Onderzoekers en tips

In blog 93 schreef ik onder andere over Onderzoek in uitvoering, Taboe in het theemeubel draagt bij aan het onderzoeksprogramma Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië 1945-1950.

Onderzoekers nemen af en toe contact op, ook onderzoekers van buiten dit programma.

De meest recente vraag komt van Koos-jan de Jager. Hij promoveert aan de VU op het onderwerp relatie tussen religie en oorlog, ‘een religieuze geschiedenis van de oorlogservaringen van de Nederlandse militairen, in de periode 1945-1950 in Indonesië’. Hij kwam mijn vaders brieven tegen in het archief van het NIOD.

Mijn vader schrijft veel over zijn religieuze twijfels, hij worstelt met een groot dilemma, mag hij alleen leven op de brieven en liefde van mijn moeder of moet hij troost zoeken bij god. Een thema dat in zijn brieven regelmatig terugkomt.

Mijn vader ging ook in Indië trouw naar de kerk maar kwam daarmee niet uit die duivelse spagaat. Enkele passages uit mijn vaders brieven zullen in het promotieonderzoek terug te vinden zijn.

Dat is voor mij van grote betekenis. Klaas zijn persoonlijke harde strijd die in ons gezin weerslag had, ingebed in ervaringen van anderen in diezelfde moeilijke periode.

Koos-jan mailde zijn artikel Engelenzang en mitrailleurvuur, Kerst in de Indonesische oorlog, 1945-1950, eind vorig jaar gepubliceerd in het Tijdschrift voor Nederlandse Kerkgeschiedenis. Het artikel ontroert mij. Het is geschreven voordat mijn vaders brieven in beeld kwamen maar het schetst vanuit een andere invalshoek de contouren waarin mijn vaders twijfels zich afspeelden.

Voor Martijn Eickhof van het project Regionale Studies, onderdeel van het eerder genoemde onderzoeksprogramma, zocht ik enkele passages op waarin mijn vader schreef over de situatie in Djogja. Mijn vader zat in West-Java en het onderzoeksgebied van Martijn Eickhof is Midden-Java. Toch dragen mijn vaders observaties ook bij aan dit onderdeel. Dat mijn vader zo uitgebreid en breed schrijft komt van pas.

Ook voor onderzoeker Azarja Harmanny, aan het onderzoeksprogramma verbonden, zocht ik data op. Hij onderzoekt de inzet van zwaar materieel in de strijd. Mijn vader was tijdens de tweede politionele actie met zijn kanonnierseenheid ingezet met onder andere een mobiele batterij van vier kanonnen.

Het is mooi bij te dragen maar ik krijg ook iets terug, gerichte tips om met deze of gene contact op te nemen of om dit of dat te lezen. De gerichtheid is het waardevolle want er is zo immens veel wat je zou kunnen lezen. Mijn keuze tot nu toe is dat ik mijn vaders verhaal wil laten horen, zijn mening, zijn beleven, zijn ervaren. Te veel historische kennis kan deze min of meer onbevangen blik  verstoren.

Succes in een verloren oorlog, Ben Bouman

Azarja Harmanny wees mij op het boek Succes in een verloren oorlog met als subtitel Het 6^e Regiment Veldartillerie en zijn Speciale Troepen in de onafhankelijkheidsstrijd van de Republiek Indonesië 1946-1949 geschreven door Brigade-generaal b.d. dr. B. Bouman.

Het verbaast mij dat dit boek niet eerder op mijn pad kwam maar het maakt niet uit. Heb het meteen in mijn eigen Boekhandel Cursief aangeschaft, de winkel hebben wij inmiddels gesloten maar dat is een heel ander verhaal.

Ik heb deze Generaal persoonlijk ontmoet tijdens de 6-RVA reünie op 15 april 2010. Ik was daar met mijn zus Aaf. Indrukwekkend en veel, meer hierover in het verslag Reünie Veteranen 2-6 RVA: Reünie 15 April 2010 en blog 9 .

Ben meteen begonnen met lezen maar heb het boek nog niet uit. Waar ik erg blij mee ben is dat wat de Generaal beschrijft mijn vaders verhalen bevestigt. Het is uiteraard niet zo dat ik Klaas niet geloof maar dit verstevigt zijn relaas aan alle kanten.

Het tweede waar ik erg blij mee ben is dat ik op blz. 19 al meteen informatie over PenT vind. PenT komt steeds terug en ik kon er tot nu toe, zonder verdere gegevens, niets over vinden.

PenT is ‘het ondernemingsgebied Pamanoekan- en Tjiasemlanden (P&T). Het latere centrum van het aan 6-RVA toegewezen gebied.’

Daar heeft een mens iets aan, duiding van zo’n cruciale factor in een zo’n groot verhaal.

Ben benieuwd wat Boumans boek verder nog brengt.

Binnenkort wil ik doorvragen naar enkele onderzoeksresultaten van de onderzoekers. Wanneer ik mijn vragen helder heb. Om maar iets te noemen, kanonnen op kampongs?

Hoe mijn vader daar over schrijft in blog 88, schieten in de leegte? en blog 89 Maar met een kampongbeschieting waar een bende zit worden ook vrouwen en kinderen getroffen net zo goed als met de luchtbombardementen in Nederland in de laatste krieg. Heel even bedenk ik dat wel eens en onwillekeurig denk ik god hoelang nog, hoeveel bloed nog, ik heb zelf ook vrouw en kinderen.

En verderop de beschrijving van de gevolgen van een vreselijk ongeluk met een onontploft projectiel die midden in een kampong alsnog ontploft.

Ik weet niet of ik daar op door moet willen vragen. Alles op zijn tijd.

Overigens kwam ik regelmatig in gesprek met klanten van Cursief over Taboe en ook die tips heb ik verzameld. Alle inspirerende ideeën heb ik opgeschreven en ze zitten in mijn hoofd en in een mapje.

Ik moet en wil nu vaart maken, het boek Taboe in het theemeubel wil ik vóór september 2021 uitgebracht hebben. Dat is de eindstreep van het grote onderzoek Onafhankelijkheid etc.

Deze keer zoek ik een serieuze uitgever waar dit verhaal over en weer past.

Ik ga met de tips aan de slag, op naar de eindstreep.

Verder met Klaas en Janke.

Viering van de driejarige dienstplicht, zie ook blog 97

‘k Zal je eerst even alles vertellen. Ik weet eigenlijk niks meer want het is alsof mijn kop doorloopt, ik vergeet alles en ik kan mij van een paar dagen geleden bijna niets meer herinneren. Gister, 2 mei, was een moeilijke dag met de viering van de driejarige dienstplicht in Indië. Gelukkig was de avond wel gezellig.

Bukanagara kwam naar beneden. Het programma moest weer halsoverkop opnieuw opgesteld worden. Enfin, het ging. We hebben een Kasomálanggroep tegen een Bukanagaragroep laten spelen, volleybal, pingpong, dammen, schaken, kaarten en hersengymnastiek. ’s Ochtends nog een wagen naar Soebang gestuurd om voor fl 60,- aan prijzen op te halen. Engelse sigaretten, aanstekers, etuis, riemen, zeepdozen, pijpjes, enz.

Ik heb Bukanagara laten kiezen, ze zijn er met ¾ van de prijzen vandoor gegaan, ik wil er geen nakaarten over horen.

’s Avonds de gemeenschappelijke feestmaaltijd en dat was àf, we hebben gesmuld van gebakken aardappelen, appelmoes, kip, gans, spinazie, verschillende soorten fruit. Ik heb voorgesteld dat de kok uit het overschot aan prijzen de eerste keus had als waardering voor zijn moeite.

Finales gespeeld, naborrelen en om 24.00 bekaf in bed. Ik merk nu dat ik het te druk heb gehad. Vandaag de hele dag met koppijn rondgelopen en ik wist niet wat ik eerst of laatst zou doen. Overspannen noemen ze dat, hoe bestaat het.

Ik doe nu kalm aan hoor meiske, maak je maar niet bezorgd. Vanmiddag even naar de schietbaan om een paar brens in te schieten. Was lekker even in de natuur.

Ik weet niets meer van hier en ga fijn met je brieven verder. Ben het hier even beu.

Jouw moed en geluk heeft mij aangestoken, je hebt me heerlijk verteld over onze kinderen, koes ze stevig van mij. Ik lees nog even over jouw bidden voor mij en ons, dank vrouwke. Ik weet het Nan, zonder god kunnen wij het niet. Ik ben god nu weer kwijt, toch bid ik samen met jou, Here kom bovenal in onze harten wonen, houdt ons vast om Jezus wil amen.

Jank, zal ik nu maar naar bed gaan. Ik ben moe schat en ik heb hoofdpijn. Nacht dierbare schatten.

Onsamenhangend hè

Goedemorgen, een innige tút, de kleine rakkers even koesen. Met mij gaat het al weer veel beter. Ik doe kalm aan en laat M. de dienst doen. Wat mij mankeerde weet ik niet, ik kon de laatste dagen mijn kop er niet bij houden. Het komt wel weer in orde. Mijn brief van gister was heel onsamenhangend hè snoes? Ik ging om 20.00 uur slapen en werd om 9.00 uur weer wakker.

Je genoot met de Paasdagen van de natuur, van al het moois buiten en de kinderen niet minder. Je had zelfs de puf om je  nieuwe mantel en hoed te dragen die eigenlijk bedoeld waren voor mijn thuiskomst, fijn liefste, een innige zoen! Enig die reactie van Pim en Ukki, Zuske ziet mem zeker liever zonder hoed?

Prachtig dat fietstochtje naar de zeedijk, keken onze hummels ook vreemd op van al dat water?

Mijn hoofdpijn is weg, alleen nog een soort leegte alsof het met zaagsel gevuld is. Ik lees in je brieven en weet zelf niet wat ik moet schrijven maar dat hindert niet voor en keer.

Je weet dat het goed is met mij. Ik ga zo weer een tukkie doen en dan vanavond verder. Ik heb weer goede moed, samen volhouden, god helpe ons daarbij.

Eindelijk jouw pakje klaar. Heb zoutzuur en tin van PenT gekregen. De thee is van de beste soort die ze hier maken. Heb het in sigarettensloffen verpakt. Meteen in een goed sluitende bus doen hoor en gebruiken. De koffie ook. De rest zie je vanzelf.

Heb de eetzaal nu helemaal klaar. Heb twee aardige lampenkappen gemaakt van parasols.

