Brief 47, 1 april Liefste lievelingen. Gister geen post. Hoe is het nu, kun je er tegenop?   Weer een maand voorbij, weer een maand dichter bij huis. Maart was een maand van rouw maar wij zijn weer een maand voor elkaar gespaard gebleven.   Schrijf mij gauw alles want ik ben ongerust, vaak bang. Kan ik je nog helpen ook bij dit grote verdriet. Slaat dit je niet helemaal te neer in wanhoop? Ik ben dicht bij je, ik kan je niet missen, je moet volhouden en sterk zijn voor jou, voor mij, voor onze kinderen. Wist ik alles nu maar. (more…)

 

 

 

Gedachten over de toekomst, een mokerslag

Mijn ouders schrijven de afgelopen maanden veel over hoe het straks zal gaan wanneer mijn vader weer thuiskomt. Zij zijn het lang niet over alles eens. Mijn vader wil liever niet zijn vak als huisschilder oppakken en zeker niet samen met zijn vader Wynsen Bruinsma, ook huisschilder omdat er dan te weinig inkomsten zijn voor twee huishoudens. Hij vertrekt liever uit hun geboorteplaats Raard, waar ook beide grootouderparen wonen. Hij ziet er geen toekomst voor zijn gezin. Zij blijft liever in de buurt van haar ouders wonen. (more…)