Schoonfamilie en in gesprek met een volle neef van mijn moeder Niet gered door Soekarno’s auto, maar door een vrachtwagen Wanneer verhalen blijven liggen beginnen ze te rafelen, er vallen gaten die weer worden gevuld, vaak met heel andere ‘waarheden’. In blog 20 vertelde mijn schoonmoeder dat ze in haar ouderlijk huis, de rampokkers met hun klewangs over de heuvel aan zagen komen rennen, razen. En dat ze net op tijd konden wegkomen in de auto van Soekarno. Hij had gezegd, jullie moeten nu wegwezen. Toen ze terug kwamen, waren al hun dieren, honden, alles afgeslacht. (more…)

‘Schieten op schimmen en spoken’

Er is zoveel gebeurd, hij kan het onmogelijk allemaal schrijven. Hij heeft haar 12 brieven gekregen met foto’s van hen drieën en het kleine blote molletje op het dekentje, de brieven en foto’s zijn Alles!

 

Hij schrijft met de foto’s voor zich. Ze zitten in een kamp in Batavia, hij maakte een wandelingetje, alleen, rond het kamp. Een rommelige indruk, paar inlandse huisjes met slonzige vrouwen en half naakte kinderen. Hij  moest in de buurt blijven om de wacht over te nemen.
(more…)