Er is sprake dat Bukanagara weer naar hier komt en de familie D-batterij hier komt. De legering wordt dan een hele toer. Ik wil de eetzaal eigenlijk niet kwijt, veel smakelijker dan bikken uit zo’n diensttrog.

Ledigheid is des duivels oorkussen

Daar ben ik weer, allereerst een zoen. Hoe is het met jou?  Mei dyn man is alles bêst. Ik voel mij weer lekker en fit, geen hoofdpijn meer en doe weer allerlei klusjes maar kalm aan.

Jij hebt ook drukke weken achter de rug met de grote schoonmaak, doe jij het ook wat kalmer aan of ben je verlegen met de tijd en ga je daarom maar hard door net zoals ik soms doe?

Hier is alles rustig, het is mij ’s avonds te stil. Ik zal eens noteren wie er allemaal de poort uit gaan en dan eens proberen of ik er iets aan kan doen.

De kapitein is het weekend naar z’n vrouw. M. is mee zodat ik de dienstjobjes praktisch alleen opknap. Ltn. M. is er ook nog maar die slaapt, drinkt jenever en is weg.

Vandaag geen patrouille. Ik ben bezig het terrein op te knappen. Heb een stel gevangenen dat hier zit een mandieplaats voor henzelf laten maken.

Het is rustig in het gebied wat wel fijn is maar het heeft één nadeel en dat is dat de kerels te veel rondhangen en ledigheid is des duivels …..

Het is vaak zo dat niets er meer toe doet

Ik hoorde op de radio goed nieuws over de Berlijnse kwestie die nu weer in het brandpunt van de belangstelling staat. De kranten staan er vol van evenals de Chinese oorlog. Volgens de kranten wordt de toestand hier steeds beter, militair en politiek maar het gaat zo verhipte langzaam hè schat.

Ik lees niet veel, ik gun mij er de tijd niet voor. En als ik zo nu en dan een overzicht lees kan ik er de kop niet bijhouden omdat ik het nieuws niet dagelijks volg. Het is vaak zo dat niets er meer toe doet, niets mij meer interesseert dan alleen hoe komen we erdoor en wanneer gaan we naar huis. Het is niet goed, we leven niet alleen op de wereld maar je weet wel hoe het gaat meiske.

De hummels, er even uit, uit werken?

Verder met jouw brieven. Ukki is een stijfkopje? Dacht je dat ik er geen moeite mee zal hebben? Ik weet het niet, het kan je nog tegenvallen hoor. Het zijn heerlijke schatten mem, zooo lief dat ze wel eens boefje mogen zijn. Zoals jij ze aanpakt al ik nooit kunnen. Jij laat ze ook altijd bij bestraffing je liefde voelen en onze hummels reageren daar fijn op. Toen ook met het bidden, Wim zei – ik kom nooit wer by de sleat en moarn wol ik wol mei Zuske boartsje – (ik kom nooit meer bij de sloot en morgen wil ik wel met Zuske spelen). Hij voelde dat hij niet altijd zijn eigen zin kan doen. Heeeerlijk snoes!

Straks samen snoes. Wat zou het heerlijk zijn om nu even samen met onze hummels een kuier te maken door de prachtige grasvelden naar de Ee.

Als ik thuiskom is het barre winter maar dat hindert niet.

Je moet er zo nu en dan even uit maar een hele week naar Klas in Leeuwarden (weduwe van Klaas z’n oudste broer Auke) is dat niet teveel, dan heb je meteen genoeg voor de hele zomer.

Maak er een halve week van, lekker met de kinderen op stap en leer ze genieten van al het vreemde, dan geniet jij ook. Zou je een week met onze hummels naar Ameland kunnen gaan? Ik weet wat je eerste gedachte is – ik ga dood van heimwee!- Toch als je het deed, samen met iemand, geloof ik dat je een fijne week kan hebben, heerlijk uitrusten in de vrije natuur, met de schatten op het strand spelen. Denk er eens over na.

Schat jij ziet er tegenop om naar thuis 2 te verhuizen en ik begrijp het. Het is geen kwestie van Janke slaat alles in de wind van wat ik haar aanraad. Overleg met je moeder Nan, open en eerlijk en doe wat je hart je ingeeft. Het mag niet zijn -het leeft zowel wat voort- want dan haal je het niet liefste. Je hebt aanvulling nodig en denkt erover om uit werken te gaan.

Mijn eerste gedachte is bist no bedondere? (ben je bedonderd?) Kras hè lieveling? Jij uit werken en moeder op onze kinderen passen? Het zou best kunnen maar het gaat niet door memmi. Wel kun je thuiswerk zoeken maar jij blijft bij onze kinderen memmi!! Niet omdat beppe niet goed op hen zou passen maar jij zou het niet kunnen omdat het niet strikt noodzakelijk is, memmi hoort in de eerste plaats bij onze lieve hummels, die vaak lastig kunnen zijn maar ook zoveel helpen. Jij heerlijk lief memke, zou jij jezelf dat aandoen? Nooit!

Ik schrijf misschien alles verkeerd maar denk weer aan onze liefde. Jouw bidden met onze kinderen heeft mij diep getroffen Pim en Ukki wat hebben jullie een geluk met zo’n mem. De enige raad die ik je nu kan geven is, zoek nog meer de oplossing en aanvulling in onze kinderen.

Toch raad ik je aan om in Ternaard te informeren naar een woning voor ons. Geef december op als maand van thuiskomst. Wie weet hebben we geluk.

 Ik ga slapen lieveling, ik bid voor jou om wijsheid en kracht.

1200 Foto’s in bestelling

Er zijn verscherpte maatregelen om niets per postblad in te sluiten, daarom stuur ik deze brief in een enveloppe met het strookje fotobestellijst erbij. Het is de grootste bestelling van de laatste serie. Kun je het uitknikkeren Nan?

Ik heb de complete telling niet gedaan maar ik schat het op 1200 stuks. Heb je de negatieven apart gehouden? Anders moet je het mij schrijven, dan stuur ik je de foto’s. Het gaat om de trouwpartij van de Kapitein, de foto’s van Madjalengha en Kuningan. En van de begrafenis van Ltn. De Jong en Wachtmeester Veenstra. Ik sluit nog twee foto’s die ik nam tijdens een schietoefening van Veenstra bij voor zijn moeder.

Ik wil de grote serie graag zo snel mogelijk hebben. Stuur ze maar per zeepost hoor om de luchtporto te besparen. Dit is de laatste keer geweest schat. Ik wil het nog wel eens doen maar met vooruitbetaling.

Rel over baboes mee naar de film, te amicale omgang

Ik zou meegaan naar de film in Soebang. Toen we weg zouden rijden stonden er vier baboes achter de wagen om mee te gaan. Dat gebeurt regelmatig maar dan ben ik niet de baas en zelf ging ik nooit mee. Natuurlijk zijn het de jonge grieten die de jongens meenemen. Ik heb herrie geschopt, donder op naar de kampong maar dat gaf soesah. Voor ik het in de gaten had was een van de knapen al naar Ltn. M. gestapt om te vragen of de baboes mee mochten. De goeie man wist nergens van en gaf toestemming omdat hij nog niet wist dat ik het verboden had. Ik erachter aan en het ging niet door. De hele kluit verdomde het toen ook uit protest nog te gaan zodat alles binnen bleef. Ik heb nu de eerste slag gewonnen, morgen verder.

Nog even over het filmgeval van gister. Ltn. M. kwam bij me om te vragen hoe de vork in de steel zat. Enkele mannen kwamen vragen of ze naar de film in Soebang mochten. Van de Ltn. mocht het maar ik heb gezegd zonder inlands personeel mee. Ik heb hem mijn bezwaren uitgelegd, dat als ik iets doen kan om de kerels moreel enz. te helpen, dat niet zal nalaten. Hij had er in principe niets op tegen dat inlanders meegaan, ik ook niet.

Maar we hebben gemerkt wat de gevolgen op de lange duur zijn. Nu er weinig patrouille gelopen wordt en er meer ledige tijd is, is het een hele toer om de knapen bij elkaar te houden.

Ik kan hier de gesprekken in de cantine volgen en op enkele opmerkingen na heb ik weinig commentaar gehoord over wat er is gebeurd.

Heb de laatste tijd ook steeds moeite gehad het inlandse personeel een beetje in het gareel te houden. Ongemerkt worden ze door de jongens verpest door een te amicale omgang. Dit volk is daar niet tegen opgewassen, ze worden veel te vrij en brutaal. Enfin, ze weten nu weer waar ze staan en het loopt weer veel beter.

De Ltn. begreep de moeilijkheid en zou er met de Kapitein over praten zodra die terug komt. Hij heeft er jammer genoeg nog nooit wat van gezegd. Maar als ik er iets aan kan doen dan is dat gedonder permanent afgelopen.

Als hier film draait is het logisch dat het personeel ook meekijkt maar het is niet nodig dat er voor ieder ditje en datje een stel baboes mee gaat. Ben benieuwd hoe het verder loopt. Stel je voor dat hij het wel toelaat dan sta ik voor schut. Het zal wel wat meevallen en het kan mij ook niks schelen, ik heb gedaan wat ik dacht dat goed was voor het geheel.

Als de hele D-batterij hier komt wordt het een toer hoor om al die kerels bezig te houden zodat we geen grote uitspattingen krijgen.

Het is een rustige zondag. De kok had weer kippensoep en een uitgebreide rijsttafel bereid. De kerels smulden. Hoe die knaap aan de kippen komt weet ik niet, volgens hem komen ze zo naar binnen wandelen. Vanochtend is een stel kerels op varkensjacht gegaan, en benieuwd of wij morgen saté eten.

Zo snoes, de jagers zijn weer binnen. De buit van de groots opgezette drijfjacht is een zwijntje. Het is hier in stukken gehakt en wordt verdeeld over de posten die aan de jacht meededen.

Een postvliegtuig per week

Vandaag kwam het bericht dat er nog maar een postvliegtuig per week van Indië naar Nederland vertrekt. De laatste post moet uiterlijk op zondag om 18.00 uur in Djalantjajak zijn om nog verzonden te kunnen worden. Dat komt goed uit want we hebben om 18.00 uur kerkdienst dus kunnen wij het mooi meenemen. Beroerd voor jou die inkrimping Nanni. Als het bij eens per week blijft dan gaat het nog wel. Wij kregen de laatste weken twee keer per week luchtpost, ik weet niet of dat ook een keer per week wordt.

Hogerop op de ketel slaan dat het dondert, Tekel Baäl op de berg Karmel

Nan ik zal proberen je eens per week een overzicht te geven van de toestand.

