ziet er goed uit ze mogen bijna weer terug. Ik wilde meteen proberen om op de prutsafdeling inkopen te doen. Maar pech, wegens feest (Prins B. verjaardag, wist ik niet eens) gesloten.

Ik had een knaap bij me die heel handig is om alles tegen de voordeligste prijs op de kop te tikken. Ik heb een beetje verstand van leer, hij van de handel dus een goede combinatie. We hadden meteen succes bij een gespecialiseerde leerhandel. Ik heb uit stapels leer de mooiste vellen uitgezocht, 13 stuks. Toen nog zes vellen geverfd leer om de binnenkant af te werken. Ik was meer dan tevreden met m’n aankoop en mijn maat over de prijs. Totaal fl 144,- Toen zoeken en sjouwen voor papier voor de albums. Na meerdere vergeefse pogingen hadden wij uiteindelijk succes bij een handels drukkerij. Die zaak zat krap in het materiaal maar omdat wij militairen waren wilde de Nederlandse baas ons helpen. We hebben alles wat we nodig hadden aan papier, vloeipapier en karton in een keer voor fl 90,- ingekocht. Wat een kapitalen hè meiske? Ik had per man fl 10,- voorschot ingezameld (fl 180,-) en nog fl 100,- uit de cantinekas opgenomen.

Het was al 14.00 uur toen we klaar waren. Toen even bij een Chinees aan voor houtsnijwerk. Viel tegen, voor mij zat er niets bij. Toch nog iets gekocht voor Ukkie, een aardig gesneden bakje dat heel geschikt is al poppenwiegje.

Ik ga nog wel eens een keer en wat ik dan koop vertel ik niet meer poppi. Niet lief hè? Om 17.00 uur waren wij weer binnen. Lekker gepoedeld, eten en daarna uitkienen hoe het materiaal te verdelen. Een puzzel hoor, maar ik kwam eruit zonder soesah met de jongens. Morgen begin ik ermee te werken, afwachten maar hoe handig de knapen zijn.

Schattebout, ik heb weer puf hoor. Voel een innige omhelzing liefste!!!

20 August, 2020
Hilma Bruinsma

Blog 99: Hospitaal III, doorbreken wat kan het ons verdommen, demobilisatie comité, overlijden Generaal Spoor verdacht? (tweede helft mei 1949)

klein zakfotoboekje in Indië gemaakt, op groot zelfgemaakt fotoboek met in leer uitgesneden kaft, nog net voor een derde ingeplakt misschien

Wat is de toekomst, hierover schrijven valt mij zwaar, komt het omdat het zolang duurt?

Ik wil je geen illusies geven over straks want tot nu toe zijn ze allemaal weggeslagen. Ik begrijp jouw schrijven hierover heel goed. Je houdt je vast aan het aller voornaamste, eerst thuis, eerst weer samen en dan samen verder. Jij wilt mij dolgraag helpen maar dat lukt nu niet omdat ik het zelf ook niet weet. Bijna alle militairen hebben deze problemen, maar weinigen vinden een gespreid bedje bij thuiskomst. Wij krijgen niet eerder zekerheid dan wanneer ik thuis ben en denk jij dan dat jij mij nog niet kunt helpen?

Tot zolang blijf ik piekeren en proberen te ontdekken wat later mijn werk en ons leven zal zijn. Ik schrijf je er weer over zodra ik inlichtingen heb en dan zul je merken hoe ik jouw hulp nodig heb want zonder jou begin ik niets!

Ons leven lijkt vaak een noodlot maar dat is het niet, denk maar aan alles wat er in ons leven is gebeurd. Als wij god niet loslaten laat hij ons nimmer los.

Ik ben ondanks alle onzekerheid niet bang voor onze toekomst omdat ik weet wat ik kan. Jij was niet wreed tegen mij want ik begrijp mijn lieveling en heb door jouw schrijven de diepe achtergrond weer gevoeld, jouw diepe innige liefde.

Nan, hierover schrijven valt mij zwaar. Als ik hieraan denk is het vaak alsof alles ophoudt en doodloopt, alsof het nooit weer anders wordt dan hoe het nu is. Komt dat doordat het zolang duurt? Ik weet het niet snoes maar ik zit dan potdicht. Zullen wij nu samen bidden Janke?

[Er volgt een persoonlijk gebed. ‘Vergeef ons dat wij steeds, zonder u, alles zelf willen. Wilt u ons werken en bidden veranderen in bidden en werken? — Geef ons wijsheid, nu vooral aan Janke, om onze kinderen op te voeden zoals wij aan u beloofd hebben. Wilt u hun grote kindervriend zijn? —]

Goede moed Nan, ik verlang heel erg naar je maar ik ben toch ook diep gelukkig. Een diepe blik in je ogen, nacht memke, jonkje en famke.

De Kapitein vindt alles goed en de Luitenant trekt zich nergens meer wat van aan

Ik ben vanavond en morgen weer de baas hier. Ltn. M. heeft een collega op bezoek en de heren zijn er tussen uit. Ik vind het wel goed Jank. Toch heb ik vaak het gevoel dat ik niet tegen deze kerels, ik bedoel de jongens, op kan. Soms ben ik bang om hen op de vingers te tikken. De Kapitein vindt alles goed zolang het goed gaat en Ltn. M. trekt zich nergens meer iets van aan. Toch loopt het goed hoor maar ik heb moeite met mijzelf om steeds voet bij stuk te houden.

Het is rustig hier. Na het avondeten lopen de meesten de poort uit, lopen een eindje, anderen bezoeken hun bevriende huisjes en tegen 20.30 uur komen ze weer binnen. 

Enkele vaste klanten zie je niet voor 22.00 uur terug. Ik weet niet hoe ik ze bezig moet houden, het zijn geen kleine kinderen.

Vandaag bezig geweest om het veldje weer in orde te maken. Morgen maar eens kijken of ik ze aan het volleyballen krijg.

Als Ltn. M. voor z’n plezier naar Bandung gaat, denk ik er niet over om op eigen houtje patrouille te laten lopen.

Nieuwe overeenstemming met de Repoeblik, Blijf op de hoogte

Heb vanavond een beetje gelezen maar ik heb daar geen geduld meer voor. Ik zal je weer wat commentaren uit Blijf op de hoogte sturen.

We zitten nu weer in een vreemde situatie met de nieuwe overeenstemming. De Nederlandse regering waagt een grote gok met de Repoeblik. De vraag is of onze troepen het Djogjase weer moeten ontruimen als de Repoeblikeinse regering teruggaat. Het is te hopen dat ze die blunder niet maken want dan heb je de poppen weer aan het dansen.

