Wat de dokter zegt en ruzie met de zusters Rembrandt, rondwarende geestelijke en gesputter in het lampetje   Zopas is dokter BM weer geweest. Hij zei, hé wat is dat lekker koud, waar hij het winterlandschapje, mijn laatste aquarel, mee bedoelde. Hij vroeg me of ik graag bij de troep was, natuurlijk daar voel ik me het best thuis, maar dan moet je gezond zijn. Ook vroeg hij mij of ik er voor voelde om er schilderlessen bij te nemen. Hij vindt het resultaat van mijn waterkrabbels wel goed, te meer daar ik het niet geleerd heb. Hij zou er eens over spreken met de betrokken instanties, wie weet schat maken ze me nog wel een Rembrandt. Het lukt misschien altijd nog beter dan soldaat, want daar ben ik meer lastig dan nuttig. Zo’n halve als ik hebben ze niks aan, en ik voel er zo geen flikker meer voor om als vijfde wiel aan de wagen te hangen. (more…)

Of mijn vader even op wil schieten in het hospitaal, dan kan ik deze episode eindelijk afsluiten

 

Het moet nog gekker worden, ik wilde een laatste blog aan het hospitaal wijden, in totaal drie stukjes daarover leek mij mooi genoeg, en dan weer verder. Overzichtelijk.

Intussen is het meer dan een maand verder sinds ik de laatste blog postte, mijn vaders rugpijn is al lang over, de restpijn zit in zijn linkerbeen en hij ondergaat een experiment met bedrust en stoven in het oventje. Hij rolt van oorontsteking naar buikpijn en dysenterie, maar niet zo erg dat hij ervoor afgekeurd wordt, is meestal toch kiplekker.

(more…)