Ik haal dat dan uit het wekelijks persoverzicht voor officieren. Daar staan korte, duidelijke commentaren in over Indonesische, Vaderlandse en buitenlandse pers en verder militaire onderwerpen. Ik krijg steeds meer in de gaten dat ik te weinig lees. Het boekje heet Blijf op de hoogte. Ik durf je het niet compleet te sturen want het is vertrouwelijk en niet voor verdere publicatie bestemd. Ik zal proberen meer tijd te besteden aan goed lezen.

Vijf brieven op de zondagavond, oe skot wat heb jij mij weer gelukkig gemaakt. Ik kan er zeker weer een week tegen en dat is lang. Twee kiekjes, eentje waarop jij met onze hummels in het gras zit, wat wil ik er graag even bij zitten. Ik zou je zonnebril afdoen en heerlijk koesen en dan samen spelen met onze rakkers. Pim heeft weer belangstelling voor het kiekkastje en Ukki trekt zich er niets van aan, zie haar eens parmantig zitten. Mem koes ze even heel stevig van heit. De andere, jij lekker even op je rug in de zon, moe, heerlijk, even maar, verre gedachten. Er ging een rilling door me heen, even je arm om mijn nek, je even flink koesen, je vermoeide gezicht zoenen, je even alles laten vergeten. Kun je voelen Nanki hoe blij ik met deze kiekjes ben? (Hilma: deze foto’s kan ik helaas niet vinden)

Ik heb een fijne zondag gehad, jou brieven hebben alles goed gemaakt. Hoe had jij het vandaag fanke? Een fijne preek gehoord, ik heb ervan genoten en kan het er weer mee doen. En jij?

‘Tekel Baäl antwoordt ons’ – Is ons bidden ook niet vaak zoals van de priesters op de berg Karmel Maken wij ons ook niet vaak zelf een god die onze gebeden moet verhoren?

Het was even een harde waarheid maar goed heel goed. God leer ons u alleen kennen, aan u alles over te geven. U bent niet doof, wreed en stom, wij bereiken niets bij u door onszelf te martelen zoals de priesters deden met messen en priemen en toch niet verhoord werden. Christus heeft voor ons gebloed en wil ons om niet alles geven. Leer ons dat om Jezus wil.

Tijdens het eten vroeg ik naar liefhebbers voor de film. Een van de korporaals had de Ltn. gevraagd om toestemming en het mocht zonder boetjes. Of ik het aantal liefhebbers even op wilde nemen. O.K. maar laten ze op mijn vraag nou zwijgen als het graf. Ook OK. Dan niet. Had het meteen door, mij even een hak zetten, nou ik kan er best tegen hoor. Enkelen bleven uit protest ook binnen voor de kerkdienst, de grote kinderen. Ik had er nog plezier in ook.

Natuurlijk hopen ze dat de Kapitein hun wensen zal goedkeuren. Als dat het geval is zal ik hogerop op de ketel slaan dat het dondert. Ik laat me niet kisten.

Opper H. van de Staf kwam langs, heb hem gevraagd om een betere radio voor de cantine, aanvulling op de zitjes, pingpong ballen en rackets voor pluimbalspel, (badminton.)

Lectuur, alcohol in klapperwater, longkanker van roken? Er even tussenuit

Het vakblad Moeder is het laatste wat we opzeggen hoor. Ik geloof niet dat er alcohol in klapperwater zit. Misschien kun je het laten gisten zodat er alcohol ontstaat. Als ik op patrouille ben drink ik me dik en heb er nooit last van. Nou zeg, longkanker van roken? Nog nooit van gehoord. Oe wat zal ik ervan zeggen? Verslaafde rokers worden ook wel zo oud als Metusalem. Ik kan me beter indenken dat het voor vrouwen schadelijker is, zeker als ze zwanger zijn. Er zijn hier wel genoeg sigaren maar ik vergiste me in de prijs. De Hofnar, Bolknak en Willem II kosten geen13 ct. maar 30 ct. Dat wordt straks 1 x per week een sigaar.

Heb wat lectuur voor je klaar gemaakt. Een luchtpostbrief met wat uittreksels van Blijf op de hoogte en zes Wapenbroeders. Kijk maar of er wat voor je bijzit.

Alles loopt hier aardig. De kapitein is terug maar ik heb nog geen uitslag over de filmkwestie met de baboes.

Was even bij H. in Tjitjambe. Als vanouds, je kunt er van de vloer eten en geen stofje te zien, steentjes gewit. Ik mag het graag een beetje knap zien maar dit is mij te veel soesah. Alsof je bij de burgemeester op visite bent, je durft bijna geen sigaret te roken en haalt het niet in je kop je peukje over het hek de straat op te schieten. Toch is het veel beter dan toen de C-batterij hier nog zat, toen was het een rotbende. Terug via de Staf, met de betaalmeester het belastingformulier ingevuld. Heb de gevangenen aan het werk om van Alang alang (lang gras) dakbedekking te maken voor de garage.

Ik moet er vaker even tussenuit.

Jij hebt een lange zomer voor de boeg en ik een lange droge moesson. Wij maken elkaar bezorgd en denken hoe komt mijn liefste er door? Vader schreef gister – iedere dag afschrijven, de eerste maand is al weer voorbij -, vandaag al weer de 9^e. Ach pop wat zit ik je wijs te maken hè? Er is geen andere manier dan vol te houden en het is 1000 x waard om voor te vechten hè meiske? Het moeilijkste hebben we vaak met onszelf. God bewaart ons nog altijd voor elkaar en onze liefde doet Alles vrouwkelief!!!

Repoeblik in Djogja hersteld, enfin ze doen maar

Weer een fijne brief. Alles was heerlijk goed en myn skot had goede moed!! Een moedige zoen van mij.

Even een rokertje van jou, oe wat zorg jij heerlijk voor mij.

In de krant van gister staat dat er in Batavia overeenkomst bereikt is. Onze regering stemt toe dat de Repoeblik in Djogja hersteld wordt. Enfin ze doen maar, wij doen ons best en houden de kop ervoor.

Klaas Kool, zie blog 86 onder kopje Het akelige geval met het uniform, deviezen smokkel, doofpot, die aan de C-batterij is uitgeleend heeft een goede stunt uitgehaald.

Vorige week liep hij als verkenner vijf minuten voor de patrouille uit. Hij kwam in een kampong waar hij een kerel met een geweer op wacht zag staan. Hij schoot hem meteen door z’n raap waarop er nog drie aan kwamen rennen met het geweer in de aanslag.

De Dwaas, niet mis, legde er twee netjes neer. De derde schoot op hem maar miste en moest toen het loodje leggen tegen de lange. Buit: vier vuurwapens en een gevangene. Toen de patrouille aankwam was het al gebeurd.

Ik denk wel dat Klaas een bijzondere vermelding krijgt, hij heeft het ook verdiend.

In ons gebied is niets meer te beleven. Over de zogenaamde bendes die de postcommandant van Lariredja gezien had hebben we verder geen inlichtingen gekregen, dat was dus loos alarm. De fantast is eruit getrapt wat de algemene rust daar ten goede komt. Ik ga nu met de jongens naar de film in Djalanjati, zonder boetjes. Straks verder, een dikke tut fan dyn gelukkige Kai.

Lintjes en jaarsterren

Daar ben ik weer, wel aardige film. Van de omhelzing krijg je de kriebels, verdorie hoe lang nog? Er waren vandaag ook PenT-ers met hun vrouwen in de bios, ik ben jaloers op die kerels. Prachtige muziek, geen blote billenparade. Het is nu half twaalf, ik zou naar bed moeten maar wil nog even met jou praten. Ik weet niet wat maar dat hindert niet. Het is nu halfvijf bij jou. Wat doe je? Me even indenken, juni, juli, augustus, september, oktober, november??

Het is schitterend hier, de bijna volle maan bijna recht boven mijn hoofd. Alles in diepe rust behalve de wacht en saja. Kom je even Jank!!!!

Hoe was het vandaag? Wat heb je uitgevoerd? Naaien voor jezelf en onze hummels? Waren Pim en Ukkie lief? Hoe is het nu met ons stijfkopje? Ben je gelukkig en heb je nog steeds goede moed? Allemaal vragen, doodgewone vragen maar voor ons heel belangrijk.

Verhip, ik zit me net te bedenken dat ze ons lintjes en jaarsterren geven voor weet ik wat voor goede diensten maar wat moeten ze dan alle huisvrouwen, memmies, verloofden en meisjes dan wel geven? Dwaas hè, maar jij hebt er net zoveel recht op. Ik zit te bazelen en weet eigenlijk niks anders te schrijven dat ik je zooooo liefheb.

Even je laatste foto’s, even naast je in het gras liggen en dromen. Straks zijn wij weer aan de beurt. Het zal heerlijk zijn, ik zal je beschermen en iedereen laten zien hoe trots ik op je ben. Ik zal proberen die moeheid van de foto’s weg te nemen. Dat gaat vanzelf als het eerst maar eens zover is.

Janke myn skot, ik heb je niets verteld maar heerlijk even bij jou, alles van je gelukkige man.

Vergeet de gespannen toestand niet waar je nu al zolang in leeft

Even een tuinkoeli van PenT weggebracht naar de Staf, hij had zich met een bijl een jaap in z’n voet gehakt. Bij de foerier knopen gehaald, kreeg de vorige keer een nieuw jasje zonder knopen. Naai jij ze er even voor mij aan meiske? Hoe kun jij jezelf nou als een nul beschouwen? Ik begrijp het wel Nanni, je voelt je vaak tegen een hele hoop kleine dingen niet opgewassen maar in grote dingen ben je een kraan schattebout. Je weet het zelf niet en gelooft mij ook niet hè pop?

Het is geen erfelijke kwaal, let straks maar eens op wanneer je je eigen leven hebt. Vergeet de gespannen toestand niet waar je nu al zolang in leeft.

Beppe mag goede raad geven maar jij beslist! Niet alleen over kleine dingen zoals dat Ukki Pims oude schoenen wel kan dragen maar over alles wat jouzelf en de kinderen aangaat.

Een innige zoen, ik weet wat je waard bent, voor mij Alles!!

Je schrijft schat dat ik je altijd zo goed begrijp in alles, dat ik je enige fijngevoelige man ben, zeg meiske wie heeft mij dat geleerd? Wie heeft mij gemaakt zoals ik nu ben? Jij Schat!!!!!

Nog even over schoenen

Het is oppassen met kinderschoenen memke.