Ik geloof niet dat het zo gek zal gaan of dat het vertraging geeft op onze demobilisatie want er blijven genoeg reserves over. Gek dat dit volk ook nog steeds onderling aan het bakkeleien is.

Het Oosten heeft slecht nieuws, de rode vloedgolf overstroomt China. De Britse onderdanen komen in Shanghai in een benarde positie. Blijven en hopen dat het communistische leger hen zal ontzien of alles opgeven en het land verlaten. Engelands prestige staat op het spel en heeft een geduchte slag gekregen. Vadertje Stalins zaken gaan goed. Lees zelf maar als het je interesseert.

Onweer

Even weer in je brieven. Por mij maar wakker straks als het weer onweert, ik weet nog dat je doodsangsten uitstond. Hier is onweer zo gewoon dat niemand er extra aandacht aan besteedt en er worden geen voorzorgsmaatregelen genomen. Ik moet daar eerst weer aan wennen. Je wist eigenlijk ook niet goed wat je met onze hummels aan moest. Als je hen laat slapen kun je het best bij hen boven blijven. Is het heel zwaar onweer, leg dan hun kleertjes en die van jou klaar en ga weer naar bed. Weet je dat het bed een heel goed afweermiddel tegen onweer is? De bliksem slaat eigenlijk altijd op metaal in, op bliksemafleiders, op bomen en op dieren in het veld die direct in contact staan met de aarde en daardoor aantrekkingskracht hebben.

Menselijkerwijs gesproken lig je bij onweer het meest veilig in bed. Eigenaardig is dat velen bang zijn voor de knetterende donderslagen die absoluut geen kwaad kunnen. Maar de bliksem zelf is gevaarlijk. Hoe vaak heb ik het thuis niet meegemaakt dat ieder even schrikt van de flits en ineenkrimpt bij de bulderende donderslagen. Zodra het gebliksemd heeft is het gevaar voorbij.

Hier is het soms zo dichtbij dat het niet rollend dondert maar dat het een scherpe knal is. Alsof er een kanon wordt afgeschoten. De vonken spatten dan meestal uit de telefoontoestellen. Het gaat nu weer de goede kant uit want de regentijd is bijna voorbij.

Toch een pracht uitvinding van onze hummels dat ze over de commode naar elkaar toe kruipen, wie nog niet groot genoeg is moet slim zijn. Koes ze even van mij!

Hummels zoeken memmies zwakke plek: liefde

Natuurlijk blijven wij elkaar en onze kinderen verrassen met verjaardagen.

Fijn dat Pim zo goed eet en als ik Ukkie zo zie op de foto’s komt dat vast ook goed. Klussieniet is er niet bij hoor. Ik geloof wel dat Omke daar de hoofdschuldige van is. Die arme baas is zo gek op ons meiske dat het kleine ding hem om haar pinkje windt.

Op enkel punten moet je hem op zijn vingers tikken mem, er blijft genoeg plezier voor hem over om van te genieten. Als Ukkepuk voor straf zonder eten naar bed moet Nan, hou dan de kop er een paar keer god voor en haal haar niet terug want dan heb je het verloren. Die kleine rakker probeert het wel ver, hoelang heeft memmi geduld? Jij moet wel vaak heel sterk zijn hè snoes, onze hummels kennen memmies zwakke? plek, Liefde!

Ja lieveling, alleen ik weet waarom jij je nieuwe zomermantel niet graag draagt!! (Hilma: bedoeld om te dragen wanneer Klaas weer thuis is.) Ook weet ik waarom je het liefst je oude jas, die je net weer opgeknapt hebt, draagt. Oe Jank, wat is dyn leafde grut en heerlijk, ook in de kleine dingen.

Stemming wat kan het ons verdommen

Twee dagen niet geschreven, overdag tijd genoeg maar in de avond, wanneer ik wilde schrijven kwamen er allemaal dienstklusjes tussendoor.

Met mij is alles bêst en ik ben gelukkig. Kun jij dat ook zeggen Nan? Krijg je nog maar een keer per week post?

Er is niets bekend gemaakt over de luchtpost van thuis naar hier, maar ik denk dat wij ook nog maar eens per week post krijgen. Het is een hele ruk, als het maar niet nog minder wordt is het wel te doen

Ziezo snoes, de stemming komt er hier weer aardig in. Ik heb een paar moeilijke dagen gehad om de stemming -wat kan het ons verdommen- er weer uit te krijgen en het is nu al veel beter. Verschillende knapen hadden het smoor in dat ze zich aan de gewone regels moesten houden, 8.00 uur appèl, daarna geen kerels meer in de eetzaal, melden als ze de poort uit gaan, gekleed in de cantine enz.

Je krijgt dan even gekakel onder elkaar van die verrekte wachtmeester dit en dat maar als ze merken dat de hand er aan wordt gehouden en alles zo regelmatig en gemoedelijk draait, komt de puf er wel weer in. Wat een verhaal hè poppie?

Heb nu weer goede puf schat. De afgelopen avonden waren er ook weer meer mensen in de cantine. Ik geloof dat het, ondanks dat er geen extra bezigheden zijn, wel zal loslopen.

Klusjes, de boel opknappen, sporten

Heb de afgelopen dagen bijna niks anders gedaan dan de gevangen achter de broek zitten. De werkzaamheden schieten nu mooi op maar ik krijg gebrek aan materiaal, bamboe en Alang voor het dak van de garage en de loods voor de kanonnen. Een van onze spionnen die tevens Loera is, zorgt wel weer voor aanvulling.

Heb een lectuurbak gemaakt voor de cantine. Anders slingeren de tijdschriften en kranten overal rond. De reactie was wat voor voerbak is dat maar ze maken toch zo’n rotzooi niet meer.

Iedere middag vraag ik aan tafel of er animo is om te sporten of te zwemmen en gistermiddag kwamen ze voor het eerst weer een beetje los. We hebben een onderlinge voetbalmatch gespeeld waar kerels aan meededen die nooit een voetbal aanraken. Heb zelf ook meegedaan en ben er nog stijf van.

Nieuwe dokter: eigenaardig hoe verschillend dokters oordelen

We hebben een nieuwe dokter, hij houdt een gezondheidsinspectie, hier grendelinspectie genoemd, wat nog netjes is. Eigenaardig hoe verschillend dokters oordelen. Deze vindt dat ik mij moet laten helpen aan mijn nauwe voorhuid. Volgens hem is het een kleine ingreep, de moeite niet waard. Het is beter voor de hygiëne en ook beter voor als ik later trouw. Ik moest wel even grinniken snoes en heb hem meteen maar verteld dat ik getrouwd ben en ook al twee kinderen heb. Hij keek wel even op zijn neus. Ik kreeg een briefje voor het hospitaal waar ik, wanneer er ruimte is, een paar dagen naar toe moet. Vind jij het goed liefste? Het schijnt een algemene kwaal te zijn.