Een hoop mensen hebben last van hun voeten omdat ze als kind verkeerd schoeisel droegen. Hun benen vergroeien makkelijk omdat ze nog zacht en inde groei zijn. Beppe heeft niets met de schoenen van onze kinderen te maken. Jij beslist. Ukkie mag alleen Pims oude schoenen dragen als ze heel goed passen. Wat een verstand van schoenen hè? Dat hebben wij hier wel geleerd.

We weten nu welke schoen goed is en welke niet. Het lenen van elkaars schoenen is uit den boze omdat de ene voet heel anders gebouwd is dan de ander zodat de jongens zich stuk lopen, ze hebben het afgeleerd. Er wordt hier veel van de voeten gevraagd maar kleine kinderen zijn ook de hele dag in touw.

Schitterende plannen

Weer verder, jij had fijn inkopen gedaan, serviesgoed. Zo kom je fijn in je spullen.

Lakens, slopen en ander linnen is nog schaars zeg je. Ik ben benieuwd hoeveel punten ik krijg bij demobilisatie. Ik ben zo blij dat je weer moed hebt om onze spullen zo voor elkaar te krijgen. Schitterende plannen en je krijgt er fijne voldoening van omdat het voor ons is. Schitterend dat je inmaakglazen kocht, wat zullen we smullen van je ingemaakte groenten. Heerlijk in tútje fan myn lytse skotten, kwamen ze er zelf mee schat?

Filmjeep

Je was met onze hummels naar de filmjeep, prachtig die film voor ze. Pim liet zich helemaal meevoeren en Zuske deed  door de weeromstuit ook mee.

Ik geloof dat Wim veel verbeeldingskracht heeft, zich echt geeft aan de dingen waar hij mee bezig is. Heerlijk zijn uitroepen ‘oe mem der is heit by, ik sjoch him wol’ Ik krijg een steeds grotere plaats in de harten van onze kinderen en daar zorg jij heerlijk voor. Het zal straks best meevallen, ze weten al zoveel van me dat ze me al half kennen.

Ik heb hier nog nooit een filmjeep gezien hier. Ze zijn er wel maar ze zijn een druppel op de gloeiende plaat. Als wij het alleen van die filmpjes moesten hebben zagen we maar eens in het half jaar een film. Toch goede propaganda. Nederland doet z’n best en de verzorging hier is er stukken op vooruit gegaan.

B. belde net voor wat mensen voor een patrouille. Heb een lijstje gemaakt en ik ga zelf ook mee, heb er zin in.

Afzakken van Bukanagara

Vanochtend met de pantserwagen naar Bukanagara. Het was een zware maar mooie dag. Afzakken van Bukanagara en afzakken wás het. Glijden, springen, strompelen langs steile afdalende glibber-blubber-dikke keienpaadjes. Om knotsen van bergen met aan de ene kant steile wanden, een paadje van 20 cm met daarnaast een diep ravijn. Zoiets moet je zien schat, beschrijven kan ik het niet. Hier en daar schitterende doorkijkjes tot aan de zee toe??? Twee uur achter elkaar dalen, je benen trillen wanneer je beneden bent van het steeds weer opvangen van het volle lichaamsgewicht bij het afremmen als je hard naar beneden roetst. Daarna door allerlei soorten terrein, langs alle soorten paadjes behalve een werkelijk goed pad.

Het was prachtig weer en ondanks alle zweet en knikkende knieën genoten van het machtige landschap. Ik had nieuw zoolbeslag en ben maar enkele keren op mijn gat terecht gekomen. De sawa’s op de berg  waren prachtig, trapsgewijs en je leert prachtig balanceren op die smalle dijkjes. Soms glijdt er iemand vanaf en die staat dan tot halverwege de knieën in de sawablubber. Prachtige bergrivieren, ik weet niet hoeveel we er zijn overgestoken, springen van kei tot kei of er gewoon doorheen waden

Van half negen tot aan half twee getippeld en ik was blij toen we de grote weg bereikten waar de wagen klaar stond om ons op te pikken. Ik was niet de enige die blij was dat het erop zat. Het was overal rustig.

Werd even kwaad op kokkie die ons koud eten voorzette maar hij warmde de soep en rijst lekker op en nadat wij even gepoedeld hebben aten we machtig lekker.

Toen lekker in de pyjama lekker paar uurtjes gemaft. En nu even met jou praten.

Kleine dingen voorkomen dat het een janboel wordt

Heb de dienst voor morgen geregeld. Heb een verlanglijst voor het appèl klaar. Een paar puntjes op de i zetten. Geen inlands personeel meer mee naar Soebang. De kapitein gaf mij gelijk. Hij wilde morgen een toespraak houden maar ik knap het liever zelf op en hij ging akkoord.

Morgen verdwijnt de baas weer voor een week naar Bandoeng, zogenaamd dienstverlof.

Heb de kerkwagen gemist, deze keer geen preek wat maar zelden gebeurt. Toch een goede zondag Nanki omdat ik voel dat ik mijn best heb gedaan voor allemaal.

De vaste klanten hebben permissie gevraagd om de poort uit te mogen. Deze week heeft het stel gemerkt dat ik de touwtjes strakker aantrok maar ze wennen er al weer aan. ’s Avonds om 6 uur mouwen naar beneden, malariadiscipline; geen boetjes meer op sleeptouw; s’ avonds na 8 uur de wacht niet in de cantine maar in het wachtlokaal enz.

Het zijn maar kleinigheden maar die kleine dingen voorkomen dat het een janboel wordt. Ieder die het kamp uit wil moet zich eerst melden en dat vergeten sommigen regelmatig, totdat ze een strafwacht krijgen.

M. zit weer aan de borrel en is dus ook weer happy.

Wat is het toekomstbeeld

Nu eerst de belangrijkste punten uit je brieven. Ik zou je meer schrijven over wat doen wij als we weer samen zijn? Geschreven heb ik niet maar wel des te meer gepiekerd en vrouwke, ik kom er niet uit. Ik heb gebeden dat god mij onze weg wilde wijzen en mijn besluiteloosheid weg wil nemen. Helpt dat niet, hoort god mij niet, ja Nan dat wel, maar ik weet het nog niet.

Ik krijg geen overzicht van onze mogelijkheden. De meest eenvoudige weg is mijn oude schildersvak, daar zit genoeg werk en toekomst in. Maar ik hou nog een andere mogelijkheid open en daar loop ik steeds verder in vast. Ik weet niet wat ik anders moet doen. Net zoals hier steeds meer militairen, ook dienstplichtigen, zich opgeven voor beroepsmilitair omdat ze niets anders geleerd hebben en zij na hun dienst ook niet weten wat te beginnen.

Ik kan straks niet van de hak op de tak springen, dit eens proberen, bevalt het niet dan wat anders proberen. Ik wil dat ook niet. Verschillende knapen kunnen dat een tijdje volhouden en zo ergens tussen rollen omdat zij alleen maar voor zichzelf hoeven te zorgen. Ik heb een huisgezin hè memmi en ik ben nuchter genoeg om te beseffen dat daar meer voor nodig is.

Het is het een of het ander. Of na de demobilisatie een betrekking zoeken waar voor ons gezin brood en toekomst in zit of mijn oude vak oppakken wat het makkelijkste is om aan de slag te komen.

Ik wil inlichtingen opvragen, in eerste plaats over het schildersvak. Mijn vader kan mij daar niet bij helpen, hij zit vast in Raard en hij heeft geen algemeen en breed overzicht. Ik zal me eerst wenden (jasses wat een stijl) tot de redacteur van het Schildersblad, IJsma’s drukkerij te Leeuwarden. Wat zijn de mogelijkheden, wat is het toekomstbeeld van de ververswereld.

Ik ben moe, zal ik maar gaan slapen. Voel even mijn sterke liefde, dwars door alles heen.

Ik ben razend en ik wil enkele knullen dolgraag even een aframmeling geven

Gisteravond niet geschreven, het wilde niet en liep een beetje met m’n ziel, je weet wel.

Allereerst een innige en lange omhelzing. Was vroeg gaan slapen wat niet veel voorkomt maar ik was er om 24.00 uur weer uit. De foeragewagen had pech gehad en kwam toch nog binnen, die kerels schepten zoveel herrie, ik ving de woorden post en pakjes op. Nou pop, je weet het, gauw even kijken of er wat voor mij bij was. Ja hoor, ik zag een groot blik op tafel staan en een paar brieven liggen.

Jammer, geen brief van jou maar dat kon ook niet. Het blik was voor mij. Heb het snel open geroetst, mijn vingers bijna kapot gedraaid om het kaasblik open te krijgen en meteen een dikke plak kaas gesneden en daarmee onder de klamboe, mmmmm.

Oe schat, voel even mijn armen om je heen, dank je lieveling, een alleszeggende tut. Je hebt weer heerlijk voor mij gezorgd snoes. Je had het fijn verpakt, het blik zat wel vol deuken maar de inhoud was kostelijk. De shag was kurkdroog en niet beschimmeld waar je bang voor was. Een uitkomst want dyn Kai was er weer doorheen. Ik zal zuinig zijn met de schoensmeer en de djongos laten zien hoe dat moet. Heb de kok een stuk kaas gegeven voor op de boterham oor morgen, voor ieder een paar sneetjes brood met kaas. Dat mag van jou hè Nanki?

Het is een rumoerige bende in de cantine. M. kwam half in de lorum binnen en borrelt nu met een stel aan de bar. Enfin, hij is de baas van ’t spul en ik houd mij er vanavond eens buiten. Wachtmeester M. is met tien man naar de film geweest in Soebang en is net terug. Ik kan goed met hem opschieten maar het is nog een melkmuil.

Heb de slag om inlands personeel wel of niet mee naar de film gewonnen. Zo net weer een strubbeling, de wacht hing aan de bar in plaats van op zijn post te zijn. Het stel kerels wordt steeds luidruchtiger. Het schrijven wil zo niet zo best met dat dierlijke gebrul.

Weet niets bijzonders, Inlands personeel op de vingers getikt, de laatste weken of maanden eigenlijk verdwijnt er steeds lectuur uit de cantine, zo’n beetje ongemerkt. Maar vandaag waren alle tijdschriften plotseling verdwenen. De enigen die er belang bij hebben is een stel baboes die in de kampong nog een winkeltje hebben en voor hun lekkernijen papier gebruiken om te verpakken.

Zo, M. dronken als Maastricht kwam vragen of ik nog een fles jenever heb maar ik heb niets meer en geef het ook niet weg aan anderen.

Schattebout, ik hou op. Ik ben razend en ik wil enkele knullen dolgraag even een aframmeling geven. Ik geef jou even een stevige knuffel en een innige koes schat en morgen verder.