Lekker warme pakjes: hummelpakjes en uniform

Even een jasje aantrekken, ik word wat huiverig, straks weer banjak regen.

Verder met je brieven. Je bent bezig met witte truitjes en blauwe broekjes voor onze hummels. Dat wordt vast mooi en zo’n warm pakje kunnen ze er best bij hebben voor koude dagen. Ik kan merken dat textiel ruimer verkrijgbaar is. Moet je nog punten geven voor breiwol? Ik denk dat je toch voordeliger uit bent dan met gekochte kleertjes?

Ik zat gister op m’n bed naar mijn Hollandse uniform te kijken, ik gebruik het zelden of nooit. Zal ik het naar huis sturen, dan kun jij het een beetje vermaken zodat het militaire er wat van af is. Verven, bruin of donkerblauw? Dan heb ik een lekker warm pakje voor de winter. Snoes wat denk jij ervan?

Je vroeg me of ik nog iets wist wat ik straks nodig heb. Graag een paar lekkere warme sokken. De sokken die ik meeneem zijn allemaal dun. En een paar gebreide handschoenen want anders houd ik het niet en vriezen mijn vingers dood.

Schat ik kan die wollen hemden die jij voor mij gebreid hebt toch best dragen? Als het jou niet goed lijkt maak je er spullen uit voor onze prullen, maar anders wil ik ze niet kwijt hoor.

Janke, eerst een liefdevolle zoen en een koes foar Pim en Ukki.

Demobilisatie comité, huisvesting en werk, goede raad van Plaat

Majoor Plaat, de man die onze toekomst belangen behartigt, heeft weer een overzicht gegeven over de mogelijkheden om straks aan de slag te gaan. Het was vrijwel hetzelfde als de vorige keer, wat al bijna een jaar geleden is.

zie ook blog 78, onder kopje demobilisatie vragenlijst
zie ook blog 80, onder kopje demobilisatie, werk en woning
zie ook blog 83, onder kopje sociale voorlichting over na de demobilisatie, werk, huis

Hij dringt er ten sterkste op aan, nu onze demobilisatie vastgesteld is, om ons te beraden wat te doen.

De beste kansen hebben nog steeds de geschoolde vakmensen zoals ik. Voor kerels die willen werken zijn er goede kansen in Limburg, in de mijnen, en in de kustvaart.

Het kwam erop neer dat er voor kerels die aan willen pakken, op 24-jarige leeftijd nog geen vak geleerd hebben, toch kansen zijn. De categorie die er op uit is voor weinig werk veel geld te verdienen komt op de koude koffie. Het blijkt ook uit het kleine percentage OVW-ers wat nu nog werkloos rondloopt.

De categorie die helemaal niks kan, helemaal niet weet wat uit te voeren kunnen een psychologische test krijgen. De hoofdzaak was zelfwerkzaamheid.

‘Steek je licht alvast op bij oude werkgevers, kennissen, officiële instanties enz’. Goede raad van Plaat.

Nou ik heb het al gedaan hè Nan?

Ook is er gelegenheid om zes jaar in dienst te blijven met fl 1000,- als extra jaarpremie en daarna zorgt de overheid zo mogelijk voor een verdere betrekking. Je weet dat dat niets voor ons is omdat ik niet langer van het kastje naar de muur gestuurd wil worden.

Een vaste standplaats met werkzaamheden voor het leger, geen kazernedienst, maar een zogenaamde semimilitair/ burger, zou nog gaan. Ik wil Majoor Plaat daarover nog om nadere inlichtingen vragen.

Na thuiskomst hebben we een maand lang gratis reizen bij de Spoorwegen. De bedoeling is dat wij ons oriënteren.

Ook de kwestie huisvesting kwam weer ter sprake. Majoor Plaat gaf aan dat er voor vrouwen en verloofden werk gemaakt wordt voor huisvesting. Niet om hals over kop naar de burgemeester te gaan maar het ook te proberen bij de gewestelijke demobilisatie comités die overal gevestigd zijn. Dat waren onze plannen ook al hè.

Heeft West-Dongeradeel ook een organisatie die zich niet alleen bezighoudt met de ontvangst maar die zich ook inzet voor onze vitalere belangen?

Volgens de Majoor worden wij in dezelfde volgorde afgelost zoals we gekomen zijn, naar zijn schatting is dat voor ons in november. Dat valt mij niet tegen snoes. Dan hebben wij dus nog een half jaar voor de boeg!!! Dat is lang lieveling maar ik heb er nu wel de moed voor. Het was fijn weer iets te horen over ons naar huis gaan ook al was er niet veel nieuws.

Geldbedrag en zes weken verlof

De fl 10,00 per maand tropendienst, wat vastgesteld was op ten hoogste 30 maanden extra, is verlengd tot het maximum aantal maanden tropendienst.

Als ik zo eens nareken krijg ik straks nog een aardig geldbedrag in handen. Het weegt niet op tegen eerder naar huis maar toch is het meegenomen.

Volgende blad verder maar eerst een innige zoen. Even een tút fan dei!! Even mijn wang tegen de jouwe, alleen maar even in je hand te mogen knijpen. Ik weet meiske dat jij ook zo razend naar zo’n kleinigheid kunt verlangen. Volhouden hè Nank? O ja, ik zou even rekenen.

1 Handgeld fl 100,-

2 Nieuw pak fl 70,-

3 36 mnd x fl 10,- is fl 360,-

Totaal fl 830,-

Nou dat vind ik toch niet gek en we kunnen het fijn gebruiken.

Voor ieder half jaar tropendienst een week verlof met salaris. Dat wordt dus zes weken verlof. Eerst een week of 14 dagen? heerlijk uitrusten bij jou dan samen kijken en werken aan onze toekomst. Denk je dat eens even goed in schattebout!!! Weer samen, samen alles doen!!!

Verhip, het is alweer 23.00 uur. Tussendoor een patrouille voor morgen in elkaar gedraaid en de Kapitein hier gehad. Vanmiddag hebben wij samen overlegd hoe we over de posten verdeeld worden.

Nieuwe verdeling van de mannen, Klaas opperbevelhebber in Bukanagara

Op Bukanagara blijven voorlopig zes man van ons bij de VP (Veldpolitie), een Wachtmeester als opperbevelhebber, dat word ik dan. Niet gek hè schat?

Ik heb er wel zin in en wil het me gemakkelijk maken. Of ben ik te rusteloos om een poosje rust te houden? Ik heb een wagen ter beschikking en kan zo nu en dan even naar beneden.