Vijf heerlijke brieven van jou!!!! Pistool in beslag, al het moois buiten

Myn wiefke!!!! Alles weer kunnen voelen, heerlijk Schat!!! Koes even ús lytse poppen fan heiti en geef ze een dikke tut.

Eerst even verder vertellen.

Het is gisteravond goed gegaan, geen brokken hoewel er sommigen hartstikke bezopen waren. Heb de revolver van Ltn. M. in beslag genomen, hij had hem afgelegd maar wist natuurlijk niet meer waar. De jongens zochten naar dat ding. Enfin om 00.30 uur lag het hele zootje in bed en ben ik ook onder de klamboe gedoken, heel onwennig van jou maar toch goed geslapen.

Vandaag kwam er bericht voor Korporaal L. in Bukanagara, hij moest halsoverkop naar huis wegens een ernstige ziekte van zijn moeder. Vanochtend kwam hij naar hier om te vragen of ik zijn adres op zijn kist kon schilderen, natuurlijk, en of ik spijkers en een hamer had om hem dicht te timmeren, ook natuurlijk. Hij is een geschikte vent en hij was blij dat hij naar huis kon maar was veel liever gebleven dan om deze reden naar huis te moeten.

Heel even was ik jaloers maar stel je voor dat ik naar huis moest omdat er iets met jou zou zijn! Hoe gelukkig ben ik dan met weer te lezen Alles goed thuis!!

Er kwam een telefoontje dat L. naar Perwakarta gebracht moest worden. Vlug wat eten, een bren op de pantserwagen en ik ben zelf meegegaan naar de Staf waar L. zijn spullen bij de foerier inleverde. Het was een prachtige tocht naar Poerwakarta, mooi weertje, rotgang erin. L. op de trein gebracht, hij had het toch wat krap.

Daarna naar het veldpostkantoor om de post voor 6-RVA op te halen, meteen daar gesorteerd en er bleken brieven voor L. bij te zijn. Die kregen we op het nippertje nog bij hem in de trein.  Daarna ging ik naar de ploppergevangenis waar drie jongens van ons wacht kloppen. Ook hun post hadden we al uitgezocht en meegenomen, ze waren er wat blij mee. Het beviel hen slecht en ze kijken uit naar de aflossing. Dat stomme 12 uur op, 24 uur af kunnen maar enkelen volhouden.

Ltn. M. had geld gegeven om jenever te kopen, hij heeft aan het rantsoen van twee liter per maand niet genoeg natuurlijk. Ik heb drie flessen op de kop getikt en nog vier pakjes goeie sigaretten. Daar hebben we samen meteen eentje van opgerookt, voor de moeite.

Onderweg ergens bij een orang China een glaasje ijslimo, via de verbindingsdienst laten weten dat we weer uit Poer vertrokken en met hetzelfde rotgangetje door het linke gebied waar geen kop te zien was weer terug. Post gebracht op Waneasja, de C-batterij blij gemaakt, idem Legalakerang (hospitaal). Al onze patiënten maken het goed.

Fijn dat je het zo lang bij Klas in Leeuwarden volhield met de kinderen. Wij hebben af en toe iets nodig om weer even te weten hoe rijk wij zijn. Jij voelde dat heel sterk bij de stille rondgang en bij Klas. Ik voelde het gister bij L. We vergeten het zo vaak en zien alleen onze eigen zorgen en verlangens.

Ben zo blij schat dat je toch nog zo geniet van al het moois buiten, je hebt me een fijne beschrijving gegeven. Onze prullen kunnen lekker bruin worden en met volle teugen van licht, lucht en zon genieten. Wat zal ik het straks koud hebben, of valt het mee?

Parade, wisseling van posten

Ik probeer het er vandaag nog even van te nemen. Morgen is de wisseling van de posten en komt 41-RVA op Tsjikaremas te liggen. De wagens moeten klaargemaakt worden voor de parade. Wordt druk maar dat is goed.

Eerst een liefdevolle zoen. Heb jij ook verhuisplannen Nanke? Schrijf het me gauw!

Heb een stapel nieuwe postbrieven gehaald en meteen 25 genummerd want ze vliegen weg.

Heb appèl gehouden, even een rondje gemaakt, er moet hier het een en ander opgeruimd en uitgemest worden. Dokter is hier, hij houdt ziekenrapport en kijkt alle lijsten na. B. heeft een dikke enkel van het voetballen en er zijn meer blessures. Zolang het geen gipspoten zijn is het goed.

Even jouw brieven.

Fijn dat onze prullen vaak buiten kunnen spelen. Een nadeel is dat je hen minder goed onder controle hebt. Pim valt wel wat mee maar Ukkepuk moet de gevaren nog leren. Een ding moet je ze leren, dat ze nooit onverwacht de weg opstuiven zonder eerst uit te kijken.

Ik begrijp je angst toen je ons kereltje nergens kon vinden. Hij leert zo het snelst zich te redden maar Pim mag niet te ver wegzwabberen jongen, mem moet altijd weten waar je bent want anders is ze ongerust. Eerst vragen en wanneer zusje met je meewandelt pas jij goed op haar en breng je haar altijd zelf terug naar memmi hè jongen? In dikke tút fan heit foar jimme.

Wat worden onze kinderen groot. Jij hebt gezorgd dat zij mij liefhebben en dat zal alles goed maken wanneer wij elkaar straks zien.

Was ons famke blij met haar pop, heit maakt later een wiegje of een ledikantje hoor. Ik wilde dat ik een model van een poppenhuis had, misschien kan ik het hier maken.

Ze had een mooie verjaardag, voor jou een drukke dag maar ook fijn dat zo veel mensen eraan dachten.

Fijn dat de vleesrantsoenen weer omhooggaan. Het blijft nog wel een toer wanneer de distributie opgeheven wordt maar geleidelijk wordt alles beter. Wat al een machtig verschil met vlak na de bevrijding.

Fijn hoe jij met Pimmie omspringt. Hij weet heel goed dat die lelijke woorden – oud kreng – niet mogen en hij verwacht misschien een draai om zijn oren of een uitfoetering wanneer hij het te bont maakt. Maar jij doet het anders, Pim voelt dat hij jou verdriet doet en dat is veel erger dan wat je met foeteren of slaan kunt bereiken. Ogen spreken veel dieper dan veel woorden. Ukkie heeft een heel andere natuur en je weet hoe je haar aan moet pakken. Oe wat een heerlijke schatten en wat een lief, diep voelende moeder.

Nee ik mis niets in je brieven, je bent nog altijd innerlijk mijn Kanne van altijd, daar veranderen de ups en downs niets aan.

Vaak denk je – het had allemaal niet gehoeven-, ik ook Nan. Wij blijven daarmee tobben, het komt steeds weer terug, nu weer heel sterk. Zelfs wanneer ik weer thuis ben is het nog niet weg. Het hangt dan van mij af of ik je zoveel kan geven dat wij later deze tijd niet als verloren beschouwen. Dat er wel iets blijft van het had niet gehoeven maar dat wij er in dankbaarheid op terug zien omdat het ons zoveel geleerd heeft, dat het ook voor ons eigen leven waarde heeft gehad. Nu kunnen wij ons dat nog niet indenken en vergeten zullen wij het nimmer. Wij moeten bidden dat het niet alleen bij verwijten blijft. Nanki, ik ben misschien onduidelijk maar je begrijpt mij wel hè?

Alles, voel even hoe ik naar jou en onze schatten verlang Toch gelukkig Nan en vol goede moed. Nanki, een brandende zoen en DV tot een heerlijk weerzien.

Dag skotten!!!

Verhuisdag, zie ook blog 96 onder kopje de bom barstte, we gaven elkaar een schop om de lamlendigheid

Even over wat ik vandaag het uitgespookt. Het was vandaag verhuisdag. Alles liep vlot. Druk, druk, druk, je weet wel, dan is het goed. Om 7.00 uur iedereen eruit en pakken. Heb de bullen meteen buiten laten zetten zodat de kamers een grote beurt konden krijgen.

Ga jij straks ook je gang maar met de grote schoonmaak hoor, ik ben wel wat gewend. Intussen ben ik met de wagens bezig geweest die allemaal weer een militair prentje en een nummer moeten hebben, van ons, van de Staf en van de C-batterij. Ik weet wat ik tot de 30^ste voor de parade in Bandoeng moet doen. Alle wagens die meedoen krijgen allemaal een nieuw verfje, ze worden in Soebang gespoten en de rest moet ik opknappen. Het zou niet zo’n groot karwei zijn als ik alle spullen maar had. Jij weet zo langzamerhand ook wel hoe we met alle spullen moeten prutsen, enfin, het gaat.

Toen de nieuwe club kwam heb ik hen hun plaatsen gewezen. Het geeft altijd even soesah omdat de vriendjes het liefs bij elkaar hokken. Ik heb de kop ervoor gehouden en alles door elkaar gegooid. Met zo’n verwisseling is het altijd even oppassen, de kerels proberen altijd hoever ze kunnen gaan, dat is een goed recht van de soldaat.

Heb vanavond op het appèl een verlanglijstje voorgelezen waaraan ze zich moeten houden willen ze in vrede met saja leven.

Mijn collega’s van 41-RVA zijn vanochtend ook verdwenen. Nu zit ik hier weer met M. in Kasomálang. Het bevalt me best snoes. Druk maar ook veel rustiger nu H. in Tsjitjambe zit. Gisteravond de hele avond nummers gesneden, sjablonen. Uitgeknobbeld hoe het vervoer op z’n best geregeld moet worden. De Kapitein is een beste vent maar je hebt er niets aan. Hij is al lang blij dat het zonder zijn kopbreken goed draait.

Mangistans hengsten, paradepaardjes

Drie brieven van jou meiske, heerlijk, alles van jou en de schatten.

Heb ook het pakje shag, doosje sigaretten en de bijbestelde foto’s ontvangen. Ik probeer ze zo snel mogelijk kwijt te raken en delegeer het geld dan weer naar jou. Zie ook blog 84 onder kopje fotohandeltje.

Met het opnemen van nieuwe bestellingen wacht ik even totdat jij de laatste afdrukken hebt verstuurd. Dat is dan meteen de laatste keer.

Dank liefste, voor alles!

Ik ben gelukkig meiske en gezond als een vis. Even over vandaag en dan verder met jouw brieven.

Weer druk, hele dag bezig met schilderen van emblemen en nummers, heb bijna drie wagens klaar, paradepaardjes hoor.