H. gaat naar Adjozazi (rari?) als postcommandant, ook bij de VP.  Hier komen drie onderofficieren te liggen. We houden dus gelukkig een beetje speling en zitten niet met z’n vijven elkaar aan te kijken.

Volgende week is het al zover. De tijd vliegt.

Hoop gauw weer je commentaar te lezen schat. Nu ga ik slapen Janke.

Het was een goede dag. Fijn even te voelen dat er toch een einde aan komt en wij elkaar weer mogen zien. Tot een gelukkig weerzien myn allerleafste, zachte koeskes foar Pim en Ukkepuk. Voor jou Alles, myn leven Janki!!! Dyn Kaijemantje, daaag Jank! 

Worden ze op de vingers getikt dan schreeuwen ze moord en brand

Alles goed Jank?

Alles rustig, de patrouille was weer meer een wandeling dan een patrouille. Enkelen die meeliepen speelden vanmiddag in de stromende regen een partij voetbal Goed teken hè poppi?

Heb hier weer de normale klusjes, nog steeds van alles aan het opknappen.

PenT hebben toegezegd dat zij de kamers witten. Ook maken zij ruimte vrij voor onze mensen die van Bukanagara naar hier komen zodat de eetzaal gelukkig behouden blijft.

Vanavond was ik met een stel naar Soebang, waar we een aardige film zagen, goede muziek en de gebruikelijke liefde. Ze hebben er al vrede mee dat er geen baboes mee mogen. De Overste was er ook, natuurlijk wilde de oude baas eens kijken wat voor kerels er allemaal van de buitenposten kwamen. We liepen er allemaal netjes bij met de mouwen naar beneden (malariaprotocol) en de petten op en geen aanhang mee.

Op tijd een punt achter gezet want als de Overste gezien had dat de D-batterij met een stel wijven binnen kwam zeilen was het gebeurd met het ’s avonds naar de film gaan.

Nog even in je brieven snuffelen. Eerst een tút. Waren onze hummels weer zo lief memke? Je schrijft snoes – ik zal mijn ogen maar wat dicht knijpen bij het zien van hoe ziekelijk Omke met ons meiske doet, niets is hem te gek.- Niet doen lieveling, want dan krijg je het steeds moeilijker. Ik heb het hier gehad met die grote kinderen, geef ze een vinger en ze nemen je hele hand. Worden ze op de vingers getikt dan schreeuwen ze moord en brand. Maar zijn ze eenmaal gewend dan gaat het best. Geen vergelijking hè? Maar toch is het eigenlijk net zo.

Oe skot wat zal dat heerlijk zijn om straks onze kinderen te horen praten in hun kindertaaltje. Nee memmi, Pim mag tegen jou geen do (je) zeggen of mast es sjin (moet je eens kijken). Hij moet het verschil leren tussen do en jo (je en u). Het klinkt misschien aardig maar heit wol it net leie (van papa mag het niet).

Het is net alsof ik eindig met vermaningen, maar jij weet wel beter liefste. Mijn alles, ik ga slapen.

Dagelijkse eentonigheid

Vandaag niet veel uitgespookt. Jij zult het wel drukker gehad hebben, alles weer een beetje netjes voor de zondag? Het is hier ook wel toonbaar hoor.

Had soesah met de baboe, het mens drukte een pot pindakaas achterover, de laatste tijd verdween er ook boter. Meteen ontslag en zij mag nog blij zijn dat ze er zo vanaf komt. Morgen komt er een andere.

Morgenochtend een wandeling, patrouille lopen, van Lariredja naar hier. Niets bijzonders hier, bijna iedere dag dezelfde eentonigheid.

Wil jij nog wat foto’s van de laatste keer bijbestellen? Heb weer nieuwe foto’s gemaakt en draai morgen misschien mijn rolletje vol.

Week bij Klas in Leeuwarden

Heb je het lekker gehad bij Klas? Ik denk dat onze kinderen hebben genoten van al dat vreemde in de grote stad Leeuwarden. Was je moeder erg eenzaam of viel het mee? Ik weet zeker dat ze ook blij was dat Kanne en de bern (kinderen) weer thuiskwam.

Ik begrijp dat je bij haar niet goed durfde schrijven (Tante Klas is de weduwe van Klaas zijn oudste broer Auke) maar gelukkig snapte zij het.

Ik weet nog veeeeel beter dan jij dat bij al jouw stemmingen je grote liefde dwars door alles heen gaat. Overal waar wij samen zijn geweest geeft herinneringen, hoe kan het ook anders. Gelukkig dat het daar goed met haar en de kinderen gaat. Zij mist de kalme rustige natuur van Auke heel erg bij de opvoeding. Zij staat er met haar rakkers alleen voor. Kalm blijven is vaak een hele toer hè poppi.

De beste les heb ik in dienst gehad. Ik was ook een driftkop hoor. Jij merkt nu steeds meer dat Pim kalmte nodig heeft maar dat Ukkie, die haar eigen gangetje gaat, soms meer nodig heeft, soms hardhandig aangepakt moet worden wat zij ook kan hebben. Het zal straks moeilijk zijn maar ook heeeerlijk om samen met onze kinderen, naar ons beste weten en met gods hulp op te voeden. We bidden dat wij dat samen mogen beleven.

Brieven uit Leeuwarden

Vier heeeerlijke brieven! Het waren je Leeuwarden brieven. Je had het goed Klas maar je kon er toch niet tegenop. Razend onwennig en innerlijk met jezelf overhoop. Myn famke, wat heb jij mij alles diep laten voelen, skot koes even by my, leafste dyn Kai begriipt it sa goed. (Lieve schat, knuffel even bij mij, liefste jouw Kai begrijpt het zo goed).

Ik had het verwacht schat en was blij in je laatste brief te lezen dat je weer thuis was. Toch deed het je ook goed, je was er even uit maar de ontspanning werd inspanning. Je kon daar ook niet jezelf zijn, dat je niet alles kon geven aan allen omdat er zo veel was.

Je zag hoe het is om zelf een jong huishouden te hebben. Het was geen zeuren, het is de hoogste tijd dat jij zelf eigen plek hebt. Hoeveel jullie ook van elkaar houden Nan, jong en oud gaat niet samen. Jij bent te veel gebonden en moet steeds houden en keren om je eigen gang en inzicht te volgen.

Fijn dat Klas toch nog opgeruimd is. Zij vergeet nooit maar heeft zich erover heen gezet. Zij heeft Auke niet meer maar jij moet waar jij naar verlangt steeds uitstellen en dat is vaak heel moeilijk. Ik schrijf weer onbegrijpelijk hè?

Als jij huilt omdat het schrijven niet wil denk dan dat ik je tranen wegkus en toch altijd weet hoe lief jij mij hebt.

Het is heel moeilijk voor je om er even tussenuit te zijn omdat je mij overal mist. Straks hebben we uitgaan niet nodig en wanneer we het wel doen is het heel anders dan nu. Ik ben geen dooierd maar wat moet ik hier alleen op stap?

Ik zit ook altijd op honk. Een reis naar Bandoeng, lekker vreten bij de Chinees, een film en een dansje interesseert me de ballen dus blijf ik maar binnen. Eigenlijk net als jij hè liefste?

Toch raad ik je aan om er zoveel mogelijk op uit te trekken met onze schatten. Het doet je toch goed en het breekt de tijd.

Heerlijk dat tútje van ons famke. Wat een heerlijke schatten hè?

Dat Wim zoveel klompen verslijt is een heel goed teken. Ik zie ons Zuske voor me in haar versleten houtblokjes, natuurlijk heeft zij die het liefst want ze zijn lekker licht en haar pootjes zijn eraan gewend.

Mem hat ferteld hoe fijn jimme it by tante Klas fûnen. Letter gjit heit ek mei hear.

Pim do wolst graag in autoped en in kroade fan heit ha. Alles kin net tagelyk jonkje. Kist do wol sa lang wachtsje tot heit wer thús is? Mem mat jimme fan heit een dikke tút jaan. Daag heits jonkje en famke.

(Mem vertelde hoe fijn jullie het bij tante Klas vonden. Later gaat heit ook mee hoor. Pim wil graag een autoped en een kruiwagen van heit. Alles kan niet tegelijk hoor jongen. Kun je wel zolang wachten tot heit weer thuis is? Mem moet jullie van heit een dikke kus geven. Daag heits jongetje en meisje.)

Hoe de rakkers met een kruiwagen en een loopfiets door het tuinhekje glipten en de straat opzwabberden. Heerlijke schatten maar je moet ze wel in de gaten houden. Hun straf was goed en het hielp.

Heb wat aardige plankjes op de kop getikt, proberen of ik daar voor Pim een kruiwagen en voor Uk een poppenwieg kan maken Niet vertellen hoor. Als het lukt maak ik alles pasklaar en zet het thuis in elkaar.

Alles van ons, moederliefde en vadertrots

Myn leafste eigen wyfke wat ben ik gelukkig mei dei. Wij hebben afgesproken niet meer over -alles van ons- te schrijven omdat dat beter is. Nu het nog zo lang duurt, maken wij elkaar wat wijs? Ik weet niet wat het beste is. Het verlangen wordt bij jou en bij mij steeds groter, of wij erover schrijven of niet. Zeg jij het maar Nanneke?

Ik kan me er niet tegen verzetten Nan, dat maakt het nog moeilijker. Onze verlangens zijn hetzelfde liefste, waarom zullen wij het voor elkaar verbergen?

Ik verlang naar alles, ook zo’n heerlijke kleine schat.

Toch is er verschil in ons verlangen Jank, ik weet eigenlijk niet hoe, het is het verschil is tussen moeder en vader zijn denk ik. Jij voelt het dieper omdat jij het zelf draagt en later verzorgt. Ik doe er maar een heel klein beetje aan hè memmi. Moederliefde en vadertrots.

Het begint voor mij wanneer jij vertelt dat het popke begint te leven en ik het blijde, wonderlijke verwachten in je ogen zie, dat moederlijke wat een man nooit zo kan voelen. Die twee zijn een, beide hebben extra zorg nodig en ik moet mijn schatten beschermen!

Wat jij van binnen voelt leven kan ik alleen maar zien en later meevoelen wanneer het popke beweegt. Eigenlijk is het zo dat de man er alleen in het begin en na de geboorte aan te pas komt en al die tijd ertussen in is het van jou hè memki?

Nee zo ook niet maar jij begrijpt mij wel hè? Het verschil tussen mem en heit. Jouw verlangen is er al, mijn grote verlangen naar de kleine schat begint wanneer jij mij vertelt dat het in jou begint te leven. Het verlangen naar memmi en popke samen te zien. Oe wat zal dat alles heerlijk zijn.

Het doet mij goed hierover te schrijven en jij snoes?

Ook denk ik vaak dat ik genoeg zal hebben om alleen naar je te kijken en je zo nu en dan een zoen te geven. In elkaars armen slapen, hoe heerlijk zal dat alleen al zijn!!!

Schattebout, niet verkroppen hoor, schrijf mij alles. Heb ik je overstuur gemaakt of kun je het verdragen zonder te veel van dat wrange, nog zolang wachten? Eerlijk zeggen hoor!

Jij dacht zo diep door dat je er rug en buikpijn van kreeg. Niet doen hoor, schrijf het mij maar fanke, dan is het toch dat je er iets van kwijtraakt. Kun je het niet, Nanki dan hindert het niet. Gelukkig hoeven wij niets voor elkaar te verbergen.

Ruime natuur

Even over vandaag. Heb een goede zondag gehad. Behalve de preek, ik was er niet bij. Net zoals jij in de koepelkerk. Moeilijk hè, dat ene uurtje nog niet naar gods woord kunnen luisteren.

Heb genoten van de patrouille. Het was kostelijk weer. Om 7.00 uur vertrokken en 10.00 uur weer binnen. De koffie smaakte heerlijk toen we met de schoenen vol water thuis, nee terugkwamen. Het pad was prettig lopen behalve de kali’s die we moesten doorwaden. Het was net alsof je aan de natuur kon voelen dat het zondag was. Ik denk dat jij dat ook wel eens zo voelt Janke. Oe wat wil ik graag al die pracht echt aan je laten zien. Alles rustig en mooi.

Dat zijn twee patrouillerapporten, een aan jou schat en een aan de Brigade Staf, vandaag een korte: Routine patrouille. Sterkte 15 man waarvan 9 man VP. Bewapening normaal, route die en die kampong. Command Wachtmeester K. Bruinsma. Geen bijzonderheden.

Wij zijn natuurkinderen en voelen ons in de stad niet thuis. Dat voelde jij weer heel sterk toen je na Leeuwarden thuis als het ware de frisse buitenlucht indronk en je hart opende voor al het mooie van de maitiid (voorjaar).

Nu ik dit land met de grootse, machtige, onmetelijk weide wijde schoonheid heb gezien zal ik heeeel moeilijk kunnen wennen aan een stad.

Als ik bijvoorbeeld door de nauwe straatjes van Dokkum loop ben ik bang dat de huizen omvallen. Geef ons de ruimte, liever de wijdte van de NO-polder.