De nieuwe groep, van onze sectie uit Soebang is weer terug, moet nog even wennen. Ze hielden wild feest in de vruchtbomen die hier op het terrein staan. Er kwam zelfs een wagen aan te pas met een paar kerels er bovenop. Ze hengsten met bamboestokken de mangistans  uit de bomen. Het was snel afgelopen, heb hen verteld dat het niet ging dat een stelletje zich volvrat en een ander niets kreeg.

De kok neemt ze verder voor zijn rekening en verdeelt de lekkere vruchten. Dat was even een proefje van hoe ver ze kunnen gaan.

Toch gaat het best schat. Ben met de kok bezig met het inrichten van een eetzaal om gemeenschappelijk te kunnen eten. De moeilijkheid is om genoeg tafels, banken en bestek bijeen te scharrelen voor zo’n dertig man. Tot nu toe lukt het niet zo best. De kerels duiken me ’s avonds te veel de kampong in.

Ik weet niks meer.

Je brieven, eerst een innige zoen, je schrijft -kom je even Klaas? Oe, als het aan mij lag!!! Memmi, koes de schatten even.

Pim tinkst do dat heit toch nooit thús komt? Freagje Ukki maar eens jonkje. Het duorret oesa lang bern, memmi mat lang wachtsje en jimme ek. (Pim, denk jij dat papa toch nooit thuiskomt? Vraag het Ukki maar eens jongen. Het duurt zo lang kinderen, memmi moet lang wachten en jullie ook).

Jammer dat je geen geluk had bij de Newin-loterij, stel je voor zomaar een reisje naar hier! Oei ik zou doodsangsten uitstaan snoes, ik heb je liever veilig bij ús skotten, rare man hè Nan?

Ik voel je liefdevolle zoen en je harde woorden heb ik je vergeven zodra ik ze las. Janki ik schrik er nooit voor terug, ik weet hoe hoog ik bij je kan opzien omdat ik weet wat ik aan je heb. Probeer jezelf tegenover mij niet naar beneden te halen fanke, want dat lukt je nooit.

Waren wij altijd samengebleven dan hadden wij ons aan een hoop kleine dingen geërgerd en was de hoofdzaak op de achtergrond gekomen. Nu zijn wij beiden veranderd en staan straks wat vreemd tegenover elkaar misschien maar dat hindert ons niet omdat wij het grote diep geleerd hebben. In onze brieven zakken wij wel eens even af net alsof wij van elkaar verwijderen maar dat is in wezen niet zo. Het lijkt dan vaak zo omdat wij alles zelf willen doen en god vergeten. Het leven heeft ons niet wreed gemaakt, het sarcastische slijt er straks wel af, wel heeft het leven ons gehard. We weten wat er te koop is. We komen straks goed beslagen ten ijs.

Skottebout, de klok slaat 23.00 uur. Ik ga slapen. Nee hoor, straks ga ik niet zo laat slapen hoor, jij mag nog wel even blijven zitten maar eerder naar bed? Oe, niet te veel aan denken. Goede moed en jij hebt mij weer zo gelukkig gemaakt. Koeskes voor Pim en Uk.

Reactie op uitstel demobilisatie, gewerkt als een ezel om er bovenop te blijven, net voor kerst thuis?

Nan vanavond jouw brief gekregen waarin je schreef over het demobilisatienieuws. Jank ik ben zo blij dat je het zo opgenomen hebt zoals je beschreef. Ik weet meiske hoe hard die klap aankwam, ik voel het heel diep aan je schrijven maar toch heb je mij weer goede moed gegeven omdat ik je grote liefde en wil om vol te houden gevoeld heb. Ik ben gerust en dank god voor deze uitkomst.

Ik zag er geen licht meer in en ik heb gewerkt als een ezel om mij er bovenop te houden, al die tijd gepiekerd hoe het met jou was.

Nee het is haast niet te dragen maar je schrijft er vlak achteraan -we zullen elkaar op moeten beuren-. Dank Nanki, je hebt het gedaan en ik wil het ook doen. Het is moeilijk Jank maar het zal gaan. Laten we god bidden om hulp. Hen jij ook gevoeld Nan dat wij het niet alleen kunnen?

We weten nu waar we op kunnen rekenen. Onze Overste denkt dat het nog wel mee zal vallen maar ik niet. Ik ben blij wanneer ik nog net voor de kerst thuis ben. Ik hoor bij de EM of te wel 7-DD en word daarmee afgelost.

Die vier Regimenten Veld Artillerie (RVA’s) horen bij de eerste groep van 13 mei-september, daar verkeken ze zich eerst ook op. Ik heb nog de hoop dat wij niet de laatste groep zijn die wordt afgelost omdat wij ook een van de eersten waren die aankwamen. Een diepe blik in je ogen, dank dapper meiske!!!!

Pim en Zuske een dikke tút fan jimme heit.

Pim weet je wel hoe bang mem was toen jij helemaal naar ‘Spriens’ was gelopen? Niet weer doen jonkje, altiid mem eerst freagje, ik wil niet dat je mem ongerust maakt.

Laat hem maar lekker met zijn neven spelen Jank maar houd je eindje vast. Hij moet ook een dag thuis kunnen blijven en lief met Ukki spelen. Lukt het niet zonder herrie van ons baasje houd hem dan maar een week thuis. Alles is zo consequent en diep bij kinderen, hij mag voelen dat niet alles kan en mag. Mem is de baas.

Ik wil je zo graag helpen ook met de kleine schatten. Ons manneke maakt het je vaak moeilijk, ik kan je niet goed raad geven schat. Ik probeer mij alles zo goed mogelijk voor te stellen en probeer je zo goed mogelijk te helpen. Maar ik beleef het niet zo ver zoals jij. Jij bent een fijne mem en doet wat je hart je ingeeft.

Schrijf me alles, misschien geef ik je vaak verkeerde raad maar dat hindert niet hè. Het is niet omdat ik het beter weet maar omdat ik je bij alles zo graag wil helpen.

We hebben hoop!!! Ik stop maar voor vanavond, ik kan nu niet zo goed schrijven. Al het andere lijkt zo onbelangrijk. Ik lees je brief nog eens en dan ga ik slapen. Samen verder Jank, liefste, koeskes voor Pim en Ukki.

Ik ben weer rustiger, niemand merkt hier iets aan mij

Ik heb weer goede moed door jouw brief, ben er weer bovenop.

We hadden hier film. De onderofficieren van de C-batterij kwamen ook kijken. Weer typisch C-batterij, de helft was bezopen en maakte een bombarie alsof de wereld zou vergaan. Twee hadden hem zo om dat ze in de stoel hier op de kamer bleven slapen in plaats van dat ze de film zagen.

Ben gister de hele dag bezig geweest met de wagens, gunde me nauwelijks tijd om te eten maar nu doe ik het kalmer aan, ik ben weer veel rustiger. Niemand merkt het hier aan me maar ik zelf wel.

Gek was het, ik heb mijzelf gedwongen om de kop ervoor te houden en geen rare dingen te doen. Nu ga ik de werkzaamheden weer wat verdelen.

De chauffeurs krijgen er aardigheid in nu ze zien hoe de oude karren opknappen, zij zetten hun beste beentje voor.

Spoor verbiedt verbranden van huizen, 40 man TNI door Spier in de pan gehakt

De algemene toestand wordt hier steeds beter hoewel het nog lang niet overal pluis is. Vooral plantages en fabrieken die door Veld Politie worden bewaakt moeten het ontgelden. Menig planter heeft bij aanvallen en beschietingen langs plantagewegen het leven gelaten.

M. liep een patrouille, alles rustig. De Spierdivisie heeft een goede slag geslagen in de laagvlakte. 16 Wapens buitgemaakt en plus minus 40 man van een TNI-bende in de pan gehakt.

Bij ons hebben zich weer een stelletje TNI-ers gemeld, jammer dat ze geen wapens bij zich hadden.

Van Generaal Spoor is de order gekomen dat het verboden is onze bruine broeders op hun huid te geven en om huizen af te branden enz.

De wreedheden van de Nederlandse militairen liepen de spuigaten weer uit?? Enfin, dat weten we zo langzamerhand wel. Het enige middel om de rust erin te houden is leer om leer en dat gaat nu een keer niet zo zachtzinnig.

Zolang de bendes en hun helpers de bevolking terroriseren moet er hard opgetreden worden, goedschiks lukt het niet.

Rapporten over moord en doodslag, ergste misdadigers verdwijnen

De nieuwe deelstaten zoals Pasoendan bemoeien zich er te veel mee. Ze komen met rapporten aanslepen over moord en doodslag door ons leger maar vergeten daarbij vaak de noodzaak.

Het is te begrijpen dat we met de politiek rekening moeten houden, de Repoeblik mag geen munt kunnen slaan over zulke kwesties tegenover het buitenland. Wij zijn gewaarschuwd en vooral onze inlichtingendienst moet op zijn hoede zijn. Nog altijd doppen wij onze eigen boontjes en de ergste misdadigers verdwijnen nogal eens spoorloos.

Met de politiek bemoei ik mij weinig pop. Eerst maar eens afwachten wat het plan is met de Repoeblikeinse leiders?? Ik zie er nog geen gat in hoor maar ik heb mij afgeleerd om mij daar kwaad over te maken.

De gebeurtenissen in Europa, wat Rusland uitspookt en wat China achter de schermen doet is veel belangrijker.

Huiskamerklok

Daar ben ik weer. Wilde de hele avond met jou kletsen maar de kapitein stak er een stokje voor. Hij wilde over de dienst van morgen praten en ging pas om 22.00 uur weer weg. De dienst is geregeld hoor.

Heb hem gevraagd naar het bureautje en naar de klok die ik repareerde. Hij kwam terug uit Tjikaremas. Heb hem gesloopt en met benzine het uurwerk schoongemaakt en gesmeerd. Nu hangt het geval hier op de kamer, kijken of het klokje bij de tijd blijft. Dan gaat hij naar de cantine. Het is een fijn uurwerk met B.B.C. (Engels) slag, net zoals de radioklok van Hilversum. Hij slaat ieder kwartier. Het slagwerk deed het niet meer omdat de kampongbevolking hem tijdens de Japanse bezetting met klapperolie gesmeerd had, alles plakte aan elkaar. Wat een verhaal over een huiskamerklok, daar slaat hij. Ik probeer het uurwerk mee te nemen dan maak ik er zelf wel een kast omheen. Heb de kapitein ernaar gevraagd, het wordt een toer maar ik geef het niet zo gauw op. Als ik wat mee kan nemen ben ik er als de kippen bij hoor.

Gekakel en gesnater voor 2 mei, viering van driejarige dienstplicht in Indië

Vanmiddag naar Bukanagara om met B. en K. te overleggen over een soort feestdag voor 2 mei. Kijken of ik ze hier warm kan krijgen om kets in elkaar te draaien. Een wagen naar de laagvlakte gestuurd om kippen, eenden en ganzen te kopen voor 2 mei. We dokken allemaal f 3,00. Ze kwamen met een hele vracht binnen, wat een gekakel en gesnater. Dat belooft wat hoor.

Heb nu iedereen in bed en de lampen uit. Net zoals jij bij Pim moet kijken moest ik een stelletje dat druk in discussie was in bed zien te krijgen, ze hielden de rest uit de slaap. Het zijn soms net kinderen, soms moeten ze een klap voor de broek hebben.

Geen post, de KLM heeft de vliegdiensten weer gewijzigd. Moet jij ook zolang op post wachten Nanke? Volgende blad verder. Gelukkig geen kapitein te zien.

Het is zondagavond en ik zit alleen, je weet het wel, ik verlang naar je.  Toch ben ik gelukkig en heb ik ook wel goede moed voor de komende week.

En jij?

Fries schrijven?

Even je brieven. Nee Fries schrijven lukt ons niet zo goed, vreemd eigenlijk dat wij ús eigen taal net iens skrieuwe kinne. Ik betrap mij er soms op dat in het Nederlands denk, toch spreek ik hier iedere dag ook Fries met de Friezen die hier zijn. Ik verleer het nooit hoor.

Laat Pim zich soms op de kop zitten? Ik was vroeger ook zo, op school was ik een bangerd maar ik was ook zo’n kleine hummel Nan. Kom jij maar voor hem op hoor maar hij moet ook zelf van zich af leren bijten hoor, daar heeft hij aan zijn neven goede leermeesters. Us sintsje (ons zonnetje, Zusje) speelt het zeker zelf wel klaar? Koes myn lytse skotten even, in dikke tút fan heit.

Juist Nan, Ukkies verjaardagsbrief was minder mooi dan die van Wim, zelf voelde ik dat ook zo. Net alsof ik Wim voortrek. Maar do wist it wol. Als ik naar onze kleine schatten kijk, ús bern, ben ik wel eens bang, nee, denk ik wel eens dat het net andersom is wanneer ik straks thuis ben. Dwaas hè mem, net alsof ik die kleine meid straks meer moet vergoeden omdat wij elkaar nog nooit hebben gezien.

Heerlijk dat brabbeltaaltje van haar, ik hoop niet dat zij al veel beter spreekt wanneer ik thuiskom.

Ik heb ook een hekel aan het stadsleven, laat staan het wonen op een bovenhuis met roddelende buren enz. Nu nog meer dan vroeger hou ik van de vrije natuur, jij bent net zo schat. Er zijn maar weinigen die het Friese platteland werkelijk zien, hoe mooi het is, vooral in het voorjaar. Heerlijk dat onze kinderen daar ook zo van genieten.

Komen wij toch in de stad te wonen dan schilder ik op de schutting van de tuin een Fries landschap.

Fijn dat jij zo bezig bent met de uitzet voor wanneer ik straks thuis kon. Steeds vertellen hoor wat je nieuw maakt voor straks of blijft wat jij voor mij breit of maakt een verrassing?

Weinig nieuws, hoe hou ik die kerels ’s avonds binnen

Hier geen nieuws. Hele dag EM-metjes en nummers schilderen. De auto’s van hier zijn bijna klaar. Van de Staf en de C-batterij heb ik er enkele te pakken, de rest moet nog.

Heb een paar Toekan kajoe (timmerlui) van de Staf geleend om de oude tafels en banken op te knappen en er nieuwe bij te maken. Van PenT hoop ik hout los te peuteren. Het schiet mooi op.

Alles in het gareel. Een kleine patrouille van drie man van hier en tien VP’s (VeldPolitie) erop uit. H. heeft vanaf Bukanagara een flinke tippel gemaakt. Alles rustig. De patrouilles worden steeds minder sterk wat het aantal mensen betreft, een goed teken schat.

Enkele uithoeken moeten we nog een beetje in de gaten houden. Er zal binnen enkele dagen wel weer een grote gezamenlijke patrouille gelopen worden.

Ik zit te piekeren hoe ik de kerels ’s avonds beter binnen kan houden.

Schat een tút. De dagen schieten voorbij.

Tida ada verbinding, Loera doodgeschoten

Daar ben ik weer, een dag later. Verhip nog aan toe, of er geen tijd voor jou overschiet.

De kapitein kwam weer met een klusje. Ik moest een schema maken van de opstelling van de parade. Weg avond. Tot 23.00 uur bezig geweest. Liep nog een rondje om het gebouw en hoorde schieten in de richting van Tsjisalak.

Direct bellen maar tida ada verbinding. Er zat niets anders op dan een paar kerels uit bed te trommelen en er met de pantserwagen op af te gaan. Had alles klaar, we zouden net wegrijden toen Tsjisalak weer asem gaf en beweerde niets gehoord te hebben. De kloterikken. Enfin, het hele zaakje weer in laten rukken. De jongens woest op Tsjisalak, laten we er heen rijden en platbranden dat spul, wel hier en daar en ginder en doorspekt met gvd’s.

Ik had het goed gehoord, vanochtend bleek dat vlakbij Tsjisalak een kleine bewapende bende een aanval op een kampong gedaan had. De Loera is vermoord en zijn huis is geplunderd. De VP van Tsjisalak was natuurlijk bij het horen van het eerste schot in hun stelling gekropen en hebben daar een half uur liggen rillen voor ze het lef hadden de telefoon te bedienen -niets gehoord-.

O, o wat een volk. Nanki geef mij eerst een zoen!!! Hoe is het meiske, alles goed? Met mij bêst. De hele dag bezig met de wagens tussen de dagelijkse klussen door.

God wat hebben ze ons aan het lijntje gehouden

Verder met je brieven. Je zat weer tot smorens toe vol, die eindeloze grote schoonmaak, geen post, drenzende kinderen, dood! Het laatste lijkt soms een oplossing. Stel je voor dat ik dat bericht krijg!!! Verhip, daar is de kapitein.

Het liep met een sisser af, hij ging akkoord met de opstelling voor de parade. Goeie beurt van saja. Wat heb ik jou lief, als jij stopt met die pestbrieven ga ik dood!!!

Ben vol goede moed aan de zoveel honderdste blaadjes begonnen en jij dierbare lieveling precies hetzelfde. Wij kunnen niet zonder. Schrijf ik er een beetje licht over? Verdorie nee, het is soms, nee bijna altijd, niet meer vol te houden. Ja die laatste lange loodjes. God wat hebben ze ons aan het lijntje gehouden. Dat is vloeken hè poppi: Vooruit Klaas! Daar gaat ie weer voor een half jaar.

In je volgende brief had je weer tien brieven van mij te pakken, wat een verschil hè! Je maakt mij doodongelukkig wanneer je mij niet meer al je stemmingen vertelt.

Ja soms stop ik ook midden in mijn bidden, ‘wat moet god wel niet van je denken?’ Ik weet niet of bidden helpt maar heb ook nog nooit gemerkt dat het niet helpt!

Het leven hier leert ons elkaar te verdragen

Verdraagzaamheid is een heel moeilijk woord, komt in deze wereld niet meer te pas. Elkaar verdragen wil ook zeggen samen alles dragen. Laten wij zo maar doorgaan Nan, elkaar helpen, elkaar opbeuren en moed geven, onze grote diepe liefde helpt ons daarbij.

Verdraagzaamheid tussen ons is niet moeilijk, het is veel moeilijker met anderen waarmee wij in aanraking komen. Toch leert het leven hier elkaar te verdragen. Ik kan mijn antipathieën aardig de baas blijven maar dat moet ook wel.

Ja het oppertje spelen gaat wel snoes, jammer dat ik het extra geld er niet voor krijg, zou ik best kunnen gebruiken. Enfin, dat hangt mij niet boven het hoofd en ik maak mij er ook niet druk om.

Nu even je armen om m’n hals voelen, die eerste aanraking na drie jaar zal dwars door mij heen gaan, die eerste zoen zal ik tot in mijn tenen voelen, je snapt het wel.

Ik heb al je brieven beantwoord en ik ga weer slapen. Alleen maar toch heel dicht bij jou. Later wil ik nooit meer alleen slapen, ook al hebben wij slaande ruzie. Soms maakt het niet uit hoe laat het wordt hè?

Ik geloof dat het beter is dat ik niet meer schrijf over alles van ons, wij kunnen er beiden niet zo goed tegen hè famke?

Jank, durf jij te danken voor deze dag? Zullen wij het samen doen? Ik durf straks niet hardop te bidden schat. Hoe moet dat met onze kinderen aan tafel enzo. Ik heb daar altijd moeite mee gehad, ik kan niet eens alleen stil bidden, hoe moet ik dan voorgaan? Ik zie daar vaak zo tegenop. Kun je het begrijpen? Ik weet dat je mij helpt. Nacht leave skot. Krijg ik gauw weer brieven? Ik ben gelukkig Janke, tút foar Pim en Zuske, veel liefs van dyn Kai.

Schiet er geen tijd over om mijn vrouw te schrijven en de dienst te regelen?

Weer twee brieven van jou!! Ik was pas laat klaar en toen ik op de kamer lagen ze daar. Ik wilde er meteen op af vliegen maar heb mij eerst gemandied en eerst vlug gegeten en toen fijn lezen.

Later weer zoveel soesah met het regelen van de dienst, ik kom daar overdag bijna niet aan toe. Was bijna 23.00 uur en ik tolde van de slaap en ging ontevreden naar bed. Niet geschreven.

Nu is het alweer 22.00 uur geweest. Schiet er geen tijd meer over voor mijn vrouw? Daar lijkt het wel op! Geef mij een zoen, ik ben weer moe maar moet met jou praten. Weet niet wat ik het eerst of laatst moet schrijven, eerst jou even stijf koesen.

Vannacht is er een patrouille vertrokken en vanmiddag om 16.00 uur waren ze weer binnen. Het was een gemeenschappelijke stunt maar geen kip gevangen.

Enfin, de jongens hebben een extraatje want zij zijn langer dan twaalf uur in touw geweest en daar krijgen ze een toelage voor.