Mening Generaal Spoor

Heb weer even in de krant gelezen. Ik stuur je het artikel met de mening van Generaal Spoor. (Hilma: is niet bewaard gebleven). Afwachten hoe het straks draait in de Repoeblik. Dat wordt vrij zeker vechten onder elkaar. Hier en daar opleving van terreur, als gevolg van zwakke, onzekere politiek.

Heb soms het idee dat het nergens zo rustig is als hier. Dat is niet juist, maar hier en daar is het nog een rommeltje hoor.

Actie demobilisatie comité?

Ja het duurt allemachtig lang lieverd maar ik krijg iedere week nieuwe moed om vol te houden door jouw nietszeggende brieven waarin ik in iedere regel liefde en verlangen lees.

Nee, dat het demobilisatie comité actievoert om ons eerder naar huis te laten gaan haalt niets uit. De regering laat ons nog geen dag langer zitten dan strikt noodzakelijk is.

Laten ze een actie voeren dat de regering spijkers met koppen slaat. Wij waren al lang thuis geweest als niet de politiek maar het leger hier de lakens had uitgedeeld. Soedah, zo niet beginnen hè poppi? Geef mij even een tút meisje! Jij blijft altijd mijn meisje, al word je 100 jaar!!

Actie om een huis te regelen, zelf vechten en werken voor onze toekomst

Weer twee brieven waar ik zoooo gelukkig mee ben Nan. Jij was in actie gekomen om voor ons een huis te regelen. Heerlijk was dat. Wij kunnen niet rustig afwachten tot straks. Jij hebt je begraven? Idealen weer voor de dag gehaald.

Het resultaat in Ternaard was wel een teleurstelling, ook voor dyn man maar wij laten het er niet bij zitten. Wij hebben al zoveel meegemaakt!

Ik heb zo’n idee dat H. zich ervan afgemaakt heeft door ons onderaan de lijst te plaatsen. Dat heeft weinig nut voor ons Jank.

Jij hebt je behoorlijk geweerd hoor, ik ben trots op je! Is H. voorzitter van het demobilisatie comité of iets dergelijks of is hij voorzitter van het gemeentelijke huisvestingsprobleem?

Ik raad je nu aan schat om inlichtingen in te winnen bij het demobilisatie comité en bij het gewestelijk arbeidsbureau. Daar wordt ook zitting gehouden voor de algemene problemen van gedemobiliseerde militairen.

Ik zal proberen een nette brief in elkaar te draaien voor de Burgemeester. Dat meisje dat met haar schrijven aan de koningin een huis kreeg is een uitzondering. Kijk schattebout, de dank van het Vaderland houdt vaak op met een ‘welkom thuis’. Wij weten dat en wij maken ons daar niet meer kwaad om maar wij laten ons ook niet kisten. De regering beseft dat ook en heeft verschillende maatregelen getroffen o.a. ook over het huisvestingsprobleem maar dat moet hoofdzakelijk door gemeenten geregeld worden.

Wij begrijpen beiden dat er voor ons geen huis maandenlang leeg kan staan. Ook wensen wij niet dat een ander voor ons op straat gezet wordt. Als er geen ruimte beschikbaar is houdt alles op. Maar is er wel ruimte dan sta ik erop dat er straks in de eerste plaats rekening gehouden wordt met ons probleem. Onverschillig of het om een woning gaat van een invloedrijk zakenman of van een arbeider. Dat moet ik de Burgemeester ook in nette bewoording duidelijk maken.

Ik begrijp mijn opstandige meiske. Eerst een liefdevolle zoen.

Nanki, als wij nagaan hoe de weduwen van onze vrijheidsstrijders verzorgd worden, hoeven wij ons, die goddank nog leven, geen illusies te maken dat wij als dank voor drie jaar dienst aan het Vaderland een gespreid bedje zullen vinden. Het leven heeft ons al heel wat geleerd en wij zullen die les ter harte nemen en zelf vechten en werken voor onze toekomst.

Ook moeten we open oog houden voor de problemen van anderen. Wij zijn geneigd te denken dat de regering maar verder moet zorgen. Het zou fijn zijn wanneer straks bij mijn thuiskomst alles in orde is, een huis, werk, toekomst. Maar het is ook fijn om dat straks samen te veroveren. Laat je niet ontmoedigen hoor, wij houden samen de kop ervoor!!!

Gister een brief geschreven naar Het Schildersblad voor informatie over de mogelijkheden in het schildersvak. Wat heb ik daarop zitten zweten, vijf keer over gedaan omdat de stijl niet naar mijn zin was. Ben benieuwd of ik antwoord krijg. 

Hospitaal III

Kreeg net bericht dat ik morgen naar Tsjimaki moet voor mijn behandeling. Lieveling maak je helemaal niet ongerust hoor, ik zie er niet tegenop en ben blij dat ik geholpen kan worden. Mei dyn man is alles bêst, gezond als een vis en gelukkig!!!

Morgen komt de Kolonel en daarom was ik de afgelopen dagen bezig alles wat toonbaar te maken. Hij mag komen hoor, geen soesah, de dienst gaat gewoon door. Kanonnen gepoetst, de stiefkindertjes zien er weer goed uit en glimmen van al het vet en olie die wij erop gesmeerd hebben.

Als PenT de kamers nu allemaal voor vrijdag gewit hebben kan Bukanagara hier komen en is alles behoorlijk voor elkaar.

Ik zal H. wat instructies geven en de wachtlijst tot en met vrijdagavond klaarmaken. M’n spullen pakken en slapen.

Ik schrijf je zo snel mogelijk. Nacht memke, jonkje en famke.

Daar ben ik weer, ik ben naar Tsjimaki geweest maar wordt zaterdag pas opgenomen. Dokter keek even naar mijn puk en schreef een briefje, paar minuten waar ik dan om 6.00 uur voor opstond, een hobbelige rotrit over de Tjiaterpas, geen jas en kippenvel, in het hospitaal tot 13.00 uur wachten wat nog het ergste was. Om 16.00 uur weer binnen, heerlijk gemandied en nog lekkerder gegeten, ik rammelde. Ik beklaag de knapen die regelmatig heen en weer moeten.

Hemelvaart

Morgen is het Hemelvaart. De katholieken hebben een kerkdienst, de protestanten alleen een jeugdsamenkomst in Bandoeng waar geen enkele animo voor was. Ik heb er ook geen zin in, omdat ik vandaag die hobbelrit had en zaterdag weer. Wij hebben hier dan zondagsdienst maar wat blijft er dan over van de Hemelvaart? Niets. Ik heb er deze dagen niet eens aan gedacht.

En jij, heb jij iets gevoeld van de betekenis?