Gister ook nog naar de Staf en het liep bijna op ruzie uit met Opper B. Alle helmen moesten in Soebang grijs gespoten worden. Ik had ze rechtstreeks naar Soebang gestuurd en B. voelde zich gepasseerd. Had hij de helmen van de C-batterij en van de Staf uit Soebang mee teruggenomen en die van ons laten liggen. Mijn fout maar wat pietluttig. Vandaag de zweetpannetjes op laten halen.

Ik heb te veel hooi op mijn vork genomen. Gelukkig nog een dag en het is gebeurd. Het kan nog wel op tijd klaar zijn, ook omdat ik alle medewerking heb van de jongens. De timmerlui schieten mooi op met de eetzaalmeubels.

Morgen een wagen naar Lembang om groenten en fruit in te slaan.

De Kapitein hijst zich zo nu en dan uit z’n luie stoel, emblemen, nummers, paradepaardjes

Weer verder met het schilderen van de wagens: 2 x EM embleem, 2 x vierkant, 2 x 43 in een vierkant, 3 x een vlag, 3x het nummer per wagen. Heb ongeveer twintig wagens gedaan nu.

De kapitein hijst zich zo nu en dan uit z’n luie stoel en verkoopt ouwehoer smoesjes van -veel te mooi- enz. Af en toe zou ik hem een rotschop willen geven.

De jongens sjouwen meer dan twaalf uur patrouille, sommigen waren doodop, de rest spant zich in om zo goed mogelijk voor de dag te komen met de parade en lulletje rozenwater zit in kaki op de waranda, doet z’n middagslaapje en drinkt z’n borrel.

Dan zeggen zij bij de parade tegen elkaar ‘god wat heb jij je wagen netjes in orde’.

Och wat kan het mij schelen snoes. Voel even een zoen, een diepe gelukkige blik in je ogen.

Het harde werken heeft mij goed gedaan, het lamlendige is eruit, ik ben zo gezond als een vis, eet weer lekker en slaap als een os.

Schattebout, je laatste brieven hebben mij weer zoveel moed gegeven. Het wordt nog een lange tijd maar zo halen wij het dapper meiske van mij!

Ik ben net op tijd klaar met de wagens voor de parade op 30 april

Ik ben net op tijd klaar met de wagens, alles is nu geregeld en staat klaar om naar Poerwakarta te vertrekken. Goede reis en de groeten aan kolonel Uilenspiegel (Uilenberg).

Blij dat het is afgelopen maar nu zit ik weer met maandag a.s. 2 mei om van de driejarige dienstplicht een aardige dag te maken. Zo blijft er altijd wat en dat is maar goed ook.

Vandaag was iedereen bezig met poetsen en opknappen voor morgen. De een vloekt en kankert nog harder dan de ander maar als het geheel morgen een goede beurt maakt gaan de duimen omhoog.

Kokki heeft nog wat inkopen voor maandag gedaan dus wat het eten betreft komt het wel in orde.

Alles nog eens rustig nakijken, de eetzaal is bijna klaar, nog een witkwast en daar zorgt PenT voor. M’n sten is een bonk roest, alle kliekjes verf opruimen, foto’s uitdelen die ik per post van jou kreeg, nieuwe serie foto’s inplakken om te circuleren, jouw pakje klaarmaken en verzenden. Wat een programma hè?

De kapitein kwam met klusjes, op een drietonner de nacht in

Dat programma was voor vrijdagavond, schrik niet het is nu zondagmiddag.

De kapitein kwam met een klusje. Ergens in een kampong was alarm geslagen ‘kijk eens wat er aan de hand is’.

Ltn. M. was de commandant. Op een open drietonner de nacht in. We waren net weg toen er een onweersbui losbrak. We zijn half verzopen, geen droge draad meer en de broekzakken halfvol met water. Hier en daar controle gehouden maar wij kwamen steeds dichter bij Tsjikaremas terecht dus oordeelde de Ltn. ‘laat zij nu hun eigen boontjes maar eens doppen’.

Heb mij goed drooggerost en onder de klamboe. Om 3.00 uur de parademensen op weg geholpen. De parade is goed verlopen, geen pech met wagens. Om 12.00 uur waren de paradesoldaatjes terug, de meesten met koppijn van de hitte en de lange hobbelweg.

Twee vuile stukken retour die voor de zondag nog een beurt moesten hebben. Strubbelingen met een knaap die het vertikte de kanonnen op te poetsen, heb hem bij de kapitein op rapport laten komen, overkomt mij niet gauw.

Heb van mijn programma alleen jouw pakje klaargekregen, het moet alleen nog dicht gesoldeerd worden en dat kan hier niet.

Toen ik met de foto’s wilde beginnen kwam de kapitein met een nieuwe klus ‘je moet op patrouille Bruinsma’. De postcommandant van Lariredja, met Veldpolitie, had inlichtingen over een bende met tien vuurwapens. Met de pantserwagen erheen en zo nodig van daaruit verder lopen in de hartstikke nacht.

Bij aankomst bleek dat de inlichtingen van de orang tani al 22 uur oud te zijn, de bende had de Loera bedreigd dat hij een dag later vermoord zou worden.

Enfin, ik ben er niet op ingegaan omdat het toch zoeken naar een naald in een hooiberg was en ik de inlichtingen over zoveel wapens met een korreltje zout nam. Onze spionnen hadden er niets over gemeld. Weer terug, ziezo, het Vaderland weer gediend in plaats van Koninginnefeest gevierd zoals in de grotere garnizoensplaatsen.

Vlug even de foto’s afmaken en schrijven! Dacht je maar.

Toen ik bijna klaar was hoorde ik weer hevig vuur in de richting van Tsjisalak. Natuurlijk geen telefonische verbinding. Weer de pantserwagen met zeven man en de bren uitgerust en erop af. De Veldpolitie beweerde dat hun kamp was aangevallen waarop zij heftig teruggeschoten hadden. Ik geloofde er geen biet van en ben naar de Wedana gegaan, die beweerde dat er zege en schrijve één schot gelost was vanuit de sawa’s. Ik ben nog doorgereden om te controleren, een heel eind het gebied van Tsjikaremas (41-RVA) in, maar overal was het even rustig. Heb hier en daar nog kampongwachten gecontroleerd maar niemand die iets gehoord had. Het was bijna 1.30 uur toen we terug waren.

Wat me opviel is dat er langs de weg bij iedere kampong een erepoort opgericht was voor de verjaardag van de koningin. Of dat uit vrije wil gebeurde of op last van de Wedana weet ik niet. Ik denk het laatste maar het zag er in ieder geval feestelijk uit.

Hier werd ’s avonds op de pasar een wajongvoorstelling gegeven voor de bevolking, bekostigd door de PenT. De avondklok van 22.00 uur was opgeheven.

Nou snoes, saja geloofde het wel en ik ben bekaf onder de klamboe gedoken en heb lekker uitgeslapen tot 10.30 uur.

De Veldpolitie wordt verdacht van het achteroverdrukken van munitie

De kapitein had al een paar keer gevraagd of ik al wakker was want er moesten patrouillerapporten geschreven worden.

Heb de rapporten eerst maar geschreven en doorgezonden. De Veldpolitie wordt verdacht van het achteroverdrukken van munitie en om dat tekort te verantwoorden zouden zij de schietpartij op touw gezet hebben. Het wordt nader onderzocht door onze inlichtingendienst.

De bende met tien vuurwapens blijkt volgens onze spionnen uit vijf man met één vuurwapen te bestaan.

Ik zag mij gisternacht al in een hinderlaag liggen bij het huis van de Loera die vermoord zou worden. Het is wel moeilijk om dan een beslissing te nemen, erop af of laten schieten. Deze keer goed gegokt. Als je zelf de inlichtingen hoort van een of andere orang tani weet je meestal wel ongeveer wat ervan klopt.

Ik had eerst het smoor in over al die nachtritten voor niemendal maar als alle harten weer gerustgesteld zijn en wij weer op de terugweg zijn is het ook wel weer goed en ben ik blij dat er eigenlijk niets loos was.

Willem II sigaar, diep mijn rekensom gevoeld –Thuis alles goed–

Lekker gepoedeld, koffiegedronken met een Willem II sigaar. Oei snoes, heb al menig sigaartje gesnoept en op mij cantinerekening laten schrijven. Ik moest f 5,20 betalen voor sigaartjes, koeken bij de koffie, spiegeleitjes, een zaklamp en andere kleinigheden. Ik had net weer gebeurd maar ik moet wel uitkijken.

Vanmiddag voor het eerst gezamenlijk gegeten wat dik in orde was. Het loopt nog wat stroef met het bestek. We hadden meteen al acht gasten die natuurlijk geen bestek bij zich hadden. Het komt best voor elkaar. Ik moet nog een paar lampenkappen aanschaffen en een grote bordenkast waar ook brood en beleg voor na-eters in opgeborgen kan worden.

Er wordt weer gevoetbald dus ik heb het lekker rustig.

Straks naar de kapitein om te bespreken wie van de jongens naar Poerwakarta moeten om gevangenen te bewaken. Dat is steeds een moeilijke puzzel. Ieder die moet voelt zich een beetje een verschoppeling, behalve de enkelingen die het daar om een of andere reden wel naar de zin hebben en er dus niet naar toe moeten. Het is inmiddels al beslist en ik heb de jobstijding al gebracht.

Zo meteen naar Djalangtjajak naar de kerk. Ik neem deze brieven mee, misschien scheelt dat weer een dag wachten voor jou.

Terug van de kerk en vijf heerlijke brieven van jou!!! Kom net uit de cantine, m’n kop loopt om. We hebben gezamenlijk een programma opgemaakt voor de 2 mei viering van drie jaar dienstplicht hier.

We waren al klaar maar Bukanagara gooide roet in het eten en we moesten opnieuw beginnen met de ploegopstellingen van pingpong, schaken, dammen, kaarten, touwtrekken, volleyballen en hersengymnastiek wat op zich al hersengymnastiek was.

De stemming hier is goed en ik werd gek van al die door elkaar schreeuwende kerels en ben blij dat het nu gefikst is. Dank.

Het was en goede zondag, een fijne preek waar ik niets meer van weet, hééérlijke brieven van jou en goede samenwerking met de kerels hier. Ik ben gelukkig en dankbaar Janke. Ik heb weer diep mijn rekensom gevoeld –Thuis alles goed-. Jouw diepe, innige liefde heb ik ingedronken Nan. Wij weten nu van elkaar dat we met vallen en opstaan, met gods hulp, moedig de laatste tijd tegemoet gaan. Wij weten dat bij alles onze liefde dwars door alles heen gaat.

Wij blijven vechten Nan.