Betekent dan alles niets meer voor mij

Ik krijg het wel eens even benauwd, betekent dan alles niets meer voor mij? Hoelang duldt god dat nog? Ik ben potdicht Jank. Wel lees ik zo nu en dan voor ik ga slapen in mijn bijbeltje maar het zegt mij meestal niets omdat het haastje repje gaat. Jank bid voor mij, ik weet dat je het doet, iedere dag, vaak midden onder je werk.

Het schrijven wil niet zo best, ik ga naar bed Nan. Ik zal proberen echt te lezen en te bidden. Ook bid ik voor jou voor een gezegende dag. Deze dagen zijn zo moeilijk voor ons maar als wij zien wat wij allemaal hebben kunnen wij alleen maar danken.

Vandaag is Generaal Spoor plotseling overleden, verdacht?

Een man die alles doen en laten kon, een bijna onmisbaar iemand in de Indonesische kwestie. Wij doodgewone nietige mensjes leven nog. God sterke zijn vrouw, zij werkte ook mee voor ons hier en thuis. Zij was met verlof in Nederland, een zware slag.

Waaraan hebben wij verdiend dat wij nog voor elkaar gepaard blijven?

Zeg Jank, het plotseling overlijden van Generaal Spoor kwam ons hier verdacht voor. Volgens de radio was het een hartaanval. Maar hier heerst het vermoeden dat het een aanslag op zijn leven geweest kan zijn met het noodlottige gevolg. Generaal Spoor was een gezonde man, altijd druk bezig en niemand heeft iets gehoord over een hartkwaal of andere ziekte.

Praat er maar niet over Nan. Er gebeuren in hogere kringen wel meer vreemde dingen die om politieke of andere redenen verzwegen worden. Ik mag zulke dingen niet schrijven, behalve aan jou hè vrouwke

Hoe was de reactie in Nederland? Wat werd er op de radio gezegd en wat schreven de kranten?

Zondag werkdag

Hoe was jouw Hemelvaartsdag, was je erg onwennig? Ik wist niet waar ik het zoeken moest maar het werk heeft me afleiding gegeven. Het was een zondagdienst en een gewone werkdag voor mij om alles morgen met de verhuizing zo goed mogelijk voor elkaar te hebben. Was de hele dag in de weer, de witters kwamen en ik heb alle kerels beziggehouden om het zo ver te krijgen.

Morgen nog even door de zure appel heen bijten.  Ik heb een indeling gemaakt en alle mannen weer door elkaar gehusseld. Geen vriendjes bij elkaar want dan blijft er een stel over dat helemaal niet bij elkaar kan liggen. Zonet de eerste strubbelingen al gehad. Pietje wil persé bij die en die en dat klopt dan niet met mijn lijst, dus herrie. Enfin, ik hou de kop ervoor en gaan ze niet akkoord dan vervoegen ze zich maar bij de Kapitein en zingen daar hun klaagzangen.

Ziezo, alles maft weer.

Die verhuisherrie moest je nog eens meemaken Nan

Lievelingen!! Een innige zoen voor jou Nan en een dikke tút voor Wim en Betteke.

Is het goed met jou en de hummels?

Heb een drukke dag gehad en het is me goed bevallen. Bukanagara is beneden en we zitten hier nu weer met 47 man. Vanochtend een verhuizingsrotzooi maar nu is alles al geïnstalleerd. Ik ben de knapen een dag voor geweest. Ik had de indeling aan Bukanagara doorgegeven vóór ze hier kwamen. De opper heeft het lijstje boven voorgelezen. Toch gingen er nog een paar stiekem ruilen maar B. was consequent en hield zich aan mijn lijst. Anders had ik voor schut gestaan.

Het eten was laat vanmiddag, de knullen raasden van de honger maar moesten wachten tot de laatste wagen binnen was met tafels en banken. Die herrie moest je nog eens meemaken Nan.

Vanmiddag had ik de hele eetzaal ontruimd, alle meubilair door gevangenen laten schoonschrobben, wat stuk was zelf gerepareerd en na een lisolbeurt de eetzaal opnieuw ingedeeld zodat we allemaal een plaats hebben. Smakelijke en gezellige boel. Ik ben tevreden over mijn werk schat, je weet hoe dat is.

K. neemt de interne dienst en klusjes over. Het was een fijn gevoel eens niet zelf alles te hoeven uitkienen en het aan een ander over te laten.

Op het appèl zijn de puntjes even op de i gezet, het stel weet nu waar ze zich aan moet houden. Geen pietluttigheden maar maatregelen voor de goede gang van zaken.

Ik heb mijn spullen gepakt en ben klaar om morgen het hospitaal in te duiken. Pennetje, postbladen, rokerij zijn het belangrijkste.

H. is zolang voor mij naar Bukanagara.

Voorlopig worden de jongens hier beziggehouden met het lopen van patrouilles, ze lopen dan na een week weer netjes in het gareel. Het komt best voor elkaar hoor. Het stel wordt beziggehouden en er schiet nog genoeg tijd over om te sporten.

Je brieven neem ik mee en ik beantwoord ze in het hospitaal. Ik stuur je ook nog een krantenartikel over de demobilisatie. Je kunt daarin lezen over de maatregelen die voor ons zijn getroffen. (Hilma: niet bewaard gebleven.)

Ik ga nu naar bed, ik ben lekker moe, gelukkig en vol goede moed.

Ik weet dat je heel dicht bij me bent en voor mij bidt. Schat een moedige gelukkige tút.

Hospitaal III bezit uw ziel in lijdzaamheid

Tsjimaki , (Cimahi). Zo daar zit ik dan in het hospitaal gezond als een vis in pyjama op een tampatje.

Ik mag er morgen niet uit en ik word pas maandag geholpen. Ik vraag me af waarom ze gezonde mensen in het hospitaal drukken. Enfin, bezit uw ziel in lijdzaamheid en doe maar alsof je ziek bent. Had ik dat geweten dan had ik gevraagd of ik maandag pas kon komen.

Om 10.00 uur met de betaalmeester achter op de motor naar Djalantjajek. Pech, lekke band. Ik ben aan de weg blijven zitten en de betaalpik hobbelde door. De eerste de beste orang op een fiets in de kraag gepikt en een briefje meegegeven. Na een kwartiertje kwam er een wagen van Kasomaláng om mij verder te brengen.

Bij aankomst mijn briefje laten zien, ze vroegen op welke zaal ik moest liggen en wie mij behandelde, -als jullie het niet weten, weet ik het ook niet. – Het werd uitgeknobbeld, heb mijn wapen ingeleverd en toen zaal 4 opgezocht. Goed bed, twee handdoeken, twee washandjes, een nachtkastje en een theemok. Daar is de mandiekamer, trek je pyjama aan en wees patiënt. –

Heb alles gedaan behalve het laatste. Heb de andere jongens van ons onderdeel opgezocht, er liggen vier man van II-6 RVA, geen ernstige patiënten.

Eten was lekker, brood met kaas. Na het eten buiten in een ligstoel zitten kletsen tot het donker werd.

Heb hier wat rondgekeken, het hospitaal is niet veel bijzonders, oud en een vreemd allegaartje. Zit nu aan de schrijftafel naast de brullende radio te pennen. Nog een reportage gehoord van de begrafenis van Generaal Spoor. De reporter vergiste zich en zei dat vliegtuigen bommen, pardon, bloemen strooiden.

Even in tút!

Lekker gemaft en op een onmogelijk tijdstip wakker gepord zoals dat in het hospitaal de gewoonte is.

Tot 8.00 uur wat in pyjama rondgesjouwd. Van 8.00-9.00 uur was er in een zaal een kerkdienst. Heb er niet veel van gehoord hoewel Ds. een goede preek had. Het was een oude baas met een oude preektrant maar toch goed. Hij kwam te laat door een sterfgeval.

De broeder was volgens hem de eeuwige rust in gegaan bij Christus. Dan voel je even je armoe (geestelijke) en rijkdom als gezonde tussen de zieken.

Na de kerk ging ik naar de cantine, potje gepingpongd om soepel te blijven. De cantine is een gezellig donker gat, er wordt aan een nieuwe gewerkt. Als ze dan meteen nieuw cantinepersoneel neerzetten is het voor mekaar. Het zijn een stel dooierikken die ze vergeten zijn om op te ruimen. Ho Klaasje.

Dokter was op zaal toen ik terugkwam. Morgen is het zover. Er ligt hier nog een knaap met hetzelfde probleem. Het duurt ongeveer een week, bij de een geneest de wond sneller dan bij de ander. We zullen zien.

Er wordt ‘eten’ geslagen. Daar ben ik weer, Hollandse pot wel goed gemaakt maar geef mij het potje van Janke maar. Zit buiten en heb uitzicht op twee tortelduifjes, hartzeer.

Verplichte middagrust in bed. Wat kan ik beter doen dan jou schrijven?

Het gaat best hier, heb mij nog niet verveeld. Straks onze jongens weer even opzoeken dan is de dag zo weer om.

Ik kan zelfs stil in een luie stoel zitten

Het is maandagmiddag en ik zit met mijn nachtkastje als schrijftafel op de rand van m’n bed. Er is vandaag niets aan mij gedaan, het zal wel morgen worden.

Ik mandie hier met een grote aardappelpan. Als ik die over mij heen leeggooi verzuip ik bijna.

Ik ben naar de Afdeling Werktherapie gegaan en heb daar een vel geitenleer, karton en vloeipapier gekocht. Ik ga een fotoalbum maken, dat is beter dan rondhangen. Ik weet nog niet welk motief ik op het leer zal maken, het moet iets Indisch zijn. Het koste mij fl 16,00, duur hè?

Zou ik vergeten jou een zoen te geven? Hoe is t’mei myn skotten?

Vanochtend wilden ze mijn urine en ontlasting hebben, doen ze bij alle binnenkomende patiënten. Ze meten ook mijn temperatuur, steevast 36,6 C, misschien ontdekken ze nog een kwaaltje. Ik ben er zelf bij hoor.

Toch is het wel goed dat ik er even tussenuit ben. Ik word rustiger en kan zelfs al een hele tijd stil in een luie stoel zitten zonnen. Heb ook al een paar Spiegels van A-Z gelezen Wat zit ik te dazen hè? Voel mijn innige knuffel.

Fijn dat het gaat lukken met de nieuwe bestelling van foto’s. Ik heb het geld van de vorige ronde bijna binnen. Zodra ik alles heb delegeer ik het naar jou.

Er schiet voor ons beiden wel iets over en ik wil het gebruiken om ‘iets’ te kopen. Ik ben de laatste tijd zuinig hoor. Heb al bijna fl 50,- opzijgezet, hoe bestaat het hè Nan?

Ik begin nu te voelen dat het halve jaar eigenlijk maar kort is. Deze maand is al bijna om. Wij zeggen onderling als wij na de verhuizing naar Bukanagara zo vier maanden blijven zitten, is het daarna nog een maand spullen overdragen en inleveren, een paar weken in Batavia en op de boot!

Wat zal dat een moment zijn wanneer de trossen losgaan. Nog meer wanneer de kabels in A-dam of R-dam weer aangelegd worden!

Heerlijk zal het zijn jou weer voor het eerst te zien en in mijn armen te sluiten. Niet te beschrijven liefste!!

Ik kan mij niet voorstellen dat ik alleen naar een feestavond of wat dan ook ga zonder jou en ús poppen.

De laatste dag van mei

Daar ben ik weer, de laatste dag van mei en ik ben nog niet geholpen. Er kwam een spoedoperatie tussendoor. De hele ochtend gevast, voor een keer niet erg. Was even naar de werkplaats maar durfde niet te lang wegblijven want ik kon ieder moment gehaald worden. Het is nu vastgesteld op morgenochtend 8.00 uur. Als je dit leest ben ik waarschijnlijk alweer in het kamp.

Heb een tekening voor het fotoalbum gemaakt. Het kan wel aardig worden maar er gaat een hoop tijd inzitten. Als het goed lukt neem ik het leeg mee naar huis. Dan gaan we samen de foto’s sorteren en inplakken. Vind je het goed meiske?

(Hilma: is er nooit van gekomen, voor 1/3 gevuld)

Er liggen vooral klapper Javanen op zaal. Er is nu bezoekuur en de vrouwen komen lekkere rijsthapjes brengen, de knullen smakken als varkens.

De vrouwen denken zeker dat hun kerels verhongeren.

Vanochtend waren ze zo vervelend, ze giechelden aan een stuk zodat ik mijn stem ook even heb laten horen. Ze kunnen zo ginnegappen, als de radiokampongmuziek speelt worden die knullen hysterisch.

De kost is hier goed, een beste rijsttafel, iedere dag een ei of soms twee. Ze zijn zuinig met de koffie. Ik begin hier vast te groeien, ik eet goed en voer niets uit.

Had me vanochtend zo’n schrobbeurt gegeven, ik wilde brandschoon onder het mes. Om 7.00 uur was het water zo koud dat ik er blauw van werd. Morgen hetzelfde festijn. Ik hoop dat dokter mij dan onderhanden neemt dan is het maar gebeurd.

Geen post nog. Mevrouw Spoor is met het postvliegtuig teruggekomen, misschien heeft de post daardoor vertraging opgelopen.

Ik hoorde zopas dat de D-batterij een week op actie is in de buurt van Buitenzorg (Tjiberoesa). Heb ik even pech fanke. Enfin, een week is de moeite niet.